جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فرشته شناسی تحت عنوان «نظریه امشاسپندان» نخست در اوستای کهن یاد شده است که در طی قرون و به مرور اعصار و دهور و در اماکن مختلف به صور متعدد جلوه گر گردیده است. در سرزمین یونان و در مکتب فلسفی افلاطون در شکل «ارباب انواع» یا «المثل الالهیه افلاطونیه» درآمده؛ فلسفه مشاء به عنوان «عقول کلیه عشره» پذیرفته شده و در حکمه الاشراق، «الانوار اسفهبدیه» نام گذاری گردیده است. که هر یک در جای خود مورد بررسی قرار می گیرد. از مطالب اساسی این رساله، ادله اثبات فرشته می باشد که عبارتند از: قاعده امکان اشرف، جواز صدور بسیط از مرکب، قاعده الواحد و اثبات ارباب اصنام. نقش فرشتگان از نظر شیخ اشراق، واسطه گری آنها بین نور الانوار و انسان هاست. وی در راستای تبیین نقش دوگانه فرشتگان به عنوان موجوداتی بین عالم نور و عالم ظلمت، در داستان های رمزی خود، به واژه رمزگونه شیخ، مرشد یا پیر اشاره می کند که بسیاری، حقیقت آن را به «فرشته» تفسیر و تعبیر نموده اند. از دیگر مطالب مهم مذکور در این پایان نامه، تبیین اساسی بودن اعتقاد به همانندی عقل فعال (عقل دهم) با فرشته وحی است که در این رهگذر اثبات می شود که اگر این همانندی در کار نبود هیچگونه «حکمت نبوی» حدوث نمی یافت و مذهب نمی توانست با عرفان، عشق، فلسفه و نیز با تمثیل های عرفانی شعرا هیچگونه پیوندی داشته باشد حقیقت چهره ای دوگانه می یافت و ایمان و دانش، الهیات و فلسفه از هم جدا می شدند.

این پایان نامه به بررسی موضوعاتی چند پیرامون مرگ در فلسفه ملاصدرا و آیات و روایات پرداخته است. این موضوعات در پنج فصل با این عنوان ها آمده است: فصل اول، مرگ از دیدگاه اندیشمندان اسلامی؛ فصل دوم، نفس؛ فصل سوم، مرگ و قبر؛ فصل چهارم، بعث و حشر؛ فصل پنجم، معاد.

از آنجایی که می دانیم پیشینه ی تاریخی انتظار حتی از اسلام نیز فراتر می رود انبیاء و سفیران الهی جملگی برای معرفی او قد برافراشته اند از این رو بشریت همیشه تاریخ در انتظار مهدی « عجل الله تعالی فرجه الشریف» بوده است. عقیده به مهدی موعود « عجل الله تعالی فرجه الشریف» تنها به مسلمانان اختصاص ندارد بلکه تمام ادیان و مذاهب آسمانی در این عقیده شرکت دارند. پیروان همه ادیان عقیده دارند که در یک عصر تاریک و بحرانی جهان، که فساد و بیدادگری و بی دینی همه جا را فرا می گیرد یک نجات دهنده بزرگ ظهور می کند و با بیدادگری و طغیان مبارزه کرده و جهان و جهانیان را از بدبختی، فساد و تباهی نجات می دهد. همان طور که می دانیم هم اکنون منجی عالم بشریت از نظرها غایب است و مسئله غیبت امام زمان « عجل الله تعالی فرجه الشریف» را می توان از رازهای غیبی خداوند دانست که آگاهی بر حقیقت و اسرار آن فراتر از توان و ظرفیت فکری