جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : "پس از مرگ" چیست؟ آیا پساانسان شدن اجتناب ناپذیر است - چیزی که برای ما اتفاق می افتد یا کاری که با خود انجام خواهیم داد؟ چرا برخی مشتاق آن هستند، در حالی که دیگران با ترس آن را رد می کنند؟ این پرسش‌ها بر این حقیقت تأکید می‌کند که پساانسان نامی برای آینده‌ای نامعلوم است، و بنابراین، نه یک ایده، بلکه مجموعه‌ای از بینش‌های رقیب - که برخی از آنها ممکن است هیجان‌انگیز باشند، برخی از آنها ممکن است ترسناک باشند، و چه چیزی بستگی به این دارد. شما که هستید و آرزو دارید چه چیزی باشید هدف این کتاب این است که گفت‌وگوهای کلامی و فلسفی کنونی در مورد پساانسان را با این استدلال که متکلمان باید توجه داشته باشند که با کدام شکل از پساانسان درگیر هستند را روشن کند، و نشان دهد که «الهیات پسا انسان» نه تنها ممکن است، بلکه مطلوب است، زمانی که بینش وجود دارد. پساانسان چیزی است که با بینش الهیات انسان منطبق است.

در تعریف نفس ‌و بیان ویژگی‌های آن در مباحث مربوط به نفس‌شناسی فلسفه صدرایی بحثی ویژه درباره جنسیت بیان نشده و این امر موجب شده است محققانی که در این زمینه پژوهش کرده‌اند، نفس را بدون جنسیت توصیف کنند؛ اما در این مقاله سعی شده است با توجه به مبانی حکمت صدرایی از قبیل وحدت نفس و بدن در مراحل متناظرِ وجودی خود و... جنسیت‌داشتن برای نفس تبیین شود. البته این ویژگی مختص نفس است و به سایر مجردات قابل اطلاق نیست؛ چراکه نفسانیت نفس به همراهی آن با بدن در تمام ساحات وجودی نفس است. با اثبات جنسیت‌داشتنِ نفس، درواقع انسان‌ها به دو نوع اصلی تقسیم خواهند شد. ارزش این تقسیم در رد نظر برخی مکاتب فمنیستی که احقاق حقوق زنان را در برابری زن و مرد در تمام شئون می‌دانند و نیز تبیین تفاوت‌های میان دو جنس بسیار روشن است. در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه‌ای و تحلیل مبانی حکمت صدرایی جنسیت‌پذیری نفس تبیین شده است.

ترجمه ماشینی: این مجموعه به موضوع بازنمایی در انسان شناسی می پردازد. چهارده مقاله آن به دنبال پرسش‌های مطرح شده توسط بحث‌های «فرهنگ نوشتاری» در دهه 1980، برخی از جهت‌هایی را که انسان‌شناسی معاصر در آن حرکت می‌کند، بررسی می‌کند. این شامل بحث در مورد موضوعاتی از قبیل: * مفهوم کاست در جامعه هند * قوم نگاری اسکاتلندی * چگونگی مفهوم سازی رویاها از نظر فرهنگی * بازنمایی از خانواده * فرهنگ به عنوان حفاظت * باغ ها، پارک های موضوعی و مردم شناس در ژاپن * نمایندگی در روستاهای ژاپن * جایگاه مردم در چشم انداز شمال استرالیا * نشان دهنده هویت مائوری نیوزلند است.

ترجمه ماشینی: گریگوری بیتسون فیلسوف، مردم شناس، عکاس، طبیعت شناس و شاعر و همچنین همسر و همکار مارگارت مید بود. با پیشگفتار جدیدی توسط دخترش مری کاترین بیتسون، این گلچین کلاسیک از آثار اصلی او همچنان باعث خوشحالی و آگاهی نسل‌های خوانندگان خواهد شد. «این مجموعه به منزله یک نمایشگاه گذشته‌نگر از یک زندگی کاری است. . . . بیتسون در طول حرفه ای که او را نه تنها به انسان شناسی، که ابتدا برای آن آموزش دیده بود، بلکه روانپزشکی، ژنتیک و نظریه ارتباطات را به این سمت رساند. . . . او . . ماهیت ذهن را بررسی می‌کند و آن را نه به‌عنوان چیزی مبهم، که به نوعی در بدن هر انسان مستقر است، بلکه به‌عنوان شبکه‌ای از تعاملات مربوط به فرد با جامعه و گونه‌اش و به طور کلی با جهان می‌بیند.» -دی دبلیو هاردینگ، نقد کتاب نیویورک دیدگاه [بیتسون] از جهان، علم، فرهنگ، و انسان بسیار گسترده و چالش برانگیز است. تلاش‌های او در سنتز به‌طور وسوسه‌انگیز و رمزآلود وسوسه‌انگیزی است. . . این کتابی است که همه ما باید بخوانیم و فکر کنیم.''--راجر کیزینگ، انسان شناس آمریکایی گریگوری بیتسون (1904-1980) نویسنده ناون و ذهن و طبیعت بود.

