جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در این بررسی انتقادی من عمدتاً دو ویژگی غالب کتاب کانت و الهی کریستوفر جی. اینسول را مورد بحث قرار می‌دهم. اولی مربوط به استدلال او مبنی بر اینکه کانت از نظر فلسفی از مسیحیت فاصله می گیرد. اینسول علیه خوانندگان «از نظر الهیات تأییدی» کانت استدلال می‌کند که می‌خواهند فلسفه انتقادی باورهای سنتی مسیحی را تأیید کند. او به درستی بر خودمختاری به‌عنوان اساسی رویکرد کانت به اخلاق و مذهب تمرکز می‌کند و آن را با شخصیت‌های اصلی هر دو شکل کاتولیک و پروتستان مسیحیت مقایسه می‌کند. موضوع دوم مربوط به «الهیات» یا دینداری فلسفی جایگزینی است که Insole در آثار کانت با تمرکز بر عقل عملی تشخیص می دهد. او استدلال می کند که این رویکرد به دین به همان اندازه افلاطونی است که مسیحی. او مدعی است که سکونت در نوعی از کمال عقلانی ارائه شده توسط اراده که فی نفسه خوب است، هدف دینداری اخلاقی کانت است. Insole ارجاعات کوتاه کانت به "خود مناسب" در زمینه را به عنوان بیان کننده این تمامیت خودکفا برجسته می کند. در اینجا تمایلی وجود دارد که سؤالات الهیات را از زندگی تاریخی و اجتماعی جدا کنیم. در مقابل، من استدلال می‌کنم که برای کانت، آگاهی از قانون اخلاقی و ایجاد یک اراده خوب، گام‌های اساسی در اصلاح «رفتار زندگی» ما هستند، و هم اخلاق کانتی و هم فلسفه دین عمیقاً بر نحوه انجام زندگی‌مان در رابطه سرمایه‌گذاری شده‌اند. به دیگران.

ترجمه ماشینی: این کتاب یک مطالعه قطعی در مورد توسعه برداشت کانت از عالی ترین خیر، از اولین کار او تا روزهای مرگش ارائه می دهد. اینسول استدلال می کند که کانت به خدا اعتقاد دارد، اما کانت مسیحی نیست، و این امر ابعاد مهم و نادیده گرفته شده فلسفه غرب را باز می کند. کانت مسیحی نیست، زیرا نمی تواند ادعاهای سنتی مسیحیت در مورد رابطه بین فعل الهی، فیض، آزادی انسان و سعادت را بپذیرد. الهی‌دانان مسیحی که همچنان این ادعاهای سنتی را تأیید می‌کنند (و بسیاری این ادعاها را تأیید می‌کنند)، بنابراین دلایلی دارند که به کانت به عنوان مفسر دکترین مسیحی مشکوک شوند. اینسول علاوه بر طرح نقد الهیات کانت، دفاع جدیدی از قدرت، زیبایی و انسجام درونی دینداری فلسفی غیرمسیحی کانت، «در حدود عقل تنها» ارائه می‌کند، که خود عقل دارای برخی ویژگی‌های الهی است. این رشته مغفول مانده از دینداری فلسفی شایسته است که هم فیلسوفان و هم متکلمان با آن درگیر شوند. کانت آشکار شده در این کتاب ما را به یاد یک وظیفه همیشگی فلسفه می‌اندازد، به افلاطون بازمی‌گردیم، جایی که فلسفه به‌عنوان شیوه‌ای از زندگی تعبیر می‌شود که جهت‌گیری آن به سوی خوشبختی است، که از طریق درک درستی گسترده از عقل و خوشبختی حاصل می‌شود. وقتی این دینداری فلسفی را درک می کنیم، بسیاری از «مشکلات» استاندارد در تفسیر کانت را می توان در منظری جدید دید و حل کرد. کانت شاهد رشته‌ای از فلسفه است که به مقوله الهی می‌پیوندد، در لبه‌هایی که می‌توانیم درباره عقل، آزادی، خودمختاری و خوشبختی بگوییم.