جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسان به عنوان عصاره کل هستی، همواره محور اکثر پژوهش‌ها بوده است و در این میان، عرفان اسلامی نیز انسان را محور وجود و مظهر اسماء و صفات حق و کلمه تامه الهی معرفی می‌کند. موضوع این رساله تحقیق و بررسی هویت، جایگاه و ابعاد مختلف وجودی انسان مبتنی بر معارف امام باقر(علیه السلام) با رویکرد عرفانی است، نیز بررسی دیدگاه آن حضرت پیرامون چگونگی آغاز آفرینش، بطور عام وآفرینش انسان بطور خاص، در جهانی قبل از جهان کنونی (عالم ذر)، و در باب سرشت انسان، قضا و قدر و نقش آن در جبر و اختیار آدمی و نقش انسان کامل(آل محمد) بعنوان شروع‌کننده و پایان‌دهنده هستی از دغدغه‌های این پژوهش است. دیدگاه امام باقر(علیه السلام) در موضوع انسان‌شناسی بر پایه دو محور قابل تفکیک است: الف) مظهریت اسماء الهی: آن حضرت جایگاه تکوینی انسان کامل را از بعد انسان‌شناسی، خلیفه الله در هستی و مظهر تام و تمام اسماء و صفات خداوندی و برخوردار از اسم اعظم، معرفی می‌نماید. چنین انسانی آگاه به اخبار غیبی ومشرف برتمام احوال جنبندگان و قادر بر تصرفات تکوینی در هستی است و برعالم برزخ و ماوراء از جانب خداوند قدرت دارد. ب) صاحب ولایت تکوینی انسان در هستی، این محور نیز به دو محور تقسیم می‌شود: 1) جایگاه هستی شناختی: محوریت انسان کامل بعنوان صاحب ولایت تامه تکوینی و تشریعی در قالب نبی و رسول و ولی که مظاهر خداوند در مراتب خلقی‌اند. ظهور نهایت مقام ولایت در نبی اکرم(صلی الله علیه و آله) و آل طاهرین اوتجلی پیدا می‌کند. 2) جایگاه سلوکی: انسان کامل تنها راه و وسیله برای هدایت است و در هدایت انسان در عوالم ظاهر و باطن و سلوک انسان‌ها نیز نقش تکوینی دارد و همیشه و در هر زمان ایفاء نقش می‌نماید. از این جهت انسان کامل همیشه و در هر زمان باید وجود وحضور داشته باشد و شناخت او بر انسان‌ها فرض است. باقرآل محمد(علیه السلام) انسان کامل را تنها راه و وسیله برای شناخت و پرستش خداوند معرفی می‌نماید.

در این رساله بعد از بیان طرح تحقیق، اصول کلی درباره نفس انسان از کتاب اوپانیشادها استخراج و بیان شده است و سپس براساس اصول حکمت متعالیه مورد ارزیابی قرار گرفته است. هر دو مکتب نفس انسانی را منشای حیات در بدن می دانند که ساری در کل بدن است و همچنین قوای نفسانی را مراتب و شئونات نفس می دانند ولی طبق اوپانیشادها نفس همیشه بوده و از چیزی آفریده نشده است بلکه براساس اعمال گذشته با بدنی متناسب تعلق می گیرد مگر اینکه به معرفت توحید آراسته گردد و زمانیکه خودش را با خداوند یکی یابد از زندگی مادی در ابدان رهائی می یابد. امّا حکمت متعالیه این مطالب را ردّ می کند و معتقد است: اولاً؛ نفس مخلوق است، و ثانیاً از ابتدای خلقت امری جسمانی است که در سیر تدریجی از بدن مستقل می شود و همچنین یک نفس فقط در یک بدن تحقق پیدا می کند و نمی تواند از فعلیت به قوه بر گردد. و در آخر؛ یک مطلب بسیار کلیدی درباره ارتباط نفس و خداوند مورد بررسی قرار گرفته است؛ طبق ظاهر عبارات اوپانیشادها؛ نفس انسان خود خداوند است که در بدن تعیّن یافته است، ولی ما طبق حکمت متعالیه و با کمک گرفتن از اقوال شارحین اوپانیشادها، ظاهر عبارات اوپانیشادها را توجیه و تفسیر کردیم که محال است مطلب به این منظور مطرح شده باشد چون معلول و علت نمی توانند یکی باشند البته نفس در سیر و سلوک می تواند به مقام فنا برسد.

