جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: تکینگی کیهانی شواهد ناچیزی برای خلقت در گذشته متناهی و از این رو خداباوری ارائه می‌دهد. نظریه‌های فیزیکی ممکن است معیارهای متریک یا چندگانه نداشته باشند، بنابراین یک «آغاز» باید شامل یک لحظه اول باشد، نه فقط عصر محدود. چه کسی تکینگی ها را نادیده بگیرد و چه آنها را جدی بگیرد، فیزیک هیچ لحظه اولی را مجوز نمی دهد. تشبیه بین بیگ بنگ و فروپاشی گرانشی ستاره ای نشان می دهد که در مورد اول تنها در صورت نیاز به یک ویرانگر در مورد دوم نیاز به خالق است. نیاز و پیشرفت در گرانش کوانتومی و عدم تعیین تئوری ها توسط داده ها، جدی گرفتن تکینگی ها را دشوار می کند. تکینگی نمونه‌ای از شکافی است که احتمالاً با پیشرفت علمی بسته می‌شود و از عمل ویژه الهی جلوگیری می‌کند. بی ربط آشکار کاردینالیته به شیوه های شمارش مجموعه های نامتناهی در نظریه میدان کلاسیک و تحلیل فوریه ذکر شده است.

ترجمه ماشینی: فلسفه دین و جست‌وجوی حقیقت معنوی، آلبرت انیشتین را به خود مشغول کرده بود - چنان که گفته می‌شود «می‌توان گمان برد که او یک الهی‌دان مبدل بوده است». با این وجود، ادبیات مربوط به زندگی و کار انیشتین، هر چند که گسترده است، شرح کافی از تصورات و احساسات مذهبی او ارائه نمی دهد. ایده‌های انیشتین در مورد دین که تنها به صورت جزئی شناخته شده است، اغلب هم توسط ملحدان و هم توسط گروه‌های مذهبی که مشتاق ادعای او به عنوان یکی از خودشان هستند، تحریف شده است. اما واقعاً مرام مذهبی انیشتین چه بود؟ در این کتاب جذاب، فیزیکدان و فیلسوف برجسته، ماکس جمر، پاسخی بی‌طرفانه و مستند به این سوال ارائه می‌کند. کتاب با بحث در مورد تربیت دینی دوران کودکی انیشتین و فضای مذهبی - یا نبود آن - در میان خانواده و خانواده‌اش آغاز می‌شود. دوستان. سپس، گام به گام، رشد فکری را بازسازی می کند که اینشتین را به مفاهیم دین کیهانی و خدای غیرشخصی، شبیه به «خدای اسپینوزا» سوق داد. جمر به بررسی نوشته ها و سخنرانی های انیشتین در مورد دین و نقش آن در جامعه می پردازد و تا چه حد توسط عموم مردم و الهیدانان حرفه ای مانند پل تیلیش یا فردریک فر پذیرفته شده است. او همچنین معنای دقیق جمله معروف انیشتین را تحلیل می‌کند که «علم بدون دین لنگ است، دین بدون علم کور است» و اینکه چرا این جمله می‌تواند به عنوان نمونه‌ای از فلسفه دین اینشتین باشد. فصل آخر به این سؤال بحث‌برانگیز می‌پردازد که آیا کار علمی اینشتین، و به‌ویژه نظریه نسبیت او، از نظر الهیات دارای مفاهیم مهمی است، مشکلی که برای کسانی که به رابطه علم و دین علاقه‌مند هستند، مهم است. هدف این کتاب، هم تفکر برانگیز و هم جذاب، این است که خوانندگان را بدون تبلیغ با دین انیشتین آشنا کند.