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه با بررسی موضوعات مرتبط با مسئله شر، ماهیت ایمان دینی، امکان معرفت عملی و ماهیت فلسفه و نیز رویکرد او به جنبه های مختلف مسیحیت، به بررسی مبانی دینی اندیشه کانت می پردازد. الهیات، مانند کتاب مقدس، آخرت شناسی و مسیح شناسی. متونی از هر دو دوره ماقبل انتقادی و انتقادی آثار کانت مورد توجه قرار می گیرد و تصویری از کانت به عنوان فیلسوفی می سازد که عمیقاً نگران پرورش و حفظ ایمان دینی در محدوده عقل است. پیوندهای بین فلسفه‌های کانت، لایب‌نیتس و پیتیست‌ها نیز مورد توجه قرار می‌گیرد تا بر تعهدات مشترک آنها در استفاده از فلسفه برای تکمیل ایمان اخلاقی تأکید شود. علاوه بر این، استدلال می شود که کانت همچنین نگران مبارزه با خرافات، اشتیاق و بی اخلاقی در کلیسا است، که به عنوان موانعی برای ایمان «واقعی» دیده می شود. از طریق این ملاحظات، ما همچنین چارچوب دینی واقع گرایانه ای را برای بحث در مورد موضوعات دینی در آثار کانت، حتی در فلسفه انتقادی، تشخیص می دهیم. استدلال می شود که فلسفه دین و نظریه اخلاقی کانت نه تنها با مسیحیت ارتدکس سازگار است بلکه مکمل آن است. در نتیجه، تعدادی از خطوط تفسیری معاصر پیرامون فلسفه دین کانت که قصد دارند تعهدات مسیحی نظام انتقادی را کمرنگ کنند، رد می شوند. سپس این بحث‌ها برای ارائه زمینه‌ای برای خوانش دین در محدوده عقل صرف (1793) به‌عنوان نهفته در چارچوب مذهبی واقع‌گرا به کار گرفته می‌شوند. موضوعات تفسیری جاری در ادبیات پیرامون دین در رابطه با این چارچوب مورد بحث قرار می گیرد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه یک نظریه اخلاقی را توسعه می دهد که برای پرداختن به مشکلات محوری در اخلاق کانت به شیوه ای سازگار با تفسیر پدیدارشناسانه از انسان طراحی شده است. برای انجام این کار، کار به سه بخش تقسیم می شود. در بخش اول، بررسی انتقادی و بازسازی اصول اصلی اخلاق کانت انجام شده است. این منجر به شناسایی سه مشکل مرتبط می شود. اینها به نامعین بودن کنش اخلاقی، ماهیت انگیزه اخلاقی و زمینه سازی اخلاق کانت مربوط می شود. پژوهش پدیدارشناختی ارائه شده در بخش دوم، برخی از بینش‌های وجودی هایدگر و سارتر را مورد ارزیابی انتقادی قرار می‌دهد و از آن بهره می‌گیرد تا تفسیر جدیدی از انسان بودن بسازد. مفاهیم کلیدی جست‌وجوی معنای مطلق، و ایمان متعهد سازنده به یک مطلق که نقشی برای مفهومی از خود دارد، در اینجا معرفی می‌شوند. در بخش سوم، این مفاهیم به توسعه اخلاق کانتی تعدیل‌شده، یعنی اخلاق ایمان وظیفه‌گرا، هدایت می‌شوند. این نظریه ابتدا بر اساس یک پرسش اساسی در مورد زمینه های عمل به تفصیل بیان می شود. این منجر به شناسایی همان مفهوم ایمان متعهد و سازنده می شود که در قسمت دوم توسعه یافته است و تنها پاسخ رضایت بخش به تقاضا برای توجیه عمل شخص است. با این حال، این مفهوم از ایمان را تنها می‌توان معطوف به یک مطلق متعالی کرد تا جایی که مستلزم هنجاری بودن قیود وظیفه باشد. با درک صحیح مفاهیم بین الاذهانی این واقعیت، می توان اصول اساسی اخلاق ایمان تکلیفی را تدوین کرد. این نظریه پاسخی به مشکلات اخلاق کانت که در بخش اول مشخص شده است، ارائه می دهد. علاوه بر این، هم با روح فلسفه انتقادی کانت مطابقت دارد و هم با تفسیر پدیدارشناختی ارائه شده در بخش دوم.

