جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از منظر قرآن و مفسران شیعه و سنی، عدالت و آزادی، دارای ارزشی هم‌سنگ بوده و همواره این دو مفهوم کلیدیدر کنار یکدیگر، حضوری همیشگی و مکملداشته‌اند. در قرآن که سرچشم? حرکت تمدنی و پویایی اجتماعی در میان مسلمانان است، عدل و آزادی، به جدّ مورد توجه قرار گرفته است. کار پیامبران الهی، برداشتن بار گران از دوش انسانها است و زنجیرشان را مى‏گشاید؛ دربار? فلسف? بعثت انبیاء می‌خوانیم که هدف ارسال رسل، آن است تا مردم به برپایی قسط و عدالت برپاخیزند. دغدغ? اصلی این رساله پرداختن به رابط? میان عدالت و آزادی از منظر مفسران فریقین است، در پاسخ به این دغدغه، سعی شده است تا بنیادهای نظری تعامل عدالت و آزادی و جلوه‌های پیوند این دو، از منظر مفسرین شیعه و اهل سنت، واشکافته شود وارتباط دقیق و سنجیده آن دو بررسی گردد. برای رسیدن به تحلیلی در این باره، می‌توان این رابطه را از سه منظر بیان کرد، رابط? تکمیلی؛ چالشی و مفهومی- مصداقی.گاهی اوقات، آزادی در برخی امور مانند آزادی توهین به مقدسات یا پذیرش سلطه کافران یا آزادی انتخاب دین غیر الهی با عدالت اجتماعی، دچار چالش می‌شود و طبعا در این موارد، عدالت، مقدم است؛ از دیگر سو، می توان از رابط? مصداقی میان عدالت و آزادی نیز سخن به میان آورد، به آن معنا که این دو مفهوم در مصادیقی چون مشورت، آزادی بیان، آزادی تجمعات و...حضور همزمان دارند؛ به نظر می‌رسد که رابط? تکمیلی، اهمیتی بیشتر دارد، به این معنا که با حضور عدالت در جامعه، افراد می‌توانند به حقوق بایست? خویش دست یابند و یکی از آن حقوق، آزادی است، آن گونه که با آزادی در جامعه، بستر برای رسیدن جامعه به عدالت و حقوق افراد فراهم می‌شود.

معنای تحت الفظی یک پاره گفتار همیشه با معنای مورد نظر گوینده یا نویسنده یکسان نیست. به بیان دیگر معنای حقیقی هر جمله به نقش گفتاری آن بستگی دارد که معمولا در یک بافت مناسب آشکار می شود. این موضوع درباره قرآن کریم نیز که ماده ای زبانی است مصداق دارد. در این پژوهش نقش های گفتاری آیات جزء بیست و نهم قرآن کریم براساس منابع تفسیری مورد تجزیه و تحلیل گفتمانی و متنی قرار گرفته است. نتایج بدست آمد حاکی از آن است که آیات جزء بیست و نهم 33 نقش گفتاری مختلف ایفا می کنند که از آن میان نقش های توصیف تعلیل و دستور به ترتیب پر بسمامدرین نقش ها می باشند. به همین ترتیب سه نقش عذر جواز و دعا کم بسامدترین نقش های به کار رفته در این جزء می باشند. نتایج بدست آمده همچنین نشان می دهد که 11 سوره جزء بیست و نه قرآن از لحاظ فشردگی معنایی با یکدیگر تفاوت دارند. سوره های ملک و انسان به ترتیب دارای بیشترین و کمترین فشردگی معنایی اند. و در نهایت اینکه مشخصه های نحوی مشترک مشاهده شده میان نقش های گفتاری هم طبقه مورد بحث قرار گرفته است.

این پایان نامه با عنایت به مسایل معاصر حوزه علم و دین و نیز مسایل روز کلامی ایران تدوین گردیده است. مدل ها و پارادایم های دینی را ایان باربور در کتاب اسطوره ها مدل ها و پارادایم ها در علم و دین به بحث گذاشته است. فرضیه های نگارنده رساله با حوزه های زبان شناسی دینی و نیز مدل ها و پارادیم های دینی مرتبط می باشند و نیز ارتباطی نزدیک با نتایج باربور در کتاب مذکور دارد. لذا به نظر می رسد ترجمه سه فصل از کتاب نامبرده در تبیین مباحث درون دینی و برون دینی ما مفید خواهد بود. فرضیه های ارائه شده به مسایلی نظیر اینکه چگونه می توان تساهل داشت و نسبی گرا نبود؟ اینکه آیا دین ادعاهای شناختی هم دارد یا نه؟ اینکه آیا معیار یا قاعده ای برای ارزیابی دین وجود دارد یا نه؟ پرداخته اند. علاوه بر ترجمه برخی مطالب نیازمند توضیح در پاورقی ها ارائه گردیده است. در ضمن خلاصه عنوان هر پاراگراف در حاشیه آن آمده است. نیز کسانی که مایل باشند سیر مباحث را بطور اجمال مطالعه نمایند می توانند عمده نظرات نویسنده را مطالعه فرمایند. همچنین برای خلاصه عنوان ها فهرستی تفصیلی را در بخشی مستقل ملاحظه خواهید نمود.

