جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ثورة زيد بن علي، اثر حسن ناجی، پژوهشی است پیرامون قیام زید بن علی و تأثیرات آن که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است. کتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در چهار فصل، تنظیم شده است. نویسنده در ابتدا به بحث از عصر و دورانی که زید در آن می‌زیسته، پرداخته و سپس چگونگی ظهور نهضت زید بن علی و چگونگی دعوت و تشویق مردم به انقلاب توسط زید را تبیین نموده است. در پایان نیز تأثیر قیام زید بن علی، بر سیر حوادثی که در دوران اموی رخ داد و فرقه‌های زیدیه، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نویسنده سعی فراوانی در استقصای منابع و مراجع مربوط به موضوع کتاب نموده و پس از دقت فراوان و اجتهاد در تحلیل و استنباط از آن‌ها، اقدام به تألیف اثر حاضر کرده است.

«الشيعة و ظلم السلاطين (من فتنة السقيفة إلى هدم القبّتين)»، از آثار دكتر محمد محمود المندلاوى است كه در آن به بررسى ستمگرى‌ها و فتنه‌هاى حاكمان در بر ضدّ شيعيان از زمان رحلت پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تا دوران معاصر پرداخته است. نويسنده كتاب را يك سال بعد از واقعه تلخ و غم‌انگيز انفجار در حرم مطهر امامين عسكريين (علیهما السلام) (2006م.) در سامراء پديد آورده است. نويسنده در اين كتاب مباحث متعددى را در پانزده فصل بيان كرده است؛ وى مباحث را با موضوع فتنه و خلفاى راشدين آغاز و حكومت‌هاى اموى، عباسى و... را تا عصر صفوى و سپس فتنه وهابيت و عصر مماليك در بغداد و در آخر انفجار مرقد امامين عسكريين (علیهما السلام) در سامراء را مورد بررسى قرار داده است.

الشيعة في موكب التاريخ، نوشته آيت‌الله جعفر سبحانى (متولد تبريز 1308ش) است كه به بررسى تحليلى و مستندِ پيدايش و سير تاريخى تشيع از دوره پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تا دوران خلافت عباسى مى‌پردازد. اين كتاب، نام كاملش «الشيعة في موكب التاريخ (دراسة موضوعية في نشئة الشيعة في ضوء الكتاب و السنة و التاريخ)» است. اين كتاب از يك مقدمه كه ناشر نوشته است و سه بخش (بحث در مورد پيدايش تشيع، پندارهاى مطرح‌شده درباره تشيع و تشيع در دوره اموى و عباسى) تشكيل شده است.

کتاب «آنگاه که اهل بیت را شناختم» که به صورت داستان و سفر به عتبات و خانه خدا نگاشته شده است به بررسی عقاید شیعه و دفع شبهاتی که بر این فرقه وارد شده است می پردازد. در این کتاب مباحثی همچون زیارت، توسل، شفاعت و سایر مسائلی که از طرف وهابیت مورد سوء استفاده قرار گرفته و تهمت شرک و کفر بر شیعه وارد شده پاسخ داده می شود. همچنین در این کتاب به بررسی برخی از احادیث و روایاتی که در کتب معتبر اهل تسنن وارد گشته پرداخته شده و نیز بررسی برخی از احادیث مشهور شیعی همانند حدیث کساء و ثقلین با اشاره به کتب معروف شیعی از نظر گذرانده شده است.

کتاب حاضر گزارشى علمى از مناظرات و احتجاجات تاريخى واقع‌شده در بين شيعيان و دشمنانشان است. در اين اثر در مجموع تعداد 946 مناظره و احتجاج تاريخى ثبت شده است. موضوع مورد بحث در اين سلسله مناظرات، به‌صورت عمده عبارت از مباحث اعتقادى مورد اختلاف بين شيعيان و ديگران، نظير مسئله جبر و تفويض و امر بين الامرين و امامت و شفاعت و افضليت اميرالمؤمنين على(ع) و... است و با اين بحث‌ها بسيارى از نكته‌ها در مسائل كلامى و نيز تاريخى آشكارتر مى‌شود.

