جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: دیوید آلبرت جونز دو سوال اساسی را در نظر می گیرد: چگونه می توانیم در مواجهه با مرگ خوب زندگی کنیم؟ و آیا پایان دادن عمدی به زندگی بشر مشروع است، اگر هرگز وجود داشته باشد؟ او بر رویکردهای متمایز الهیاتی نسبت به مرگ که توسط چهار متفکر برجسته مسیحی نشان داده شده است تمرکز می کند: آمبروز میلانی، آگوستین از هیپو، توماس آکویناس و کارل رهنر. هدف جونز اساساً مشارکت در تاریخ الهیات نیست، بلکه از طریق تعامل با اندیشه الهیات گذشته، تأمل در برخی از مسائل عملی و وجودی است که رویکرد مرگ برای همه ما ارائه می کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب سهم عمده‌ای در بحث‌های کلامی و فلسفی معاصر دارد و رویکردهای کتاب مقدس و متافیزیکی را به خدای سه‌گانه پیوند می‌دهد. شکاف بین رویکردهای کتاب مقدس و متافیزیکی به روایات کتاب مقدس را پر می کند. درک آکویناس از الهیات به عنوان حکمت متفکرانه را بازیابی می کند. بر اساس رساله آکویناس در مورد خدای سه گانه در «Summa Theologiae» او. استدلال می کند که تفکر فکری بخشی از یک سفر معنوی گسترده تر به سوی درک بهتر خدا است. به تجدید حیات الهیات تومیست در هر دو محافل پروتستان و کاتولیک کمک می کند.

ترجمه ماشینی: مطالعه پل اوگریدی تحلیلی عمیق از سهم آکویناس در فلسفه دین ارائه می دهد. با قرار دادن او در آن رشته شروع می شود و اعتراضات احتمالی به چنین شرکتی بررسی می شود. سپس زمینه های آکویناس - تاریخی، بیوگرافی و مفهومی - مورد بحث قرار می گیرد. دیدگاه آکویناس در مورد فلسفه و الهیات و ایمان و عقل ارزیابی می شود. سه برهان برای وجود خدا به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است - برهان از حرکت، برهان از احتمال و برهان به طرح. پاسخ های او به مشکل شر و چالش طبیعت گرایی پوشش داده شده است. رویکرد منفی او به ذات خدا، از جمله دیدگاه او در باب بساطت و ابدیت الهی مورد بحث قرار می گیرد که استدلال می شود، متمایز و از لحاظ نظری مثمر ثمر است. سپس روايت مثبت او از خير، علم و قدرت الهي و نيز مسائل زباني ناشي از تلاش براي سخن گفتن درباره خدا بررسي مي شود.

ترجمه ماشینی: آکویناس درباره خدا کاوشی قابل دسترس از تصور توماس آکویناس از خدا ارائه می دهد. Rudi te Velde با تمرکز بر Summa theologiae - اثری که شامل سیستماتیک ترین و کامل ترین شرح آکویناس از آموزه مسیحی خدا است - خواننده را با درک الهیاتی آکویناس از خدا و اصول و گزاره های متافیزیکی که زیربنای پروژه او هستند آشنا می کند. تصور آکویناس از خدا نه به عنوان یک آموزه متافیزیکی منزوی، بلکه از منظر دیدگاه الهیاتی گسترده او که زیربنای طرح مجموع است مورد بررسی قرار می گیرد. خوانندگان علاقه مند به آکویناس، الهیات تاریخی، متافیزیک و گفتمان متافیزیکی درباره خدا در سنت مسیحی، این سهم جدید را در مطالعات آکویناس ارزشمند خواهند یافت.

