جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فرق مدعی مهدویت، در راستای اهداف خود با عالمان به عنوان مرزبانان فکری شیعی همواره ستیزه‌جویی داشته‌اند چراکه سعی در ایجاد شکاف میان توده مردم و عالمان را دنبال می‌کردند. این مهم از صدر اسلام تاکنون ابتدا با تقابل امامان و پس از ایشان با عالمان وجود داشته است. نمونه مشهور منع تدوین حدیث در سده نخست هجری است که عملاً تراث نبوی؟ص؟ با مشکلات فراوانی در دوره­‌های بعد مواجه شد. بعدها نیز اهل‌بیت آن حضرت نیز مورد هجمه جریان‌های تقابل‌گرا قرار گرفتند تا عموم مردم از میراث خاندان وحی به دور باشند. در دوران کنونی این مسیر همواره توسط مدعیان ستیزه‌جو پی‌جویی شده است. ایده نگارنده آن است که هر میزان عموم مردم از عالمان به جهات گوناگون دوری کنند، به همان میزان نیز رهزنان هدایت می‌توانند در باورهای مردم خلل ایجاد کنند از این رو مدعیان سعی وافری دارند تا این دوری هر چه بیشتر و به بهانه­‌ها و گونه‌­های مختلف صورت گیرد. در این پژوهش این مهم در دوران معاصر مورد توجه قرار خواهد گرفت این مقاله به روش توصیفی تحلیلی و به صورت کتابخانه‌ای نگاشته شده است.

مادر نقش بی‌بدیلی در تربیت فرزند دارد. از این رو کیفیت رفتار مادر برای تربیت فرزند مهدوی غیرقابل انکار است. مادر در طول حیات فرزند می­‌تواند او را در این جهت تربیت کند. اهمیت این پژوهش از این جهت است که مادران با این نقش برجسته و بسیار مهم در تربیت، رشد و تعالی فرزندان خویش می­‌توانند در راه زمینه­‌سازی ظهور حضرت مهدی؟عج؟ گام­های بسیار مؤثری بردارند زیرا ظهور هنگامی محقق خواهد شد که انسان­‌های شایسته حضور داشته باشند تا قابلیت درک فیض کامل خداوند توسط آخرین حجت الهی را دارا باشند. یافته‌ها نشان می­‌دهد مادر با برخی اعمال و رفتار خویش در بازه­‌های زمانی مختلف اعم از دوران جنینی، دوران نوزادی، دوران نوجوانی و جوانی و نیز با برخی از اعمال و رفتار در طول زمان می­تواند در تربیت فرزند مهدوی تأثیر عمیق داشته باشد. این پژوهش به روش توصیفی _ تحلیلی بوده و به بررسی نقش مادر در این زمینه پرداخته و آن­ را مورد بررسی قرار داده است.

یکی از مسائل بسیار مهم در ارتقای قدرت و اقتدار نیروهای مسلح نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نقش آموزه­های مهدویت و فرهنگ انتظار می­‌باشد. آنان بر این باورند که در عصر غیبت باید تلاش نمایند تا تحت امر ولی فقیه، که نائب امام زمان(عج) محسوب می­‌شود بر توان نظامی و دفاعی خود بیفزایند تا مقدمات و زمینه­‌های لازم جهت ظهور آن حضرت فراهم گردد. در این پژوهش که با استفاده از روش اسنادی، ادبیات موضوع و مبانی نظری مورد نیاز از طریق کتاب­های تخصصی، اینترنت و بانک اطلاعاتی به دست آمده است، به نقش اندیشۀ مهدویت و فرهنگ انتظار در ارتقای قدرت و اقتدار نیروهای مسلح نظام جمهوری اسلامی پرداخته و چگونگی فراهم نمودن بستر لازم برای ظهور حضرت حجت؟ع؟ را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است. نتایج پژوهش کاربردی و مورد استفاده تصمیم­گیرندگان بخش دفاعی قرار می­گیرد. آنان می­بایست علاوه بر تقویت قدرت سخت­افزاری، تقویت قدرت نرم­افزاری ناشی از آموزه­های مهدوی را بیشتر در دستور کار خویش قرار دهند. امری که امام خمینی؟ره؟ و مقام معظم رهبری(مدظله العالی) به عنوان فرماندهان کل قواه بر آن تأکید داشتند و دارند. این رویکرد می­‌تواند علاوه بر حفظ امنیت و اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران، بستر و زمینه‌­ساز ظهور آن حضرت را بیشتر فراهم سازد.