«الإستغاثة في بدع الثلاثة»، نوشتهء على بن احمد بن موسى بن الامام محمد التقى الجواد عليه السلام، معروف به ابوالقاسم كوفى، اثرى است كه در آن نويسنده به برخى آلام و رنج‏هاى پديد آمده از رهگذر بدعت‏هايى كه خلفاى ثلاثه (ابوبكر، عمر و عثمان) در دين مبين اسلام ايجاد و احداث كرده‏ اند، پرداخته است و بدعت‏هاى ايشان را يادآور مى‏شود. اين اثر داراى دو جزء است. در جزء اول نويسنده در يادكرد بدعت‏هاى ايجاد شده توسط ابوبكر به غصب كردن منصب خلافت و جانشينى پيامبر(ص) توسط او عليرغم تعيين جانشين حضرت از سوى خود ايشان، غصب فدك و منع فاطمه(س) از ميراث پدرى،تعيين مقررى از بيت المال براى خود، تخلّف از همراهى با لشكر اسامه و غيره اشاره مى‏كند. از بدعت‏هاى ايجاد شده توسط عمر بن خطاب، در مورد احكام و حدود نماز و آنچه بدان مرتبط است، برترى دادن مهاجرين بر انصار، قريش بر ساير عرب‏ها و عرب بر عجم در اعطاء صدقات به ايشان، ممانعت از متعهء زنان و غيره اشاره مى‏كند. استبداد عثمان در مورد اموالى كه به ظلم و جور از مردم ستانده، لغو حكم تبعيد حكم بن ابى‏العاص از مدينه كه توسط شخص پيامبر(ص) صادر گشته بود، تبعيد صحابى با وفا و صديق پيامبر(ص)، ابوذر غفارى و غيره از جمله بدعت‏هايى است كه عثمان در دين پيامبر(ص) ايجاد نموده و مؤلف بدان‏ها اشاره مى‏كند. در جزء دوم كتاب، نويسنده ابتدا رواياتى را كه اهل سنت در باب مناقب و فضايل خلفاى ثلاثه گزارش كرده‏اند، نقل كرده، سپس به نقد و بررسى و ردّ آنها مى‏پردازد. دربارهء عشرهء مبشره كه اهل سنت در مورد آنها روايتى ساخته و پرداخته‏اند، به تفصيل وارد بحث شده و سوابق آنها را يادآور مى‏شود و از أحداث و وقايعى كه نه تن از ايشان(به جز على بن ابى‏طالب(ع)) در دين ايجاد كرده‏اند، ياد مى‏كند.

اثر حاضر از سلسله بحث های معارف اسلامی مرکز رساله می باشد که به بررسی موضوع اثبات خلافت علی (ع) و امامت می پردازد که با تبیینی روایتی همراه است.