از دیر باز انسان در نظاره آسمان و زمین و شگفتی های آن، همواره در جستجوی حکمت ونظم؛ یا اثبات فقدان نظم در جهان هستی بوده است. و در این میان عده ای بی نظمی، اتفاق و تصادف را علت آن پنداشته و دسته ای دیگر کاملیت و احسن بودن نظام هستی را علتی بر نظم و هماهنگی جهان دانسته و به اثبات آن پرداخته اند. در واقع بر اساس پذیرش اصل واقعیت و اینکه پیوند انسان و جهان با هم پنداری نبوده بلکه دارای واقعیت است، بحث هماهنگی و نظم و مسأله ی به نام نظام احسن مطرح می شود که آیا واقعیت های جهان هماهنگ و منظم می باشند یا پراکنده و گسیخته از هم هستند؟ بنابراین مسأله نظام احسن یکی از مسائل بنیادی در نظام های الهیاتی به ویژه فلسفه و حکمت الهی به شمار می آید. بحث نظام احسن در حکمت الهی با مسائلی از قبیل علم باری تعالی و عنایت الهی؛ و مسأله شرور به عنوان شبهه در برابر نظم و نظام احسن هستی قرار دارد که در اصل این شبهه را می توان برخاسته از بطن نظریه نظام احسن دانست. نظام احسن، قاعدتاً نظامی است که به طورکلی یا شر در آن راه نیافته یا شرور بسیار اندکی را شامل می شود و این میزان از شرور، ضرری بر احسن بودن نظام محسوب نمی شود، حال آنکه به نظر مردم و بعضی از فلاسفه غرب، تعداد شرور در نظام هستی بسیار زیاد است. در این میان دو فیلسوف بزرگ؛ ابن سینا و توماس آکویناس به بررسی و اثبات نظام احسن و شناسایی ماهیت شرور می پردازند. به طوری که ابن سینا شرور را عدمی و ناشی از فقدان دانسته و آکویناس شرور را لازمه نظم و عدالت در عرصه هستی می داند؛ این دو متفکر بزرگ با توجه به بحث عنایت الهی و علم باری تعالی، اراده خداوند و نفی نسبی و عدمی و لازمه اختیار بودن مسأله شرور، به اثبات نظامی احسن می پردازند.

ترجمه ماشینی: روری فاکس این درک سنتی را که توماس آکویناس معتقد بود خدا کاملاً خارج از زمان وجود دارد به چالش می کشد. مطالعه او کار چندین نویسنده اواسط قرن سیزدهم، از جمله آلبرت کبیر و بوناونتور و همچنین آکویناس را بررسی می‌کند و درک آنها از ویژگی‌های توپولوژیکی و متریک زمان را بررسی می‌کند. بنابراین فاکس دسترسی به انبوهی از مطالب در مورد مفاهیم قرون وسطایی زمان و ابدیت را فراهم می کند، در حالی که از ابزارهای مفهومی فلسفه تحلیلی مدرن برای بیان نتایج خود استفاده می کند.

ترجمه ماشینی: اثر مهم برنارد لونرگان در زمینه الهیات نظام‌مند، De Deo Trino: Pars systematica که بیش از چهل سال در متنی لاتین برای حوزویان در دانشگاه گریگوری رم نوشته شده بود، برای اولین بار در اینجا در یک نسخه روبه‌رو ارائه می‌شود که شامل آن می‌شود. اصل لاتین به همراه ترجمه دقیق انگلیسی. De Deo Trino، یا خدای سه گانه، که بخش دوم آن pars systematica است، ادامه دهنده یک رشته خاص در الهیات تثلیثی است، یعنی سنتی که به یک قیاس روانشناختی برای درک صفوف و روابط تثلیثی متوسل می شود. سنت آگوستین اما به طور قابل توجهی توسط سنت توماس آکویناس توسعه یافت. لونرگان با آوردن کاوش گسترده خود در نظریه شناختی و فرآیند مشورتی، آن را به سطح جدیدی از درک پیش می برد. پیشنهادهایی برای توسعه بیشتر قیاس در کار متأخر لونرگان آمده است، اما بدون پیش زمینه ارائه شده در این جلد، نمی توان آنها را به طور کامل درک و اجرا کرد. با این نسخه ترجمه شده قطعی، یکی از شاهکارهای الهیات نظام مند، سرانجام در دسترس محققان معاصر قرار خواهد گرفت. شاهکار برنارد لونرگان در سال 1964 با عنوان De Deo trino: Pars systematica که در متنی لاتین برای دانشجویان حوزوی در دانشگاه گریگوری رم نوشته شده بود، De Deo trino: Pars systematica در سال 1964 در یک متن لاتین نوشته شده بود. لاتین همراه با ترجمه دقیق و تحت اللفظی. De Deo trino، یا خدای سه گانه، سومین قسمت بزرگ در یک رشته خاص در الهیات تثلیثی است، یعنی سنتی که به یک قیاس روانشناختی برای درک صفوف و روابط تثلیثی متوسل می شود. قدمت این قیاس به سنت آگوستین برمی گردد، اما به طور قابل توجهی توسط سنت توماس آکویناس توسعه یافت. لونرگان با ریشه یابی آن در نظریه شناختی بسیار ظریف خود و در موضع اولیه خود در مورد تصمیم و عشق، آن را به سطح جدیدی از پیچیدگی ارتقا می دهد. پیشنهادهایی برای توسعه بیشتر قیاس در اثر متأخر لونرگان آمده است، اما اینها را نمی توان بدون بررسی این جلد درک و اجرا کرد. این واقعاً یکی از شاهکارهای بزرگ در تاریخ الهیات سیستماتیک است، شاید حتی بزرگترین شاهکار تمام دوران باشد. لونرگان که به دلیل بینش و روش خود در الهیات شناخته می شود، دکترای افتخاری متعددی دریافت کرد، در سال 1971 یکی از همراهان نشان کانادا بود و توسط پاپ پل ششم به عنوان یکی از اعضای اصلی کمیسیون الهیات بین المللی معرفی شد.

