جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده: این رساله به بیان دیدگاه قاضی عبدالجبار و معاصر وی سید مرتضی درباره حقیقت امامت و صفات امام، پرداخته است. از نگاه قاضی عبدالجبار «امام کسی است کهبر امت ریاست داشته باشد، به طوری که قدرتی بالاتر از او نباشد.» از نظر سید مرتضی «امامت، رهبری عمومی در زمینه دین به صورت بالاصاله است نه به طور نیابت از کسی که در سرای تکلیف است.» قاضی عبدالجبار وجوب امامت را وجوب نقلی علی الناس می داند، و سید مرتضی وجوب عقلی علی الله. قاضی عصمت را برای امام لازم نمی داند و معتقد است دلایل امامیه در این باره صحیح نمی باشد، اما سید مرتضی همچون دیگر متکلمان امامیه، عصمت را جزء ضروری ترین صفات امام بر می شمارد و دلایل امامیه را تأیید می نماید. قاضی عبدالجبار علم امام را در حد علم والیان ضروری می شمارد و بیش از آن را برای امام لازم نمی داند، از نظر او در صورت جهل امام به مسائل دینی، رجوع به علما و خبرگان هیچ اشکالی ندارد، در حالی که از نظر سید مرتضی باید علم امام، تمام مسائل دینی را فرا گیرد و او در مسائل دینی به کسی نیاز نداشته باشد. همچنین امام باید به امور مربوط به سیاست و حکومت آگاهی کافی داشته باشد. از نظر قاضی، افضلیت به معنای فزونی ثواب و برتری در صفات برای امام لازم نمی باشد و تقدیم مفضول بر فاضل جایز، بلکه برخی از اوقات، واجب است. اما سید مرتضی افضلیت به هر دو معنا را برای امام لازم دانسته و تقدیم مفضول بر فاضل را قبیح می شمارد. از صفاتی که هر دو متکلم معتزلی و امامی برای امام لازم می دانند:اسلام، آزاد بودن، عقل، شجاعت، برتریت در قدرت، عدالت، قریشی بودن است، البته در تفسیر دو صفت اخیر و دلایل آن با یکدیگر اختلاف دارند. واژگان کلیدی: امامت، عصمت، علم، افضلیت، سید مرتضی، قاضی عبدالجبار.

این پایان نامه در صدد است با بهره گیری از آیات و روایات یک ساختار کلی از مجازات های دنیوی اعمال انسان در اسلام ارائه کند.در بعضی از آیات رسیدن به پاداش و کیفر به عنوان غایت و هدف آفرینش معرفی گشته است. هر چند موطن اصلی، اتمّ و اکمل پاداش و کیفر، سرای آخرت است، ولی حکمت و عدالت خداوند در ظرف دنیا نیز موجب آن می‏گردد که هر کدام از مطیع و عاصی به نحوی به بخشی از پاداش و کیفر خویش در دنیا برسند. کیفر در دنیا ارتباط تنگاتنگی با سنن الهی دارد.رویدادها و حوادث جهان مادی از قبیل گیاهان، انسان ها و پدیدهای طبیعی آن، همچون بارش باران و تحولات جسمی بشراز بدو خلقت تا تکامل وی و همچنین تحولات اجتماعی بشر همانند سعادت و شقاوت، قوت و ضعف، بقا و فنا تصادفی نیست بلکه وقوع آنها بر اساس قانون مطلق و ثابتی است (سنن الهی) که چیزی بر خلاف آن اتفاق نمی افتد. یکی از این قانون های ثابت و لا یتغییر الهی پاداش و کیفر دادن انسان در دنیا و آخرت، بر حسب اعمالی است که انجام می دهند.مجازات های تشریعی اسلام با عدالت و رحمت الهی تطابق کامل دارند. و تناسب بین جرم و جریمه رعایت شده است.قرآن وجود کیفرها را لازمه زندگی اجتماعی می داند و بر آن تاکید می کند.سنتهای الهی در حقیقت مصادیقی از اصل علیّت می باشند. و در واقع همان جزای تکوینی اعمال می باشند. مجازات های تکوینی نخست برای بیداری و تنبیه و برگشت به سوی خدا و سرانجام با هدف استیصال و تصفیه زمین از نا اهلان و عبرت آموزی برای آیندگان است. سنتهای کلی الهی که به ترتیب در کیفر گناه کاران اعمال می شود عبارتند از 1. ابلاغ 2. امهال و استدراج3. انتقام و استیصال. سنت استدراج را می توان خطرناک ترین سنت خدا دانست زیرا در ظاهر نعمت و در باطن مکر و خدعه الهی است. خداوند اهل ایمان را دچار عذاب استیصال نمی کند و در هنگام نزول عذاب استیصال، باب توبه بسته می شود.

