جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: میراث آگوستین (354-430) همچنان به شکل دادن به زبان مسیحی غربی در مورد تثلیث و کلیسا ادامه می دهد، با این حال محققان به ندرت این دو موضوع را در کار او مرتبط می دانند. در آگوستین، تثلیث و کلیسا، آدام پلوید استدلال می کند که کلیسای شناسی آگوستین به درجه ای شگفت انگیز از الاهیات تثلیثی او استفاده کرده است. این ارتباط به وضوح در مجموعه ای از موعظه هایی که آگوستین در سال های 406-407 علیه دوناتیست ها، جامعه مسیحی رقیب در شمال آفریقا موعظه کرد، ظاهر می شود. آگوستین در حین موعظه، تفاسیر کتاب مقدس را که از پیشینیان لاتین طرفدار نیقیه اش گرفته شده بود، به کار برد - اما او این استدلال های تثلیثی را برای ساختن دیدگاهی از وحدت خیرخواهانه کلیسای کاتولیک در برابر دوناتیست ها اقتباس کرد. به عنوان مثال، آگوستین برای محکوم کردن دوناتیست ها به خاطر جدا شدن از بدن مسیح، مسیح شناسی طرفدار نیقیه را به خود اختصاص داد که بدن مسیح را وسیله ای برای صعود به الوهیت او می دانست. آگوستین همچنین عشقی را که مسیحیان را به یکدیگر و به مسیح در بدن او پیوند می‌دهد، به عنوان روح‌القدس، که آنچه را که ازلی است به عنوان عشق متقابل پدر و پسر به ما می‌بخشد، شناسایی کرد. در موضوع اصلی غسل تعمید، آگوستین مراسم مقدس را عملی تثلیثی دانست زیرا مسیح روح را به بدن خود می بخشد. این کتاب در نهایت نشان می دهد که از نظر آگوستین، وحدت و یکپارچگی کلیسا به خلوص اسقف ها یا مرزهای محافظت شده جامعه بستگی ندارد، بلکه به کار خدای سه گانه بستگی دارد که ما را از طریق عشق به مسیح به مسیح متحد می کند. روح، که خود مسیح در غسل تعمید می دهد.

چکیده ماشینی: این کتاب به بررسی الهیات اولیه آگوستین در مورد imago dei، قبل از انتصاب او (386-391) می پردازد. این کتاب نشان می‌دهد که تفکر اولیه آگوستین یک انحراف قابل توجه از الهیات تصویری لاتین طرفدار نیقیه یک نسل قبل است. این کتاب استدلال می‌کند که اگرچه الهیات اولیه آگوستین در مورد تصویر مبتنی بر الهیات هیلاری پواتیه، ماریوس ویکتورینوس و آمبروز میلانی است، آگوستین توانست به گونه‌ای که پیشینیان او چنین نبوده‌اند، تصدیق کند که هم مسیح و هم شخص انسان تصویر هستند. از خدا پیشینیان لاتین طرفدار نیقیه آگوستین، imago dei را اساساً به عنوان یک اصطلاح مسیحی که یک وحدت جوهر الهی را مشخص می کند، درک می کردند. بر اساس این کتاب، الهیات اولیه تصویر آگوستین، انحراف اولیه خود را نه در مناقشه نیقیه، بلکه در تعامل فلسفی متافیزیک فلوطنی، که در آن تمام واقعیت متناهی تصویری از واقعیت غایی است، دارد. برای این سنت، یک تصویر نیازی به برابری ندارد. یک تصویر می تواند کم و بیش شبیه منبع آن باشد. این کتاب معتقد است که نوشته‌های اولیه آگوستین مسیح را به‌عنوان تصویری مشابه تشبیه می‌کند، در حالی که شخص انسانی تصویری از تشبیه نابرابر است. ارزیابی افلاطونی و مشارکتی ماهیت «تصویر»، الهیات اولیه آگوستین را از تصویر خدا قادر می‌سازد تا فراتر از پیشینیان لاتینی خود حرکت کند و imago dei را هم از مسیح و هم برای شخص انسانی