جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ترجمه افرایم فیشوف با پیشگفتار جدید آن سویدلر

چکیده ماشینی : "این کتاب از مشورتی در ژوئن 1996 با والتر جی. هالن‌وگر، سلطه‌پذیر مطالعات پنطیکاستی، که در کالج‌های سلی اوک، بیرمنگام برگزار شد، پدید آمده است. دیدگاه‌های متفاوتی از سوی دانشمندان پنج قاره آمده است، که بر ماهیت غیرغربی فزاینده این رشد سریع تأکید می‌کنند. جنبش مسیحی و اهمیت ریشه‌های آن چالش‌های اصلی پیش روی پنطیکاستالیسم پس از یک قرن وجود، شامل آموزه مرکزی غسل تعمید روح و رابطه آن با «ماوراء طبیعی»، ارتباط سیاسی جنبش در نقاط مختلف جهان، بومی‌شدن و زمینه سازی جنبش و مطالعات موردی از چهار قاره."--ژاکت. ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی: پیتر برگر تأثیرگذارترین جامعه شناس معاصر دین است. این مجموعه مقالات اولین مطالعه عمیق در زمینه مشارکت وی در این زمینه است که مقدمه ای جامع از آثار او و اندیشه های جاری در مطالعه دین ارائه می دهد. موضوعات مطرح شده عبارتند از: * برگر در مورد دین و الهیات * دین، معنویت و نارضایتی های مدرنیته * سکولاریزاسیون و سکولاریزاسیون زدایی یک پست نوشته پیتر برگر، در پاسخ به مقالات، این نمای کلی از کار این شخصیت بزرگ را تکمیل می کند.

ترجمه ماشینی: موضوع کتاب مقدس عادل شمرده شدن با ایمان اغلب به عنوان یک کالای مصرفی، به عنوان یک معامله خصوصی بین خدا و فرد در نظر گرفته می شود. نتیجه این است که بعد اجتماعی، اغلب با پیامدهای فاجعه بار، به نیروهای بازار واگذار می شود. / با یقین اینکه توجیه از عدالت جدایی ناپذیر است، نویسندگان این کتاب دست به دست هم داده اند تا بار دیگر بیانی مجدد از ماهیت رابطه ای توجیه و تعامل آن با عدالت اجتماعی و اجتماعی ارائه دهند. / در قسمت اول، جیمز دی. نگاهی دقیق به مضامین عهد عتیق، درک درستی و عدالتی را بازیابی می کند که دارای عملکرد ملی و اجتماعی و همچنین فردی است. / در بخش دوم، آلن ام. سوگیت، آلمان نازی، ژاپن نظامی‌گرا و بریتانیای دهه 1980 را به عنوان سه مطالعه موردی مدرن پیشنهاد می‌کند که ماهیت تحریف‌شده عدالت را که می‌تواند ناشی از درک ناکافی از توجیه باشد، نشان می‌دهد. این تحلیل به وضوح نشان می‌دهد که چگونه یک بیان تازه از تعامل توجیه و عدالت می‌تواند پیامدهای ثمربخشی برای عدالت اجتماعی در سراسر جهان داشته باشد.

چکیده ماشینی : این کتاب یک مطالعه انتقادی-سازنده از عزت نفس زنان کره ای از دیدگاه الهیات عملی فمینیستی ارائه می دهد. Jaeyeon Lucy Chung دو مشکل متفاوت و در عین حال مرتبط را تشخیص می دهد: فقدان کار علمی در مورد عزت نفس زنان از سوی گروه های غیر سفید پوست و غیر غربی در زمینه الهیات عملی و عدم توجه به عزت نفس پایین رایج در زمینه اجتماعی فرهنگی و مذهبی زنان کره ای چانگ در حالی که از منابع نظری روانشناسی، الهیات و مطالعات فرهنگی استفاده می کند، از مطالعات مصاحبه عمیق استفاده می کند تا یک نظریه ارتباطی-اجتماعی عزت نفس، و یک درک سیستماتیک و جمعی از عملکرد مراقبت شبانی را توسعه دهد. این پروژه بینش هایی را در مورد تجربه زندگی زنان کره ای، به ویژه عزت نفس ارائه می دهد، و برخی از راه هایی را که می توان عزت نفس را تقویت کرد، نشان می دهد.

ترجمه ماشینی: اسلام مدنی داستان اسلام و دموکراتیک شدن در اندونزی، بزرگترین ملت مسلمان جهان را روایت می کند. با به چالش کشیدن کلیشه های اسلام به عنوان مخالف دموکراسی، این مطالعه در مورد شجاعت و اصلاحات در مواجهه با ترور دولتی، امکاناتی را برای دموکراسی در جهان اسلام و فراتر از آن مطرح می کند. اندونزی دموکراتیک در اوایل دهه 1950 و با سوابق غنی برای مدارا و مدنیت، تسلیم خشونت شد. در سال 1965، احزاب مسلمان به قتل عام نیم میلیون کمونیست کشیده شدند. پس از این خونریزی، یک رژیم نظم نوین به قدرت رسید که نیروهای دموکراتیک را سرکوب کرد و کنترل های دیکتاتوری را که برای چندین دهه ادامه داشت، برقرار کرد. با این حال، از میان این گرداب خشونت، که توسط دولت سرکوب شد و توسط مسلمانان محافظه‌کار محکوم شد، یک جنبش دموکراسی اسلامی پدید آمد، تقویت شد و نقش اصلی را در سرنگونی رژیم سوهارتو در سال 1998 ایفا کرد. در سال 1999، عبدالرحمن وحید رهبر مسلمانان به عنوان رئیس جمهور یک دولت اصلاح طلب و غیرنظامی انتخاب شد. رابرت هفنر در توضیح چگونگی این دستاورد، بر اهمیت نهادهای مدنی و مدنیت عمومی تأکید می کند، اما استدلال می کند که نه دموکراسی و نه جامعه مدنی بدون یک دولت متمدن امکان پذیر نیست. او در برابر تصویری که از اسلام به‌عنوان ذاتاً ضدکثرت‌گرا و غیردموکراتیک به تصویر می‌کشد، نشان می‌دهد که جنبش اصلاحات اسلامی اندونزی هدف یک دولت اسلامی را رد کرد، حمایت مذهبی مذهبی را بسیج کرد، حقوق زنان را ترویج کرد و از آرمان‌های دموکراتیک دفاع کرد. این کار به‌طور گسترده میان رشته‌ای و به موقع، آگاهی ما را از تکثرگرایی ضروری دموکراسی افزایش می‌دهد و اندونزی را در مرکز تلاش‌های ما برای درک اینکه چه چیزی باعث کارکرد دموکراسی می‌شود، قرار می‌دهد.