جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : دونالد جی. بلوش، الهی‌دان آمریکایی و استاد حوزه علمیه، سخنگوی برجسته انجیلی‌گرایی پروتستانی معاصر است، موضعی الهیاتی که جایی بین بنیادگرایی و نئوارتدوکسی قرار دارد. بلوش که به‌شدت تحت‌تأثیر الهی‌دان آلمانی، کارل بارت است، روش‌شناسی را به کار می‌گیرد که در آن الهیات تنها بر اساس وحی است، بدون اینکه توسط فلسفه یا استدلال‌های عقل بشری پشتیبانی شود. برای بلوک، وحی اساساً با فرهنگ بشری و اشکال فکری انسانی بیگانه است. به همین دلیل، وحی را نمی توان با عقل درک کرد، بلکه فقط با ایمان قابل درک است. دیدگاه بلوش به دوگانگی بین ایمان و عقل منتهی می‌شود، دوگانگی که در نهایت تأثیر نظام الهیات او را حداقل از سه طریق می‌آموزد. اول از همه، بلوش نمی تواند از بینش فرهنگ سکولار به نفع الهیات استفاده کند. ثانیاً، بیزاری بلوش از فلسفه منجر به رسیدگی ناکافی او به مسئله هرمنوتیکی می شود. سرانجام، درک بلوش از بیگانگی بین وحی و فرهنگ تنها می تواند به بی ربطی فزاینده الهیات در دنیای مدرن منجر شود.

چکیده ماشینی : میراث توماس آکویناس و کارل بارت برای متکلمان معاصر که به طور فزاینده ای آنها را در مورد مسائل بحث برانگیز در مورد قیاس و معرفت خدا به گفتگو می پردازند، تأثیرگذار است. با این حال، گفتگوی صریح کمی بین الاهیات آنها درباره خدا رخ داده است. این کتاب یکی از اولین تحلیل‌های مبسوط این موضوع اساسی را ارائه می‌کند و می‌پرسد که چگونه هر متکلم به دنبال اعتراف به تمایز کیفی خداوند در رابطه با خلقت است. ویتمن ابتدا بررسی می کند که آنها چگونه مطابقت و تمایز بین وجود خدا و اعمال بیرونی را در یک نگرانی فراگیر برای اجتناب از بت پرستی درک می کنند. ثانیاً، او نوع رابطه ای که خداوند با خلقت دارد را تحلیل می کند که از این برداشت های مربوطه ناشی می شود. علیرغم بسیاری از اهداف مشترک، آکویناس و بارت در نهایت در موضوع عقل الهیات با پیامدهایی برای توانایی آنها در حمایت مداوم از متمایز بودن خدا اختلاف دارند. این موضوعات آموزنده متقابل، درس های مهمی را برای الهیات معاصر ارائه می دهد

چکیده ماشینی : این جلد تحلیلی انتقادی و سازنده از خود تمایز یافته جنسی در جزمی کلیسای کارل بارت است. در الگوی مسیحیت او از عاملیت انسانی منبعی دست نخورده برای ایجاد آشفتگی و تجسم مجدد ساختار دگر-مردسالارانه مشارکت انسانی در قلب انسان شناسی الهیات او تضمین می کند. فای بودلی-دانجلو با حرکت در آموزه‌های وحی، خلقت، انسان‌شناسی الهیاتی و اخلاق ویژه بارت، عامل انسانی را در پروژه گسترده‌تر خود با هدف بازآفرینی موضوع الهیات پروتستانی مدرن قرار می‌دهد. او استدلال می‌کند که کنشگر انسانی به‌عنوان دریافت‌کننده فعالیت نجات‌بخش مسیح در نظر گرفته می‌شود، که آن را از انزوای خود ستوده و به روابط وابستگی، پاسخگویی و مسئولیت اخلاقی به مکان‌های متعددی از دگرگونی الهی و مخلوق هدایت می‌کند. در این کتاب بحث می‌شود که مدل بارت از عاملیت انسانی به خودی خود نمی‌تواند روایت او از تبعیت زنان و انکار روابط همجنس‌گرایان را حفظ کند. بلکه شامل سازوکارهای اخلاق مدار، انتقادی و تأملی است که در برابر بعد دگرجنسگرایانه انسان شناسی الهیاتی او مقاومت می کند و خود را به یک تبیین اجرایی ضد ذات گرایانه از جنسیت می رساند.