تأیید کند. ادامه مطلب... چکیده: این کتاب به بررسی الهیات اولیه آگوستین در مورد imago dei، قبل از انتصاب او (386-391) می پردازد. این کتاب نشان می‌دهد که تفکر اولیه آگوستین یک انحراف قابل توجه از الهیات تصویری لاتین طرفدار نیقیه یک نسل قبل است. این کتاب استدلال می‌کند که اگرچه الهیات اولیه آگوستین در مورد تصویر مبتنی بر الهیات هیلاری پواتیه، ماریوس ویکتورینوس و آمبروز میلانی است، آگوستین توانست به گونه‌ای که پیشینیان او چنین نبوده‌اند، تصدیق کند که هم مسیح و هم شخص انسان تصویر هستند. از خدا پیشینیان لاتین طرفدار نیقیه آگوستین، imago dei را اساساً به عنوان یک اصطلاح مسیحی که یک وحدت جوهر الهی را مشخص می کند، درک می کردند. بر اساس این کتاب، الهیات اولیه تصویر آگوستین، انحراف اولیه خود را نه در مناقشه نیقیه، بلکه در تعامل فلسفی متافیزیک فلوطنی، که در آن تمام واقعیت متناهی تصویری از واقعیت غایی است، دارد. برای این سنت، یک تصویر نیازی به برابری ندارد. یک تصویر می تواند کم و بیش شبیه منبع آن باشد. این کتاب معتقد است که نوشته‌های اولیه آگوستین مسیح را به‌عنوان تصویری مشابه تشبیه می‌کند، در حالی که شخص انسانی تصویری از تشبیه نابرابر است. ارزیابی افلاطونی و مشارکتی ماهیت «تصویر» به الهیات اولیه آگوستین از تصویر خدا این امکان را می دهد که فراتر از اسلاف لاتینی خود حرکت کند و imago dei هم مسیح و هم شخص انسانی را تأیید کند.

ترجمه ماشینی: خلاصه قطعی مقالات کاوادینی در مورد آگوستین بینایی آگوستین مجموعه ای از مقالات انتخاب شده را به خوانندگان ارائه می دهد که متن و تاریخ الهیات سنت آگوستین را بررسی می کند. محقق و مقاله‌نویس برجسته، جان کاوادینی، چارچوبی نوآورانه برای درک آگوستین به مخاطبان مدرن ارائه می‌دهد، مقالات و مقالاتی را در مورد متون مهم، دیدگاه‌های تاریخی و معاصر و بینش‌هایی درباره رشد آگوستین به‌عنوان یک الهی‌دان ادغام می‌کند. کاودینی با بررسی مضامینی مانند دگرگونی اراده انسان در De doctrina Christiana و نقد آگوستین از فلسفه در شهر خدا، مقالاتی در ابعاد کوچکتر و واضح و قابل دسترس ارائه می دهد که به عنوان نقطه ورودی برای علاقه مندان به دانش آگوستینی عمل می کند. تأملات نویسنده در متون آگوستینی خوانندگان را به ارزیابی مجدد تفاسیر خود و یادگیری واژگان ظریف و پیچیده آگوستین دعوت می کند. کاوادینی معتقد است که رویارویی با آگوستین، الهی‌دان مسیحی، تجربه‌ای محدود و متمرکز نیست، بلکه چالشی برای بزرگ‌تر کردن افق‌هایمان است. -نوشته شده توسط یکی از برجسته‌ترین محققان و مقاله‌نویسان آگوستینی در این زمینه - به موضوعات جهانی و فرهنگی می‌پردازد که علاقه معاصر به ایمان مسیحی را تضعیف می‌کند - زمینه تاریخی الهیات آگوستین را به خوانندگان مدرن ارائه می‌کند - مجموعه‌ای تک جلدی از مقالات کاوادینی درباره آگوستین نوشته شده را ارائه می‌کند. در طول بیش از دو دهه نثر قابل دسترس و حساسیت فکری به مسائل الهیات مدرن، کتاب بینایی آگوستین را به کتابی ضروری برای دانشجویان فارغ التحصیل، دانشمندان و متخصصان در تمام زمینه های الهیات مسیحی تبدیل کرده است.