شناخت انسان از اصول مهم دست یافتن به معرفت در عرفان اسلامی به شمار می‌رود و به همین دلیل توجه به دیدگاههای انسان شناسی عرفا در تبیین مبانی و اصول بینش عرفانی آنان دارای اهمّیت بسیاری است. البته مبانی انسان شناسی در دو دورۀ اصلی تاریخ عرفان اسلامی، یعنی دوره یا سنّت اوّل عرفانی (از آغاز تصوّف تا قرن هفتم) و دوره یا سنّت دوم عرفانی( قرن هفتم تا دهم هجری) کاملاً با یکدیگر متفاوت است. وجه تمایز اصلی دیدگاههای انسان شناسی در این دو دوره، توجه به رکن هستی شناسی است. شناخت انسان، در سنّت دوم عرفانی، به دلیل آنکه انسان مرتبه‌ای از مراتب هستی به شمار می‌رود، پیوند محکمی با دیدگاههای هستی شناسی دارد. ما در این پژوهش، مولوی و ابن عربی را به عنوان نمایندگان سنّت اول و دوم عرفانی در نظرگرفته‌ایم؛ مولوی به عنوان عارف بزرگ سنّت اول که وسیع‌ترین مجال را برای طرح دیدگاههای این سنّت در حوزۀ انسان شناسی فراهم کرده است. محیی الدین ابن عربی نیز به عنوان چهرۀ برجستۀ سنّت دوم عرفانی که آرا و اندیشه‌های عرفانی وی، الهام بخش بسیاری از بزرگان عرفان و ادب اسلامی بوده است؛ کسانی چون: فخرالدین عراقی، شیخ محمود شبستری، نورالدین عبدالرحمن جامی، شاه نعمت الله ولی و... که همگی متأثّر از مکتب عرفانی ابن عربی بوده‌اند. این رساله از طریق مقایسۀ تطبیقی دیدگاههای مولوی و ابن عربی دربارۀ کلیات مبانی انسان شناسی، بررسی مراتب انسان و تبیین ویژگی‌های انسانهای کمال یافته ، مبانی انسان شناسی دو سنّت عرفانی را تحلیل و بررسی می‌کند.

احادیث اهل بیت (ع) منبعی غنی جهت کشف معارف قرآن کریم هستند که به نظر می‌رسد آن‌گونه که باید امکان بهره‌‍وری از آن‌ها فراهم نیامده است. این پژوهش برای گام نهادن در این راه به دو عرصه سندشناسی و متن‌شناسی پرداخته است. در عرصه سندشناسی، حجیت اخبار آحاد در تفسیر به اثبات رسیده است و ضمن گردآوری دیدگاه‌های موجود در این حوزه با اقامه قرائنی از تاریخ حدیث و اصول فقه بر رجحان رویکرد وثاقت صدوری بر اساس سه مبنای مصدرشناختی، متن شناختی و سندشناختی از ظرفیت حاصل از این رویکرد در تفسیر قرآن کریم با ارائه نمونه استفاده شده است. در حوزه متن نیز ابتدا ضمن تعمیم عنوان احادیث تفسیری به احادیثی که منطوق یا مفهوم آن‌ها با آیات مرتبط است، به ظرفیت‌های مغفول احادیث اهل بیت (ع) مانند ادعیه، سیره و نهج البلاغه که در تفاسیر متداول کمتر التفاتی نسبت به آنها مشاهده می شود با ارائه نمونه‌های کاربردی پرداخته شده است. سپس در حوزه تبیین معانی آیات با تکیه بر دانش‌های مبانی تفسیر و اصول، چگونگی تأثیر احادیث در کشف معانی عرضی، طولی و جری و تطبیق مورد بررسی قرار گرفته است و ظرفیت احادیث جری و تطبیق در کشف روزنه به باطن قرآن کریم بر اساس سه اصل جاودانگی قرآن کریم، فطری بودن زبان قرآن و مطابقت کتاب تکوین و کتاب تدوین نشان داده شده و در ادامه با توجه به ضرورت پیگیری مسیر نشان‌ داده شده در پژوهشی موضوعی، به ترسیم سیر وجودی انسان در مراتب «من أین»، «فی أین» و «إلی أین» بر اساس ظرفیت‌های به ‌دست آمده پرداخته شده است. بنابراین این رساله در گام نخست پژوهشی بنیادین در راستای ارائه روش تفسیری و در گام اخیر پژوهشی موضوعی درصدد اجرایی نمودن اجمالی روش تفسیر ارائه شده به شمار می‌رود.