اين كتاب تلخيص و تحليل انتقادى كتاب« محصل أفكار المتقدمين و المتأخرين» امام فخر رازى مى‏باشد. خواجه نصير الدين طوسى در مقدمه كتاب علت تأليف كتاب را اين‏گونه بيان مى‏كند:«در اين زمان از كتب اصولى كه بين مردم متداول است جز كتاب محصل كتابى در دست نيست و آن نيز برخلاف نامش مشتمل بر غث و سمين بسيار مى‏باشد. خواستم كه آنرا از زوائد خالى و مهذب نمايم و آنچه بحث در آن واجب است ذكر كنم اگرچه عده‏اى از افاضل بر اين كتاب شروحى نوشته‏اند و براى توضيح و تبيين مطالب آن جهد و كوشش فراوانى كرده‏اند ليكن هيچ‏يك چنانكه بايد موفق نگشته و از عهده آن چنانكه قاعده انصاف است برنيامده‏ اند». كتاب به‏ طور كلى به چهار ركن و هرركن گاه به اقسام و مسائلى تقسيم مى‏شود كه در ذيل مى‏آيد: الركن الاول فى المقدمات: مولف در اين ركن 3 مقدمه بيان مى‏كند. مقدمه اول در بيان علوم بديهيه و مباحث مربوط به آن مى‏باشد. مقدمه دوم در موردنظر و احكام آن مى‏باشد. در مقدمه سوم مولف به دليل و اقسام آن مى‏پردازد. او دليل را به ادله نقليه و عقليه و مركب از اين دو تقسيم مى‏كند و استدلال را تقسيم مى‏كند به قياس، استقراء و تمثيل. سپس در توضيح هريك از آنها و اينكه كدام‏يك از آنها افاده علم مى‏كند سخن مى‏گويد. الركن الثانى فى تقسيم المعلومات: مولف حول موجودات، معدوم و حال بحث مى‏كند. او موجودات را در تقسيمى به واجب و ممكن تقسيم كرده و خواص واجب لذاته و ممكن لذاته را طى مسائلى بيان مى‏كند. او در تقسيمى ديگر موجودات را به قديم و محدث تقسيم كرده و محدث را به عرض و جوهر تقسيم مى‏كند. او اعراض را به دو قسمت اصلى تقسيم مى‏كند: الاعراض فى غير الحى و الاعراض التى لا يتصف بها غير الحى و هركدام از اين دو را هم به اقسامى ديگر تقسيم كرده و احكام هريك ازآنها و احكام كلى اعراض را بيان مى‏كند. او اجسام را به جواهر فلكيه و عنصريه و مركبات تقسيم مى‏كند و ملائكه و جن را از جواهر مجرده مى‏داند. و در خاتمه اين ركن بحث مى‏كند از احكام موجودات كه عبارت است از مباحث وحدت و كثرت و علت و معلول. الركن الثالث فى الالهيات: مولف مباحث الهيات را به چهار قسم تقسيم مى‏كند. قسم اول در بيان ذات خداوند و اثبات وجود بارى تعالى مى‏باشد. در قسم دوم ابتداء بحث مى‏كند از صفات سلبيه خداوند عز و جل، سپس در مورد صفات ثبوتيه او سخن مى‏گويد. در قسم ثالث مولف بحث مى‏كند از افعال خداوند و از قضاء و قدر و اثبات مى‏كند حسن و قبح عقلى را و اينكه خداوند عادل است. در قسم رابع از اسماء بارى تعالى بحث مى‏كند. الركن الرابع فى السمعيات: مولف بعضى از مباحث اعتقادى را از سمعيات شمرده و در چهار قسم آنها را بيان كرده است( البته بايد توجه داشت كه تقسيم‏بندى ابواب كتاب از فخر رازى است) القسم الاول فى النبوات: مولف در اين مبحث از معجزات و فوائد بعثت، ضرورت نبوت، عصمت انبياء( ع) و افضليت انبياء از ملائكة بحث مى‏كند. القسم الثانى فى المعاد: در اين مبحث از معاد، نفس، تناسخ، وعد و وعيد بحث مى‏شود. القسم الثالث فى الاسماء و الاحكام: مولف در اين مبحث از ايمان و كفر و مسائل مربوط به اين دو بحث مى‏كند. القسم الرابع فى الامامة: مولف در اين مبحث ابتداء اقوال فرق مختلف را حول وجوب امامت بيان كرده سپس فرق مختلف شيعه را به اماميه، كيسانيه، زيديه و غلاة تقسيم كرده و عقائد آنها را بيان مى‏كند. او فرق مختلف كيسانيه و زيديه را شمرده و عقائد هريك از آنها را بيان مى‏كند و در پايان مبحثى را اختصاص مى‏دهد به مذهب اماميه و شرح عقائد و اثبات حقانيت آن.

کتاب حاضر گزارشى علمى از مناظرات و احتجاجات تاريخى واقع‌شده در بين شيعيان و دشمنانشان است. در اين اثر در مجموع تعداد 946 مناظره و احتجاج تاريخى ثبت شده است. موضوع مورد بحث در اين سلسله مناظرات، به‌صورت عمده عبارت از مباحث اعتقادى مورد اختلاف بين شيعيان و ديگران، نظير مسئله جبر و تفويض و امر بين الامرين و امامت و شفاعت و افضليت اميرالمؤمنين على(ع) و... است و با اين بحث‌ها بسيارى از نكته‌ها در مسائل كلامى و نيز تاريخى آشكارتر مى‌شود.