براساس روایات، منتظران ظهورامام مهدی ؟ع؟، در عصر غیبت، وظایفی بر عهده دارند که یکی از مهم‌ترین آنها جهاد تبیین در راستای پیشگیری از انحراف فکری و عقیدتی است. جوانان به عنوان نیروی پیشران جامعه در انجام این وظیفه نقش کلیدی دارند. هشام بن حکم (جوان‌ترین شاگرد مکتب امام صادق؟ع؟)، در انجام وظیفۀ جهاد تبیین و دفاع از دین و ولایت امامان معصوم؟عهم؟، زندگی پر فراز و نشیبی داشته است؛ داستان زندگی وی و ویژگی‌های ممتازش برای جوانی که دغدغۀ دفاع از دین و ولایت را دارد، افقی با طراوات، پیش چشم می‌گشاید و راهگشای این مسیر خواهد بود. این تحقیق با روش کتابخانه‌ای و شیوه توصیفی _ تحلیلی، در پی کشف جنبه‌های فردی و اجتماعی لازم برای جهادگر جبهه تبیین در راستای معرفی الگو به نسل جوان است و این مهم را با کنکاش در شخصیت و زندگی هشام بن حکم به سرانجام رسانده است. خصوصیات برجسته­ای همچون: حفظ روحیۀ حقیقت‌طلبی و شوق به دانستن، اعتماد به نفس در عین توکل به خدا از ویژگی‌های فردی هشام بن حکم در عرصه جهاد تبیین بوده است. وی همچنین در بعد اجتماعی، نسبت به ولایت و رهبری دارای ویژگی­هایی چون: دغدغه‌مندی نسبت به ولایت و هدایت جامعه به سوی امام، ارتباط خاص با امام بود، و نسبت به دوستان و شیعیان و جبهۀ خودی فعالیت­هایی مانند: کسب جایگاه اجتماعی، ایجاد دغدغه در طالبان هدایت، و در رابطه با مخالفان و دشمنان اقداماتی چون: مخاطب‌شناسی و رعایت جوانب تقیه انجام داده است.

در طول چند دهۀ اخیر، رخدادهای مختلفی در جهان شکل گرفته که بر نگاه و رویارویی غرب با اسلام تأثیر عمیقی بر جای گذاشته است. رویدادهایی همچون بیداری اسلامی، گرایش به تشیع به ویژه اعتقاد به منجی‌گرایی اسلامی و مهدویت در جهان که همۀ این رخدادها متاثر از وقوع انقلاب اسلامی بوده و دشمنان اسلام را با چالش‌های فراوان مواجه نموده است. از این رو پژوهش حاضر، با روش تحلیل محتوا درصدد است به این سؤال اساسی پاسخ دهد استراتژی و تاکتیک‌های تقابل نظام سلطه علیه باورداشت آموزۀ مهدویت چیست و راهکارهای مقابله با آن کدامند؟ با تحقیقات صورت گرفته در منابع کتابخانه‌ای و مقالات معتبر علمی این فرضیه مطرح می­شود که آموزهای اسلام به ویژه آموزۀ مهدویت به عنوان هسته اصلی حوادث اخیر در جهان، سبب تلاش و تکاپوی روزافزون نظام سلطه علیه اسلام و مهدویت‌ستیزی با استراتژی‌های متعدد شده است. استراتژی و تاکتیک‌های شناسایی شده در این تقابل، عبارت است: استراتژی استفاده از هنر و رسانه، استفاده از نویسندگان، استراتژی استفاده از شرق‌شناسان و استراتژی استفاده از مدعیان دروغین مهدویت. راهکار‌های شناسایی شده در راستای مقابله با مهدویت‌ستیزی عبارتند از: معرفت‌افزایی و جهل‌زدایی، تقویت هویت مکتبی و شیعی، افشاگری درباره مهدویت‌ستیزان و رونق‌بخشی به شعائر مهدوی.