بشری است ولی با استناد به براهین عقلی و نقلی می دانیم که همه افعال الهی مشتمل بر حکمت ها و مصالحی است که تضمین کننده سعادت بشری می باشد. آری دراین دوران که رهبر و مقتدایمان از نظرها غایب است باید که منتظرش بود و برای ظهورش لحظه شماری نمود. ضرورت انتظار بر هیچ فردی پوشیده نیست فلسفه انتظار در حقیقت امید به آینده روشن می باشد. آروز و امید عنصر اصلی حیات و پدید آورنده تاریخ است و بدون سرمایه امید اثری از حیات و تحرک وجود نخواهد داشت افراد مأیوس و ناامید قبل از مرگ مرده اند آنچه قبل از مرگ انسان را می کشد یأس و ناامیدی است. انتظار تنها به زبان نیست بلکه منتظر واقعی باید با اعمال خویش نشان دهد که منتظر است و به امید روزی تلاش می کند که عدل الهی در سراسر گیتی برقرار شود و بی عدالتی و بیدادگری برای همیشه از صحنه ی گیتی محو شود. وظایف مردم در دوران غیبت به دو دسته تقسیم می شود: دسته اول وظایف فردی می باشد، که در این دسته افراد به تنهایی وظیفه دارند با اعمال و رفتار خویش موجبات فرج آقا امام زمان « عجل الله تعالی فرجه الشریف» را فراهم سازند . فرد در اینجا وظیفه دارد با تقوی و تزکیه نفس و تحمل مشکلات و دشواری ها و پایداری در برابر فریب و نیرنگ ها و دعا برای فرج، خود را برای ظهور آماده نماید. وظایف دسته دوم وظایف اجتماعی می باشد، وظایف اجتماعی وظایفی است که افراد اجتماع باید انجام دهند و تلاش نمایند تا جامعه را برای ظهور عدالتخواه واقعی آماده سازند.

از آنجا که اذهان به طور عادی ماهیات را می‎شناسند نه وجودات را، لذا غالب بحثهای فلسفی از ابتدا به سبک اصالت ماهیت مطرح شده است، هر چند به حکم برهان در بعضی موارد از آن شیوه عدول کرده و سخنانی گفته‎اند که با اصالت وجود سازگارتر است. دلائل بوعلی و شیخ اشراق درباره ماهیت نداشتن واجب الوجود از این قبیل است؛ بنابراین بعد از هزارها موشکافی فلسفی است که اصالت وجود و اعتبار ماهیت ثابت می‎شود. صدرالمتألهین که بیش از هر فیلسوف دیگری در این باب سخن گفته و دراثبات آن کوشیده است خود روزگاری طرفدار اصالت ماهیت بود تا این که بنا به قول خود از جانب حقتعالی هدایت یافت و به اصالت وجود گرایید. اصالت وجود تأثیرات فراوان در سایر مسائل فلسفه دارد. به طوری که مبنای اصالت وجود، پایه و اساس اغلب تحلیل‎های فلسفی ملاصدرا است؛ بدین معنی که برخی ازمباحث فلسفی صدرالمتألهین تنها بر منبای اصالت وجود قابل طرح‎اند و اگر اصالت وجود را کنار بگذاریم این مباحث دیگر قابل طرح نخواهند بود و همچنین قائل شدن به اصالت وجود لوازم و نتایج معنایی وسیعی به دنبال دارد؛ یعنی بسیاری از مسائل فلسفی اگر بر مبنای اصالت ماهیت لحاظ شوند، یک معنا دارند و اگر بر مبنای اصالت وجود لحاظ شوند، معنای تازه ومتفاوتی پیدا می‎کنند.

