جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سوال، "به چه چیزی می توانم امیدوار باشم؟" امانوئل کانت آن را به عنوان دغدغه اصلی فلسفه خود معرفی کرد. با این حال، ردیابی پرسش کانت در مدرنیته متأخر، یک تنش را برجسته می‌کند: مفهوم کانت از خودمختاری شکوفا شده است، اما نظم خداباورانه عقلانی که او درک خود از امید را در آن توسعه داده است، جابجا شده است. در شرایطی که رابطه بین هویت شخصی و هستی شناسی عینی از بین رفته است، چگونه می توانیم معنا و اهمیت امید را درک کنیم؟ به چه چیزی می توانم امید داشته باشم؟ رویکردهای اخیر در فلسفه و روان‌شناسی به ملاحظات هستی‌شناختی توجه دارند و بر امید به عنوان یک انتظار ذهنی یا نگرش ذهنی تمرکز می‌کنند. در نتیجه، امید اغلب با خوش بینی آمیخته شده است. در مقابل، برجسته‌ترین الهی‌دان امید، یورگن مولتمان، درکی از امید را در یک هستی‌شناسی الهیاتی تجدیدنظرطلب پیشنهاد کرده است. مشکلات این رویکردها باعث بازگشت به درک پیشامدرن از امید به عنوان یک فضیلت شده است. تز من با این روند مطابقت دارد و به دنبال کمک به درک آگوستینی از فضیلت امید است. سه عامل این چرخش به آگوستین را تأیید می کند: (1) آگوستین (از طریق لومبارد و آکویناس) منبع درک غربی از امید به عنوان یک فضیلت است. (2) درک آگوستین از امید، هم در امید پژوهی و هم در مطالعات آگوستین خلأ مهمی است. (3) مولتمن گزارش خود را در مخالفت با قرائتی از الهیات تثلیثی آگوستین توسعه می دهد که تحقیقات اخیر نشان داده است که اشتباه است. این پایان نامه قرائتی از امید آگوستینی در رابطه با هستی شناسی الهیاتی آگوستین و درک خود از خود ارائه می دهد. امید برای خودی است که به دنبال جلال (بیهوده) خود نیست و سوبژکتیویته خود را در برابر خدا و دیگران ابراز می کند، بلکه در مقابل مسیح و در جامعه کلیسایی، با میل و رغبت «موضوع» می شود. در برابر اعتراض فرقه گرایی بدخیم، استدلال می کنم که امید آگوستینی برای جهان خوب است.

ترجمه ماشینی : پل ریکور در «خود به مثابه دیگری» ماهیت خودبودن را در نظر می گیرد و به این نتیجه می رسد که آن را فقط می توان چند ظرفیتی فهمید. او از هویت روایی استفاده می‌کند تا نشان دهد که چون خود «عمل می‌کنند و رنج می‌برند» هویت انسانی ارتباط تنگاتنگی با مواجهه با دیگری دارد. بعد اخلاقی در میانجی‌گری بین اخلاق غایت‌شناختی ارسطویی و اخلاق دین‌شناختی کانتی مورد بررسی قرار می‌گیرد که منجر به فرونسیس یا حکمت عملی می‌شود. کتاب با تعدادی آپوریا، از جمله مشکل شناسایی صدای درونی که در وجدان شنیده می‌شود، پایان می‌یابد - صدای تصدیق. ریکور در مقاله‌ای مرتبط، که انگیزه‌ای برای این تز - «خود در آیینه کتاب مقدس» است، به مسائل هویت از منظر دینی می‌پردازد. این پایان نامه به طور انتقادی توسعه اندیشه ریکور را مرور می کند، از فلسفه از طریق هرمنوتیک به اخلاق، و پیامدهای آن برای الهیات، حرکت از مسائل اراده، به هرمنوتیک کتاب مقدس و اخلاق مسیحی. مفهوم هویت روایی را زیر سوال می برد و به ویژه به جایگاه راوی نالایق در اجتماع می پردازد. نتیجه می‌گیرد که ما باید اصرار ریکور را جدی بگیریم که ایمان کتاب مقدس چیزی به توجه به آنچه خوب یا واجب است اضافه نمی‌کند، بلکه متعلق به اقتصاد موهبتی است که در آن عشق با نام‌گذاری خدا گره خورده است. با این حال، برای در نظر گرفتن اینکه این ممکن است چه معنایی را از نظر شبانی و اخلاقی برای کسانی که خود را به عنوان خود احضار شده می دانند و به دنبال یافتن تصویر خود در آینه کتاب مقدس هستند، با تمرین گسترده در هرمنوتیک کتاب مقدس، با تکیه بر توجه ریکور به ژانر به پایان می رسد. به عنوان یک حالت شاعرانه این تز پیشنهاد می‌کند که تمثیل‌های کمیک به ما کمک می‌کنند تا بیش از آنچه در ضعف خود تجربه می‌کنیم امیدوار باشیم، در حالی که تمثیل‌های غم انگیز ناتوانی ما را روشن می‌کنند و ما را قادر می‌سازند که شکست دیگران را ببخشیم.

