جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این گلچین جاه طلبانه شامل نوشته های اصلی نیچه، کی یرکگور، هایدگر و سارتر، و همچنین گزینش های سخاوتمندانه ای از آثار دیگر متفکران مهم اگزیستانسیالیست قرن بیستم است. این مجموعه که در گستردگی خود بی‌سابقه است، کمک‌های انجام شده به تفکر اگزیستانسیالیستی از طریق ادبیات را نیز تصدیق می‌کند.

ترجمه ماشینی : ژان پل سارتر یکی از متمایزترین و پر سر و صداترین منتقدان اجتماعی قرن بیستم بود. سارتر به عنوان سردبیر مجله فرانسوی Les Temps Modernes پس از جنگ توانست دیدگاه های ادبی و فلسفی خود را با مقالاتی که به مسائل عملی اخلاقی و سیاسی اختصاص داده شده بود تکمیل کند. دوران پس از جنگ یکی از پربارترین، هیجان انگیزترین و جسورانه ترین دوران برای تفکر سارتر بود. آثار منتشر شده و منتشرنشده او ویژگی بارز اگزیستانسیالیسم سارتری را آشکار می کند. دیدگاه رایج این است که اگزیستانسیالیسم از فردگرایی رادیکال حمایت می کند و نقش های اجتماعی، اجتماعی و مشارکت مدنی را تحقیر می کند. این کتاب این حکمت دریافت شده را به چالش می کشد و نشان می دهد که اگزیستانسیالیسم سارتر در واقع یک فلسفه عمیقا اجتماعی است. T. Storm Heter حیاتی بودن مقالات برجسته سارتر را نشان می دهد "ادبیات چیست؟" و «یهودستیز و یهودی»، و اهمیت «دفترچه‌هایی برای یک اخلاق» را آشکار می‌کند، دست‌نوشته‌ای غنی و اغلب نادیده گرفته شده که حاوی گسترده‌ترین بحث سارتر درباره مفاهیم اخلاقی و سیاسی است. هتر با تکیه بر این منابع استدلال می‌کند که اصالت سارتری از نظر اخلاقی و سیاسی یک فضیلت مهم است. برخلاف تصور رایج، فضیلت اصالت رمز صرفاً برای صداقت و پذیرش شخصی نیست. اصالت مستلزم شناخت بین فردی و مشارکت گروهی است. ما نمی توانیم در خلاء معتبر باشیم، زیرا پویایی اصالت مستلزم آن است که دیگران هویت اصیل ما را بشناسند. این کتاب نه تنها از اخلاق سارتر در برابر اتهامات فرمالیسم، پوچی و سوبژکتیویسم افراطی دفاع می کند، بلکه نشان می دهد که اصالت یک فضیلت مدنی مهم است که به نهادهای اجتماعی و سیاسی جهان مدرن مربوط می شود.

ترجمه ماشینی : ژان پل سارتر یکی از متمایزترین و پر سر و صداترین منتقدان اجتماعی قرن بیستم بود. سارتر به‌عنوان سردبیر مجله فرانسوی «Les Temps Modernes» پس از جنگ، توانست دیدگاه‌های ادبی و فلسفی خود را با مقالاتی که به مسائل عملی اخلاقی و سیاسی اختصاص داده شده بود، تکمیل کند. دوران پس از جنگ یکی از پربارترین، هیجان انگیزترین و جسورانه ترین دوران برای تفکر سارتر بود. آثار منتشر شده و منتشرنشده او ویژگی بارز اگزیستانسیالیسم سارتری را آشکار می کند. دیدگاه رایج این است که اگزیستانسیالیسم از فردگرایی رادیکال حمایت می کند و نقش های اجتماعی، اجتماعی و مشارکت مدنی را تحقیر می کند. این کتاب این حکمت دریافت شده را به چالش می کشد و نشان می دهد که اگزیستانسیالیسم سارتر در واقع یک فلسفه عمیقا اجتماعی است. T. Storm Heter حیاتی بودن مقالات برجسته سارتر را نشان می دهد "ادبیات چیست؟" و «ضد سامی و یهودی»، و اهمیت «دفترچه‌هایی برای یک اخلاق» را آشکار می‌کند، دست‌نوشته‌ای غنی و اغلب نادیده گرفته شده که حاوی گسترده‌ترین بحث سارتر درباره مفاهیم اخلاقی و سیاسی است. هتر با تکیه بر این منابع استدلال می‌کند که اصالت سارتری از نظر اخلاقی و سیاسی یک فضیلت مهم است. برخلاف تصور رایج، فضیلت اصالت رمز صرفاً برای صداقت و پذیرش شخصی نیست. اصالت مستلزم شناخت بین فردی و مشارکت گروهی است. ما نمی توانیم در خلاء معتبر باشیم، زیرا پویایی اصالت مستلزم آن است که دیگران هویت اصیل ما را بشناسند. این کتاب نه تنها از اخلاق سارتر در برابر اتهامات فرمالیسم، پوچی و سوبژکتیویسم افراطی دفاع می کند، بلکه نشان می دهد که اصالت یک فضیلت مدنی مهم است که به نهادهای اجتماعی و سیاسی دنیای مدرن مربوط می شود.