موضوع این تحقیق تحلیل موضوعات ادعیه صادر شده در رابطه با امام مهدی میباشد.هدف از این تحقیق یافتن فراوانی موضوعا ت موجود در دعاها با محوریت امام مهدی (ع)است.برای یافتن منابع دعاها از سی دی جامع الاحادیث استفاده شده است. در توضیحات مفاهیم دعاها به مقالات و کتب مربوط و فرهنگنامه مهدویتمراجعه شده است .در فصلاول مصطلحات تحقیق مانند اصطلاح دعا و مهدویت عنوان شده است.در فصل دوم گزارشیاز ادعیه آمده است.در فصل سوم بخش اول فهرستهای موضوعی دعاهاو در بخش دوم موارد غیر مکرر در موضوعات و عناوین موضوعات اصلی مشخص شده است. در بخش سوماز این فصل جداول مربوط به موضوعات اصلی و فرعی همراه با توضیح مربوط به آنها آورده شده است و محتوا بر این اساس بررسی شده است.در نتایج بدست آمده فراوانی موضوعات اصلی و فرعی در کلدعاها مشخص شد و هر دعا نیز به شکل مستقل موضوعاتاصلیبکار رفته در آن معین گردیده است.ترتیب دعاها بر اساس تعداد موضوعات اصلی و فرعی موجود در آنها و نیز مجموع دعاهای مربوط بههر امام با توجه بهفراوانی موضوعات موجود در آنها معین گردید.

این پژوهش به آسیب شناسی تربیت اجتماعی ازنظر گاه قرآن وروایات می پردازد .ازآنجا که به سبب آسیب دیدن تربیت اجتماعی حریم های انسانی ومرزهای سلوک اجتماعی متزلزل می شود وحرمت شکنی ها وتباهی ها ظهور میکند تبیین وبررسی آسیبهای تربیت اجتماعی ضرورت دارد. این تحقیق درصدد پاسخگویی به چهار پرسش است .آسیبها وآفتها در تربیت اجتماعی در قالب چه موضوعاتی قابل بررسی است؟از دید گاه قرآن و روایات آسیب شناسی بینشی ،گفتاری ورفتاری تربیت اجتماعی چه مولفه ها و موضوعاتی را در بر می گیرد؟این پژوهش درشش فصل تنظیم شده وسیر حرکتی ما در این کار بدین صورت است:ابتدا بهتبار شناسی واژگان پرداخته شده وآنگاه آسیبهای بینشی ،گفتاری ورفتاری مورد تبیین واقع شده است درمجموع یافته های پژوهش به اختصارعبارت از:تربیت اجتماعی کلیه آموزه های الهی ودینی است که موجب اصلاح رابطه انسان باخود ودیگران می شود وسرانجام انسان را به قرب الهی می رساند در نگاه قرآن وروایات انسان بر اساس فطرت خدادادی موجودی اجتماعی ست وچون اجتماعی بودن اوبر اساس بینش،گفتارورفتار اوشکل میگیرد لذا برای رسیدن به تربیتاجتماعی صحیح نیازدارد تا بینش، گفتار ورفتار خود را براساس ضابطه واصولی بنیان نهد تا مسئله تربیت اجتماعی حالتطبیعی خود راطی کند بنابراین چون رفتارهای انسان بر اساس بینش وشناختی است که او از مسائل دارد اگراین شناختنادرست باشدآسیبها وآفتهایی را در بر خواهد داشت لذا شایسته است که اصول فکری وبینش انسان بر اساس ساختار صحیحی استوارگردد.