چکیده ماشینی : این کتاب که در سال 1951 نوشته شده است (با چاپ دوم در سال 1961)، جای خود را در مجموعه ای چشمگیر از تلاش ها برای مبارزه با الهیات کارل بارت از دیدگاه کاتولیک می گیرد. این کتاب استراتژی دوگانه ارائه توضیحی از «کل اندیشه بارت» را اتخاذ می‌کند، در حالی که این کار را برای گفت‌وگوی اعتراف‌آمیز میان متکلمان انجام می‌دهد. تلاش بالتاسار که نباید به عنوان «مقدمه ای بر الهیات کارل بارت» تعبیر شود، ارائه پاسخی کاتولیک است که اگرچه «رسمی» نیست، با این وجود به دنبال بیان یک جهت و حرکت مشترک در کاتولیک است. الاهیات کارل بارت نشان می دهد که چگونه تجدید نظر در مسائل اساسی در الهیات بنیادی - در مورد رابطه طبیعت و فیض، فلسفه و الهیات، "قیاس وجود" و "قیاس ایمان" - ممکن است به نزدیکی بین این دو منجر شود. رودخانه های بزرگ مسیحیت، بدون به خطر انداختن مرکز ثقل هیچ کدام. در این فرآیند، کتاب سهم عمده‌ای در درک مجدد مسیحیت در دنیای مدرن سکولار شده دارد. منتشر شده با Communio Books.

چکیده ماشینی : این کتاب با بازنگری در رابطه بین نظریه و عمل در تفکر بارت، هسته نظری الهیات کارل بارت را بررسی می کند. پیامد این بازنگری این است که می‌دانیم روایت خود بارت از رشد الهیاتی‌اش تا حد زیادی درست است. سیگورد بارک به شدت از سنت فلسفی ایدئالیسم آلمانی استفاده می کند و استدلال می کند که بخش مهمی از آنچه بارت را به یک الهیدان نظری تبدیل می کند، نحوه تفکر او از پیوند خودآگاهی، عقل و آزادی است که به طور کامل توسط کانت توسعه یافته است. ، فیشته و هگل. این کتاب تفسیر جدیدی از الهیات بارت ارائه می دهد و نشان می دهد که چگونه درک نظری از الهیات در فضای فکری امروز مفید است.

ترجمه ماشینی : بین سال‌های 1828 و 1872، لودویگ آندریاس فویرباخ مجموعه‌ای از آثار منتشر کرد که او را در کانون بحث‌های فلسفی و کلامی زمان خود قرار داد. فردریک انگلس نوشت که «شوق عمومی بود؛ همه ما به یکباره فوئرباخی شدیم» ریچارد واگنر از او به عنوان «نماینده ایده‌آل رهایی رادیکال فرد از غوطه ور شدن تصورات پذیرفته شده» استقبال کرد. کارل مارکس تمام تلاش خود را کرد تا ایده‌های خود را نقد، فرمول‌بندی مجدد و اتخاذ کند. بینش‌های فوئرباخ جذب و دگرگون شده است، [نه تنها در آثار] مارکس، [بلکه در آثار] فروید، دیویی و لوکاچ. "نقد رادیکال فوئرباخ از دین با شور و اشتیاق تقریباً ناشایست توسط خود الهیات رادیکال پذیرفته شده است، به عنوان راهی برای نجات خدا برای بشریت و نجات دین از بی ربطی کامل به این جهان. سنگ محک رابطه خود با دیگران. روانشناسی وجودی و روانپزشکی راجرز، لینگ و دیگران نظریه و درمان ضمنی روانشناسی فوئرباخی را تکرار و تشریح کرده بودند. دوره میانی اهمیت فویرباخ را پنهان کرده است. وقتی اصلاً از او نام برده می‌شود، عمدتاً به شکلی آشکار، به‌عنوان یک پله‌ی صرف، یا به‌عنوان پلی از هگل به مارکس است. از نظر فوئرباخ، خدا و حقیقت، ابژه های ادعایی فلسفه و دین، ابژه های واقعی فلسفه و دین نیستند. در عوض، وقتی رمزگشایی و نقاب زدایی شود، هدف واقعی هر دو، انسان است. از آنجایی که انسان ذاتاً اجتماعی است، تحقق این محتوای انسان‌شناختی به طور طبیعی به تحقق نیازهای گروه اجتماعی مربوط می‌شود که آزادی و تحقق آن‌ها به منزله حذف منابع بیگانگی دینی تلقی می‌شود. هدف این پایان نامه ارائه دیدگاهی کاملاً تازه از فویرباخ است که اساساً بدیع و متفاوت از شیوه معمول به تصویر کشیده شدن این متفکر قدردانی شده است. این پایان نامه استدلال خواهد کرد که در هسته اندیشه فویرباخ دو موضوع یا دغدغه اصلی وجود دارد: اولی معرفت شناختی و دومی، هستی شناختی. منظور من از اولین نگرانی، آن چیزی است که می‌توان از نوشته‌های او استخراج کرد و آن را به‌عنوان طرح کلی یک نظریه معرفت به‌دست آورد. نگرانی دوم یا هستی‌شناختی به نظریه هستی فویرباخ اشاره دارد که در آن او درک معمول از رابطه بین هستی و اندیشه، ذهن و واقعیت را وارونه می‌کند، بنابراین یک رشته اصلی از تفکر مدرن را آشکار می‌کند: اصل ایمان گرایی. در وهله اول، فویرباخ در اکثر موارد از هگل پیروی می کند که معتقد است رابطه سوژه متفکر با ابژه مناسبش ممکن است اگر و تنها در صورتی که سوژه و ابژه (دانش) از یک ماهیت باشند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه امکان الهیات عاملی را ارائه می دهد. برای تحقیق در این موضوع، مفهوم نمایندگی مورد بررسی و تفسیر عینی قرار می گیرد. نخست، این تز به دقت به فیلسوفان آلمانی می‌پردازد که مفهوم عاملیت را تجسم بخشیده‌اند، به‌ویژه هگل، فویرباخ و مارکس، که تحقیقات گسترده‌ای در مورد عاملیت به‌عنوان عامل پیوند بین سوژه و ابژه انجام دادند. سپس، نظریه عاملیت را مورد بررسی قرار می دهد، همانطور که فیلسوفان مدرن برای تجزیه و تحلیل ماهیت انسان، ذهنیت، خود و عمل استفاده می کنند که تفسیر علمی آنها دشوار است. با این حال، این تلاش های فلسفی نمی تواند ارتباط بین حوزه های دینی، متعالی و حوزه های واقعی را حل کند. به ویژه، بارت استدلال می کند که قلمرو الهی را نمی توان با تلاش های عقلانی انسان ها درک کرد. بنابراین، بارت از الهیات انسان محور قرن 18 و 19 انتقاد می کند که بیان می کند همه معیارها از انسان سرچشمه می گیرند. با این حال، متکلمان علمی مدرن و متکلمان طبیعی، امکان کشف نقطه اتصال بین خدا، انسان و جهان خلقت را از طریق تحقیقات علمی باز کرده اند. تضاد بین توانایی عقل و تصدیق الهی نیاز به سنتز دارد. این تز استدلال می کند که این رویکردهای فلسفی و کلامی را می توان در جنبه های رسالت شناختی ترکیب کرد. با این حال، تاریخ امپریالیسم رسالت را لکه دار کرده است، که منجر به این استدلال می شود که مأموریت اکنون ارزشی مشکوک دارد. با توجه به ننگ مربوط به رسالت، میانجیگری و آشتی خداوند و افراد خارج از خدا با مشکلاتی مواجه است. بنابراین، به عنوان جایگزین، این پایان نامه الهیات عاملی را ارائه می دهد که خدا، انسان و جهان را به هم پیوند می دهد. الهیات فاعلی یک الهیات پیوند است، یک الهیات کنشی است که برای حل مشکلات عینی در جهان عمل می کند، و یک الهیات رسولی است که به طور مداوم برای تغییر جهان با رسالت عمل می کند.

