جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بازیابی متن دعاهای یومیه مانوی فرصتی را برای بررسی چگونگی آن فراهم می کند تلاوت و تمرین آنها ممکن است بر آگوستین جوان تأثیر گذاشته باشد. استدلال می شود که نماز نگاه ذهنی و در واقع جسمی مؤمن را معطوف به تجلی می کرد خدا در این واقعیت کنونی، و از طریق آن بر جهان ابدی متعالی آینده امید. اگر کسی بپذیرد که آگوستین به عنوان یک کاتچومن مانوی در این امر سهیم بوده است اساسی ترین وظایف دینی جامعه است، پس باید در نظر گرفت که این امر چه تأثیری می تواند داشته باشد در توسعه آموزه های چشمگیر و تأثیرگذار خود در مورد چشم انداز داشته است از خدا این مقاله اشاراتی آشکار به این عمل مانوی در آگوستینوس را مورد بحث قرار می دهد نوشته‌ها، و نشان می‌دهد که تأثیر آن علی‌رغم انکارش در طول زندگی‌اش ادامه داشت از ایمان سابقش به ویژه، توجه به شباهت های بین مانویان جلب می شود «عصر جدید» و «بهشت بهشت» در نوشته‌های آگوستین، جایی که افراد پاک دل می‌توانند منتظر تفکر بی واسطه در مورد خدا باشید

ترجمه ماشینی : این تز با افکار اولیه آگوستین درگیر است تا به تحلیل منابعی بپردازد که الاهیات اولیه دکتر آفریقایی در مورد ایماگو دی را تحت تأثیر قرار داده و شکل داده است و به او اجازه می دهد «تصویر خدا» را هم از مسیح و هم شخص انسانی تأیید کند. پایان نامه من به دو منبع تأثیر مهم توجه دارد. اول، من استدلال می کنم که الهیات اولیه تصویر آگوستین بر اساس الهیات هیلاری پواتیه، ماریوس ویکتورینوس و آمبروز میلانی استوار است. الهیات لاتین طرفدار نیقیه متعهد به بیان «تصویر خدا» بود که با آموزه هموسیون همسو بود. مدافعان امر نیقیه هر گونه بیانی از «تصویر خدا» را که نشان می داد مسیح به عنوان تصویر ثانویه، تابع یا متفاوت از منبع او از نظر ماهیت است، ناسزا می دانستند. الهیات لاتین طرفدار نیقیه می تواند imago dei را فقط به عنوان برابری با خدا تصور کند. بنابراین، تعجب آور نیست که برای چنین الاهیاتی دشوار بود که imago dei را با این تصور که شخص انسانی در تصویر خدا آفریده شده است، مرتبط کند. دومین منبع مهم تأثیرگذاری بر الهیات اولیه آگوستین از imago dei، برداشت فلسفی فلسفی از جهان است. در قلب کیهان‌شناسی و متافیزیک فلوطین، فلسفه تصویر نهفته است. در این چارچوب، تصویری مشتق، وحیانی و در نهایت دستور بازگشت به منبع اصلی خود می شود. طبق تعریف، این تصور از یک تصویر مستلزم تبعیت است و برای بیان شخص انسانی به عنوان imago dei مناسب است. نبوغ الهیات آگوستین که قبلاً در نوشته های اولیه او آشکار است، ترکیب او از این دو تأثیر است. آگوستین با تکیه بر تفکر افلوطینی، الهیاتی از imago dei را بیان می کند که از پیشینیان لاتین طرفدار نیقیه اش طفره رفته بود. تز من نشان می دهد که این دستاورد نتیجه درگیری عمیق اولیه آگوستین با فلسفه فلوطنی بود.