ترجمه ماشینی: اندرو کوتروفلو نشان می دهد که در پرتو انتقادات تبارشناختی میشل فوکو از مدل حقوقی قدرت، می توان یک مدل پسا حقوقی از نقد کانتی را توسعه داد. کوتروفلو با بازنویسی معضل مشهور زندانی در تئوری بازی‌ها به زبان فوکویی، تکنیک‌های خیانت متقابل را روشن می‌کند که بدن‌ها را آموزش می‌دهد تا خود را برای همدستی با نیروهای انقیاد استدلال کنند. او نشان می‌دهد که چگونه نسخه‌ای از اخلاق کانتی که از نظر تبارشناسی مجدداً فرمول‌بندی شده است، می‌تواند پارامترهای اساسی یک رشته مقاومت در برابر چنین نیروهایی را فراهم کند، و او برای ارزیابی دقیق‌تر از مخاطراتی که در زوال فلسفه به‌عنوان یک شکل‌گیری انضباطی دخیل است، استدلال می‌کند. در طول راه، کوتروفلو خوانش‌های جذابی از مراقبت کانت از اخلاق شخصی ارائه می‌کند که از منابع مفهومی ژیل دلوز، ژاک لاکان و لوس ایریگاری استفاده می‌کند. این تور-د-زور نظریه پردازان اجتماعی را وادار می کند تا در نحوه عملکرد قدرت در دنیای مدرن/پسامدرن ما تجدید نظر کنند.

ترجمه ماشینی: کارل امریکس در این تفسیر مجدد از کانت و پاسخ پساکانتی به فلسفه انتقادی او استدلال می کند که چنین دیدگاهی از کانت مبتنی بر یک سری تصورات غلط است. او نشان می دهد که اندیشه جانشینان کانت (مانند فیشته و هگل) تعیین شده است. توسط یک مفهوم رادیکال روشنگری از خودمختاری که توسط کارل راینهولد توسعه یافت و این مفهوم مستلزم تحریف جدی رویکرد متواضعانه تر کانت بود.تأثیر راینهولد همچنان تفسیر کنونی کانت را مخدوش می کند.با ارائه اولین مطالعه سیستماتیک از ساختار اساسی کانت واکنش فلسفه انتقادی کانت در نوشته‌های راینهولد، فیشته و هگل، کارل امریکس، پیش‌فرض‌هایی را که بر رویکردهای رایج در مورد مفهوم آزادی، و به تفسیر رابطه روشنگری، کانت و اندیشه پساکانتی حاکم است، به چالش می‌کشد. " این کتاب که یک مطالعه برجسته است، برای همه دانشجویان کانت و همچنین کسانی که در زمینه‌هایی مانند تاریخ فکری، نظریه سیاسی و مطالعات دینی مرتبط با مسائل استقلال و مدرنیته هستند، مورد توجه ویژه قرار خواهد گرفت.» - جکت.