چکیدهیکی از مسائلی که در جهان اسلام، پس از رحلت رسول اکرم۶حادث شد این بود که مسلمانان سفارش حضرت را در مورد تمسک به دو یادگار ایشان (قرآن و عترت)برای مصون ماندن از گمراهی را به فراموشی سپرده و به صورت فرق گوناگون و ملل متفرقه شدند. در روزگار معاصر که داعیه حسبنا کتاب‌الله و رویۀ انکار اهل بیت:و فرمایشات ایشان شدت گرفته، لازم است تا برای اثبات مدعای خود به آیات قرآن استناد کنیم و این راه جز از طریق مراجعه به عالم به کتاب و قرآن ناطق پیمودنی نیست.در این تحقیق، به عنوان نمونه، خطبۀ حضرت صدیقه۳ مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و سعی شد تا مستندات قرآنی آن در امر امامت در ۳ ساحت استخراج گردد. این مستندات شامل آیات صریحی که حضرت تلاوت کردند و مضامینی از خطبه که که با آیات قرآن مطابقت و موافقت دارد می‌شود.درخطبۀ حضرت صدیقه۳، معروف به خطبۀ فدکیه، حضرت با استناد به آیات قرآن انحراف جامعه را از مسیر تعیین شده در امر رهبری بیان می کنند. بررسی روایات ذیل این آیات، مشخص می کندکه حضرت با قصد یادآوری شفارشات پیامبر اکرم ۶و امر الهی در مورد رهبری جامعه آیات را ذکر کرده اند تا بعنوان مدرکی برای همگان، گویای این امر باشد که مدعیان حسبنا کتاب الله، با غصب خلافت از کتاب خدا وند نیز اعراض کرده اند.بنابر این جویندگان حقیقت برای دست یابی به واقعیت در امر امامت، باید به سخنان عالمان واقعی کتاب خدا (بر طبق حدیث ثقلین) مراجعه کنند.کلید واژه:احتجاج، امامت، حضرت زهرا۳، قرآن، تفسیر.

در بخش نخست این مقاله به اهمیت و ویژگیهای کتاب الاشارات و التنبیهات در میان آثار فلسفی ابن سینا از قبیل : نوآوری در تبویب مطالب و تعیین عناوین فصول، نثر زیبا و ادیبانه و در عین حال موجز و رمز گونه، شرح مبانی و اصطلاحات عرفانی با تکیه بر اصول و براهین فلسفی در نمط های آخر این کتاب اشاره شده است.

درمباحث مربوط به فهم متون دینی، یکی ازمهمترین مسائل مساله تاویل است. پرسشهای اساسی در این مساله اینهاست : فرآیند فهم متن دینی مثل قرآن و روایات چگونه شکل می گیرد؟ نقش معارف عرفی و زبان عادی در فهم این متون چیست؟ عقل و یافته های عقل نظری چه نقشی را در این باره بازی می کنند؟ روش شهودی – عرفانی چقدرکارآیی دارد؟ و ... پاسخ ملاصدرا به پرسشهای مذکور موجب شکل گیری دستگاه تاویلی خاصی شده است که در این نوشتار به بحث کشیده می شود. او با نقد سایر نظرهای موجود در باب تفسیر و تاویل متون دینی، دیدگاه خاص خویش را با عنوان « روش راسخان در علم» تبیین و توجیه می نماید. آنچه او در نهایتا اظهار می دارد گونه ای هم آرایی بین زمینه های مختلف معارف بشری همچون یافته های حسی، عقلی و عرفانی است که در یک سیستم سازگار، بستر مناسبی برای فهم متون دینی فراهم می آورد.

