جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تحليل و تبيين نقش اومانيسم (انسان‌محوري) در افکار و انديشه‎هاي فردريک شلايرماخر، موضوعي است که اين مقاله عهده‎دار آن است. هدف پژوهش نشان دادن محوريت اومانيسم در انديشة شخصيتي است که آغازگر الهيات مدرن محسوب مي‎گردد و نقش مهمي در انديشه‎هاي الهياتي آن دارد. مقاله با روش توصيفي ـ تحليلي و با واکاواي شرايط خانوادگي، محيط علمي و فرهنگي جامعة شلايرماخر و افکار و انديشه‎هاي او، به اين نتيجه رسيده است که وي به‌شدت تحت تأثير اومانيسم بوده است و انديشه‎هاي الهياتي‌اش، كه در جهت برون‌رفت از مشکلات و مسائلي بود که دستاوردهاي جديد علمي براي الهيات مسيحي ايجاد کرده بود، کاملاً بر اساس اصول اومانيسم پي‌ريزي شده است.

«جهاني‌بودن دين» يعني: ظرفيت‌هايي که يک دين براي حکومت جهاني دارد. اين موضوع از مباحث پرچالش در ميان انديشمندان مسلمان و کاتوليک است، اما تاکنون به صورت تطبيقي ميان مسيحيت و اسلام بررسي نشده است. اين تحقيق شباهت‌ها و تفاوت‌هاي مباني جهاني‌بودن دين در تشيع با کاتوليک را به صورت توصيفي و تحليلي پيش‌روي مي‌نهد. مباني جهاني­بودن مسيحيت کاتوليک با مباني جهاني‌بودن تشيع در ادلة نقلي جهاني‌بودن و جاودانگي شباهت دارند. در هر دو، عبارات دال بر جهاني‌بودن کتابي مقدس است، اگرچه در مسيحيت، عباراتي که از حضرت عيسي عليه السلام بر جهاني‌بودن دلالت دارد، دچار تناقض است. اين در حالي است که همة مباني جهاني‌بودن در تشيع، به طور کامل هماهنگ است. در تشيع، مباني جهاني‌بودن، هم عقلي است و هم مبتني بر آيات قرآن و روايات. اما در مسيحيت، مباني جهاني‌بودن دين کاملاً هماهنگ نيست و گاهي تعارض دارد. ناگفته نماند که برخي از مباني مختص تشيع است، درحالي‌كه مسيحيت از اين مباني محروم است.

پولس تأثيرگذارترين شخص پس از حضرت عيسي مسيح در تنسيق و تکميل مسيحيت است، به‌گونه‌اي‌كه مي‌توان الهيات مسيحي را «الهيات پولسي» دانست. نامه‌هاي پولس، که تنها ميراث مکتوب او به‌شمار مي‌رود، دربردارندة انسان‌شناسي خاصي است که بر اساس آن، به چيستي سرشت انسان پاسخ داده شده است. در اين مقاله، با مراجعة مستقيم به نامه‌هاي پولس و به‌ويژه رسالة «روميان»، مؤلفه‌هاي اصلي انسان‌شناسي او استخراج شده است. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، حيات انسان به سه مرحلة ابتدايي، قبل از صليب، و بعد از صليب تقسيم مي‌شود. انسان ابتدايي به واسطة اتفاقات باغ عدن و گناه آدم و حوا، دچار مرگ و تمايل به گناه شد؛ اما با مرگ فديه‌وار عيسي و به صليب کشيده شدن او، انسان‌ها عدالت و تقدس خود را بازيافته، اين مكان را پيدا كردند كه با ايمان به مسيح، به پاکي اولية خود بازگردند.