مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب قابل توجهی است: گسترده، طنین انداز، و به خوبی نوشته شده است؛ همچنین تأمل برانگیز و با شخصیت، گرم و جذاب است. -- فلسفه و ادبیات"کاپوتو با این کتاب جای خود را محکم به عنوان برجسته ترین پست مدرنیست قاره ای آمریکایی می گیرد... " -- فصلنامه بین المللی فلسفی"کسی نمی تواند تحت تاثیر دامنه هرمنوتیک رادیکال قرار نگیرد." -- انسان و جهان "مطالعه کاپوتو در گستره و دانش خود خیره کننده است." -- رابرت ای. لادر، دانشگاه سنت جان، تومیست برای جان دی. کاپوتو، هرمنوتیک به معنای تفکر رادیکال بدون توجیه ماورایی است: توجه به گسست ها و بی نظمی های موجود قبل از اینکه متافیزیک حضور فرصتی برای هموارسازی آنها پیدا کند. هرمنوتیک رادیکال همکاری نزدیک تری بین هرمنوتیک و ساختارشکنی ایجاد می کند که قبلاً تلاش شده است.

ترجمه ماشینی: این مقاله به تشریح کلی رویکرد هرمنوتیکی از جمله پیشینه و پدیده تاریخی در فهم متن و قرآن می پردازد. در این مقاله سعی خواهد شد تا رویکرد هرمنوتیکی در تفسیر قرآن که مورد بحث بسیاری از محققین قرار گرفته است، به تصویر کشیده شود. دریافت که رویکرد هرمنوتیکی روشی جایگزین برای فهم قرآن یا حتی حدیث است. ممکن است روح تازه‌ای در توسعه قرآن از نظر ارزش‌های دیرپای آن ببخشد. بسیاری از محققان امروزی بدون شک تلاش کرده اند تا نشان دهند اگر قرآن به رویكردی جدید به آن بپذیریم، «به روزتر» و سازگارتر با مسائل جاری زندگی مدرن خواهد بود. اما همه علما با این روش موافق نیستند، زیرا معتقدند قرآن کتاب مقدسی است که با هر روش غربی، به ویژه هرمنوتیک، نمی توان به آن نزدیک شد. حتی محکوم می‌کنند که مردم از چنین روشی استفاده می‌کنند و می‌توان آن را کافر دانست.

ترجمه ماشینی: موضوع نویسندگی دائوجینگ، که به نام لائوزی نیز شناخته می شود، بحثی داغ است و موضع گیری فرد در مورد وجود و نقش نویسنده می تواند پیامدهای بالقوه ای برای تفسیر فرد از متن داشته باشد. این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه مفاهیم تألیف یک متن، اغلب ناخودآگاه، بر تفسیر خواننده تأثیر می‌گذارد، به طوری که معنای احتمالی تولید شده در آن متن محدود، کاهش یا پایان می‌یابد. سه چهارچوب هرمنوتیکی، نیت گرایی نویسنده، خوانش های خواننده محور، و قصد متن، با مشکل مواجه می شوند، که هم چگونگی کمک به تولید معنا را آشکار می کند، اما مهم تر از آن اینکه چگونه فقدان آگاهی انتقادی از موضع هرمنوتیکی خود در مورد نویسندگی ممکن است خاتمه یابد. اهمیت بالقوه این چارچوب‌های هرمنوتیکی برای کار محققان و مترجمان معاصر لائوزی به کار می‌رود تا ارزیابی شود که چگونه مفاهیم ضمنی تألیف به نقاط قوت و ضعف در تفاسیر لائوزی در ارتباط با تولید معنا و اهمیت کمک می‌کنند. این مقاله از آنجایی که ماهیت انتقادی دارد، تنها به این منظور است که نشان دهد چگونه درگیر شدن غیر انعکاسی خواننده با نگرش او نسبت به نویسندگی می تواند به نتایج مشکل آفرینی در تفسیر و ترجمه هر اثر به طور کلی و لائوزی به طور خاص منجر شود.

آقای محمد مجتهد شبستری از دگراندیشان معاصر است که بر اساس مبانی برگرفته از علم هرمنوتیک، موضوع‌های گوناگون دینی و اجتماعی را تحلیل کرده و در این‌ باره آثار فراوانی تولید کرده است. وی پایگاه اندیشه خود و نیز اندیشه­ سازنده منظومه هرمنوتیکی ­اش را فلسفه قاره ­ای قرن بیستم آلمان معرفی کرده و در اهمیت آن گفته است که مشکل جهان اسلام در حال کنونی، عدم تمسک به مکتب هرمنوتیکی برآمده از این مبنای فکری که هرمنوتیک فلسفی نام دارد، می ­باشد؛ با این حال منظومه هرمنوتیکی وی مجموعه گردآمده از عنصرهایی است که به صورتی غیرعلمی از مکتب‌های هرمنوتیکی گوناگون که در مبانی و بلکه بناها با هم به‎طورکامل متضاد و حتی متناقض هستند، به عاریه گرفته شده و در کنار هم قرار داده شده ­اند؛ به‎طورمثال وی در مبانی انسان­شناختی و معناشناختی و نیز جایگاه تفسیر در فهم معنا بر اساس آموزه ­های هرمنوتیک روشی و هرمنوتیک روش­ شناختی سخن گفته است و در مباحث مربوط به معرفت شناسی فهم و فرایند آن نیز ترکیبی از هرمنوتیک فلسفی و هرمنوتیک روشی را انتخاب کرده است. افزون بر اینکه تلقی وی از هرمنوتیک روش ­شناختی شلایر ماخر نادرست می‌باشد و مسئله اصلی وی را اشتباه تشخیص داده ­است. مقاله پیش رو می‌کوشد این اقتباس­ه ای غیرفنی و برداشت‌های نادرست را نشان دهد و بحث کند.