ترجمه ماشینی: آیالا کار شایسته ای در توضیح حقایق تکامل انجام می دهد - اما نه بیش از شایسته. (بهتر، کامل‌تر، علمی‌تر: «چرا تکامل درست است» نوشته جری کوین. من شروع به فکر می‌کنم که بیشتر در کتاب‌های تکامل بهتر است. هیچ میان‌بری برای شواهد وجود ندارد و خواننده‌ای تمایلی به بستن کمربند ندارد. استدلال طولانی احتمالاً به هر حال از متقاعد شدن خودداری می‌کند، یا قادر به متقاعد شدن نیست.) دیدن یک ژانر در حال تکامل است زیرا نویسندگان برای تبدیل شدن به بهترین تبیین‌کننده علم تکامل رقابت می‌کنند و اشیاء نخ‌نما را که درک عمومی را پر می‌کنند ذکر می‌کنند اما به حداقل می‌رسانند. و نویسنده را به خاطر تلاش برای ایجاد پل علم و اعتقاد، و به خاطر موضع گیری در حین تحقیر هیئت مدرسه دوور به عنوان صدای مؤمنان مذهبی که باهوش، واقعاً کنجکاو و انسان دوست هستند، ستایش می کنم. کار او در آنجا قهرمانانه است. با این حال، من فکر می کنم آیالا شکست می خورد. پل زدن بین دین و طبیعت گرایی به معجزه نیاز دارد و من از اینکه این کتاب حاوی هیچ معجزه ای نیست ناامید شدم. ما هنوز در دعای گولد برای «غیره غیر همپوشانی» (ترجمه: نمی‌توانیم همه با هم کنار بیاییم؟ لطفاً؟) گیر کرده‌ایم و خواننده این کتاب در پایان، در اتاق انتظار بهشتی رها می‌شود. دفاع آیالا از مقام مذهبی فقط تقوا است. به‌عنوان یک کهنه‌کار مدارس کاتولیک، پژواک تعداد بی‌شماری از معلمان مذهبی وفادار به کلیسا را ​​شنیدم که فکر می‌کردند با گفتن علم، علم، وحی، وحی، پاسخی به کودکان بی‌قرار می‌دهند. متأسفانه، آنها نبودند. شواهد یکسان نیست و هرگز نخواهد بود. آنچه علم ارائه می دهد، قابل اثبات و رد است، جلو می رود و تقواها (از جمله خودش) را در طول راه ترور می کند. پارادایم ها را از بین می برد، ابرها و همتایان را در فضا و زمان پراکنده می کند و هیچ کس را در آنجا نمی یابد. صرفاً به اندازه کافی خوب نیست که بگوییم آنچه دین می گوید (و کدام دین؟ جهان بیشتر از دومینیکن ها تشکیل شده است. آیا کلام نخل خوان به خوبی سخن پاپ است؟) باید همان اعتباری باشد که شیمی می گوید. . یا نجوم یا فیزیک. در مقایسه با علم، متون مقدس و پیشوایان پایه‌ای از شن هستند - کوهی از شن در سراسر جهان که همیشه در حال حرکت است. در میان تله‌های دیگر، آیالا به روش آشتی چون من می‌گویم می‌افتد: من مذهبی هستم و معتقدم علم چیزهای واقعی درباره جهان (از جمله تکامل بیولوژیکی) به ما می‌گوید، بنابراین هیچ تعارضی بین علم و دین وجود ندارد. QED. بنابراین: من، مارک سانفورد، یک مسیحی متعهد هستم که معتقدم خیانت اشتباه است، و با این حال، من فرار کردم تا با دوست دختر آرژانتینی‌ام همنشینی کنم، بنابراین ایمان مسیحی و خیانت می‌توانند به طور هماهنگ همزیستی کنند. QED نیست. ما اسم آن بحث را می دانیم و آشتی نیست. با مهربانی صحبت می کنیم، آن را ناهماهنگی شناختی می نامیم. کمتر خیریه، ما آن را ریاکاری می نامیم. در «هدیه داروین» به آن برچسب آرزو می‌زنم. من امیدوار بودم (دوباره، در معجزه خود) کشف کنم که آیالا همه چیز را در نظر گرفته است. در عوض، او آن را کاملاً احساس کرد. برهان آگوستین و آکویناس برای وجود خدا صدها سال است که هیچ کس را خارج از حوزه علمیه متقاعد نکرده است. ویلیام پیلی نیز شایسته درمان کامل آیالا نیست. ساعت پیلی آشکارا اشتباه بود، به اندازه ژئوسنتریزم اشتباه بود، به همان اندازه که تئوری طنز بدنی اشتباه بود. دسته کامل تری از کتاب های توضیح دهنده تکامل این را بیان می کنند. همچنین الهیات مدرکی ندارد. در این گشت و گذارها نویسنده کتاب خود را به میزان قابل توجهی تضعیف می کند. به هر حال، عنوان، ادعای متمایز نویسنده است که تکامل می تواند مشکل تئودیسه را حل کند. او دیگر مجبور نیست خدا را به خاطر ظلم آشکار طبیعت، ناکارآمدی ها، قتل عام ها و اسرار طبیعت سرزنش کند. وای همه اینها به دلیل انتخاب طبیعی و مسیر متزلزل و غیر هوشمندانه آن است. یه جورایی خیالم راحت نیست آیالا ثابت می کند که خدا در نهایت یک طراح بدکار نیست -- او اصلاً طراح نیست! به جز شکل‌دهنده دست دوم «مکاشفه» غیرقابل چالشی که به نحوی در حجمی از داستان‌های کوتاه و موعظه‌های عجیب جمع‌آوری شده است (افسانه‌هایی که می‌گویند برای آن بمیریم)، ​​یا شاید صدای آرام و کوچکی که فرد تظاهر به شنیدن در شبستان کلیسای جامع می‌کند. این یک مشکل قدیمی و قدیمی است: هرچه بیشتر در مورد جهان بیاموزیم، فضای کمتری برای خدای آسمان پیر، مجازات کننده، او که باید از او اطاعت کرد غیر قابل توضیح باشد، باقی می ماند. اومانیست ها می گویند که این خدا به طور کامل از راه رسیده است - اما با این حال اخلاق، اخلاق، و چیزی که به نظر می رسد رو به جلو باقی مانده است. این یک چالش عمیق و دردناک برای تقوای قدیمی است، و اکنون چند قرن است که ادامه دارد. به خشم ادامه خواهد داد. منع معجزه