مدینه خاستگاه وحی الهی وسنت نبوی (ص) است وحضور بیش از دو و نیم قرن ائمه اطهار (ع) به عنوان مراجع فکری وزعیمان فرهنگی امامیه در مدینه موجب گردید که مدینه به عنوان یکی از موثرترین مدارس علمی در ترویج فرهنگ اهل بیت (ع) درخشش ویژه ای داشته باشد وبه لحاظ ساختار محتوایی مرزهایی را بسیار فراتر از کتابت و قرائت قرآن درنوردد.بازشناسی مدرسه تفسیری امامیه در مدینه به علت حضور ائمه اطهار (ع) وجایگاه و منزلت آن بزرگواران در مقام مفسران الهی ونیز حضور جمع کثیری از صحابه وتابعین ، ضرورتی غیر قابل انکار است.مدرسه تفسیری مفهوم مرکبی است که در واکاوی اصطلاحی ، قابل انقسام به سه مولفه اصلی است. مولفه نخست، بنیانگذار مدرسه تفسیری است که می تواند فرد یا گروهی از افراد باشند؛ مولفه بعدی شاگردان مدرسه تفسیری اند که در راستای مبانی واصول طراحی شده از سوی موسس مدرسه، عمل کرده وبه نشر معارف آن می پردازند ومولفه آخر منطقه و محیط جغرافیایى است که مدرسه تفسیری در آن شکل گرفته است.نوشتار حاضر، در الگوی مدرسه پژوهی خود، با دو قید اساسی امامی و مدنی بودن، همراه است زیرا در صدد شناسایی ساختار مدرسه تفسیری امامیه در محدوده جغرافیایی مدینه است. تاریخچه مدرسه تفسیری امامیه در مدینه، به زمان نزول قرآن وعصرتشریع اسلامی برمی گردد. در زمان پیامبراکرم (ص)، با بهره گیری از بیانات ایشان پیرامون تفسیر آیات قرآن، دانش تفسیر، پایه گذاری شد و از آنجا که مدینه نخستین پایگاه نشر حدیث بوده ودر سده های نخست اسلامیهمه ی علوم صبغه حدیثی داشته اند جای شگفتی نیست که نخستین مدرسه تفسیری نیز در این شهر شکل گرفته باشد. از این رو، سایر مدارس تفسیری به گونه ای متاثر از آن بوده اند.نخستین محدثان ومفسران اسلامی در میان صحابه وتابعان در این شهر سکونت داشته اند. حضور حد اکثری ائمه اطهار(ع) به عنوان زعمای شیعه در مدینه کارکردهای بزرگی در جهت دهی و کیفیت بخشی به جریان تفسیر امامیه داشته است به گونه ای که آن را متمایز از سایر جریان های تفسیری می سازد.این نوشتار در چهار فصل تدوین شده است . فصل اول آن به بیان کلیات ومفاهیم پرداخته وضمن ترسیم چارچوب نظری تحقیق مفاهیم کلیدیتحقیق را تبیین می کند وبا توجه به اینکه بررسی فضای جغرافیایی وتحلیل اوضاع سیاسی ، اجتماعی وفرهنگی مدینه از لوازم وضروریات بحث است به این موضوع نیز اشاره ای صورت گرفته است. فصل دوم ، روند شکل گیری مدرسه تفسیری امامیه در مدینه را بررسی ودر سه بخش شامل دوره های پدیداری وتثبیت ، دوره توسعه وشکوفایی و دوره رکود وافول مروری بر زندگی ومیراث تفسیری مفسران هر دوره دارد.فصل سوم نیز مهم ترین کارکردهای حضور ائمه در کیفیت بخشی به جریان تفسیر را بیان کرده است. بیان ویژگی ها وامتیازات مدرسه تفسیری امامیه در مدینه در فصل چهارم این تحقیق بیان شده است.