ترجمه ماشینی : این کتاب دارای محتوای فوق‌العاده‌ای است، اما در چاپ خود دارای ویژگی‌های عجیب و غریب است، گاهی اوقات به عنوان یک کپی از یک نسخه ظاهر می‌شود، فونت‌ها گاهی اوقات بالا و پایین خود را ندارند. می توان آن را خواند، اما ناشر باید با انتشار این نسخه بدون به روز رسانی مناسب، درجه "F" را در کنترل کیفیت دریافت کند. اجازه ندهید پوشش زیبا شما را گول بزند!!

هدف: این نوشتار بر آن است ضمن تحلیل تعریف انسان از دیدگاه ژان پل سارتر و استاد مطهری به مقایسه اندیشه‌های دو متفکّر بپردازد. روش: اطلاعات این پژوهشِ بنیادی به روش کتابخانه‌ای گردآوری و به شیوه توصیفی- تحلیلی پردازش شده است. یافته‌ها: ژان پل سارتر ضمن مخالفت با تعریف سنتی از انسان، با نگرشی متمایز به هستیِ انسان نسبت به موجودات دیگر با بنیان نهادن اصل تقدم وجود بر ماهیت، طبیعت کلی و ازلی برای انسان را نفی و آن را موجودی «در حال شدن» معرّفی می‌کند. استاد مطهری انسان را موجودی دو بعدی و واجد سرشت و فطرت الهی تعریف می‌کند که قانون خلقت در پرتو آزادی و اختیار، قلم ترسیم سرنوشت را به دست خودِ او داده است. موجودی بالقوه که حضیض حیوانیت و تعالی انسانیت دو سوی ماهیت بالفعل او را تشکیل می دهد و دسترسی به هر یک مرهون تصمیماتی است که فرد اتخاذ می‌کند. در اثنای تحلیل دو رویکرد به نظر می‌رسد با وجود اشتراکاتی بین دو دیدگاه وجوه تمایز عدیده‌ای مشهود است. نتیجه: تعریف اگزیستانسیالیسمی سارتر به اومانیسم و در بعد دنیوی می‌انجامد، لیکن آنچه استاد مطهری با تکیه بر آموزه‌های وحیانی ارائه می‌دهد، دربردارنده تمام ابعاد وجودی انسان است.

ترجمه ماشینی : دیدگاهی که نقدهای من به فلسفه تجربه گرایانه از آن صورت می گیرد، پدیدارشناسانه است، به معنایی که هوسرل به آن کلمه داده است. اما به سارتر و مرلوپونتی بسیار نزدیکتر است تا به استاد. به طور خاص، تحلیل بازتابی به تعبیر من به تجربه چیزها در جهان مربوط می شود و مسئله وجود یا واقعیت آنها را در پرانتز قرار نمی دهد. تز جهان، یا به تعبیر هیوم، باور طبیعی به وجود مستقل جهان، به نظر من ازلی، نااندیشیده، غیرمنطقی، و از سوژه های تجسم یافته ما جدایی ناپذیر است. شکلی که در آن من آموزه های پدیدارشناختی را بیان می کنم، با استدلال های فیلسوفان تجربه گرا تعیین می شود که به وسیله آنها بحث را مطرح کرده ام. این نقد تجربه گرایی است و نه از پدیدارشناسی.