جبهۀ حق و پیروان رهبران الهی همواره دچار مشکلاتی از جانب جبهۀ باطل بوده اند. رویارویی و جنگ سخت یکی از مشکلاتی است که جریان باطل در برابر جبهۀ حق ایجاد می‌کند. امروزه جنگ سخت تبدیل به جنگی همه‌جانبه در قالب جنگ ترکیبی و هیبریدی شده است و دیگر منحصر به جنگ نظامی نیست. اگر جامعه دینی و یارانی که باید عهده‌دار اهداف امام و یاری او باشند، این مشکلات و سختی‌ها و چگونگی تعامل با آن را ندانند و به کار نگیرند جبهۀ حق دچار آسیب جدی می‌گردد. این جستار به روش توصیفی _ تحلیلی و با بررسی آیات و روایات از منابع مهم اسلامی به سرانجام رسیده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که در مقابل جلوه‌های مختلف جنگ سخت مانند پرخاشگری؛ تحریم، جنگ، ترور، کودتا و ایجاد ناامنی و هرج و مرج و به خصوص در مقابله با جنگ جدید دشمن یعنی جنگ ترکیبی و هیبریدی، علاوه بر بینش در مقابل جنگ نرم، وجود شرح صدر که از شاخصه‌های بارز یاران تراز رهبران الهی است، کارآیی و کارآمدی جبهۀ حق را افزون‌تر می‌کند.

آموزه موعودباوری از مفاهیم جذاب و مورد اتفاق تمام فرق اسلامی بوده و شیعیان با توجه به مقوله انتظار، مشتاقانه به دنبال ظهور موعود پایانی هستند. به همین جهت جریان‌های انحرافی از این اشتیاق سوءاستفاده کرده و در میان شیعیان دام آموزه‌های انحرافی خود را گسترده و با بهره‌گیری از منابع قدما و معاصرین ادعای خود را مستند به تعدادی از روایت‌های مهدوی نموده‌اند. مهم‌ترین شگرد مدعیان در انتقال پیام‌شان بهره‌گیری از «تحریف» در روایات می‌باشد و متاسفانه از این رهگذر تعدادی از مشتاقان به مهدویت و حتی برخی از طلاب حوزه علمیه قم و نجف را با خود همراه نموده‌اند. در این نوشتار بر آنیم تا با روش توصیفی _ تحلیلی به مقوله تحریف پرداخته وپس از بررسی مفاهیم کلیدی، به عوامل بسترساز و شیوه‌ای ایجاد تحریف اشاره نمائیم. نتایج حاصله از این مطالعه این است که مدعیان دروغین با افزودن یا حذف کلمه و جمله‌ای در روایت، تغییر در تقدیم و تاخیر کلمات، ترجمه غلط، مصداق‌گیری بی مورد و راه‌های دیگر انحراف خود را مستند به روایات نموده و از عوامل بسترسازی همانند جهل در میان عوام و خواص، دوری از فقها و ترویج فراحس‌گرایی استفاده نموده‌اند.