ترجمه ماشینی: آگوستین بلافاصله پس از غسل تعمید خود تصمیم گرفت تا نسخه ای مسیحی شده از برنامه درسی هنرهای لیبرال باستان تولید کند. آگوستین با دنباله‌ای منظم از تفکر، حرکت از رشته‌های زبان‌شناسی به رشته‌های مبتنی بر ریاضیات، پیشنهاد کرد که مطالعه در هنرهای آزاد می‌تواند ذهن و قلب را در برابر خدا مطیع کند. اگرچه آگوستین بعداً تمرکز خود را مستقیماً به مطالعه کتاب مقدس معطوف کرد، بازتاب های اولیه او در مورد یادگیری سکولار الگوی جذاب و قدرتمندی برای تفکر مسیحی در مورد هنر باقی مانده است. شادی و خرد به بحث‌های جاری در مورد ماهیت رشد اولیه آگوستین کمک می‌کند و استدلال می‌کند که دیدگاه آگوستین از صعود روح از طریق هنرهای لیبرال دیدگاهی جذاب و اساساً منسجم از یادگیری است، که اگرچه کاملاً بدیع نیست، اما از هر دو کلاسیک و پیشین فراتر می‌رود. تعاریف پدرانه از اهداف تعلیم و تربیت رایان ان. اس. تاپینگ با گنجاندن آثار آموزشی آگوستین در بافت تاریخی و فلسفی دوران باستان متاخر مسیحی و بت پرستی آغاز می شود. او سپس نشان می‌دهد که چگونه نوشته‌های آگوستین در مورد تعلیم و تربیت، به دور از بی‌ربط بودن با مسیر اندیشه‌های پخته‌اش، کلیدی برای تفسیر بسیاری از کاوش‌های دیگر او در اخلاق و معرفت‌شناسی است. برنامه درسی هنرهای لیبرال مسیحی شده آگوستین به عنوان زاییده الهیات اخلاقی او، بیانی از اعتقاد همیشگی او مبنی بر اینکه خوشبختی پایان آرزوی انسان است، و این که - در برابر شک گرایی سیسرونی و ثنویت مانوی - نظم ایجاد شده با انسان های ذهن صحبت می کند، تأیید می شود. از خدا درباره نویسنده: رایان ان. اس. تاپینگ دکترای الهیات را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد، پاپ جان بیست و سوم کرسی مطالعات الهیات کاتولیک در دانشگاه سنت توماس در کانادا است و نویسنده کتاب سنت آگوستین در کتابخانه پیوسته تفکر آموزشی است.سلسله. ستایش کتاب: "این یکی از بهترین مطالعات آگوستین اولیه است که در سال های اخیر پدیدار شده است، که به دلیل تعادل، کیفیت تحقیق و قضاوت خردمندانه آن قابل تحسین است. اگرچه این موضوع پیامدهایی برای چگونگی مشاهده رابطه بین آگوستینوس دارد. این مطالعه از ما می‌خواهد تا ایده‌های دوره‌ای از زندگی آگوستین را در نظر بگیریم که در آن دیدگاه او به‌عنوان یک فرد غیر روحانی که مشتاق مشارکت در مأموریت آموزشی کلیسا بود، دغدغه اصلی او بود. مطالعه از ما می‌خواهد که این دوره را بر اساس شایستگی‌های خود قضاوت کنیم، نه صرفاً بر اساس مقایسه آن با آنچه بعداً آمد. ارتباط احتمالی با دوراهی‌های آموزشی خودمان. یک مطالعه فوق‌العاده.» - جان کاوادینی، دانشگاه نوتردام «کتاب تاپینگ جایگاه امنی را اشغال می‌کند... تجزیه و تحلیل دقیق او به او اجازه داد تا در بحث مشارکت کند. به تفسیر افکار اولیه آگوستین می پردازد.» - ریموند کنینگ، استاد الهیات، دانشگاه کاتولیک استرالیا و مترجم کتاب آموزش مبتدیان آگوستین در ایمان، «خوشبختی و خرد اثری بسیار قابل دسترس در مورد الهیات اولیه آموزش آگوستین است. برای طیف وسیعی از خوانندگان، از فیلسوفان و متکلمان گرفته تا مربیان از هر نوع، سودمند است. او بر جنبه اخلاقی تعلیم و تربیت تأکید می‌کند، استدلالی غنی از لحاظ متنی برای نقش ضروری فعالیت نورانی مسیح به منظور امکان‌پذیری آموزش ارائه می‌کند، و بر ارزش مستمر آموزش هنرهای لیبرال گواهی می‌دهد.»—Bibliographiaچکیده انگلیسی