ترجمه ماشینی : دستاورد امانوئل کانت در نشان دادن قدرت قانون‌بخش عقل انسان در مبانی متافیزیکی شناخت انسان و دفاع از آزادی انسان است. نیروی عقل پاسخ او به نگاه مکانیکی به طبیعت و شک در اخلاق، زیبایی شناسی و دین بود. در حالی که عقل بر تئوری و عمل گسترش می‌یابد، او اصرار داشت که این یک دلیل بود: وحدت. من از وحدت عقل به عنوان کلید درک پروژه فلسفی کانت دفاع می کنم. با توجه به خروجی عظیم او، این یک جاه طلبی ناگزیر ناقص است. پس از یک فصل مقدماتی (ch1)، توضیحی از نقش کلیدی اصل (ch2) ارائه می‌شود و به دنبال آن یک درک سه‌گانه از خود عقل (ch3) با ایده‌ها و فرض‌های آن (ch4) پیشنهاد می‌شود. اینها دانش نظری و عملی ما را در مورد علایق متفاوت عقل گسترش می‌دهند (قسمت 5)، البته با مشکلات مفهومی در انگیزش و احترام (بخش 6). با وجود قوای مختلف، دلیل نظری و عملی نمی تواند تعارض داشته باشد، زیرا دو دلیل وجود ندارد. فرد باید دارای اولویت باشد که عملی بودن آن نشان داده شده است (قسمت 7). آموزه اخیر پیامدهایی برای الهیات عقلانی کانت و جهان بینی گسترده تر او دارد. اصل عالی اخلاق، محصول عقل جهانی شده، سرنوشت نوع بشر را برجسته می کند و به ایمان اخلاقی منحصر به فرد انسان می انجامد. به حکم عقل، ما اراده داریم که به هدف نهایی خود پی ببریم. توجیه وحدت عقل (چ8) به ایده تنظیمی بالاترین هوش به عنوان یک اکتشافی منجر می شود. فلسفه اخلاقی کانت در مفهوم عالی ترین خیر به عنوان پایان نهایی زندگی بشر به اوج خود می رسد (چ9). من پیش از این که به این نتیجه برسم که از نظر کانت، ما نه تنها به جهان طبیعت، بلکه به جهانی اسمی تعلق داریم که در آن خدا و زندگی آینده ممکن است امید عقل محدود ما باشد، به تفاسیر سکولار و مذهبی آن می پردازم.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه تحقیقی در رابطه بین الهیات سیاسی و تلاش فلسفی برای ایجاد نظم سکولار و خودمختار است که در آن افراد از طریق قوانین جهانی خود را اداره می کنند. من استدلال می کنم که این پروژه شکست می خورد و بررسی می کنم که چگونه الهیات سیاسی در پی آن پدید می آیند. در فصل 1، من استدلال می‌کنم که فلسفه کانت یک «آزمایش عقل» را برای تثبیت اقتدار و خودمختاری عقل ترتیب می‌دهد. برای موفقیت، کانت باید قضاوت را به‌عنوان آشتی جهانی و فرد ارائه دهد. با این حال، محاکمه عقل دو سرنوشت دارد: یا رویه حقوقی زیر پا گذاشته می شود، نظم جدید از طریق یک عمل خشونت آمیز برقرار می شود، یا حکم به تعویق می افتد، و قوانین عقل با ارجاع به آرمان خودمختاری که هرگز به وجود نمی آید، مشروعیت می یابد. در هر دو مورد، چیزی برای حمایت از نظم عقلانی قربانی می شود. در فصل 2، من نشان می دهم که چگونه F.W.J. شلینگ با توسعه یک الاهیات سیاسی که در آن تنها کلیسا کلید قضاوت غیر خشونت آمیز را در دست دارد، به یک نظم خودمختار و سکولار