جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب قوانین، از مجموعه آثار افلاطون که توسط محمدحسن لطفی ترجمه شده است، در 12 بخش قانون و جوانب آن را بررسی می‏کند.سقراط در این رساله حضور ندارد و به جای او یک آتنی (خود افلاطون) سخن می‏گوید. کتاب اول:حالت طبیعی بین دول جنگ است یا صلح؟افلاطون می‏گوید:در جنگها جزئی از فضیلت (شجاعت)بروز می‏کند نه همه آن(سه فضیلت دیگر:حکمت، عفت، عدالت) کتاب دوم:درباره تربیت جامعه و جوانان است.تفریحات مضر مثل میگساری باید از دسترس جوانان دور باشد. کتاب سوم:آزادی مطلق موجب تباهی جامعه می‏شود و قانون بقای آن را تضمین می‏کند.درباره شیوه حکومت کوروش و داریوش و کمبوجیه با نظر تأیید بحث می‏شود. کتاب چهارم:شهریار جامعه و سجایای او و اینکه قانون به مقدمه نیاز دارد، بحث می‏شود. کتاب پنجم: ویژگیهای مدینه فاضله بررسی و اشتراکی بودن اموال تأکید می‏شود، اما اشتراکی بودن زن و فرزند مطرح نمی‏گردد. کتاب ششم:بیان قواعد حقوقی و جزائی و ازدواج و از این قبیل. کتاب هفتم:پرورش کودکان، اهمیت بازی برای کودک و جامعه، محدودیتهای شاعری، برابری زن و مرد در همه شئون، شکار و قواعد آن مورد بررسی قرار می‏گیرد. کتاب هشتم:درباره قربانی و جنگ و مسابقات ورزشی و مسایل جنسی و از این قبیل است. کتاب نهم:جرائم و قتل و کیفر آنها. کتاب دهم:روح، جنبه ‏ها و انواع آن و مسایل مربوط به روح. کتاب یازدهم:بیان مربوط به معاملات وارث و سرپرستی و تکالیف زن و مرد است. کتاب دوازدهم:مسایل جزایی و رشوه و مالیات و دادرسی و غیره به بحث گذاشته می‏شود.

دوره آثار افلاطون، جلد3، ترجمه محمدحسن لطفی و رضا کاویانی، شامل محاوراتی چون فایدروس، تئوتتوس، سوفیست، مردسیاسی، پارمنیدس، فیلبس، تیمائوس و کریتیاس است.

كتاب الشكوك على جالينوس كه نام كامل آن، «كتاب الشكوك للرازى على كلام فاضل الاطباء جالینوس» است، تأليف ابوبكر محمد بن زكرياى رازى، طبيب مشهور ایرانى است و به زبان عربى نگاشته شده است. رازى، در اين كتاب، بسيارى از آراء فلسفى و پزشکى جالینوس را مورد نقد و بررسى قرار مى‌دهد. البته بايد توجه داشت كه نقد افكار و آراء طبيب مشهورى همانند جالینوس، از عهده هركسى ساخته نيست و چه‌بسا ادعاى اشكال بر او باعث هجمه بر منتقد شود. رازى خود به اين مطلب واقف بوده است؛ ازاين‌رو، در اوايل كتاب، در عين اعتراف به عظمت و جلالت شأن جالینوس، خاطرنشان مى‌كند كه صناعت طب و فلسفه، تسليم محض در برابر بزرگان و تقليد از آنان را برنمى‌تابد؛ چنان‌كه جالینوس خود در كتابى كه راجع به منافع اعضاء نگاشته، كسانى را كه پيروان و رهروان خود را به پذيرش بدون دليل از خويش وامى‌دارند، سرزنش نموده است (الشكوك، ص39 - 41). رازى، نقد آراء جالینوس را از كتاب البرهان شروع مى‌كند و اين كتاب را چنين معرفى مى‌نمايد: «انه كان اجل الكتب عندى و انفعها بعد كتب الله المنزلة (همان، ص42 - 43). وى بيش از 20 رأى از آراء جالینوس را به نقل از سى و چند كتاب او نقل و آن‌گاه نقد مى‌كند. طب اسلامى، ازجمله علومى است كه بعضى از مستشرقان، آن را ترجمه و يا شرح طب يونانى مى‌دانند و كسانى مثل رازى و ابن سينا را مترجم و حداكثر شارح آثار بقراط و جالینوس مى‌خوانند؛ درحالى‌كه تأليفاتى همانند «الشكوك»، نشان‌گر بطلان اين گمان است. «الشكوك» تنها نقد آراء طبى جالینوس نيست، بلكه آراء فلسفى او را نيز نقد و بررسى كرده است. علاوه بر اين، رازى آراء بعضى ديگر از حكماى يونان، همانند ارسطو، اقليدس، ابرقلس و... را نيز نقد و كنكاش كرده است. نكته ديگر اينكه تمام نقدهایی كه رازى بر جالینوس وارد مى‌داند، در اين كتاب نيامده است، بلكه رازى خود تصريح مى‌كند كه قصد ندارد با ذكر شكوك و نقدهاى فراوان اين كتاب را مفصل و حجيم كند. در پایان، ذكر يك نكته خالى از فايده نيست كه على‌رغم خبرويت رازى در علم پزشکى و فلسفه، بسيارى از اطباء و حكمايى كه پس از او آمده‌اند، شكوك و انتقادات او را بر جالینوس وارد ندانسته‌اند و اين كنكاش‌ها را پاسخ داده‌اند؛ از جمله اين اطباء، مى‌توان به على بن رضوان مصرى مشهور به ابن رضوان (متوفاى 453ق) اشاره كرد. همچنين ابوالقاسم عبدالرحمن بن ابى‌صادق نيشابورى (قرن پنجم هجرى) و نيز ابوعلاء بن زهر (متوفاى 525ق) در كتاب «البيان و التبيين في الانتصار لجالینوس»، از جمله اين افراد بوده‌اند.