ترجمه ماشینی: در سال 1633، تفتیش عقاید روم، گالیله را به دلیل دفاع از نظریه نجومی مبنی بر حرکت زمین، و به طور ضمنی این اصل الهیاتی که کتاب مقدس مرجع علمی نیست، به عنوان یک بدعت گذار مظنون محکوم کرد. این رویداد بحث‌برانگیز موج‌هایی را در قرن‌ها به راه انداخته است و تجسم مبارزه بین متفکری است که به‌عنوان پدر علم مدرن شناخته می‌شود، و نهادی که هم یکی از بزرگ‌ترین ادیان و هم کهن‌ترین سازمان‌های جهان است. این محاکمه هم به عنوان نشانی آشکار از ناسازگاری علم و دین و هم به عنوان نمونه ای خیره کننده از عقلانیت، روش علمی و تفکر انتقادی ذکر شده است. در مورد محاکمه گالیله مطالب زیادی نوشته شده است، اما بیشتر آثار از دیدگاه خاصی استدلال می کنند - از دیدگاه علم سکولار علیه کلیسا، یا توجیه موضع مذهبی. هدف موریس فینوکیارو ارائه یک گزارش تاریخی متوازن است که ظرایف فرهنگی را ترسیم می کند. او با افشای روایت جذاب محاکمه گالیله، آن را در برابر پس زمینه فکری و فلسفی معاصر آن قرار می دهد. به طور خاص، فینوکیارو بر استدلال‌ها و شواهد معاصر موافق و مخالف حرکت زمین تمرکز می‌کند که مبتنی بر مشاهدات نجومی، فیزیک حرکت، اصول فلسفی در مورد ماهیت دانش، و اصول الهیاتی در مورد حجیت و تفسیر کتاب مقدس بود. فینوکیارو به دنبال هر دو طرف مناقشه و تأثیر فلسفی گسترده آن، رابطه پیچیده بین علم و دین را آشکار می کند و نشان می دهد که چگونه گالیله به عنوان مدلی از استدلال منطقی شناخته شد.

