جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مهمترین ویژگی دولت،اعمال قدرت سیاسی در عرصه‌ی فراگیر زندگی سیاسی است همراه با حق اعمال فشار یا احتمال کاربرد زور. واضح است که این اعمال زور نیاز به توجیه دارد.بحث اصلی این‌ است که ریشه‌ی این اعمال قدرت در کجاست؟لذامشروعیت‌ دولت،کلیداصلی درک این معناست؛چون دولت مشروعیت دارد شهروندان ملزم به تبعیت از آن هستند و...حال در این مقاله سعی بر این است که با تکیه بر سیره‌ی نظری و عملی امیر المؤمنین علی(ع) مبنای مشروعیت قدرت سیاسی مورد بررسی قرار گیرد و تبیین گردد که‌ آن حضرت چه برداشتی از مشروعیت حکومت و جایگاه مردم در آن‌ دارند و...

«أبهى المداد فی شرح کتاب مؤتمر علماء بغداد»، تألیف مقاتل بن عطیه از علماى قرن پنجم است که توسط شیخ محمد جمیل حمود در سال 1423 ق شرح و تحقیق شده است که پیرامون امامت و خلافت و این که تشیع بدعتى در ادیان نیست، بلکه دین رسول اکرم (ص) است که در خلال یک مناظره تاریخى در عهد ملکشاه سلجوقى و وزیرش خواجه نظام الملک قرن پنجم بین علماى اهل تسنن و تشیع صورت گرفته، بیان شده است. کتاب؛ شامل مباحث علمى است که با تحقیق و دقت و دورى از سلیقه شخصى و منازعات سیاسى و تعصبات مذهبى تدوین گشته است و تصویر واضحى از دین به خواننده ارائه مى دهد.

خلافت و جانشینی پیامبر اکرم (ص) و در اختیار گرفتن آن توسط خلفای پیش از امام علی (ع)، موضوعی چالش برانگیز بین شیعه و اهل سنت است که از دیر باز در بسیاری از محافل به صورت مجادلات کلامی و استمداد نابخردانه از ابزاری چون روایات برای غلبه بر حریف بازتاب یافته است. در این بین، ذهن بسیاری از افراد خواسته یا ناخواسته به این سمت می رود که چرا نام حضرت علی (ع) و تصریح به ولایت ایشان با توجه به نقش تکمیل کننده آن برای اسلام و مسلمانی که پیام آیه تبلیغ نیز هست، در قرآن یاد نشده است. بر این اساس شاید برخی از افراط گرایان درصدد برآیند تا با استفاده از روایاتی نایاب، تصور وجود نام ائمه در قرآن را به شکل حقیقتی قابل باور جلوه دهند.در این پژوهش با بررسی چند روایت در این زمینه، به وجود غالیان و افراد مجهول در سند روایات پی می بریم و با توجه به معنای اصلی هم خانواده واژه هایی چون اقرا، تنزیل و نگاهی به ساختار مصاحف به معنایی جز معنای اصطلاحی آن دست می یابیم. پس از آن، قرائن و نشانه ها و حکمت های چندی در نبود نام ائمه (ع) در قرآن را بازگو و در نتیجه تلاش بیهوده قائلان به وجود نام ائمه (ع) در قرآن را روشن خواهیم ساخت.

در 18 ذیحجه 35 هجری (17 ژوئن 656 م)، سومین خلیفه راشدین به دست مسلمانان بدوی کشته شد و مسلمانان حضری از او حمایت نکردند. در این رویداد، چند نکته از تاریخ آن روزگار در خور بررسی است که تاکنون چنانکه باید مورد مداقه قرار نگرفته اند و می توان آنها را در سه حوزه بخش بندی نمود: بدویان مسلمان و پیشینه آنان، برتری امویان در دوره خلافت عثمان، و سیاست های اقتصادی آن خلیفه - که این نوشتار به بررسی آنها می پردازد.