وحدت و یگانگی مسلمانان از جمله مسائل واضح و روشن است که هیچ خردمندی در ضرورت و لزوم آن شک و تردید به خود راه نمی دهد ، زیرا گروهی که از یک کتاب پیروی می کنند و در مسائل اساسی و اصولی اتحاد نظر دارند چرا باید به صورت احزاب گوناگون و جمعیت های مختلف ، و دسته های متضاد درآمده و تشنه به خون یکدیگر باشند؟! اگر در گذشته بر اکثر طبقات مردم ، لزوم چنین وحدت ضروری و ملموس نبود ، ولی فعلا که قوای اهریمنی استعمار ، تا قلب کشورهای اسلامی پیش تاخته ، بر هر فرد عاقل و هوشیاری ، لزوم اتحاد محسوس و ضروری می باشد. کدام فرد مسلمان غیوری است که از وضع رقت بار مسلمانان در فیلیپین و دیگر نقاط جهان آگاه گردد، اما از دیده خون نبارد، و بر این بی خبری ها و پراکندگی ، اشک نریزد؟ مسلمانان جهان یک چهارم مردم روی کره ی زمین را تشکیل می دهد، از نظر نیروی انسانی و ذخایر ارضی و فرهنگی اصیل اسلامی ، از غنی ترین جمعیت های جهان می باشند ، یک چنین جمعیتی با این قوای مادی و معنوی می تواند سنکین ترین وزنه را در صحنه سیاست در اختیار داشته باشند و رهبری فرهنگی و اقتصادی و سیاسی جهان را بر عهده بگیرند و با نادیده گرفتن بسیاری از مرز های جغرافیایی که آفریده ی استعمار و مخالفان وحدت اسلامی است، به رفع نیازمندی های یکدیگر بشتابند. و از طریق مبادلات فرهنگی و اقتصادی بر اوضاع خویش مرمت بخشند و سیادت خود را بازیابند اما مع الوصف و با توجه به اهمیت چنین وحدت موضوع شناسایی امام از طرف فرقه های گوناگون مسلمانان خاری بر سر راه اتحاد اسلامی دانسته شده و آن را مانع از چنین وحدتی که ضرورت آن به شدت احساس می شود دانسته اند. گاهی دیده می شود که برخی از جوانان سطحی نگر و احیانا فریب خورده، موضوع وحدت اسلامی را پیراهن عثمان کرده و کوشش های علمی حقیقت طلبان را به باد انتقاد می گیرند و می گویند که بحث درباره خلافت ابی بکر و علی(ع) و یا اینکه جانشینی از آن کدام بوده از بحث های غیر مفید و بی ثمر می باشد. زیرا چرخ زمان به عقب برنخواهد گشت و جانشین حق و باطل پیامبر ( ص) را زنده نخواهیم یافت تا حق را به صاحب حق بازدهیم. پس بهتر است که ای ن فصل را برای ابد ببندیم و به جای آن فصل دیگری بگشاییم. دارندگان این اندیشه از نتایج درخشان این فصل غفلت ورزیده، از این نظر آن را یک بحث غیر مهم اندیشیده اند. ولی مسلما این اندیشه جز غفلت از فلسفه وجود امام و امام شناسی ، ریشه دیگری ندارد و از یک نوع « سنی گرایی » سرچشمه می گیرد. این اندیشه از دیدگاه دانشمندان اهل تسنن که امامت و خلافت اسلامی را یک نوع مقام و منصب عرفی می دانند که وظیفه او در حفظ مرزهای اسلامی و تقویت نیروهای دفاعی و گسترش عدل و دادگری و اجرای حدود الهی و بازگیری حقوق مظلومان و ... خلاصه می گردد، مسلما بحثی غیر مفید و غیر ضرور خواهد بود. زیرا در این صورت این نوع بحث ها بسان این خواهد بود که مشاجره و مناظره کنیم راجع به این که در قرن دهم میلادی، چه فردی بر قاره بریتانیای کبیر حکومت می کرد و یا پس از لوئی پنجم چه کسی بر کرسی حکومت نشست. اما از نظر شیعه که امامت را در امتداد رسالت پیامبر می داند، وجود چنین بحثی ضروری است. زیرا در این صورت وظایف امام در امور یاد شده خلاصه نمی شود. بلکه علاوه بر آن امام مبین و مفسر احکام الهی و مرجع حلال و حرام، پس از رسول خدا ( ص) است تا مسلمانان در مسائل نو ظهور که در آن مورد نصی از قرآن و حدیثی از پیامبر ( ص) نرسیده است به او مراجعه نموده و قول او گواه روشن در مسأله باشد. و در این فرض امام راهنمای امت در معارف و اصول و احکام و فروع است و این چنین مقامی باید با دلائل قطعی برگرفته از آیات و روایات شناخته شود. اکنون وظیفه ما که پس از چهارده قرن از درگذشت پیامبر اسلام ( ص) گام بر پهنه هستی نهاده ایم چیست؟ آیا در مسائل و معضلات قرآن و موارد اختلافی به ابی حنیفه و شافعی مراجعه کنیم و یا اینکه به علی و فرزندان گرامی وی؟ که شیعه مدعی است دلائل عقلی و نقلی بر فضیلت و عصمت و طهارت و علم وسیع و گستره و انتصاب آنان بر اماممت از جانب رسول خدا(ص) گواهی می دهد، مراجعه و بازگشت کنیم. پاسخ این پرسش را بحث از « فلسفه امامت و موضوع امام شناسی» می دهد و نتیجه تحقیق و بررسی ، رفع چنین تحیر و سرگردانی می کند.