یکی از ارکان مهم حکومت مهدوی، اجرای عدالت در همه شاخه‌های فردی و اجتماعی است. در حوزه عدالت قضایی که از ابعاد مهم عدالت اجتماعی است، کاربرد علم غیب امام در امر قضاوت، موافقان و مخالفانی دارد که موافقان این دیدگاه، بر اساس برخی روایات در منابع شیعی، با توجیه سندی این دسته از روایات و عدم توجه به دلالت آنها، درصدد اثبات این دیدگاه هستند، این در حالی است اولاً غالب این روایات از ضعف سندی و ناتمامی دلالی رنج می‌برند، ثانیاً دلایل عقلی ادعای موافقان ناکارآمد هست. از آن‌جا که در معارف اعتقادی، محوریت اثبات با دلایل عقلی است، در این‌جا این پرسش مطرح می‌شود که آیا دلایل عقلی کافی برای اثبات دیدگاه مخالفان و رد دیدگاه موافقان وجود دارد؟ مقاله حاضر سعی دارد برای اولین بار تمام ادله عقلی مثبت دیدگاه مخالفان کاربرد علم غیب را ارائه و در جهت اثبات این دیدگاه تحلیل کند. البته این دیدگاه مؤید به شواهد تاریخی و ادله نقلی معتبر نیز است.

درخواست نصرت الهی برای امام زمان(عج) (ناصراً) از حاجت‌های دعا­کننده در دعای سلامتی(اللهم کن لولیّک...) است. اوج نیاز امام مهدی(عج) به این نصرت، هنگامه ظهور است و خداوند یاری تمام عیار امام زمان(عج) در زمان ظهور را تضمین کرده و این وعده تخلّف‌ناپذیر الهی است. مسئله این است که چرا امام صادق(عج) ، به مداومت بر این دعا فرمان داده است؟ و چرا در این دعا ما چیزی را طلب می‌کنیم و بر آن اصرار می‌ورزیم که خدا تضمین کرده و به طور حتم انجام خواهد داد؟ این نوشتار با روش کتابخانه‌ای در جمع­آوری مطالب و شیوه تحلیل محتوا، این مسئله را طرح و تبیین کرده و به این نتیجه رسیده که این دعا علاوه بر محتوای مورد درخواست، از جهت معرفتی نیز دارای آثاری برای دعا­کننده است. همچون شکل­گیری طلب در وجود داعی، همراهی با جریان سنت‌های الهی و رشد و تعالی در راستای هدف مهدویت. از جهت عملی نیز این دعا، نصرت را برای امام زمان(عج) در تمامی مراحل زندگی درخواست می‌کند و در وعده الهی، این یاری به صورت کلی تضمین شده است نه در خصوصیات و جزئیات. همچنین دعا و خواست ما در دعای سلامتی، چون در علم الهی لحاظ می‌شود می‌تواند همگام با وعده خدا و در سلسله علل تحقق وعده الهی باشد و بالاخره این‌که نصرت الهی مانند سایر امور تشکیکی، از جهت شدت و قوت متفاوت است و دعای ما در شدت و قدرت بخشیدن به آن اثر دارد.

امامت در اسلام از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار است؛ به گونه­ای که قرآن این اصل را آخرین مرحله سیر تکاملی انسان می­داند که تنها پیامبران اولوالعزم به این مقام رسیده اند؛ البته مقام امامت در بسیاری از موارد با مقام نبوت جمع می‌شود و پیامبر اولوالعزمی مانند حضرت ابراهیم خلیل(ع) در کنار نبوت خویش به مقام امامت نیز می‌رسند و مصداق روشن‌تر آن جمع شدن مقام رسالت و نبوت و امامت در شخص پیامبر(ص) است .همچنین ممکن است در جایگاهی این مقام(امامت) از رسالت و نبوت جدا شود، بدون آن که وحی بر آنان نازل شود. با توجه به اهمیت مقام امامت این پژوهش با روش توصیفی _ تحلیلی و با استفاده از ادله روایی _ تاریخی و قرآنی _ عقلی با رویکرد درون دینی به دنبال اثبات ضرورت امامت امام زمان(عج) در عصر حاضر است. یافته­ها نشان می‌دهد که مجموع ادله عقلی و نقلی بر وجود امام زمان(عج) در عصر حاضر دلالت دارد.