جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ملاصدرا (ملّا صدرا، حدود 1640-1572 م.) یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های فلسفه اسلامی پس از ابن‌سینان و از مهم‌ترین فیلسوفان ایران صفوی است. او نویسنده‌ای پرکار بود که آثارش زمینه‌های علوم عقلی و دینی را در فلسفه اسلامی پیش برد، اما مسلماً مهم‌ترین سهم او در فلسفه اسلامی در مطالعه «وجود» و «هستی» و کاربرد آن در حوزه‌هایی از جمله است. کیهان‌شناسی، معرفت‌شناسی، روان‌شناسی و آخرت‌شناسی. صدرا نشان‌دهنده تغییر پارادایم از مابعدالطبیعه ارسطویی جوهرهای ثابت است که بر فلسفه اسلامی تسلط یافته بود، به تحلیلی از «وجود»/ «وجود» به‌عنوان بستر نهایی و منبع پویا اشیا. او معتقد است که همه موجودات واقعیت و حقیقت خود را از وجود خود می‌گیرند و بنابراین تحلیل فلسفی مناسب باید با آن آغاز و سرانجام به پایان برسد. تمرکز اثر حاضر بر هستی‌شناسی تدریجی صدرا، پایه‌ای قوی برای خواننده فراهم می‌کند تا آثار دیگر صدرا و متون بعدی فیلسوفانی که در همان زمینه کار می‌کنند را درک کند. این نسخه حاوی متون انگلیسی-عربی موازی و ترجمه جدیدی است که محقق برجسته فلسفه اسلامی، سید حسین نصر (سیّد حسین نصر، متولد 1933 م.) است.

ترجمه ماشینی: این مقاله نحوه تبیین تأثیر ملاصدرا را ارائه می دهد دعا (دعا) بر دنیا، با تکیه بر عقاید ابن عربی علیه پس زمینه روانشناسی متافیزیکی پویا خودش. ملاصدرا در نهایت از موضع ابن سینا در مورد منفعل بودن نماز فاصله می گیرد و در عوض قرائت ابن عربی از تعامل صمیمی الهی و انسانی در خود دعا را انتخاب می کند. ملاصدرا با انجام این کار، صورت بندی دعا را ارائه می دهد که در آن دعا کننده نقش فعالی در برانگیختن استجابت الهی ایفا می کند دعای او از نظر ملاصدرا، نماز روح انسان را شکل می دهد، در حالی که روح انسان نیز نتیجه دعا را شکل می دهد.

چکیده ماشینی : این کتاب درباره فیلسوف مسلمان شیعه اوایل قرن شانزدهم به نام نجم الدین محمود النیریزی است. وی که در شیراز تحصیل کرد، به فلسفه ابن سینا و سهروردی علاقه مند شد. پژوهش حاضر، جدای از نیریزی، به معرفی فیلسوفان معاصر وی و ارائه طرح‌هایی از چالش‌های اصلی فلسفی آن زمان می‌پردازد.

ترجمه ماشینی: ملاصدرا (572 - 1640) شاید مهمترین و تأثیرگذارترین فیلسوف جهان اسلام در چهارصد سال اخیر باشد. او که بیش از چهل اثر دارد، کوشید تا کل میراث اندیشه اسلامی، از فلسفه تا عرفان را زنده کند، و رویکردی انعطاف‌پذیرتر و سازش‌پذیرتر به مسائلی که به نظر می‌رسید عقل را از ایمان جدا می‌کند، بیافریند. سایه میثمی در این نمایه گسترده به فراتر از روایت تاریخی می‌پردازد تا تأثیر واقعی مرد و اندیشه‌های او را ارزیابی کند. این گزارش تامل برانگیز و جامع برای هر فیلسوفی ایده آل است که بخواهد زندگی و افکار مردی را که اوج سنت فکری را در نقطه ای حساس از تاریخ تمدن اسلامی نشان می دهد، کشف کند.