مشکلات سیاسی و اجتماعی یکی از دغدغه‌های امروز بشریت به شمار می‌رود. از جمله: نحوه حکومت کردن بر مردم ،پذیرش حکومت از طرف مردم، نیازهای اجتماعی انسان و تعامل آنها با همنوعان خود، موضوعاتی است که انسان‌ها برای بهتر زیستن به آنها نیاز دارند.به همین لحاظ است که بشریت نیازمند به منبعی است که آموزه‌های سیاسی و اجتماعی خود را از آن به دست آورده، و مورد استفاده قرار دهد، و قرآن کریم که کلام خدا است، بهترین منبع و مرجع برای استخراج آموزه‌های سیاسی و اجتماعی انسان است.که پاسخ گوی تمام نیازهای انسان می باشد.این پژوهش با استفاده از قرآن کریم آموزه-های سیاسی و اجتماعی آن را استخراج نموده و نظرات مختلف تفسیری را در اختیار علااقه‌مندان به این موضوع قرار داده، و به موارد زیر دست یافته است.1-آموزه‌های سیاسی و اجتماعی قرآن کریم در تعامل با مسلمانان2-آموزه‌های سیاسی و اجتماعی قرآن کریم در تعامل با اهل کتاب3-آموزه‌های سیاسی و اجتماعی قرآن کریم در تعامل با مشرکینکه امیدوار است مورد قبول اساتید و جویندگان معرفت قرار بگیرد، انشاءالله.کلید واژه ها:آموزه، سیاسی، اجتماعی، مشرک، اهل کتاب

انسان معاصر با وجود پیشرفت های عظیم علمی و تکنولوژیکی ، با مشکلات عدیده ای رو به روست . بسیاری ، مشکلات روحی و روانی انسان را مهم ترین دغدغه ی علم روانشناسی دانسته اند. دیدگاه مادی روانشناسی غرب ، ناکارآمدی این شاخه از علم را در از میان بردن مشکلات روحی انسان ، به اثبات رسانده است .اینک آنچه بیش از پیش رخ می نماید ، تمسک به قوانین پیشرفته و مترقی اسلام و تفکر در ذات باری تعالی ، به عنوان تنها مرجع حل مشکلات روحی و روانی انسان می باشد .در قرآن کریم آیات بسیاری وجود دارد که فطرت وجودی انسان و حالات گوناگون روان او را متذکر شده علل و عوامل انحراف و بیماری ها و همچنین راه های تهذیب و تربیت و درمان روان انسان را نشان داده است.آیاتی که در خصوص روان انسان در قرآن کریم وجود دارند نشانه هایی هستند که انسان برای شناختن خود و خصلت های گوناگونش می تواند از آن ها راهنمایی بجوید و برای دست یابی به روشی درست به منظور تهذیب و تربیت نفس خویش، توسط آیات مزبور ارشاد شود.ما به طور کامل می توانیم به کمک حقایقی که در قرآن درباره انسان و صفات و حالات روانی او آمده است، به ترسیم چهره ای درست از شخصیت انسانی راهنمایی شویم و نیز انگیزه های اصلی محرک رفتار انسان و عواملی را که در هماهنگ کردن شخصیت و تکامل و ایجاد بهداشت روانی او تاثیر به سزایی دارند، بشناسیم تا «روان شناسی قرآن» به صورت هماهنگ و منسجم در اختیار ما قرار گیرد. این پژوهش با استفاده از روش اسنادی کتابخانه ای به منابعی در زمینه ی راهکارهای مبارزه با فشار روانی از دیدگاه قرآن مراجعه کرده و به استخراج پاسخ های سوالات پژوهش اقدام نموده و بعد از طبقه بندی به ارائه ی اطلاعات پرداخته است و در آخر به استنتاج و نتیجه گیری و ارائه ی راهکارها اقدام نموده است. با توجه به نتایج این پژوهش برخی از راه های مقابله با فشار روانی از دید قرآن عبارتند از : بازگشت به فطرت ، توکل ، اعتقاد به قضا و قدر ، نیایش و دعا ، تلقی مرگ به عنوان ادامه مسیر تکامل و ..این تحقیق در پی شرح داد ن و اثباتآن است که قرآن کریم در بسیاری از مشکلات و بیماری های روانی راه پیش گیری را نشان داده است . به عنوان مثال در زمینه مبارزه با استرس ، قرآن به صراحت بیان می دارد که «الا بذکرالله تطمئن القلوب» .