ترجمه ماشینی: در اینجا نویسنده به بررسی پویایی تقلید در میان قدرت‌های اولیه اروپایی مدرن در متون ادبی و تاریخ‌نگاری از اسپانیا، ایتالیا، انگلستان و دنیای جدید قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم می‌پردازد. این کتاب طیف وسیعی از مطالب، از جمله بازنمایی اروپایی از موضوعات دنیای جدید و اسلام را در نظر می‌گیرد. این دیدگاه فراآتلانتیک درباره امپریالیسم مدرن اولیه را با آگاهی از وضعیت دریای مدیترانه تکمیل می کند و مشکلات خواندن و انتقال ادبی را در نظر می گیرد. ایدئولوژی امپریالیستی و هویت های استعماری؛ تقلبی و جعل؛ و دزدی دریایی

ترجمه ماشینی: «از باکونین تا لاکان» در مقایسه خود با اندیشه آنارشیستی و پساساختارگرایانه معتقد است که مهم‌ترین مشکل سیاسی که امروز با آن روبرو هستیم، تکثیر و تشدید قدرت است. سائول نیومن تمایل تئوری‌ها و جنبش‌های سیاسی رادیکال برای تأیید مجدد قدرت و اقتدار را در قالب‌های مختلف در تلاش خود برای غلبه بر آن هدف قرار می‌دهد. در بررسی متفکرانی چون باکونین، لاکان، اشتیرنر و فوکو نیومن، پرسش‌های مهم معرفت‌شناختی، هستی‌شناختی و سیاسی را بررسی می‌کند: آیا موضوع اساسی انسانی نقطه عزیمتی است که قدرت و اقتدار را می‌توان با آن مخالفت کرد؟ یا، آیا سوژه اومانیست خود محل سلطه است که باید نقاب از آن برداشته شود؟ این کتاب همانطور که ماهرانه مسیرهای ظهور این بحث را در اندیشه سیاسی ترسیم می‌کند، نشان می‌دهد که چگونه مسئله هویت‌های اساسی محدودیت‌ها و امکانات سیاست رادیکال امروز را تعریف و دوباره تعریف می‌کند.

ترجمه ماشینی: مقالات گردآوری شده در این مجلد به طیفی از مسائلی می پردازد که وقتی تمرکز تفکر فلسفی در مورد هویت از دغدغه های متافیزیکی به دغدغه های عملی و ارزشی تغییر می کند، مطرح می شود. آنها همچنین سودمندی مفهوم روایت را برای بیان و پاسخ به این موضوعات بررسی می کنند. این فصل‌ها که توسط فهرست برجسته‌ای از محققان بین‌المللی نوشته شده‌اند، به طیفی از مسائل پیچیده فلسفی در رابطه با رابطه بین هویت عملی و متافیزیکی، ابعاد تجسم یافته دیدگاه اول شخصی، نوع عاملیت بازتابی درگیر در خودسازی می‌پردازند. هویت عملی فرد، رابطه بین هویت عملی و هنجارگرایی، و ابعاد زمانی هویت و خودبودن. در پرداختن به این مسائل، مشارکت‌کنندگان با بحث‌هایی در ادبیات هویت شخصی، پدیدارشناسی، روان‌شناسی اخلاقی، نظریه کنش، نظریه اخلاقی هنجاری، و فلسفه فمینیستی درگیر می‌شوند.