ترجمه ماشینی: تمام آثار متفکر معاصر نصر حامد ابوزید ، متن دینی (قرآن) را میدانی می کند تا از روش هرمنوتیک وام گرفته شده از علوم اجتماعی پدید آمده در غرب استفاده کند. هرمنوتیک به عنوان تفسیری از متن در ارتباط با تجربه مترجم ظاهر می شود و با شرایط تاریخی ، که متن از آن برآمده است ، این تفسیر از همه موارد متافیزیکی جدا شده و از همه آنچه از درک علمی گریزان است. این دیگر به درک متن مربوط نمی شود ، بلکه از طریق متن به درک عللی است که مانع از پیش رفتن تمدن عرب-مسلمان می شود. متن دیگر نباید یک قصد متافیزیکی را آشکار کند ، بلکه باید با تاریخی بودن خود به انسانها در درک جهان و اصلاح آن کمک کند.

این تحقیق، ضمن ارائه مفهوم هرمنوتیک و ارتباط آن با فهم و تفسیر قرآن کریم به ارزیابی دیدگاه‌های فلسفی برخی فلاسفه غربی و روشنفکران مسلمان درباره امکان هرمنوتیکی بودن کتاب خدا می‌پردازد و اختلاف مفسّران در تفسیر و حقیقت فهم قرآن را براساس دو دیدگاه مفسّر محور و تفسیر محور (متن محور) شرح می‌دهد. نگارنده می‌کوشد شرایط و کیفیت فهم قرآن کریم را با توجّه به الفاظ و محتوای خاصّ قرآن و نیز زبانی که این کتاب آسمانی به روش ویژه خود با آن سخن می‌گوید، بپردازد و شیوه تفسیر قرآن را از منظر مفسّران و قرآن پژوهان مسلمان تبیین کند. وی معتقد است از آن جا که مفسّران مسلمان به مسأله "هرمنوتیک" اهمّیت زیادی نشان ندادند و ابعاد مختلف آن را بررسی نکردند، مجال برای دگر اندیشانی مانند محمّد آرکون و نصرحامد ابوزید که تفکراتی مایل به اندیشه های فیلسوفان غرب و خاورشناسان دارند، پیدا شد تا دیدگاه‌های انحرافی خود را در زمینه تفسیر قرآن مطرح سازند. نوشتار حاضر در دو بخش تدوین شده است. نگارنده در باب اوّل ضمن ارائه تعریف هرمنوتیک و قواعد، اصول و مبانی مربوط، دیدگاه‌های برخی فلاسفه غربی به ویژه مارتین هایدگر، شلایرماخر درباره مبانی هرمنوتیک و تفسیر و تأویل کتاب های مقدّس را منعکس ساخته و تاریخچه پیدایی تفکرات هرمنوتیکی و ارتباط آن با تفسیر و تأویل متون مقدّس و آسمانی را ارائه می‌کند. وی ضمن بررسی مکتب های مختلف فکری درباره هرمنوتیک در میان فلاسفه غربی، اومانیستی بودن این افکار را تشریح می‌سازد. نویسنده در باب دوم نیز طی سه فصل به رابطه هرمنوتیک و فهم و تفسیر قرآن می‌پردازد. فصل اوّل از باب دوم به معنای فهم قرآن، مفهوم تفسیر و اختلاف مفسّران در معنای آن، ضوابط تفسیر، مفهوم تأویل و معانی شش گانه آن، معانی تأویل نزدِ علمای اصول، تفاوت های تأویل و تفسیر، مفهوم فهم از منظر علمای لغت و فلاسفه اختصاص دارد. نویسنده در فصل دوم از این باب با اشاره به چگونگی فهم قرآن توسّط مسلمانان در طول تاریخ اسلام، از روش‌های مختلف تفسیر قرآن و اسلوب‌های ادبی مبتنی بر لغات و واژه‌های قرآن، جمود بر معنای ظاهری، روش تفسیر اثری و ایرادهای وارد شده بر آن، مانندِ ضعف سند و ورد اسرائیلیات و همچنین روش عقلی در تفسیر قرآن و ویژگی‌های هر یک از شیوه های تفسیری سخن می‌گوید. فصل سوم از باب دوم کتاب به تبیین مبانی فهم قرآن اختصاص دارد و نگارنده در آن به بررسی چگونگی فهم خطاب‌ها و سخنان خدواند، خصوصیات متن و نصّ الهی، قدرت انسان در فهم این نص، دیدگاه‌های فلاسفه غرب درباره معرفت و شناخت انسان، حقیقت و مَجاز در قرآن، اقسام مَجاز، نقش قرآن و سنّت در فهم و تفسیر قرآن و مبانی هرمنوتیکی تفسیر قرآن می‌پردازد.