ترجمه ماشینی: پنج مقاله برنارد لونرگان را که در ابتدا در مطالعات الهیات ظاهر شده بودند، ارائه می کند. برای دانشجویان و دانش پژوهان تومیست، این مطالعه «درباره» ارزیابی دقیقی از نظریه دانش تومیست و همچنین مقدمه ای بر مفاهیم موجود در «بینش» پدر لونرگان ارائه می دهد. از آنجایی که مفهوم "verbum" به طور پویا بر اندیشه آکویناس تأثیر می گذارد، درک این مفهوم برای درک متافیزیک تومیست و روانشناسی عقلانی ضروری است. لونرگان به دقت تجزیه و تحلیل کرده و به صراحت "verbum" را ترسیم کرده است - بخشی جدایی ناپذیر از نظریه دانش تومیست. «Verbum» به‌عنوان ابزاری برای تعریف و تأثیر آن بر درک، سیر فکری منطقی و ایده‌های مرتبط ناشی از «verbum» مورد بررسی قرار می‌گیرد. درباره «کلمه» و رابطه آن با انتزاع بحث می کند. تمرکز بر نگرانی فوری سنت توماس در یافتن نقطه درج در اندیشه آگوستینی در ارسطو و در آمیختن پدیدارشناسی موضوع با روانشناسی روح.

برهان هدفداری آکوئیناس و برهان ساعت‌ساز پیلی، دو نمونه برجسته از تفاسیر تمثیلی نظم هستند که در معرض انتقادات جدی قرار گرفته‌اند. این پژوهش برای پاسخ به این پرسش‌ها سامان یافته است: تفاوت برهان توماس با پیلی چیست؟ آیا تقریرهای تمثیلی، کارایی لازم را برای اثبات وجود خداوند دارند؟ با بهره‌گیری از شیوه تحلیلی ـ انتقادی، به این دستاوردها رهنمون شدیم: برهان پیلی مبتنی بر نظم مکانی و ساختار موجودات زنده، و استدلال توماس مبتنی بر نظم زمانی و نحوه عملکرد آنان است. هر دو استدلال را می‌توان نمونه‌هایی از تقریرهای تمثیلی تأییدی نظم دانست. تمثیل در سه مقام کاربرد دارد: تعریف، تأیید و استدلال. بر اساس دیدگاه جوادی آملی، تقریرهای تمثیلی علاوه بر اینکه در مقام تعریف و جدال احسن بسیار مفیدند، در مقام تأیید نیز شاهدی محکم بر وجود خداوند محسوب می‌شوند و کتب مقدس از جمله قرآن کریم و سنت، این امر را آشکارا تأیید می‌کنند. در این مقام، به حکم قاعده سنخیت علت و معلول، معلول منظم ناشی از علت حکیم و عالم است و اساس شباهتِ موجودات طبیعی با مصنوعات بشری تنها تمثیل نیست. از نظر ایشان، برهان توماس برمدار نظام غایی سامان یافته که در سلسله غایات ناگزیر به غایةالغایات ختم می‌شود.