پاسخ می دهد. سپس در فصل 3 استدلال می‌کنم که کارل اشمیت الهیات سیاسی خود را در پاسخ به فرمالیسم لیبرالی توسعه می‌دهد که فداکاری‌هایی را که نظم سیاسی و عقلانی را حفظ می‌کند، پنهان می‌کند. در اینجا الهیات سیاسی از این درک سرچشمه می گیرد که قضاوت های سیاسی و عقلانی همیشه قربانی می طلبد. در فصل 4، کار جورجیو آگامبن را مورد بحث قرار می‌دهم که می‌خواهد قضاوت سیاسی و عقلانی را به طور کلی به حالت تعلیق درآورد. هم منطق سیاسی و هم دینی با منطق «مقدس» یکسانی مشخص می‌شود که قدرت قضاوت مطلق، اما غیرقابل پاسخگویی را حفظ می‌کند. در نهایت، در فصل 5، به کار G.W.F. هگل نشان می دهد که چگونه محاکمه عقل به دو روایت متضاد از سکولاریزاسیون بستگی دارد. من با طرح چند سؤال انتقادی در مورد محاکمه، و الهیات سیاسی که در پی آن مطرح می شود، پایان می دهم.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه تعریف، توسعه و دفاع از تفسیر و کاربرد هستی شناسی عرفانی مایستر اکهارت است. به طور خلاصه، هستی‌شناسی عرفانی را باید به‌عنوان یک الهیات متمایز درک کرد، تا آنجا که هستی خدا، هستی جهان و هستی فرد را به‌عنوان یک کل واحد اساساً یکپارچه معرفی می‌کند. سپس تمرکز پژوهشی من برای این پایان‌نامه، قرار دادن الهیات اکهارت در بحث‌های جاری درباره عرفان و در میان چرخش فلسفی پساکانتی به سمت هستی‌شناسی خواهد بود. تلاش انباشته این پایان نامه زمانی به اوج خود می رسد که من نتایج خود را در مورد ماهیت عرفانی هستی که در نوشته ها و رونویسی های اکهارت در قرون وسطی یافت می شود به کار می برم تا به مشکل مدرن و الهیاتی سکولاریته بپردازم. این تلاش با هدف ایجاد فضایی برای گفت‌وگو بین الهیات مسیحی و فرهنگ عموماً سکولار شده که تا حدی عصر حاضر را تعریف می‌کند، اجرا خواهد شد. با انجام این کار، این پایان نامه ارتباط فلسفی و فرهنگی این درک خاص از ماهیت هستی را هنگام رسیدگی به مسائل مدرن در الهیات نشان خواهد داد. سؤال راهنما برای این پایان نامه به شرح زیر خواهد بود: اندیشه مایستر اکهارت امروز در پرداختن به مشکل سکولاریته چه بینشی می تواند به متکلمان ارائه دهد؟ تز کلی من این خواهد بود: هستی شناسی عرفانی مایستر اکهارت را می توان به گونه ای تفسیر و به کار برد که با موفقیت فضایی را برای گفتگوی سازنده بین فرهنگ سکولار و حضور خدا در جهان باز کند. در مجموع، این پایان نامه را باید به عنوان یک پروژه علمی در مورد الهیات اکهارتی و کاربرد آن در درمان مؤثر مشکل سکولاریته خواند. همه نتیجه‌گیری‌های من در نتیجه قرار گرفتن و استدلال در میان بحث‌های جاری درباره موضوعات مرتبط، و همچنین در رابطه با سایر آثار اصلی که برای چنین پروژه‌ای ضروری هستند، به دست می‌آید. برای روشن بودن، هدف من تطبیق آثار اکهارت و ادغام آن با دیدگاه پساکانتی نخواهد بود. بلکه برای اظهارات الهیاتی روشن و قطعی او به