جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

Communion and otherness: how can these be reconciled?' In this wide-ranging study, the distinguished Orthodox theologian, Metropolitan John (Zizioulas) of Pergamon, seeks to answer that question. In his celebrated book, Being as Communion (1985), he emphasised the importance of communion for life and for unity. In this important companion volume he now explores the complementary fact that communion is the basis for true otherness and identity. With a constant awareness of the deepest existential questions of today, Metropolitan John probes the Christian tradition and highlights the existential concerns that already underlay the writings of the Greek fathers and the definitions of the early ecumenical councils. In a vigorous and challenging way, he defends the freedom to be other as an intrinsic characteristic of personhood, fulfilled only in communion. After a major opening chapter on the ontology of otherness, written specially for this volume, the theme is systematically developed with reference to the Trinity, Christology, anthropology and ecclesiology. Another new chapter defends the idea that the Father is cause of the Trinity, as taught by the Cappadocian fathers, and replies to criticisms of this view. The final chapter responds to the customary separation of ecclesiology from mysticism and strongly favours a mystical understanding of the body of Christ as a whole. Other papers, previously published but some not easily obtainable, are all revised for their inclusion here. This is a further contribution to dialogue on some of the most vital issues for theology and the Church from one of the leading figures in modern ecumenism.

کتاب «التوحید فی القرآن» تالیف عبدالأعلى موسوی سبزواری، حقیقت توحید و دلایل و مظاهر آن را بررسی می کند. نویسنده، توحید را پایه و اساس ادیان الهی دانسته است، وی شرک، تثلیث و ثنویت را انحرافی از صراط مستقیم توحید می داند. نویسنده سپس به مسأله توحید در قرآن اشاره می نماید و با بررسی مظاهر و جلوه های توحید از جمله توحید عبادی، توحید در الوهیت، توحید در ولایت نتیجه می گیرد که کمال توحید در قرآن و کلمات معصومین (ع) تبیین شده است، وی با نقد عقاید نصارا در اقانیم ثلاثه آن را ناشی از غلو در عیسی (ع) و برگرفته از عقاید براهمه و مصریان باستان می داند. وی با بررسی آیة الکرسی و شرح و توضیح مفردات آیه، به معارف بلند آن از جمله کرسی، احاطه علمی خداوند، نتیجه می گیرد توحید ذاتی، صفاتی، فعلی و عبادی در حد اعلی در این آیه تبیین گشته است.