ترجمه ماشینی : "علم و انسان شناسی دینی" همگرایی علوم زیستی، علوم انسانی و علوم انسانی را حول یک بینش معنوی و طبیعت گرایانه از زندگی انسان بررسی می کند. مشارکت‌های انضباطی در سطوح مختلف پیچیدگی هستند، از تکامل مغزها تا آرزوهای وجودی، و از اجتماعی بودن مجسم تا زیستگاه اکوسیستم. تفسیری که از وضعیت انسانی به دست می‌آید، برخی از جنبه‌های تفکر کلامی سنتی در سنت‌های دینی جهان را پشتیبانی می‌کند و در عین حال جنبه‌های دیگر را به‌طور جدی به چالش می‌کشد. وسلی وایلدمن این مفاهیم را برای انسان‌شناسی فلسفی و دینی بیان می‌کند و استدلال می‌کند که تفسیر سکولار مدرن از بشریت بیشترین سازگاری را با شکل دینی اومانیسم طبیعت‌گرا دارد. این کتاب در مقابل کاهش پرسش های معنا و ارزش مقاومت می کند و در عین حال نظریه های علمی در مورد زندگی انسان را با جدیت کامل می گیرد. این استدلال برای تفسیر دینی از انسان ها به عنوان موجودات جسمانی است که در یک محیط طبیعی ظهور می کنند که اجازه درگیری با پتانسیل های ارزش گذاری واقعیت را می دهد. این تعامل، تلاش‌های معنوی اجتماعی را برای تحقق بخشیدن و هماهنگ کردن ارزش‌ها در هر کاری که انسان‌ها انجام می‌دهند، از شکل‌گیری فرهنگ‌ها گرفته تا ایجاد باورهای شخصی، ترویج می‌کند.

بنا به دلایلی، کشف دیدگاه نهایی ملاصدرا در مسائل گوناگون حِکمی نیازمند دقت و حوصله فراوان است. در باب نحوه پیدایش و بسط علم انسان نیز گرچه دیدگاه‌های گوناگونی قابل طرح است، اما نظریه‌ای که هم شواهد متنی روشنی آن را تأیید می‌کند و هم برآمدۀ از مبانی ویژۀ حکمت صدرایی است، دیدگاه انکشاف نفس است. در این دیدگاه، استکمال نفس به معنای دریافت کمالات بیگانه با نفس از بیرون و اضافه شدن آنها بر نفس نیست، بلکه نفس حقیقتی بسیط است که به امداد الهی و در اثر حرکت جوهری اشتدادی، پیوسته آنچه را در نهان خویش به نحو مُجمَل دارد به گونۀ مفصل آشکار می‌سازد. در فرآیند تحولی معرفت نیز کمال علمی از بیرون بر نفس افزوده نمی‌شود، بلکه از درون می‌جوشد و در حقیقت، وجود نفس بر خودش منکشف می‌گردد. این پژوهش با روش تحلیلی-توصیفی و بر اساس مراجعه به منابع کتابخانه‌ای، نشان می‌دهد که بسیاری از مبانی ویژۀ حکمت صدرایی با تفسیرهای رایج از تحول نفس-که در آنها سخن از خروج از قوه به معنای نداری به فعلیت به معنای دارایی است- سازگار نبوده و این مبانی خوانشی نو از تحول اشتدادی نفس به ویژه در حوزۀ معرفت و ادراک را می‌طلبد. در کنار اشارات روشن و بلکه تصریحات متنی، برخی مبانی همچون اصالت، بساطت، تشکیک(در مظاهر) وجود، عدم‌ناپذیری وجود، مظهر بودن همه ادراکات برای نفس، اتحاد نفس با مفیض کمال علمی(عقل فعال)، کینونت سابق نفس، معاد جسمانی صدرایی و معنای صحیح قابلیت نفس در ادراک، ما را به نظریۀ انکشاف نفس رهنمون می‌سازد.

ترجمه ماشینی: چارلز تیلور (1931- ) یکی از فیلسوفان برجسته زنده است. این اولین مطالعه گسترده درباره مفاهیم کلیدی دیدگاه های او در انسان شناسی فلسفی و نظریه اخلاقی است. اولاً، لاتینن تز تیلور را روشن می کند، واجد شرایط می کند و از آن دفاع می کند که استدلال های متعالی نشان می دهد که درک شخصی در مورد ارزش های اخلاقی و ارزش های دیگر (به اصطلاح ارزیابی قوی) به طرق مختلف برای عاملیت انسان، خود بودن، هویت و شخصیت ضروری است. ثانیاً، لاتینن به طرق مختلف از رئالیسم ارزشی تیلور دفاع می کند و آن را توسعه می دهد. در نهایت، این کتاب دیدگاه تیلور را مورد انتقاد قرار می‌دهد که لازم است منبعی از ارزش، مانند خدا، طبیعت یا عقل انسانی، شناسایی و تعیین شود. تیلور در گزارش های خود از زندگی اخلاقی، هویت مدرن و اخیراً سکولاریزاسیون به شدت بر این ادعا تکیه می کند. لاتینن استدلال می‌کند که کل مفهوم منابع اخلاقی سازنده باید کنار گذاشته شود.