ترجمه ماشینی : هم سنت آگوستین و هم جوزف راتسینگر به تفصیل درباره رستاخیز بدن نوشته اند، موضوعی که در قرن بیستم مرکز بحث های پر جنب و جوش بود. قدیس آگوستین الاهیات رستاخیز خود را تا حدی به عنوان پاسخی به کاهش ارزش دوگانه بدن موجود در افلاطونیسم شکل داد، موضوعی که راتزینگر در نوشته های خود درباره رستاخیز با آن دست و پنجه نرم می کرد. این مطالعه به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا و تا چه حد می توان الهیات جوزف راتزینگر در مورد رستاخیز بدن را "آگوستین" توصیف کرد؟ برای انجام این کار، ابتدا چهار "ویژگی آگوستین" با مطالعه دقیق الهیات معاد خود آگوستین، با توجه خاص به نحوه برخورد آگوستین با افلاطونیسم (موضوعی محوری در بحث قرن بیستم در مورد رستاخیز که در آن راتزینگر بود، آموزش داده شد. گرفتار). سپس، الهیات معاد راتزینگر تحت عنوان این «ویژگی‌های آگوستینی» مورد بررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود که چگونه و تا چه اندازه می‌توان دیدگاه‌های راتزینگر را «آگوستینی» توصیف کرد. این مطالعه نشان می‌دهد که الاهیات رستاخیز راتزینگر را می‌توان «آگوستینی» نامید، زیرا ویژگی‌های کلیدی معاد شناسی بالغ آگوستین در هر نوشته متوالی راتزینگر در مورد معاد بیشتر و بیشتر نمایان می‌شود. راتزینگر رویکرد منحصر به فرد خود را به آخرت شناسی ارائه می دهد و در الهیات معاد خود صرفاً از آگوستین تقلید نمی کند. با این حال، یک مسیر مشترک بین این دو متکلم وجود دارد. هر دو با الهیاتی شروع کردند که تا حدی تحت تأثیر عناصر دوگانه خاصی قرار داشت، و هر دو به تدریج آن الاهیات را در طول زندگی خود خالص کردند و در جهت یک واقع گرایی فیزیکی بزرگتر حرکت کردند. به این ترتیب، مکاتبات راتزینگر با آگوستین ایستا نیست، بلکه پویا است. شباهت آنها نه تنها در ایده های مشترک، بلکه در یک مسیر مشترک نهفته است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه شرحی از درک آگوستین از شیاطین ارائه می دهد که مطالعه کاملی در مورد آن هنوز منتشر نشده است. من استدلال می کنم که ادعای کتاب مقدس مبنی بر اینکه خدایان بت پرست شیاطین هستند، به طور کامل آنچه شیاطین برای آگوستین هستند را در بر می گیرد، و من با توضیح الهیاتی که او با آن این ادعا را زمینه سازی می کند و آن را قابل فهم می کند، ادامه می دهم. شیاطین به عنوان یک مؤلفه بسیار یکپارچه از الهیات گسترده تر آگوستین ظاهر می شوند، که نه صرفاً مفهومی، بلکه یک اهمیت کاملاً مذهبی دارند. پایان نامه با ماهیت فکری فرشتگان و مأموریت مسیحی آنها برای آشکار ساختن خدا در خلقت آغاز می شود. فصل دوم سقوط فرشتگان و سؤالات آگوستین در مورد علت آن و زمان وقوع آن را بررسی می کند. این سؤالات به موضوع تجسم مربوط می شود، که نقطه شروع فصل 3 می شود، جایی که ما در مورد اجسام هوایی فرضی شیاطین، ظهور آنها در رؤیاهای بدنی، و برخی از گزارش های آگوستین از پدیده های اهریمنی شگفت انگیز بحث می کنیم. این پدیده ها با هم به عنوان اهریمنی شناخته می شوند نه با یک ماهیت مشترک هوایی بلکه یک معنای مشترک. فصل 4 تجزیه و تحلیل ما را از مهم ترین پدیده شیطانی برای آگوستین آغاز می کند، یعنی. دین بت پرستی در آنجا ما شرحی از تصور آگوستین از بدن شیطان ارائه می دهیم، که مانند همتای خود در بدن مسیح، از آیین های مقدس تشکیل شده است، که تولید آن به بهترین وجه در قالب «خداسازی» هرمسی توصیف می شود. فصل آخر شرح آگوستین از الهیات مقدس بت پرستان را به طور خاص تر، هم از نظر درک صریح تر از دین بت پرستان، و هم از نظر فهم فلسفی تر ارائه شده توسط افلاطونیان بررسی می کند. ارتباط شیاطین با دین بت پرستی نشان دهنده وارونگی کامل خدمت مسیحی فرشتگان است، به طوری که به گفته آگوستین، تنها آزادی واقعی از شیاطین از طریق ادغام در زندگی مقدس کلیسا یافت می شود.