اکهارت نگاه خواهم کرد. سپس آن اظهارات را تفسیر می‌کنم و آن‌ها را به‌گونه‌ای به کار می‌برم که به طور مؤثری از اصول خاص سکولاریته در تعیین یک زمینه مشترک برای گفتگو استفاده کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه برای اولین بار به بررسی انتقادی و تطبیقی ​​اخلاق مسیحی و فلسفی معاصر جنگ می پردازد. بنابراین به بررسی احتمالات فعلی کنش اخلاقی-سیاسی کمک می کند. با بررسی ترکیب‌های مختلف اخلاق سیاسی و اصول ایمان، سه متفکر مسیحی را با دو متفکر سکولار مقایسه می‌کند. هر فصل ابتدا نشان می دهد که چگونه اخلاق جنگ عادلانه بین «رئالیسم» و «ایده گرایی» ساخته می شود. اولی دفاع شخصی یا ملی و قدرت را در اولویت قرار می دهد. دومی ارزش جهانی هر فرد است. هر بخش تحلیلی درک اخلاقی نویسنده از اقتدار سیاسی، نیروی خشونت آمیز و واقعیت سیاسی را بازسازی می کند. این کانون ها بر حسب چگونگی درک، تصور یا رد میانجی گری بین سیاست و اخلاق مسیحی مورد بررسی قرار می گیرند. از آنجایی که منطق درونی هر طرح Just War مطرح می شود، می توان تداوم و تفاوت های بین نویسندگان را توضیح داد. بخش اول نگاهی به نویسندگان مسیحی دارد. اخلاق جنگ عادلانه واقع گرایانه و «طبیعی گرایانه» ژان بثکه الشتاین در مورد دولت مستقل، ایده آلیسم اومانیستی را رد می کند. از نظر پل رمزی کریستین آگاپ یک اخلاق دگرگون کننده بین ایده آلیسم و ​​رئالیسم ارائه می دهد. با توسعه این، رویکرد انجیلی الیور اودونوان عملا ایده‌آلیسم و ​​واقع‌گرایی را در هم می‌آمیزد. از نظر جزمی، این مشروط به حرکت از ثنویت الاهیاتی مدرن الشتاین به مسیح رمزی است که جهان را دگرگون می کند، اگرچه هنوز مدیون ایده آلیسم فلسفی است. با این حال، اودونوان پیشنهاد می کند که پس از وساطت منفرد واقعه مسیح، مقولات اخلاقی-سیاسی نظم الهی را آشکار می کنند. بخش دوم به بررسی شکاف ایده آلیسم و ​​رئالیسم بین فیلسوفان می پردازد. هم خواست ایده آلیستی دیوید رودن برای یک دولت جهانی و هم ماکیاولیسم فردگرایانه اووه اشتاینهاف به دنبال حمایت از حقوق بشر هستند. پس از کانت، آنها یک تقسیم‌بندی ناپذیر بین سیاست و اخلاق «مذهبی» را پیش‌فرض می‌گیرند. الهیات، پس از تبدیل شدن به انسان شناسی، میانجیگری مسیح را با واسطه های درونی جایگزین می کند: کارگزاران اخلاقی قانونی، دولت گرا یا فردگرا. اما این بازتاب و تشدید سنت مسیحی است. در حالی که رودن یک پاپ تجدید شده و خشونت آمیز را معرفی می کند، اشتاینهاف به دنبال تجدید وضعیت موجود لیبرال-دمکراتیک از طریق «اصلاحات رادیکال» سکولار است. نتیجه گیری می شود که هم اخلاق مدرن مسیحی و هم اخلاق فلسفی جنگ می تواند بین عدالت پیروزمندانه غیرعملی و شکست تضاد غم انگیز در نوسان باشد. اگر وساطت منحصر به فرد بین هست و باید در مسیح به عنوان یک پارادوکس جهانی شناخته شود، اجرای عدالت به طور مؤثر امکان پذیر می شود.