ترجمه ماشینی : پژوهش من به مطالعه جایگاه موضوع در فلسفه مدرن و بالاتر از همه فلسفه قرن بیستم (مانند اگزیستانسیالیسم، پدیدارشناسی و دیالکتیک) اختصاص دارد. زیربنای این تحقیق اصل به اصطلاح امتناع از تعالی است. مفهوم متعالی نقش مهمی در تعریف ماهیت موضوع در فلسفه مدرن کلاسیک داشت. با امتناع از این مفهوم، در تعدادی از زمینه های فلسفه قرن بیستم، بازنمایی موضوع تغییر می کند. در این تحقیق باید بررسی شود که چه تغییراتی در رابطه با موضوع به طور خاص قرار است رخ دهد. زمینه فلسفی اصلی پژوهش، فلسفه هگل و همچنین رویکردهای فلسفی کوژو، سارتر و هایدگر خواهد بود. تجزیه و تحلیل میراث این نویسندگان نشان خواهد داد که پروژه ای از آنچه می توان انسان شناسی بنیادی نامید ظاهر شد و جایگزین هستی شناسی بنیادی معمول شد. در چارچوب آن پروژه، عمدتاً با امتناع از مفهوم کلاسیک «موضوع»، تأکید بر جایگاه ویژه شخص و نحوه وجود او در جهان آغاز می شود. مفهوم اصلی که زیربنای این دگرگونی ها است، مفهوم «منفی» است. در این تحقیق، بازسازی تفصیلی ایده منفی گرایی در هگل، کوژو، سارتر و هایدگر، با اشاره به شباهت ها و تفاوت های رویکردهای فلسفی آنها و چگونگی ارتباط آنها منفی با شخص، زیربنای ارائه منطق ظهور مفهوم منفی و ارتباط آن با نقش شخص در جهان. این که انسان موتور پیشرفت باشد، تاج آفرینش، یا شاهد فروتنی بر روندهای مستقل در حال توسعه تاریخ باشد، مستقیماً به این بستگی دارد که چه نقشی به موضوع و جایگاه آن در جهان نسبت داده می شود.

ترجمه ماشینی : خوان لوئیس سگوندو (1925-1996) یک کشیش یسوعی اروگوئه ای بود که، به عقیده من، الهیات آزادیبخش خود را بر اساس درک خود از اگزیستانسیالیسم استوار کرد. سهم عمده این پایان نامه کاوش در منابع ناشناخته و ناشناخته در آثار سگوندو است. این منابع از تز من در مورد مبنای او در اگزیستانسیالیسم حمایت می کنند و توسط الهیات بالغ او تأیید می شوند. این تز از آن جهت حائز اهمیت است که ارتباط بین اگزیستانسیالیسم و ​​الهیات رهایی بخش به طور گسترده نادیده گرفته شده است. نقطه شروع من کتاب سال 1948 سگوندو است که در آن او اگزیستانسیالیسم را با شخصیت گرایی ترکیب می کند و روشی استعلایی مبتنی بر عشق و بین الاذهان را توسعه می دهد. سه فصل زیر بحث من را از طریق تعامل او با چهار متفکر اگزیستانسیالیست توسعه می دهد: بردیایف، سارتر و کامو، و هایدگر. فصل 3 نشان می دهد که چگونه سگوندو از اولویت بردیایف در آزادی پیروی می کند، که به خلاقیت انسان اجازه می دهد، اما سگوندو آن را به عنوان "کیفیت اراده" در نظر می گیرد و آزادی را به عشق ربط می دهد. بردیایف بر ترجیح سگوندو برای روش شناسی که رشد ثابتی را به همراه دارد به جای رویکرد سیستماتیک به الهیات، تأثیر می گذارد. فصل 4 نشان می دهد که چگونه درک سارتر و کامو از آزادی و محدودیت ها بر این احساس سگوندو تأثیر گذاشت که واقعیت زیسته یک شخص باید نقطه شروع تأملات الهیاتی باشد (مثلاً دایره هرمنوتیک). در فصل 5، من از یک دست‌نوشته منتشر نشده استفاده می‌کنم تا نشان دهم که سگوندو چگونه از جایگاه سنت در کلیسای مسیحی و نقش سنت در تحلیل پدیدارشناختی هایدگر از دازاین استفاده می‌کند تا الاهیات خود را مبنی بر «جستجوی انسانی رهایی‌بخش و وحی الهی» بسازد. در دو فصل پایانی، من منابع جدید را به همراه دو کتاب پرخواننده سگوندو ترسیم می‌کنم: ایمان و ایدئولوژی‌ها (1982) در فصل 6 و آزادی الهیات (1975) در فصل 7. در فصل 6، او ابتدا روش استعلایی در سال 1948 نوشته است و به ماتریالیسم و ​​شخصی گرایی می پردازد. فصل 7 به عنوان نتیجه گیری من عمل می کند و از دایره هرمنوتیک سگوندو به عنوان کامل ترین تجلی استدلال من استفاده می کند.

