جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : مطالعه حاضر به دنبال بررسی عمیق بخش نسبتاً محدودی از اندیشه هگل است که هنوز به طور فشرده توسط محققان هگل به زبان انگلیسی مورد بررسی قرار نگرفته است. در نظام هگلی علوم فلسفی، انسان‌شناسی مستقیماً از فلسفه طبیعت پیروی می‌کند و اولین علم از سه علم روح سوبژکتیو را تشکیل می‌دهد: 1 انسان‌شناسی، پدیدارشناسی و روان‌شناسی. سپس بخش روح سوبژکتیو با بخش هایی در روح عینی و روح مطلق دنبال می شود. این سه بخش با هم شامل فلسفه روح است (Philosophie des Geistes 2) که سومین و پایانی بخش اصلی کل سیستم هگل را تشکیل می دهد که در دایره المعارف علوم فلسفی در طرح کلی ارائه شده است. یک هگل قصد داشت یک اثر مجزا در مقیاس کامل در مورد فلسفه روح سوبژکتیو بنویسد، همانطور که در مورد روح عینی (فلسفه حق) انجام داده بود، اما قبل از اینکه بتواند این کار را انجام دهد درگذشت. · بنابراین تمرکز مطالعه ما کاملاً متمرکز است. دامنه نسبتاً باریک آن در قطب‌نمای وسیع سیستم هگلی را می‌توان توجیه کرد، 1 آیرینگ فتشر (HegeUt Lehre vom Menschen, Stuttgart, 1970, p. 11) به فقدان تفسیر جدید برای دایره‌المعارف هگل و به‌ویژه در این بخش اشاره می‌کند. روی روح ذهنی شرح مختصری از این بخش به زبان انگلیسی را می توان در موارد زیر یافت: هیو ای. ریبرن، نظریه اخلاقی هگل (آکسفورد، 1921)، فصل پنجم. و O. R. O. Mure، A Study of Hegers Logic (آکسفورد، 1950)، ص 2-22.

ترجمه ماشینی: این کتاب بحث عمیقی را در مورد مفهوم طبیعت انسان از دیدگاه‌های مختلف و از رشته‌های مختلف ارائه می‌کند، به تحلیل استفاده از آن در بحث دوپینگ و تحقیق در زمینه‌های هنجاری آن می‌پردازد. رابطه بین استعداد طبیعی و توانایی های افزایش یافته در یک چارچوب مفهومی و نظری مناسب مورد بررسی قرار می گیرد: آیا دوپینگ به عنوان عاملی برای غیرانسانی شدن ورزشکار تلقی می شود یا ابزاری برای تحقق آرزوهای او برای حرکت سریعتر، بالاتر و قوی تر است؟ کدام ویژگی ورزش را به موضوعی عجیب و غریب برای بحث اخلاقی تبدیل می‌کند و خطرات و فرصت‌های اخلاقی درونی و بیرونی که در ارتقای ورزشی دخیل هستند کدامند؟ این جلد تأمل انسان شناختی بنیادی فلسفی را با اخلاق کاربردی و رویکردهای اجتماعی- فرهنگی و تجربی ترکیب می کند. علاوه بر این، دستورالعمل هایی به تصمیم گیرندگان و سیاست گذاران در سطوح محلی، ملی و بین المللی ارائه خواهد شد. با بزرگنمایی بر روی موضوع ذاتی آنچه در مورد شرایط بیولوژیکی هومو ساپینس ما ارزشمند است، این جلد فقط به موضوع خاص استعداد طبیعی و اینکه چرا چنین استعدادی بسیار متفاوت از ریشه های بیوتکنولوژیکی توانایی قدردانی می شود، توجه می کند. علاوه بر این، جنبه‌های خاص ورزش مانند ماهیت رقابتی آن و نمایش مستقیم آن از توانایی بدنی، دلیل خوبی برای مشخص کردن موضوع استعداد طبیعی ورزشی برای بررسی دقیق اخلاقی است.