بنام خداوند حکیم که هیچ فعل عبث و بیهوده ندارد پس انسان هم بیهوده و بی هدف آفریده نشده است. پس بر ما است که بدانیم با چه هدفی آفرده شده ایم؟ و در قبال این هدف چه وظیفه ای بر عهده ماست؟ لذا برای رسیدن به جواب این دو سؤال ابتدا باید در باب معرفت پیش رویم یعنی یک شناخت اجمالی از راز و رمز های وجودیمان چه بعد جسمانی و چه بعد روحی مان پیدا کنیم چرا که شناختن نظم شگرفی که در العاد وجودی ما حاکم است ما را به این نکته سوق می دهد که این نظم باید ناظمی داشته باشد و با پی بردن به وجود ناظم این مطلب در ذهن انسان تداعی می شود که این ناظم حکیم چرا این همه موجودات را آن هم با این پیچیدگی ها آفریده است و سر این مطلب در آن است که انسان را به سمت پیدا کردن جواب برای مهمترین سؤالات زندگیش هدایت می کند و مهم تر این که پی بردن به وجود خالق بزرگ و دانا انسان را به کرنش در مقابلش وادار می کند. لذا برای رسیدن به سؤالاتی که در ابتدا مطرح کردیم بادید یک فرد مسلمان و از دریچه جهان بینی توحیدی اسلامی نگاه می کنیم پس منابعی هم که یک فرد مسلمان برای یافتن چرائی های زندگیش در اختیار دارد قرآن و سنت است که با نگاه کردن به آیات الهی می فهمیم که خداوند خودش هدف از خلقت را عبادت بیان کرده است همچنین در احادیثی که از معصومین ( ع) به دست ما رسیده است اهدافی چون کسب معرفت، فهمیدن عظمت خداوند، گرفتن پیمان فطرت و مواردی اینچنین بیان شده است که بطور کلی باتوجه به تفاسیر موجود و سخنان ائمه اطهار ( ع) همه این مواردی که بیان شد به هم مربوط می شوند و می توان چنین گفت که انسان با فهم عظمت خداوند و پیدا کردن معرفت نسبت به حق تعالی از عبادت غیر او بی نیاز می شود و تنها سر تعظیم در مقابل خداوند فرود می آورد و به عبادت و اطاعت خداوند مشغول می شود که اثر این عبادت این است که انسان یک موجود الهی می شود و در نتیجه مشمول رحمت و فضل خداوند می گردد که رحمت خداوند بالاترین و برترینش قرب الهی و رضوان ُ الله است. و به راستی خداوند برای پیمودن این راه وسایل لازم را در اختیار انسان قرار داده است من جمله دادن اختیار به انسان که خودش راه سعادت یا شقاوت را ببیند و بعد انتخاب کند و دیگر اینکه رسولانی برای هدایت و راهنمایی انسان فرستاده است. پس انسان باید در وهله اول اسلام آورد و بعد با ایمان و باور قلبی به اطاعت و عبادت خداوند بپردازد آنهم با نیت خیر و خوب و با بالاترین درجه اخلاص به عبادت که در واقع نهایت حقارت و کوچکی انسان در برابر نهایت بزرگی و عظمت خداوند است بپردازد تا مورد قبول خداوند واقع شود و در این راه پیامبران هم آمده اند که اولا انسان ها را با خداشناسی آشنا و به قرب الهی سوق دهند و در جامعه عدل و قسط را برپا کنند پس برای اینکه ما به کمال لایق و شایسته ای که فراتر از مادیات است و خداوند بر ایمان در نظر گرفته است برسیم نخست باید وظیفه شناس باشیم و بعد به وظیفه ی خودمان خوب عمل کنیم که این کار که به ظاهر بسیار بصورت کلی به نظر می آید در واقع همان تهذیب و تزکیه نفس است که با پیمودن این راه می توانیم از الگو هایی که خداوند در قرآن بیان کرده است و همچنین از بیانات ائمه اطهار(ع) معلوم می شود استفاده کنیم تا پیمودن راه بر ایمان سهل الوصول تر شود.