یکی از مسائل مهمّ حیات انسان، داشتن امید و آرزوست، به طور فطری انسان خردمند در می‌یابد که با امید زنده است، و در تمامی لحظات زندگی‌اش از آن بهره می‌گیرد. قرآن کریم به عنوان مهمترین منبع دینی، قوانین لازم زندگی دنیا و آخرت را، آن هم به بهترین صورت بیان فرموده است و از پیروانش می‌خواهد آن قوانین را شناخته و عمل کنند تا به هدف نهایی خود برسند. یکی از مسائل مربوط به عالم پس از مرگ، در قرآن کریم، آمال و تمنّیات انسان است؛ چیزی که ذهن هر انسان صاحب خِرَدی را به خود مشغول می‌سازد؛ از این رو، نگاه ما به این مسأله یعنی آرزوهای انسان‌ها پس از مرگ معطوف گشته تا تبیین شود که اولاً در عوالم پس از مرگ، همانند این دنیا آرزو وجود دارد، ثانیاً آرزوها متنوّع‌اند، ثالثاً متمنّیان آن نیز متعددند و رابعاً علل و انگیزه‌های آرزوها و درخواست‌ها متفاوت است. بدین خاطر موضوع « آرزو در قیامت» را برگزیده‌ام تا به مسائل مهم آن که از مباحث حوز? معارف قرآنی است، پاسخ لازم داده شود بدین منظور از منابع دینیِ نقلی مثل کلام شریف خدا( قرآن)، احادیث معصومان علیهم السلام، و منابع تفسیری مانند تفاسیر معتبر قدیم و جدید فریقین و آثار کلامی علما و اندیشمندان اسلامی استفاده شده است. در این تحقیق از روش «تحلیل محتوا» استفاده شده است؛ زیرا در این روش بیشتر بر اساس داده‌های موجود کار می‌شود. و سرانجام به نتایج علمی همانند وجود امید و آرزو در قیامت یعنی مطابق نصّ صریح آیات قرآن کریم و روایات ائمه اطهار علیهم السلام این ویژگی همواره تا ابد همراه انسان است. هم چنین همه انسان‌ها پس از مرگ به نوعی دچار این حالت روحی می‌شوند یعنی آرزومندند. در نهایت ما را به فهمِ تنوّع در انگیزه‌ها و عوامل ایجاد آرزوها در آن عالَم رهنمون می‌سازد.

عالمان دینی در حوزه نقد حدیث دارای مبانی و روش‌های خاصی بوده‌اند. رساله حاضر در صدد دستیابی به مبانی و روش‌های نقد حدیث مرحوم آیت الله صالحی نجف آبادی است.بررسی آثار چاپی و خطی ایشان نشان دهندۀ این است که اوّلاً مرحوم صالحی به دلیل بهره‌مندی از اساتید برجسته و بعضاً صاحب مکتب، هوش و استعداد خدادادی، فعالیت‌های مستمر علمی، همگی سبب گردید که ایشان از قدرت نقد بالایی در حوزه حدیث برخوردار گردد.ثانیاً ایشان در حوزه حدیث، پیرو مکتب وثوق صدوری می‌باشند لذا بررسی سندی را در این حوزه کافی نمی‌دانند بلکه بررسی متن حدیث را در دستور کار خود قرار داده است. در نتیجه می‌توان ایشان را در حوزه حدیث از زمره عالمان متن‌گرا محسوب کرد که البته مثل هر پژوهشگر دیگر پاره‌ای از نقدهای ایشان بر حدیث وارد بوده و برخی جای تأمل دارد.