ترجمه ماشینی: تاریخ قانع کننده ای از نفاق باستانی که همچنان جهان اسلام را از هم جدا می کند. هنگامی که محمد [ص] در سال 632 بدون وارث درگذشت، سنی ها معتقد بودند که انتخاب جانشین باید به نزدیک ترین یارانش باشد، اما شیعه معتقد بود که خداوند به پیامبر الهام کرده است تا پسر عمو و داماد خود، علی [ع] را به عنوان منصوب کند. رهبر. بنابراین انشعابی آغاز شد که قدمتی تقریباً به اندازه خود اسلام دارد. لورنس لوئر داستان این رقابت باستانی را روایت می کند و خوانندگان را از آخرین روزهای محمدی به درگیری های سیاسی و اعتقادی سنی ها و شیعیان امروز می برد. در یک روایت تاریخی گسترده که جهان اسلام را در بر می گیرد، لوئر نشان می دهد که چگونه شکاف بین سنی و شیعه هرگز فقط یک مناقشه بر سر جانشینی نبوده است - پرسش هایی درباره ماهیت اقتدار سیاسی اسلامی مورد بحث است. او تصور گسترده سنی‌ها و شیعیان را به‌عنوان دشمنان سرسختی که دائماً در حال جنگ با یکدیگر هستند، به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه آنها در دوره‌های مختلف در طول تاریخ اسلام با یکدیگر همزیستی مسالمت آمیز داشته‌اند. لوئر نشان می‌دهد که چگونه تنش‌های فرقه‌ای بسته به شرایط سیاسی آن لحظه، چه برای تحکیم حاکمیت نخبگان، چه برای اعمال کنترل روحانی بر دولت، یا سرپیچی از قدرت‌ها، شعله‌ور یا آرام شده است. سنی ها و شیعیان به موقع و تحریک آمیز، چشم انداز مورد نیاز را در مورد ریشه های تاریخی درگیری های امروزی ارائه می دهند و نشان می دهند که چگونه هر دو شاخه اسلام به شیوه های غیرمنتظره ای بر یکدیگر تأثیر گذاشته و از یکدیگر تقلید کرده اند. این کتاب جذاب و قابل دسترس همچنین زمینه های منطقه ای متنوع شکاف سنی و شیعه را بررسی می کند و بررسی می کند که چگونه جوامع و سیاست ها را در کشورهایی مانند عراق، پاکستان، عربستان سعودی، ایران، یمن و لبنان شکل داده است.

در جامعه ی نوپای اسلامی، خلفای راشدین سیاست هایی را طراحی و اجرا کردند که مبیّن نوع تفکر و رفتار مذهبی آنان است. این نوشته درصدد تطبیق سیاست گذاری ها و اقدامات آنان با آموزه های دینی است. می توان فرض کرد که کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) منابع تعیین سیاست خلفا و ملاک و معیار سنجش رفتار مذهبی آنان به حساب می آمد. از نظر روشی، اصل کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) به عنوان "" اصول معیار"" در سنجش میزان تطبیق به شمار آمده اند. بررسی ها نشان می دهد که با وجود مقابله با برخی خطرها، سیاست گذاری ها و اقداماتی انجام شد که به نام سیره ی شیخین در کنار دو اصل پیشین مورد تأسی قرار گرفت. برکشیدن و برتری دادن به امویان نیز سبب بروز پرسش ها و حتی اعتراض های کسانی شد که اعمال همه و به ویژه خلیفه را با دین محک می زدند. در نتیجه، برخی اعمال آنان به قدری از ملاک های معیار دور بود که کوشش علی (ع) برای بازگرداندن جامعه به وضعیت دوران پیامبر (ص) و واداشتن آن به عمل به کتاب خدا و سنت نبوی، برای افرادی که برتری و امکاناتی یافته بودند، چندان خوشایند نبود.

استلحاق زیاد بن عبید به ابوسفیان در تاریخ اسلام مشهور است. شهرت این موضوع شاید بیش از آن که معلول عدم مشروعیت آن باشد، به سبب شهرت شخص زیاد به عنوان یکی از چهار داهی عرب و یکی از سه شخصیت موثر در تحکیم پایه های حکومت اموی با کمک معاویه است. آرزوی دست یابی زیاد به خلافت- که البته محقق نگشت– تنها در گرو پذیرش استلحاق و پیوند نسبی با معاویه بود. وی با رسمیت یافتن استلحاق به ابوسفیان، خود را برادر معویه و رقیب ولیعهد او می دانست و هوای جانشینی او را در سر می پروراند; از این رو ولایتعهدی یزید و موروثی کردن خلافت را یاری نکرد. استلحاق هر چند هزینه های فراوانی را برای جامعه مسلمانان عراق در برداشت و موجب بدنامی زیاد نیز شد، اما او و بیشتر از او معاویه را در دست یابی به مطامعشان کام روا ساخت. در این مقاله انگیزه ها و پیامدهای این موضوع تاریخی بررسی شده است.