ترجمه ماشینی: شرح بلز پاسکال از پیامدهای شناختی سقوط به وضوح توسط ویلیام وود در اولین کتاب الهیات پاسکال که در بیش از چهل سال به زبان انگلیسی منتشر شد، بیان شده است. ادعای اصلی وود این است که برای پاسکال، سقوط یک سقوط در دوگانگی است. پاسکال معتقد است که انسان‌ها به‌عنوان خودهای فروافتاده در دنیایی سقوط کرده، از حقیقت بیزاری ذاتی دارند که در عین حال، بیزاری از خدا نیز هست. به گفته پاسکال، ما در دنیایی دوگانه به دنیا آمده‌ایم که ما را به سوژه‌های دوگانه تبدیل می‌کند، و بنابراین برای ما آسان است که دائماً خدا را رد کنیم و خود را در مورد گناهکاری خود فریب دهیم. گزارش پاسکال از تأثیرات محسوس گناه مدتهاست که توسط متکلمان نادیده گرفته شده است، اما هم سنتی و هم بدیع است. این به شدت آگوستینی است، با تأکید شدید بر اراده سقوط کرده، عقل تاریک و گناه اساسی غرور. با این حال، دیدگاهی از سوبژکتیویته را نیز در بر می گیرد که به طور قابل توجهی معاصر به نظر می رسد. از نظر پاسکال، خود داستانی است که از بیرون توسط دنیایی از قبل دوگانه ساخته شده است. سوژه انسانی به فریب عادت کرده است، زیرا این چسب اساسی است که دنیای او را در کنار هم نگه می دارد. این کتاب چیزی بیش از یک تفسیر بدیع از پنسی های پاسکال ارائه می دهد. وود با استدلال تفسیری و مثال سازنده نشان می دهد که الهیات «پاسکالی» هم ممکن است و هم مثمر ثمر.

مشخص ساختن کارکردهای عقل و ایمان در ارتباط با معارف و باور های بشر، از چالش برانگیز ترین مسائل پیش روی اندیشمندان در طول تاریخ بوده و همچنان از مسائل اساسی در حوزه فلسفه دین و کلام جدید است. یکی از مهمترین حوزه های مواجهه و رویارویی این دو عنصر با یکدیگر مربوط به مسئله سنجش عقلانی متعلقات ایمان است. برخی از اساسی ترین پرسش های مربوط به این حوزه عبارت است از این که عقلانیت بشری یا معرفت عقلانی به چه معنا است و محدوده عملکرد آن کدام است؟نسبت هر یک از عناصر عقل و ایمان، با معارف بشری چیست؟آیا اعتقاد ما به گزاره های دینی که متعلق ایمانند، داخل در حوزه فعالیت عقل خواهد بود و آیا می توان برای عقل نقشی در موجه ساختن و سنجشِ صدقِ ایمان دینی قائل شد؟قدیس آگوستین(354-430م) که در زمره آباء کلیسا در غرب به حساب می آید و ملاصدرا(1571-1641م) که از بزرگان جریان فلسفه اسلامی در شرق است، هر دو از جمله افرادی هستند که عمیقاً به این مسئله توجه داشته و برای یافتن پاسخ مناسب در تبیین رابطه عقل و ایمان کوشیده اند.در پژوهش حاضر این مسائل را در اندیشه این دو متفکر پیگیری خواهیم کرد.

الاهیات تنزیهی پاسخی به پرسش از چگونگی سخن گفتن از ذات خدا و امکان شناخت وی، و یکی از رویکردهای الاهیاتی غالب در عرفان مسیحی متقدم است. با پذیرش تنزیه، سخن گفتن از خداوند به نحو سلبی و یا سکوتی عرفانی میسر است که این امر، موجب اثراتی بر دیگر جنبه‌های مسائل الاهیاتی نیز می‌شود.این پایان نامه به صورت خاص به بررسی الاهیات تنزیهی دیونوسیوس مجعول و بُعد معرفتی الاهیات تنزیهی آگوستین، با تکیه بر چهار فصل نخست کتاب «ظلمت خداوند» نوشته ی دنیس ترنر می‌پردازد.