تفسیر قرآن کریم بر اساس روایات، مقوله‌ای است که به زمان نزول وحی در عصر پیامبر گرامی اسلام( بازمی‌گردد. تبیین و تفسیر آیات قرآن، وظیفه‌ای است که از سوی خدا بر عهده پیامبر نهاده شده، و در قرآن کریم نیز به آن تصریح شده است. رسول خدا( نیز قسمت‌هایی از قرآن را به‌صورت عمومی، و تمام آن را برای عده‌ای خاص، تفسیر نمود. پس از رحلت آن حضرت، اهل بیت( و اصحاب پیامبر به تفسیر قرآن اقدام کردند، که در این میان، شیعیان تفسیر اهل بیت( را برگزیدند و اهل سنت تفسیر صحابه را حجت دانستند. شیعیان برای حجیت سخن و تفسیر اهل بیت، به آیات قرآن مانند آیه تطهیر، صادقین و اولوا الامر، و همچنین حدیث ثقلین و حدیث معیت با قرآن، استناد کرده‌اند. اهل سنت نیز مستنداتی مانند آیات امت وسط، وعده حسنی، بیعت رضوان، و همچنین برخی از روایات را مطرح کرده‌اند، که پژوهش حاضر تمام نبودن این دلایل را اثبات کرده است. اهل سنت همچنین حجیت خبر واحد معتبر را در تفسیر پذیرفته‌اند؛ اما علمای شیعه در این زمینه دارای دیدگاه‌های مختلف هستند؛ عده‌ای خبر واحد را مطلقاً حجت نمی‌دانند؛ گروهی آن را فقط در فقه حجت می‌دانند؛ جمعی دیگر، حجیت خبر واحد را در تفسیر پذیرفته‌اند، اما آن را در معارف اصول دین حجت نمی‌دانند؛ و عده‌ای نیز حجیت خبر واحد را در تفسیر به‌صورت مطلق پذیرفته‌اند. از سوی دیگر، علمای فریقین بر این باور هستند که بررسی صحت سند و متن روایت، و ارایه آن بر قرآن، سنت قطعی، علم قطعی، عقل و تاریخ قطعی، ضوابطی است که می‌تواند روایات اصل را از بدل، و مأثور را از موضوع جدا کند. روایات تفسیری می‌تواند ما را به مبانی تفسیری اهل بیت( و صحابه رهنمون گردد. همچنین شیوه تفسیر آیات را در چگونگی استخراج قواعد و استخدام منابع و بهره‌وری از ابزارها به ما می‌آموزد.

بنابر حدیث شریف ثقلین، عترت و قرآن همواره ملازم و همراه یکدیگرند؛ لذا برای فهم کامل کتاب خدا مرجعی کامل‌تر از عترت وجود ندارد، با این وجود أئمه اطهار: تفاسیر خود از آیات را بدونقرائن و شواهد عقلی و نقلی بیان نمی‌نمودند.استخراج آیاتی که در شأن أئمه اطهار: نازل شده است اهمیتی بسزایی در نشان دادن حقانیت أئمه اطهار : خواهد داشت. یکی از سور قرآن که در آن آیات فراوانی در شأن اهل بیت : مشاهده می شود سوره نساء می‌باشد. در بررسی آیات قرآن از منظر روایات، آیاتی مشاهده می‌شود که طبق فرمایش أئمه اطهار: در شأن اهل بیت : نازل شده است، در حالیکه در نگاه اول ممکن است معنا و تفسیری بر خلاف آن به چشم بخورد.هدف اینتحقیق دست یابی به استدلالات نهفته درآیات سوره نساء می‌باشد. آن دسته از آیاتی که به فرموده أئمه: درمساله امامت و یا مقامات الهیایشان نازل شده است. در این راستا، به منظور استخراج این آیات، از مجامع حدیثی شیعی (کافی، بحارالانوار، ...) و برای بررسی تفاسیر رایج آیه از تفاسیر (المیزان، مفاتیح الغیب، الکشاف، ...)استفاده گردید.سپس بارجوع به تفاسیر روایی (فرات، عیاشی، البرهان، نور الثقلین، الدر المنثور، ...)و مجامع حدیثی اهل سنت برای تفسیر ائمه : شواهد و مویداتی از قرآن، حدیث و عقل ارائه می‌گردد.از دستاوردهای مهم این پژوهش؛ رسیدن به وجه استدلالی بیان أئمه : از آیات می‌باشد؛ مخصوصاً در جایی که این استدلالات در اثبات أمر امامت و حقانیت أئمه اطهار: به کار گرفته شود.کلید واژه‌ها : سوره نساء، آیات امامتی، استدلال، امامت، أئمه:، روایات، تفسیر، ثقلین، مفسران .

قرآن کریم افزون بر این که کتاب دینی و آسمانی مسلمانان است، متنی ادبی و هنری است و همه خصوصیات یک اثر هنری را چه به لحاظ فرم و چه به لحاظ محتوا داراست؛ از سوی دیگر، از آن جا که عرفان و تصوف از یک دیدگاه، نگاه هنری به دین و متون دینی است، در روند تکامل تفسیر، پاره ای از مفسران با توجه به این دو ویژگی به تفسیر قرآن پرداختند و حاصل آن پدید آمدن شیوه خاصی از تفسیر شد که می توان آن را تفسیر ادبی- عرفانی نامید. نمونه برجسته ای از این شیوه، نوبت ثالثه تفسیر کشف الاسرار میبدی است.در این مقاله کوشش شده با مقایسه این تفسیر با تفسیر روض الجنان ابوالفتوح رازی- که هر دو قرن ششم نوشته شده است- تاثیر دیدگاه های عرفانی را بر تفسیر قرآن نشان داده شود.