ترجمه ماشینی : این مطالعه صرفاً توضیحی نیست. از این رو، هدف این است که بر اساس این مطالعه، برخی از مسائل مهم برای فهم فلسفه نظری کانت نه تنها مطرح شود، بلکه حل شود. نقطه شروع اولیه شامل طرح این سؤال است: «آیا شهود حساس نقش قاضی عالی را در انحلال توهمات متعالی ایفا خواهد کرد؟» با توجه به متداول ترین تفسیر از «نقد عقل محض»، پاسخ به سؤال فوق مثبت خواهد بود، همانطور که به نظر می رسد در تفاسیر کوهن، استراوسون و نیز مجموعه ای از موارد دیگر که باید شناسایی شوند، چنین است. چنین مفهومی (طبق آنچه در این مطالعه آشکار خواهد شد) در پایان از آن حمایت خواهد کرد که تمام سؤالات متافیزیک سنتی (پیش کانت) توسط کانت به عنوان نامشروع محکوم می شود، دقیقاً به این دلیل که نمی توان آنها را به صورت حساس مطرح کرد. شهود، شیئی که با ایده هایی که خود ساخته است مطابقت دارد. از این رو، کانت کاری جز طرح نظریه امکان تجربه (زیبایی شناسی استعلایی و تحلیل متعالی) و محدود کردن همه دانش بشری به این حوزه انجام نمی داد، به گونه ای که فرض می کرد پرسش های متافیزیکی نامشروع هستند، زیرا مشمول آن نیستند. مطالبات معرفتی اولیه که در آن به طور کلی بیان شده است. این پژوهش فرض می‌کند که درک این مسئله، که در بالا ذکر شد، ناکافی است، زیرا از این واقعیت غفلت کرده است که در «نقد عقل محض» نه تنها اعلام جزمی، بلکه توجیهی نیز برای این تز وجود دارد. که تمام دانش بشری محدود به حوزه حس (زمینه های امکان تجربه) است. این توجیه چیزی نیست جز نقد توهمات استعلایی که توسط دیالکتیک استعلایی صورت گرفته است. از طریق پارالوژیسم های عقل محض، تضادهای عقل محض و ایده آل عقل محض، قیاسی که به طور طبیعی توسط عقل محقق می شود، به عنوان پایه ای برای ایجاد ناهماهنگی در مورد عدم فرض پیشنهادهای اولیه عقل آشکار خواهد شد. ناکافی بودن خواسته های حساسیت این گونه ناهماهنگی ها توهمات ماورایی وجود روح، جهان (کل پدیده) و خداوند - موضوعات مربوط به روانشناسی، کیهان شناسی و الهیات عقلانی است. ما سعی خواهیم کرد در این تحقیق نشان دهیم که توهم تایید وجود…

ترجمه ماشینی: نقش و جایگاه روان‌شناسی استعلایی در نقد عقل محض کانت منشأ بحث‌هایی بوده است. این اثر استدلال مفصلی را برای بازگرداندن روان‌شناسی استعلایی به جایگاهی مرکزی در تفسیر تحلیل کانت ارائه می‌کند و در این فرآیند پاسخی مفصل به خوانش‌های تحلیلی «ریاضت‌آمیز» ارائه می‌کند.

در این نوشتار، خواهم کوشید به این پرسش بپردازم که چرا انسان ها، تقریباً به طور لاینقطع، پرسش های متافیزیکی طرح می کنند. این پرسش را به عنوان پرسشی درجه-دوم در فرامتافیزیک پیش خواهم کشید و نشان خواهم داد که یک فرامتافیزیک بالغ، بدون بحث از «منشأ و وجه پرسش های متافیزیکی»، یعنی پرسش پذیری متافیزیک، از تبیینِ برآمدن و باز-برآمدنِ این پرسش ها نزد انسان ها عاجز خواهد بود. سپس عناصر مختلفی که قصد پاسخگویی به این پرسش را داشته اند طرح خواهم کرد. در انتها بر اساس تفسیر مارکوس ویلاشک از نقد عقل محض، بحث از توهم استعلایی در فلسفه ی کانت را به عنوان مصداقی نظام مند برای پاسخ به پرسش پذیری متافیزیک ارائه خواهم کرد.