قرآن کریم واهل بیت (ع) دو حقیقت روشن و عالی هستند که وظیفه ی هدایت بشریت از ظلمات به نور را به دوش می کشند. تمسک به ایندو وقتی کارآمد و هدایت آفرین است که جدای از هم فرض نشوند. هرگاه با تمسک به یکی از ایندو، دیگری از صحنه حذف شود؛ نه تنها هدایتگری خویش را از دست می دهد، بلکه گاهی ضلالت آفرین است. عبارات " قرآن به تنهایی برای ما کافیست" و عباراتی که به نحوی بر این معانی دلالت دارند، همگی باعث خسارات شدید بر امت مسلمان شده اند. آنچه در این مورد صحیح به نظر میرسد و شیعه بر آن اصرار دارد این است که اهل بیت(ع) با قرآنند. و هدایتگری آنگاه کامل است که ایندو حقیقت از هم جدا انگاشته نشوند. جدا ناپذیری اهل بیت(ع) از قرآن چیزی است که در روایات نیز به آن اشاره شده است.اهل بیت(ع) علاوه بر اینکه همسو و همراه با قرآن هستند. نمونه های مجسم عمل به قرآن نیز هستند. در واقع آنها قرآن ناطقند و با پیاده سازی رهنمود های اخلاقی – عبادی قرآن در وجود خویش نمونه های اعلای هدایتگری هستند. تحلیل اطلاعات و داده ها در این پایان نامه به روش استنباطی- اجتهادی است. این روشی است که مفسرین عموما از آن بهره می برند.این روش کم و بیش در تفاسیر آیات الاحکام رعایت می شود و مفسر با رجوع به تمامی آیاتی که ذیل یکی از واجبات مانند نماز قرار می گیرند به بررسی دقیق آیات پرداخته و حکم شرعیه را استنباط می کند. این پژوهش برای نشان دادن اینکه اهل بیت(ع) نمونه ی عملی قرآن کریم هستند به بررسی اخلاقیات و عبادات در سیره ی عملی امام محمد باقر (ع) می پردازد. اخلاقیات در سه بخش اخلاق فردی و خانوادگی واخلاق اجتماعی مدنظر ما بوده و نمونه های عملی این سه بخش را به پیشگاه قرآن عرضه نمودیم تا عدم جدایی سیره اخلاقی و عبادی امام محمد باقر (ع) را از قرآن ثابت نمائیم. و در حوزه ی عبادات در دو بخش واجبات و مستحبات به توصیف وتبین عملکرد آن حضرت پرداخته و با ارائه ی آیات قرآن کریم و تحلیل قرآنی سیره ی حضرتش از حقیقت عدم افتراق ایشان از قرآن کریم پرده برداشته ایم.

اهل بیت (ع) و قرآن کریم دو حقیقت روشن و عالی هستند که وظیفه ی هدایت بشریت از ظلمات به نور را به دوش می کشند. تمسک به ایندو وقتی کارآمد و هدایت آفرین است که جدای از هم فرض نشوند. هرگاه با تمسک به یکی از ایندو، دیگری از صحنه حذف شود؛ نه تنها هدایتگری خویش را از دست می دهد، بلکه گاهی ضلالت آفرین است. عبارات " قرآن به تنهایی برای ما کافیست" و یا " اهل بیت برای هدایت ما کافی است و نیازی به قرآن نیست"و عباراتی که به نحوی بر این معانی دلالت دارند، همگی باعث خسارات شدید بر امت مسلمان شده اند. آنچه در این مورد صحیح به نظر میرسد و فرقه ی ناجیه بر آن اصرار دارد این است که اهل بیت (ع) با قرآنند. و هدایتگری آنگاه کامل است که ایندو حقیقت از هم جدا انگاشته نشوند. عدم افتراق اهل بیت (ع) از قرآن چیزی است که در روایات نیز به آن اشاره شده است.اهل بیت (ع) علاوه بر اینکه همسو و همراه با قرآن هستند. نمونه های مجسم عمل به قرآن نیز هستند. در واقع آنها قرآن ناطقند و با پیاده سازی رهنمود های اخلاقی – عبادی قرآن در وجود خویش نمونه های اعلای هدایتگری هستند. این پژوهش برای نشان دادن اینکه اهل بیت (ع) نمونه ی عملی قرآن کریم هستند به بررسی اخلاقیات و عبادات در سیره ی عملی امیرالمومنین (ع) می پردازد. اخلاقیات دردو بخش اخلاق فردی و خانوادگی مدنظر ما بوده و نمونه های عملی این دو بخش را به پیشگاه قرآن عرضه نمودیم تا عدم جدایی علی (ع) را از قرآن ثابت نمائیم. و در حوزه ی عبادات در دو بخش واجبات و مستحبات به بررسی عملکرد آن حضرت پرداخته و با ارائه ی آیات قرآن کریم و تحلیل قرآنی سیره ی حضرتش از حقیقت عدم افتراق ایشان از قرآن کریم پرده برداشته ایم.