بسیاری از فیلسوفان معاصر عواطف را اموری شناختی می دانند، لذا برخلاف تصور سنتی رایج که عواطف را یورشهایی غیر قابل کنترل و آنرا مربوط به جنبه حیوانی انسان می دانند، عواطف شناختی، قابل کنترل و معقول بوده و ارتباط تنگاتنگی با باورهای انسان دارد. بدین خاطر در کلام جدید نقش عواطف در تحقق باورهای دینی مورد توجه و بازخوانی قرار گرفته است. استادجوادی آملی معتقدند اشتیاق به کمال نامحدود که امری فطری است، به باور خدا می انجامد. همچنین چنین باوری مستلزم وجود خدا در عالم خارج است. از سوی دیگر سارتر اگزیستانسیالیستی با تبیین رابطه عاشقانه میان انسانها، عشق را سالب آزادی عاشق و معشوق و نیز غیرقابل توجیه می داند. همچنین از آنجا که خدا در رابطه عاشقانه فراتر از انسان است، به طریق اولی منجر به سلب آزادی انسان شده، و به این ترتیب باور به خدا به هیچ روی قابل توجیه نیست. این مقاله با بررسی تحلیل هر دو متفکر از عاطفۀ عشق با روشی توصیفی_تحلیلی به بررسی توجیه پذیری عشق انسان به خدا به عنوان مبنای باور دینی پرداخته و تلاش می کند تا نشان دهد آیا عشق به عنوان یک حالت عاطفی می تواند معیار مناسبی برای اثبات وجود خارجی خدا باشد؟

هدف این پژوهش، نقد و بررسی آرای تربیتی و فلسفی ژان پل سارتر از دیدگاه فلسفه تربیتی اسلام. با توجه به ماهیت وکیفیت این پژوهش، روش پژوهش، توصیفی‌تحلیلی (تحلیل اسنادی ) است. در این پژوهش ابتدا به اصول فلسفی سارترو سپس به آرای تربیتی از دیدگاه سارتر و در نهایت رابطه معلم و شاگرد از دیدگاه وی پرداخته شد. در بخش بعدی نیز به اصول فلسفی فلسفه تربیتی اسلام و سپس آرای تربیتی از منظر فلسفه تربیتی اسلام و در نهایت به رابطه بین معلم و شاگرد در دیدگاه اسلامی پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که آرای تربیتی از نظر سارتر، نسبیت گرایی، درک مفهوم آزادی، یادگیری فرد، افزایش حس مسئولیت، تربیت‌ خلاق، فعال بودن شاگرد می‌باشد و از نظر فلسفه تربیتی اسلام اهداف تربیت پرورش تفکر، عبودیت،تقوا،قرب و رضوان، پرورش و شکوفا کردن استعداد یادگیرندگان و حیات طیبه می‌باشد. در ادامه و در پژوهش حاضر علاوه بر بررسی آرای تربیتی، به اصول و اندیشه ‌های فلسفی سارتر و اسلام می‌پردازیم.