ترجمه ماشینی: اگر می‌خواهیم که افراد غیردانشمند و صاحب نظر در مطبوعات، آزمایشگاه‌ها و منبرها نگاهی تازه به رابطه علم و دین بیندازند، رونالد نومبرز پیشنهاد می‌کند که ابتدا باید از افسانه‌های هولناکی که بیش از حد طولانی به عنوان تاریخ پنهان شده‌اند صرف نظر کنیم. حقایق تا حدود دهه 1970، روایت غالب در تاریخ علم، از دیرباز روایت پیروزمند علم و جنگ علم با دین بود. اما نسل جدیدی از مورخان علم و کلیسا شروع به بررسی اپیزودهایی در تاریخ علم و دین از طریق ارزش ها و دانش خود بازیگران کردند. اکنون رونالد نومبرز دانشمندان برجسته را در این تاریخ جدید علم به خدمت گرفته است تا اسطوره ها را از بین ببرد، از زندانی شدن گالیله تا تبدیل شدن داروین در بستر مرگ تا اعتقاد انیشتین به خدایی شخصی که «با کیهان تاس بازی نمی کرد». تصویر علم و مذهب در گلوی یکدیگر در رسانه‌های اصلی و مجلات علمی وجود دارد، اما هر فصل در گالیله به زندان می‌رود نشان می‌دهد که ما با دیدن فراتر از افسانه‌ها چقدر باید به دست آوریم. (20090515)

ترجمه ماشینی: کتاب «نظم اشیا» تحریک‌آمیز و کاملاً آگاهانه نشان‌دهنده کمکی اساسی و بدیع به حوزه‌های الهیات نظام‌مند، الهیات تاریخی، و گفت‌وگوی علم و دین است. آلیستر ای. مک‌گراث، الهی‌دان برجسته، چگونگی استفاده از روش‌های کاری و مفروضات علوم طبیعی را برای اطلاع‌رسانی و تحریک الهیات نظام‌مند بررسی می‌کند. نوشته شده توسط یکی از مشهورترین نویسندگان مسیحی امروزی بررسی می کند که چگونه روش های کاری و مفروضات علوم طبیعی را می توان برای اطلاع رسانی و تحریک الهیات سیستماتیک مورد استفاده قرار داد. شامل یک تجزیه و تحلیل گسترده و برجسته از اینکه آیا توسعه عقیدتی را می توان با استفاده از مدل های تکاملی داروینی توضیح داد یا خیر، و کاوش در مورد چگونگی انتقال از "الهیات علمی" به "جزمی شناسی علمی" آینده. که در حال حاضر بهترین مقدمه مختصر برای اندیشه اوست.

ترجمه ماشینی: گالیله واقعاً چه کرد و منابع تصویری که ما از او داریم چیست؟ در این مجموعه، مقالات مشارکت‌کنندگان تمام جنبه‌های کار گالیله را پوشش می‌دهند.

ترجمه ماشینی: دین و علم بحث قطعی معاصر درباره بسیاری از مسائل پیرامون درک ما از خدا و حقیقت دینی و تجربه در درک ما از خدا و حقیقت دینی و تجربه در عصر علمی ما است. این نسخه به طور قابل توجهی توسعه یافته و اصلاح شده از Religion in an Age of Science، برنده جایزه عالی تعالی آکادمی دین آمریکا و جایزه کتاب تمپلتون است. ایان جی. باربور - محقق برجسته در این زمینه - سه فصل تاریخی مهم در مورد فیزیک و متافیزیک در قرن هفدهم، طبیعت و خدا در قرن هجدهم و زیست شناسی و الهیات در قرن نوزدهم اضافه کرده است. او همچنین بخش‌های جدیدی در مورد تحولات معنویت محور طبیعت، نظریه اطلاعات و نظریه‌های آشوب و پیچیدگی اضافه کرده است.