خواهی آمد روزی از راه دور چون مهی از پشت پرچین های نور قامت تو پرشکوه و با وقار در نیامت می درخشد ذوالفقار خواهی آمد مهر من از پشت ابر لیک هجران برده از من تاب و صبر خواهی آمد ای نگار نازنین ای ز زهرا یادگار آفرین این پایان نامه شامل 9 فصل است که به ترتیب چکیده ای از مطالب هر فصل آن را ذکر می کنیم. فصل اول: بشارت و اثبات وجود مهدی ( عج) می باشد که شامل بشارتها و نویدهایی از قرآن و احدیث درباره وجودمبارک آن حضرت است که در حدود 5 آیه از آیات قرآن کریم استفاده شده و به تفسیر اجمالی هر کدام از آیات با استفاده از تفاسیر نمونه و المیزان پرداخته است و همچنین از چند حدیث قدسی درباره وجود مبارک آن حضرت استفاده شده است در این فصل سعی بر این بوده که با ستفاده از این مطالب سؤالات و شبهاتی را که ممکن است در رد یا انکار آن حضرت وجود دارد به اندازه ای ناچیز رفع کنیم. با وجود تمام تلاشها و کوششهای حکومت عباسی نسبت به جلوگیری از تولد فرزندی که منجمان پیش بینی کرده بودند که خواهد آمد و بساط حکومت عباسی را بر خواهد چید، این مولود عزیز یعنی فرزند امام حسن عسکری به اذن و خواست خداوند در نیمه شعبان سال 255 ه در شهر سامراء به دنیا آمد و در این راستا حوادث و وقایع بسیاری پیش آمد. خبرهایی از برگزاری مراسم مختلف به میمنت و مبارکی تولد آن حضرت، ماجرایهایی که در روز سوم و هفتم بعد از میلاد آن حضرت رخ داد و خصوصیات و شمایل و سیرت و ویژگیهای مختلف که از سایر امامان به حضرت مهدی رسیده است همه و همه در فصل دوم شرح داده شده است. فصل سوم غیبت: پس از سپری شدن دوران طفولیت که در این دوران امام حسن عسکری فرزند خود را برای تثبیت و جانشینی بعد از خود گاه گاهی به یاران و دوستان خویش معرفی می کردند – حال زمان آن بوده که امام دوازدهم به خاطر اینکه می باید حفظ شود و ارد دوره ای به نام دوره غیبت شد. غیبت امام زمان به 2 دسته تقسیم می شود. یک غیبت صغری که 69 سال طول کشید و لین غیبت از زمان شهادت امام حسن عسکری تا سال 329 ه هنگام فوت آخرین نائب از نواب اربعه طول کشید. در این دوره شیعیان کمتر با امام ارتباط داشتند و مسائل و مشکلات خود را از طریق همین نواب اربعه که به نواب خاص نیز معروف بودند حل و فصل می کردند. و اما غیبت دوم که غیبت کبری نامیده می شود از روزهای آغازین سال 329 ه شروع شده و تاکنون و تا هر زمان که خداوند بخواهد و اراده کند و تا زمانی که مقدمات رهبری و ظهور ایشان فراهم شود ادامه خواهد داشت. و اما نیابت در این د وره بر عهده افرادی است که دارای شرایط