کتاب «نقد ادله خلافت» از دو بخش تشکیل یافته که شامل «آیات مورد استناد اهل سنت برای اثبات خلافت خلفا» و «روایات مورد استناد اهل سنت برای اثبات مشروعیت خلافت خلفا» است. مؤلف در هر بخش، پس از بیان آیه و روایات مرتبط با استدلال اهل سنت درباره حقانیت خلافت خلفای سه‌گانه خویش، به نقد و بررسی و طرح اشکال علمی و محتوایی نسبت به این استدلالات می‌پردازد. برخی از دانشمندان اهل سنت برای حفظ موقعیت خلفا از بازگو کردن این قطعه از تاریخ خودداری نموده‌اند؛ از جمله ابن ابی الحدید در شرح خود می‌گوید: «جساراتی را که مربوط به فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نقل شده، در میان مسلمانان تنها شیعه آن را نقل کرده است.» البته برخی از دانشمندان و مورخان اهل سنت، در این بخش، از بیان واقعیات تاریخی شانه خالی کرده‌اند؛ رویدادهای تلخ، شرایط سخت بیماری و دوری از پدر بیش از پیش شرایط جسمی و وضعیت روحی حضرت زهرا (سلام الله علیها) را دشوارتر می‌کرد، اما حضرت فاطمه (سلام الله علیها) با اینکه روز به روز پیکرش آب می‌شد، هیچ شِکوه ای از بیماری نداشت. در هنگام یورش حاکمان غاصب به خانه‌اش، حضرت زهرا (سلام الله علیها) به گونه‌ای میان درب و دیوار آسیب دیدند که علاوه بر صدمه‌های سخت، جنین ایشان نیز سقط شد و تازیانه‌های بیشماری بر جان و روح او نشست. همه این رویدادهای تلخ و دردناک حضرت زهرا (سلام الله علیها) را به بستر بیماری کشاند و به شهادت ایشان منجر شد. حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) در یک مجلس مناظره در حضور معاویه خطاب به مغیرة بن شعبه فرمود: «انت الذی ضربت فاطمة بنت رسول‏اللَّه صلی اللَّه علیه و آله حتی ادمیتها و القت ما فی بطنها…؛ تو مادرم را زده و مصدوم و مجروح ساختی، تا اینکه او بچه اش را سقط کرد…» انتشارات دلیل ما، کتاب نقد ادله خلافت، نوشته آیت الله نجم الدین طبسی را به چاپ رسانده است. ساختار کتاب کتاب نقد ادله خلافت در دو بخش تدوین شده است. بخش اول: آیات مورد استناد اهل سنت برای اثبات خلافت خلفا، عناوین دیگر این بخش عبارت است از: آیه أتقی، آیه استخفاف، آیه غار، آیه ارتداد، آیه اولوالفضل، آیه مخلفین، آیه اشداء علی الکفار، آیه سابقین و در انتهای این بخش آیه صراط مستقیم آورده شده است. بخش دوم: روایات مورد استناد اهل سنت برای اثبات مشروعیت خلافت خلفا، عناوین دیگر این بخش عبارت است از: حدیث اقتدا، حدیث مواسات، حدیث تبعیت از سنت خلفا، حدیث افضلیت ابوبکر، حدیث خیر الأمه، حدیث خلّت و دوستی، حدیث برتری ابوبکر و عمر از زبان حضرت علی(علیه السلام)، حدیث سالخورده بهشت و در انتهای این بخش حدیث صلاة أبی بکر آورده شده است. ویژگی های اثر ۱. نقد عالمانه خلافت توسط آیت الله نجم الدین طبسی ۲. بررسی تفصیلی و نقد ادله خلافت ۳. نقد ادله خلافت بوسیله آیات ۴. آوردن استدلالات منطقی بوسیله آیات ۵. بررسی روایات مورد استناد اهل سنت برای مشروعت دادن خلافت ۶. نقد و تحلیل منطقی و عالمانه روایات مورد استناد درباره خلافت برشی از کتاب در صفحه ۲۳۷ این کتاب در مورد بررسی جنگ های حضرت علی(علیه السلام) این مطالب آورده شده است: با توجه به روایات نقل شده از رسول گرامی اسلام ، جای هیچ شک و تردیدی باقی نمی ماند که کسانی که با آگاهی و عمد در مقابل حضرت علی ع خلیفه وقت مسلمانان ، صف آرایی کرده و امامت و حکومت آن حضرت را نپذیرفته و با آن حضرت به مقابله پرداختند، به دلیل انکار ولایت و اصل پنجم از اصول دین ، مرتد و کافر شده بودند. مسلمان نامیدن تمامی اهالی جمل، صفین و نهروان و داخلی جلوه دادن جنگ های حضرت علی ع ، ظلم در حق آن حضرت است. انتشارات دلیل ما، کتاب نقد ادله خلافت را در قطع وزیری و در ۷۷۶ صفحه منتشر نموده است.