جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از دیر باز مسئله اثبات وجود خدا مورد توجه فلاسفه و متکلمان بوده و این امر سبب شده تا اندیشمندان براهین متعددی را ارائه نمایند از جمله این اندیشمندان جلال الدیندوانی و غیاث الدین دشتکی است. از آنجایی که دوانی در دورانی پس از ابن سینا می زیسته است در آراء خویش از وی متأثر بوده است. گفتنی است و ی در برهان خویش برای اثبات وجود خدا از قاعده" الشیء ما لم یجب ، لم یوجد" استفاده نموده است دررصورتیکه گرچه غیاث الدین دشتکی متأثر از آراء فارابی می باشد در برهان خویش از قاعده"الشیء ما لم یوجد، لم یوجد " استفاده می نماید.

از نظر ابن سینا کثرت نزد تخیل انسان ها و وحدت نزد عقل انسان ها اعرف است. این دیدگاه این گونه مورد اشکال قرار گرفت که اگر وحدت و کثرت به عنوان دو مفهوم کلی در نظر گرفته شوند، در عقل حضور دارند و اگر به عنوان آن چه در محسوسات حاصل اند ملاحظه گردند، در تخیل حضور دارند؛ از این رو تخصیص اعرفیت هر یک از آن ها به یکی از دو قوه خیال و عقل وجهی ندارد. با توجه به جایگاه والای علمی ابن سینا و دقت او در طرح مباحث، اندیشمندان بعدی به توضیح دیدگاه ابن سینا و دفع این اشکال پرداختند. نخستین کسی که به این اشکال پاسخ داد میرشریف جرجانی در شرح کتاب مواقف است. پاسخ جرجانی مورد مخالفت قوشچی در شرح جدید تجرید قرار گرفت. دوانی و دشتکی و دیگران نیز در پی تحلیل دیدگاه ابن سینا و پاسخ به اشکال قوشچی برآمدند. فیاض لاهیجی هم از جمله کسانی است که در توضیح دیدگاه ابن سینا دیدگاه جدیدی ارائه کرد. نتیجه این نزاع علمی پیدایش چهار ملاک برای توضیح اعرفیت وحدت برای عقل و اعرفیت کثرت برای خیال، در مقام فهم عبارت ابن سینا است. به نظر می رسد که نظریه ملاصدرا در توضیح دیدگاه ابن سینا، فهم صحیح تری از عبارت ابن سینا را ارائه می کند.