و ضوابط خاص باشند، شرایط و ضوابطی که از طرف خود آن عزیز تعیین شده است و بدون شک این نیابت نیز از طرف خود حضرت تفویض می شود. از آنجایی که هر چیزی یک علت و دلیلی دارد غیبت امام زمان نیز بی حکمت و بی علت نیست و ما در این فصل به برخی از علل آن اشاره کرده ایم. فصل چهارم: اثبات طول عمر و علل آن یکی از مهمترین پرسشهایی که ممکن است به ذهن هر کسی خطور کند، شاید این باشد که از آنجایی که غیبت امام زمان ( عج) این همه طول کشیده است و ایشان زنده هستند وزندگی می کنند، چطوراین همه عمر برای یک نفر امکان دارد و امام زمان بیش ازیازده قرن عمر کرده است و آیا اصلا چنین چیزی امکان دارد یا نه؟ در پاسخ به این سؤال می توان گفت که طبق دلایل علمی و تاریخی و آزمایشات انجام شده چنین امری علاوه بر این اکه امکان دارد و هیچ وقت بعنوان یک امر غیرطبیعی مطرح نیست، بلکه به صورت نمونه هایی بسیار روشن به اثبات رسیده است. و ما در این فصل با آوردن دلایل علمی و عقلی و منطقی و شواهد و نمونه هایی از این عمرهای طولانی این امر را توضیح داده ایم. فصل پنجم: انتظار انتظار یعنی چشم به راه بودن، چشم انتظار چیزی یا کسی بودن، یعنی اینکه فرد منتظر همیشه و در همه حال به تعالیم الهی عمل کند از دستورات دین خدا اطاعت نماید و در این راه در مقابل مشکلات و سختی ها صبر کند تا با این کار به مطلوب خود دست یابد و بی شک در این را ه پرفراز و نشیب احتیاج به یک راهبر دارد تا او را یاری کند. در ان فصل انتظار از چند دیدگاه مورد بررسی قرار گرفته، انتظار فرج در قرآن، انتظار فرج از نظر روایات اسلامی که این دو نوع انتظار از زیرمجموعه های انتظار از نظر اسلام است و اما اقسام مختلف انتظار و آثار و ابعاد انتظار نیزمطالی هستند که در این فصل درباره آنهامطالبی بازگو شده است. فتوریسم یعنی اعتقاد به دوره آخرالزمان و انتظار ظهور منجی، عقیده ای که در کیشها و آئین آسمانی نظیر یهودیت، زردتشتی و مسیحیت و هندی وغیره آمده که در هر یک از اینها نجات دهنده و موعود به معانی ومصادیق گوناگون آمده است و همه این ادیان اعتقاد بهیک منجی دارند که سرانجام خواهد آمد و جهان را نجات خواهد داد. موعودی که آئین بودائی به آن اعتقاد دارند بودای پنجم است و این بشارتها و اشارتها و انتظارها و موعودها و تعبیرها همیشه متناسب با فرهنگ خود آن ادیان و اقوام آنها است مثلا سوشیانت پیروزگر و آواتا را نیز به ترتیب موعود آیین زردتشتی و هندو می باشد. اینها مطالبی است که آنها را درفصل ششم مورد بررسی قرار داده ایم. فصل هفتم: علائم ظهور در