ترجمه ماشینی : علیرغم انکار او، تمثیل های سکولار بارت از حقیقت نمونه ای از الهیات طبیعی بود. این تز از آنها برای ارائه راهی برای پیوند الهیات از وحی به علم داروینی بهره می برد. فصل اول استدلال می کند که علم طبیعی نمی تواند حقایقی را درباره اشیا به خودی خود ارائه دهد. این فرضیه های کاری اصلاحی در مورد پدیده های جهان فیزیکی ارائه می دهد. این فصل گونه‌شناسی پنجگانه الهیات طبیعی دیوید فرگوسن را بسط می‌دهد و نشان می‌دهد. این استدلال می‌کند که ادعاهای مربوط به انسانیت، ادعاهای هستی‌شناختی از وحی، ادعاهای پدیدارشناختی از علم، می‌توانند به طور سازنده تعامل داشته باشند، مشروط بر اینکه ما به مرزهای بین این دو احترام بگذاریم. فصل دوم بیان می‌کند که چگونه داروین و جانشینانش در قرن بیست و یکم فرضیه‌های عملی زندگی را به‌عنوان یک پدیده فیزیکی ارائه می‌کنند که هومو ساپینس یکی از چندین میلیون نمونه از آن است. با این حال، استدلال می کند که بشریت را نمی توان از نظر زیست شناختی یا فرهنگی تعریف کرد. فصل سوم آموزه بارت را که بشریت را برگزیده در مسیح تعریف می‌کند، خلاصه می‌کند. از این دکترین در برابر گسترش کلاف برای پوشش "تمام بدن" دفاع می کند. عمل روح شخص را به عنوان «روح بدن خود» می سازد. فصل چهارم درک بارت را توضیح می‌دهد که علم طبیعی به پدیده‌ها مربوط می‌شود، نه چیزها به خودی خود. این استدلال می کند که مشکلات در فیزیک و علوم شناختی نشان می دهد که هیچ تضمینی برای قابل فهم بودن جهان وجود ندارد. این امر رد روایت های بزرگ توسط بارت را تقویت می کند. اما بارت به اشتباه فعالیت های الهیاتی و علمی را موازی می کند. با این حال، الهیات او می تواند با علمی که فقط ادعاهای تجربی دارد، درگیر شود. فصل پنجم بارت را در زمینه قرن بیست و یکم قرار می دهد. این استدلال می‌کند که ادعاهای حقیقت تجربی علم و ادعاهای هستی‌شناختی الهیات از وحی می‌توانند با استفاده از تمثیل‌های سکولار حقیقت به یکدیگر مرتبط شوند. این مثلها از علم داروینی نمونه است.