ترجمه ماشینی: این کتاب برخاسته از یک اعتقاد دوگانه است. اولین مورد این است که استقلال، علیرغم انتقادهای اخیر در مورد اهمیت آن در اخلاق زیستی و فلسفه پزشکی، و مقاومت سنتی پزشکی در برابر "دخالت" آن در رابطه پزشک و بیمار، عنصر اساسی هویت فرد و سازوکارهای برخورد است. با بیماری، بیماری و ناتوانی. به این ترتیب، یک جزء ضروری در تسلیحات متخصص مراقبت های بهداشتی است که برای ایجاد شفا استفاده می شود. علاوه بر این، به روشی مشابه برای کمک به متخصص بهداشت در روابط خود با بیمار و مجروح عمل می کند. محکومیت دوم از fITst ناشی می شود. خودمختاری بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که در استفاده فلسفی این مفهوم به نظر می رسد. در این عقیده ما به کسانی می‌پیوندیم که اتکای بیش از حد به خودمختاری در اخلاق زیستی مدرن و سکولار که در ایالات متحده سرچشمه می‌گیرد، اما در فرهنگ‌های دیگر برتری یافته است، انتقاد کرده‌اند. این نقد بر توسل به زمینه های غنی تر زندگی افراد تکیه دارد. در جاهای دیگر، نقد معاصر خودمختاری در انواع مدل‌های اخلاقی بدیل مانند اخلاق روایت، اخلاق کسوئیستی و زمینه‌گرایی ظاهر می‌شود. در واقع، انتقاد پست مدرن از تمام اخلاق زیستی استدلال می‌کند که هیچ مبنای قابل دفاعی برای ادعاهایی وجود ندارد که فرد باید به استقلال یا هر اصل دیگری به عنوان راهی برای اطمینان از اخلاقی بودن احترام بگذارد.

ترجمه ماشینی: این مجموعه مقالات به بررسی تعهدات ما نسبت به افراد آینده، از فرزندان آینده خود تا نسل های دورتر می پردازد. آیا می توانیم به آنها آسیب برسانیم؟ آیا می توانیم به آنها ظلم کنیم؟ آیا این واقعیت که انتخاب ما به جای یک فرد بهتر اما «غیر همسان»، فرد بدتری را به وجود می آورد، این انتخاب را اشتباه می کند؟ ما بطور شهودی فکر می کنیم که موظف هستیم با افراد آینده مطابق با استانداردهای سختگیرانه خاصی رفتار کنیم - تقریباً استانداردهایی که فکر می کنیم در مورد رفتار ما با افراد موجود اعمال می شود. ما فکر می کنیم باید زندگی بهتری برای حداقل برخی از افراد آینده ایجاد کنیم، در حالی که می توانیم بدون بدتر کردن اوضاع برای بسیاری از افراد موجود یا سایر افراد آینده، این کار را انجام دهیم. ما فکر می کنیم انجام رفتارهای پرخطر امروز که به وضوح اثرات نامطلوبی برای کودکانی که قصد باردار شدن آنها را داریم، اشتباه است. و ما فکر می کنیم اشتباه است که امروز به گونه ای عمل کنیم که زمین آینده را به مکانی بدبخت تبدیل کند. با این حال، هر یک از این نکات شهودی با مشکل عدم هویت به چالش کشیده می شود. این مشکل از مشاهده این موضوع ناشی می شود که افراد آینده اغلب وجود خود را مدیون انتخاب هایی هستند که به نظر می رسد اوضاع را برای همان افراد بدتر می کند. برای مثال، فناوری‌های جدید تولیدمثلی می‌توانند برای به وجود آمدن یک فرد به جای دیگری یا اصلاً هیچ‌کس، خطرناک و ضروری باشند. اما تعداد بی‌شماری از انتخاب‌های دیگر، چه درست قبل از لقاح و چه قرن‌ها قبل از آن، می‌توانند انتخاب‌هایی باشند که به نظر می‌رسد ربطی به تولید مثل ندارند، اما در واقع به تعیین زمان و نحوه لقاح هر فرد خاص در آینده و در نتیجه هویت کمک می‌کنند. از آن شخص در جایی که زندگی فرد ارزش زندگی کردن را دارد، دشوار است ببینیم که چگونه با چنین انتخاب تعیین کننده هویتی آسیب دیده، یا بدتر شده، یا ظلم شده است. سپس با قدرت کامل مشکل عدم هویت روبرو می شویم: اگر انتخاب برای فرد آینده بد نباشد، به نظر می رسد که بیشترین تأثیر را دارد، پس بر چه اساسی می گوییم که انتخاب اشتباه است؟ مشکل عدم هویت پیامدهایی برای نظریه اخلاقی، سیاست جمعیت، انتخاب فرزندآوری، حقوق کودکان، اخلاق زیستی، اخلاق زیست محیطی، قانون و غرامت برای بی عدالتی های تاریخی دارد. مشارکت کنندگان در این مجموعه درک جدیدی از مسئله عدم هویت ارائه می دهند و مجموعه ای از راه حل های پیشنهادی را برای آن ارزیابی می کنند. این مجموعه با هدف فیلسوفان، دانش پژوهان حقوق، متخصصان اخلاق زیستی و دانشجویان در تمامی این رشته ها، کاوشی کامل در یکی از جذاب ترین و مهم ترین مسائل اخلاقی عصر ماست.