رابطه علائم ظهور آیات و روایاتی وجود دارد که انسان با تمسک جستن به این آیات می تواند به مطالب زیادی در این باره دست یابد. به طور کلی علائم و نشانه های ظهور به 3 دسته تقسیم شده: 1-علائم حتمی 2- علائم غیر حتمی که از علائم حتمی می توان به قیام سفیانی و خروج دجّال و غیره اشاره کرد و از علائم غیرحتمی می توان به ساختن شهر تهران – پیدا شدن زنان پوشیده برهنه اشاره کرد – و اما علائمی نیز علائم مخصوصه اند که مخصوص خود آن حضرت است مثل بیرون آ»دن شمشیر از غلا و ندا دادن آن. قابل ذکر است که نشانه هایی که در احادیث ما برای ظهور امام عصر آمده هیچکدام قطعی الوقوع نیستند یعنی ممکن است ظهور آن حضرت بدون واقع شدن هیچکداماز این علائم واقع شود و در واقع هر گاه تقدیر الهی باشد و خداوند حکم کند این رویداد مهم رخ داد. ما در مطالع این علائم باید به 2 نکته مهم توجه کنیم. یکی اینکه با پرداختن به غیبت، علائم ظهور و وظایف ما را در دوران غیبت به امام زمان تحت شعاع قرار ندهد و دیگر اینکه با سرگرم شدن به اینمسائل از تکالیفی که وظیفه ما است غافل نشویم. فصل هشتم: وظایف ما شیعیان در عصر غیبت از مهمترین بحثهایی که مطرح شده بحث وظایف است که ما علاوه بر شناخت این وظایف باید آنها را نیز به مرحله عمل بگذاریم. در این فصل ابتدا به وظایف کلی پرداخته از جمله اصلاح نفوس، عمل به قرآن و .. در دوره غیبت امام ( عج) مردم به اصناف و دسته های مختلف تقسیم می شوند که هر کدام وظایف خاصی دارند. دسته ای از مردم از خواصّند و دسته ای نیز از عوامند و دسته عوام به چند دسته تقسیم می شود یک دسته دائم الحضورند و یک دسته محرم اسرار و دسته ای نیز اهل و عیال هستند. اعمالی که در دوران انتظار می توان انجام داد یکی تقوای الهی، صبر و بردباری و تقویت متنظران واقعی و غیره می باشد که جدای از این وظایف، وظایف دیگری نیز بر عهده ما شیعیان قرار داده شده که با انجام هر یک از آنها گامی در جهت زمینه سازی ظهور آن حضرت فراهم می کنیم. فصل نهم: پاسخ به چند سؤال دربار ه حضرت مهدی ( عج) در این دوران غیبت طولانی که مردم از ملاقات آن حضرت محروم هستند به خاطر ندیدن امام همیشه شک و شبهه و سؤالات مختلفی در امور مختلف چون غیبت ایشان پیش می آید مثلا اینکه چرا امام باید غائب باشد، و یا اینکه چرا امام عمر طولانی دارند. برای آگاهی بیشتر و حل مسائل بر آن شدیم که به تعدادی از سؤالات در این مورد پاسخ دهیم و امیدواریم که حتی تا حد کمی هم که شده این امر مؤثر واقع شود و سوال کنندگان بتوانند جواب خود را دریافت کنند.