ترجمه ماشینی : هدف این مقاله آغاز فرآیند پیکربندی مجدد مقوله اعتقادی و یکپارچه‌سازی یکپارچگی اعتقادات اخلاقی برای انجام دادن است. ” به عنوان بعد جدا نشدنی این مقوله. بیشتر نوشته‌های علمی در مورد توسعه اعتقادی در پی روشنگری با تمرکز بر معرفت‌شناسی صورت گرفته است، و دکترین به عنوان «ارجاع» به یک «res» شبه متافیزیکی در نظر گرفته می‌شود. من تلاش می‌کنم استعاره‌های هدایت‌کننده توسعه عقیدتی را با هدف دور کردن بحث‌ها از تأکید بیش از حد بر معرفت‌شناسی و مفاهیم «استحکام یافته» دکترین «به‌روزرسانی» کنم. تئوری اطلاعات، با ویژگی منحصر به فرد خود «تغییرپذیری ناملموس»، این امکان را فراهم می کند. از آنجایی که تقریباً تمام مباحث مربوط به توسعه عقیدتی از زمانی که نیومن جنبه های مختلف مانند رشد ارگانیک یا بیولوژیکی را پذیرفته است، طبیعی است که به ایده های معاصر تر از تکامل بیولوژیکی متوسل شویم. امروزه، تحقیقات جدید در زمینه‌های زیست‌شناسی سیستم‌ها به جریان‌های اطلاعات و «تکامل قوانین» تحت تأثیر محیط‌زیست به عنوان ویژگی‌های تعریف‌کننده علوم زیستی اشاره می‌کنند. من پیشنهاد می‌کنم که این «تکامل قوانین» ممکن است اصلاحی مفید برای «نظریه قاعده» دکترین لیندبک باشد. درک توسعه عقیدتی بر حسب جریان اطلاعات، نحوه ظهور معضلات اخلاقی غیرمنتظره را در طول زمان توصیف می کند. با توسل به آموزه‌های آگوستین، که در آن بازی بی‌پایان دلالت که هم در جهان و هم در کتاب مقدس مشاهده می‌شود، تنها با کلید هرمنوتیکی غیرقابل کنترل کاریتاس محدود می‌شود، پیشنهاد می‌کنم که مفهوم گسترده‌ای از کاریتاس به‌عنوان یک اخلاق نوظهور اعتقادی می‌تواند نرده‌ای برای این نوع ایجاد کند

ترجمه ماشینی: موضوعات فراتر: آگوستین، هگل و الهیات، شخصیت های اصلی هگل و آگوستین را حول موضوع ذهنیت، با توجه به الهیات و سیاست آزادی درگیر می کند.

ترجمه ماشینی : معمولاً اعتقاد بر این است که اعترافات آگوستین منبع اولیه ای برای «روی به خود» مدرن است. اما همانطور که بسیاری از منتقدان مدرنیته می گویند، همراه با این احساس برجسته از خود، حساسیت به ارزش و اهمیت دیگری کاهش یافته است. شاید متفکری که منشأ مفهوم مدرن از خود است (یا سرزنش می شود) می تواند منبعی برای بازیابی پست مدرن دیگری باشد. این پایان نامه به بررسی درک خود از خود ارائه شده در اعترافات آگوستین و هستی و نیستی سارتر می پردازد تا ساختارهای نهفته در مفاهیم مدرن استاندارد از خود را که از همین آثار به دست آمده است برجسته و به چالش بکشد. علیرغم شباهت‌های فراوان، این مدل‌ها به دلیل این واقعیت که یکی از درون ایدئولوژی استقلال و آزادی رادیکال و دیگری از درون ایدئولوژی ناهمسانی و داده‌گرایی رادیکال نشات می‌گیرد، اساساً با هم تفاوت دارند. سارتر بخشندگی را رد می‌کند و ما را با سیستمی رها می‌کند که ادعا می‌کند خود انسان «اشتیاق بی‌فایده‌ای است» و «جهنم افراد دیگر هستند». آگوستین داده بودن را فرض می کند و مدلی را ارائه می دهد که در آن یک خود کاملاً یکپارچه تنها در پیوند ناگسستنی به دیگری امکان پذیر است. با بررسی اینکه چگونه ایدئولوژی‌های متضاد آنها در ایجاد تفاوت فاحش در نتیجه‌گیری‌هایشان درباره خودهای مشابهی که به تفصیل بیان می‌کنند کمک می‌کند، به بررسی این موضوع می‌پردازم که چگونه ساختارهای یک خود متشکل از نظر مذهبی می‌توانند امکان اشتراک در روابط انسانی را حفظ کنند که توسط یک جهان بینی مبتنی بر اتمیسم منع شده است. و خود مختار همانطور که سارتر نمونه آن را نشان داد. با بررسی دقیق شیوه‌هایی که خود در این دو اثر تجربه، بیان و به فعلیت می‌رسد، این واقعیت را برجسته می‌کنم که شیوه‌های متضاد آن‌ها از درگیر کردن دگرگونی در واقع ناشی از جهت‌گیری‌های مذهبی و مدرنیستی مربوطه آنهاست. این اثر در بررسی نقش دین در ایجاد فرصت‌های باز برای ادغام و ارتباط بین خود و دیگری، به گفتگوی معاصر درباره «روی به دین» به عنوان پاسخی بالقوه سازنده به شکست مفاهیم مدرن و حتی پست مدرن از خود کمک می‌کند. برای ایجاد مبنایی برای تجربه معنادار انسانی.