ترجمه ماشینی: چرا مردم برخلاف اجماع علمی، علم آب و هوا یا ایمنی و کارایی واکسن ها را رد می کنند؟ یک دیدگاه رایج، باورهای بدی از این دست را ناشی از طیفی از سوگیری‌ها توضیح می‌دهد که در مجموع تضمین می‌کنند که انسان‌ها از حیواناتی واقعاً منطقی برخوردار نیستند. این کتاب یک گزارش جایگزین ارائه می دهد.

This book offers a penetrating analysis of issues raised by the perennial question, ‘Are We Special?’ It brings together scholars from a variety of disciplines, from astronomy and palaeontology to philosophy and theology, to explore this question. Contributors cover a wide variety of issues, including what makes humans distinct from other animals, the possibilities of artificial life and artificial intelligence, the likelihood of life on other planets, and the role of religious behavior. A variety of religious and scientific perspectives are brought to bear on these matters. As a whole, the book addresses whether the issue of human uniqueness is one to which sciences and religions necessarily offer differing responses.

ترجمه ماشینی : موضوع این پایان نامه با استفاده از مطالعه تطبیقی ​​جان وسلی و جان کاب به سمت مدلی از هستی شناسی سکونت الهی حرکت می کند. مسئله هدف این پژوهش بررسی و تحلیل نوشته‌های وسلی و کاب به منظور ارائه مدل‌های آن‌ها از ماهیت هستی‌شناختی مقیم الهی-انسانی است. علاوه بر این، تلاش خواهد شد تا مدل های آنها بر اساس تفاسیر آنها از رومیان 6-8 در مقایسه با یکدیگر و بورس تحصیلی منتخب ارزیابی شود. منابع منابع مورد استفاده در این تحقیق شامل اما نه محدود به آثار مکتوب جان وسلی و جان کاب، محققان فعلی وسلیان و پروسیس، تحقیقاتی که درگیر درک تاریخی ساکنان الهی-انسانی است، و دانشمندان منتخب تفسیری فعلی است. نتیجه گیری جان وسلی یک درک کلاسیک خداباورانه از اتحاد هستی‌شناختی روح القدس با روح ارائه می‌کند. جان کاب یک مدل هستی‌شناختی شامل، غیر ماهوی و پانانتئیستی ساخته است. هنگامی که با دانشمندان تفسیری منتخب در مورد نحوه تأثیر درک آنها از سکونت الهی-انسانی بر تفسیر رومیان 6-8 مقایسه می شود، چالش های مهمی وجود دارد. این مطالعه نشان می‌دهد که پژوهش‌های تفسیری منتخب کنونی در حال دور شدن از یک درک هستی‌شناختی در مورد اتحاد ساکنان الهی-انسان است. محتمل‌ترین گزینه برای ماهیت هستی‌شناختی این فرآیند، دگرگونی بالقوه ایماندار است که از طریق درگیری بین‌فردی با روح‌القدس با مسیح متحد می‌شود. وسلی و کاب هر دو از یک فرآیند دگرگونی کل نگر برای فردی که از مسیح پیروی می کند، هم در انگیزه درونی و هم در اعمال بیرونی حمایت می کنند، با این حال، آنها همچنین یک اتحاد هستی شناختی را چه با روح و چه به صورت پانانتئیستی آموزش می دهند. این نتایج مستلزم مطالعه متعارف بیشتر به منظور ساختن یک مدل کتاب مقدسی تر از ساکن شدن الهی-انسان است.