جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عنوان :

بازشناخت در رستم و سهراب و تراژدی ادیپ شهریار

نویسنده:

حسین محمدصالحی دارانی

نوع منبع :

مقاله , کتابخانه عمومی

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

وضعیت نشر :

تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب,

کلیدواژه‌های اصلی :

شاهنامه , ادبیات تطبیقی , رستم و سهراب , بازشناخت , ادیپ , تراژدی , ادبیات , بازوبند سهراب , ادیپ شهریار

کلیدواژه‌های فرعی :

فردوسی , سهراب , برزو , ادبیات جهان , آثار ادبی , سوفوکل , آنتیگونه ,

چکیده :

دو جز مهم در مقایسه تطبیقی رستم و سهراب و تراژدی ادیپ شهریار، بازشناخت و دگرگونی است, اینکه در سیر دو داستان قهرمانان برای بازشناخت خود می کوشند، اما تلاش آنها راه به جایی نمی برد و پس از وقوع فاجعه، بازشناخت صورت می گیرد. در هر دو داستان بازشناخت از طریق نشانه عینی و از راه های دیگر انجام می شود.در این مقاله افزون بر تشریح و بررسی انواع بازشناخت و ارایه الگوهای تازه، تقسیم بندی بازشناخت در حوادث دو داستان تجزیه و تحلیل شده است. نتیجه آنکه این مقاله بیانگر آن است که رستم و سهراب یک تراژدی است و هر چند در برخی موارد با آنچه ارسطو درباره تراژدی گفته منطبق نیست، اما مضمون و بسیاری اجزای تراژدی را به خوبی تبیین کرده است. بازشناخت که از اجزای مهم تراژدی است، در رستم و سهراب وجود دارد و آن را با سایر ویژگی های دیگر که در این داستان است به تراژدی نزدیک می کند.

صفحات :

از صفحه 153 تا 173

مشخصات اثر

عنوان :

پساساختار گرایی و عرفان حافظ

نویسنده:

مهری تلخابی

نوع منبع :

مقاله , کتابخانه عمومی

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

وضعیت نشر :

تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب,

کلیدواژه‌های اصلی :

غزلیات حافظ , بینامتنیت (زبان شناسی) , پساساختارگرایی , مرگ مولف , حافظ شیرازی , شرح غزل های حافظ , حافظ شناسی , اندیشه حافظ , ادبیات عرفانی , اصطلاحنامه عرفان , ویژگی شعرهای حافظ , ساختارشکنی حافظ

کلیدواژه‌های فرعی :

تأویل , عشق , نقد ادبی , شعر عرفانی , غزل عرفانی , نویسنده گرا , جام جم , تاویل پذیری شعر حافظ , دیوان حافظ , اشعار حافظ شیرازی , معنا و متن , هدف مؤلف , دل در عرفان اسلامی , پیر مغان حافظ , تمرکز بر خواننده , تفاوت نویسنده و نویسا ,

چکیده :

هدف مقاله پیش رو آن است که نشان دهد چگونه مکتب پساساختارگرایی، از تعیین معنای نهایی برای متن امتناع می ورزد. در این راستا، نخست با اشاره به بخشی از ویژگی های متنی چون غزلیات حافظ، به تبیین این مطلب پرداخته می شود که از منظر نقد پساساختارگرایی، نمی توان معنای غزل حافظ را تنها در انحصار تحلیل عرفانی نگاه داشت. از این رو، برای رسیدن به فهم متن، باید خود را از بند قصد مولف رهانید و با تکیه بر متن و افق انتظار خواننده، معنی را آفرید. نقد پساساختارگرایی با تکیه بر عدم قطعیت رابطه بین دال و مدلول و بازی بی پایان دلالت ها در زبان و نیز به واسطه ویژگی های خاص زبان ادبی، مانند ابهام و معما و ماهیت استعاری و مجازی آن و استفاده از قواعد ساختارشکنی، نشان می دهد که چگونه دال ها می توانند در یک روند دلالتی بی انتها ادامه داشته باشند. این نوشتار در پایان پیشنهاد می کند که برای تفسیر و تاویل متنی گشوده چون حافظ نیاز به خواننده ای است که واقف بر نظام و مناسبات نشانگان متن باشد، از روند ساختارشکنی آگاه باشد و نیز بداند که چگونه می توان معنا را افزایش داد و از حصار یک معنای قطعی و نهایی گریخت.

صفحات :

از صفحه 27 تا 66

مشخصات اثر