حضرت مهدی ( عجل الله تعالی فرجه) در سال 255 هجری در سامرا دیده به جهان گشودند. در سنین کودکی والدین خویش را از دست دادند و در حالیکه پنج سال از عمر مبارکشان می گذشت. مسئولیت سنگین امامت را عهده دار گشتند. شرایط نامساعد اجتماعی اقتضا می کرد که آن حضرت دور از چشم مردم، حتی شیعیان به حیات خود ادامه دهند. لذا همزمان با امامت، غیبت کوتاه مدت ایشان آغاز گشت. در این دوران امام فقط با چند تن از یاران خاص و مورد اعتماد خود که بعدها، نواب خاص نامیده شدند، ارتباط داشتند و به وسیله آنها با شیعیان در ارتباط بودند. تا اینکه در سال 329 غیبت دراز مدت آغاز گشت و ارتباط امام در ظاهر به طور کلی با شیعیان قطع گردید. از آن تاریخ تاکنون صدها سال می گذرد و مردم همانگونه که از خورشید پس ابر بهره مند می شوند از وجود پربرکت امام در پشت پرده غیبت بهره می جویند و به خاطر همین فواید بی شماری که وجود امام غایب در بین مردم دارد، است که آن حضرت سالها قبل از اینکه جهان پذیرای حکومت عادلانه شان، باشد متولد شدند و تا زمانیکه جهان آمادگی های لازم را پیدا نکند این غیبت به طول خواهد انجامید. بخش اول این تحقیق به شناخت مختصری از زندگی حضرت مهدی می پردازد و در بخش بعدی فلسفة غیبت صغری مورد بررسی قرار می گیرد، در نهایت به مسائلی پیرامون غیبت کبری و فلسفه این غیبت دراز مدت پرداخته می شود.

هدف پژوهش : جستجوی کیفیت فرشتگان در ادیان زرتشت و اسلام روش پژوهش : کتابخانه ای طرح پژوهش : استفاده از کتابها و متون موجود مربوط به موضوع در زبان های فارسی ، عربی و انگلیسی نتیجه کلی : موضوع فرشتگان که در ادیان قدیم و جدید به چشم می خورد، بیشتر در دین زرتشت مشهود است و به نظر نگارنده ادیان دیگر فرشتگان را از دین زرتشت اخذ کرده اند

فرشته شناسی یا علم به موجودات مجردی که آنها را در زبان شرع صملک یا فرشته می نامند وعوالم ملکوتی، از سلسله معارفی است که هر چند قرار گرفتن در پردة غیب، آنها را از چشم عقل به دور داشته است اما کنکاش ذهن فلسفی تنوانسته است، همواره بر اثبات آنها ادله ای استوارسازد و شناختی محدود و مبهم به دست بدهد. در اندیشه سهروردی، که فلسفة او، حکمتی شهودی است، همراه با بهره بردن از نقاط مشترک ادیان و آراء حکماء، این گونه مباحث درسلسله ای از مراتب نور جوهری پی گیری می شود. این که اصولا به چه موجوداتی و با چه ماهیاتی فرشته گفته می شود و آراء مختلف در آن و همچنین، محل بحث این موجودات در حکمت نوری سهرودی چه در عوالم و در قالب چه الفاظی است؟ از اموری است که فصل اول رساله با عنوان صفرشته شناسی (انوار قاهره و مدبره) در اندیشه سهروردی را تشکیل می دهد. در فصل دوم،انواع انوار در آراء سهروردی که اعم از انوار قاهره طولیه و قاهره عرضیه و انوار مدبره است،توضیح و استدلال سهروردی بر آنها آورده شده است که در ضمن به مباحث جنبی آن چون نحوةحصول کثرت و مثل افلاطونی که افراد و کثرات آن انوار را توجیه می کند و محل اختلاف باحکمت مشاء است، اشاره می شود و عالم مثال به عنوان یکی از عوالم نوری و محل نحوی وجودی دیگر از انوار به بیان سهرورودی توضیح و اثبات می شود. پس از فراغت از این مباحث،در فصل سوم با توجه به اینکه حکمت و آراء اشراقی سهروردی که محل بروز و ظهور نظریه نوری و فرشته شناسی اوست، وجه اشتراک و کانون تلاقی بین ادیان و آیین ها و آراء گوناگون دراین مورد است خصوصا آیین زردشتی و شریعت اسلام و آراء حکماء پارسی، آموزه های وارده درآنها که مربوط به این مباحث فرشته شناسی است، آورده شده است و به صورت تطبیقی با نظرات سهرورودی، جمع شده است. فصل چهارم احکام و قوانین جاری و حاکم در عالم انوار و بین انوار چون نحوة تمایز، کثرت و روابط و روابط بین انوار بررسی می شود.