ترجمه ماشینی : دونالد مک کینون (1913-1994) مسلماً یکی از تأثیرگذارترین متکلمان انگلیسی در زمینه بریتانیا در نیمه دوم قرن بیستم است. نوشته‌های او متفکری ناآرام و غیرسیستماتیک را نشان می‌دهد، اما دلیل خوبی وجود دارد که یک سری سؤالات تکراری - «وسواس‌ها» ممکن است بهتر با خلق و خوی مک‌کینون همخوانی داشته باشد - در سرتاسر آن ظاهر می‌شوند. اینها به خواسته‌های رئالیسم اخلاقی، تنش‌های بین مواضع فلسفی رئالیسم و ​​ایده‌آلیسم به طور کلی، و حضور دائماً مخرب مسیح مربوط می‌شوند، که اهمیت رستگاری‌اش را نمی‌توان به‌طور کامل جدا از یک انتساب غم‌انگیز درک کرد. فصل اول لنز جدیدی را پیشنهاد می کند که از طریق آن می توان پروژه مک کینون را مشاهده کرد. این کار او را به‌عنوان شکلی از فلسفه «درمانی» توصیف می‌کند که فراخوانی برای درون‌گرایی شدید و واقع‌گرایی اخلاقی را ترکیب می‌کند، به‌گونه‌ای که این مفاهیم را درگیر و تقویت‌کننده متقابل می‌داند. با پیشروی این فصل، میزان نهفته شدن کانت در پشت بسیاری از زبان درمانی مک کینون یعنی «تطهیر» و «اشراق» مشخص خواهد شد. همچنین این واقعیت که رئالیسم اخلاقی برای مک کینون هم به پایان یک رشته درمانی معین و هم به تعهدی تبدیل می شود که تعامل او با فلسفه و الهیات را در هر سطحی شکل می دهد. این یک "شکل زندگی" را مشخص می کند. مک‌کینون هرگز دفاع منظمی از رئالیسم اخلاقی ارائه نمی‌کند و نه به خاطر اصرارش بر این که تنش بین ایده‌آلیسم و ​​رئالیسم در آن واحد است. در نیاز مستمر به زبان متافیزیک. با این حال، این ایده ها بارها و بارها در سراسر مجموعه او رخ می دهد. آنها به عنوان ناگزیرهای فلسفی از درون وظیفه توصیف مداوم و بازتوصیف تجربه بشری با تمام ویژگی های تاریخی آن ظاهر می شوند. بررسی تأثیرات کلیدی روی مک‌کینون در فصل 2 دنبال می‌شود، و در اینجاست که می‌توانیم یکی از منابع ناآرامی مک‌کینون را شناسایی کنیم، زیرا او به دنبال جذب بینش‌هایی از الهیات معذرت‌خواهی اخلاقی مطمئن نسل قبل است، در عین حال به آن احترام می‌گذارد. روش هایی که چرخش تحلیلی غیرممکن بودن چنین پروژه هایی را برجسته کرده بود. بقیه پایان نامه به بررسی حوزه های مختلفی می پردازد که در آنها رئالیسم اخلاقی درمانی مک کینون به منصه ظهور می رسد. اینها عبارتند از درک او از مسیح (فصل 3)، اعتقادات او در مورد ضروری بودن ادبیات خوب برای فلسفه اخلاق (فصل 4) و پاسخ او به ویتگنشتاین در حالی که او به دنبال بیان اعتقادات اخلاقی و الهیات متمایز خود بود (فصل 5). این پایان نامه با کلمات تأیید و انتقاد به پایان می رسد، و نشان می دهد که مک کینون یک صدای قانع کننده در حمایت از اومانیسم کاتولیک است که تا قرن بیست و یکم تحریک کننده باقی می ماند.