جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب الوهابیة توسط حامد الگار به رشته تحریر در آمده و توسط عباس خضیر کاظم به عربی ترجمه گردیده است. در حدود دو سده پیش شخصی از سرزمین مسیلمه و از قبیله سجاح بدعتی تازه نهاد و به مبارزه با امت رسول خدا (ص) پرداخت. او وطرفدارانش با استناد به روایاتی که ربطی به ادعاهایش هم نداشت سایر مسلمانان را کافر و بدعت گذار نام نهاد. نویسنده در این کتاب درصدد آنست تا فلسفه وجودی دولت وهابی – سعودی را برررسی کند همچنین آموزه ها و علت توسعه و دوام آن را بیان نماید. این کتاب شامل معرفی و بررسی مختصری است از تاریخ آموزه ها ومفهوم امروزی هابیگری ، مردم وفادار به این تعالیم که در اینجا آنان را «وهابی» می نامیم ممکن است این عنوان را نپذیرند و خود را اهل توحید بنامند اما واقعیت اینست که انتخاب این نام برخاسته از آن گرایش است که اصل توحید که پایه اسلام است به صورت انحصاری در آوردند و به طور ضمنی تمام مسلمانان را با آ الودن به شرک، برکنار از اسلام بشمارند .در این نوشتار به دو نکته مقدماتی نیز اشاره شده است : اول اینکه وهابیگری از آنجاییکه از اصالت عقلائی بی بهره بوده جایگاه ویژه ای نداشته است اما این نیک بختی را داشت تا در شبه جزیره عریستان در نزدیکی حرمین شریفین و نیز با دسترسی کامل به ذخایر نفتی گیشرفت داشته باشد ، نکته دوم آنکه ضروری است تا وهابیگری را به عنوان فرقه ای جدا بشناسیم همانطور که غیر مسلمان آن را به گروه افراطی و خیلی خشن می شناسند. نویسنده در این کتاب توانسته اطلاعات خوب و کاملی را در مورد وهابیت به مخاطب خود ارائه نماید.

کتاب الوهابیون خوارج ام سنة توسط نجاح الطائی به رشته تحریر درآمده است. در اواخر قرن 12 و اوایل قرن 13 و در زمان دولت عثمانی، حرکت وهابیت ظهور پیدا کرد و بر قسمت هایی از شبه جزیره عربستان سیطره یافت. وهابیت، از جمله فرقه هایی است که انگلیس به جهت انحراف در دین اسلام ایجاد کرد. نویسنده به جهت بررسی این فرقه انحرافی و حرکت آنها، و اینکه آیا این گروه از شاخه های اهل سنت هستند یا خارج از دین اسلام می باشند، این کتاب را به نگارش درآورده است. این کتاب از مقدمه و دو باب تشکیل شده است. باب اول با نام سلفیه و وهابیت به موضوعات معاویه موسس مذهب ناصبی، بررسی مذاهب اربعه، تسلط ترک ها و اسراف های مالی مقتدر عباسی، کمک لشکری مغول و کمک فکری اسلامی می پردازد. باب دوم نیز با نام نواصب و خوارج موضوعات ابن تیمیه، ابن عبدالوهاب، تکفیر وهابیت ناصبی توسط پیامبر (ص)، جرائم و انحرافات وهابیت و اتهام به قرآن و پیامبر (ص) را مطرح کرده و آنها را با تفصیل مورد بررسی قرار می دهد. نویسنده پس از بررسی فرقه وهابیت، به این نکته تصریح دارد که این فرقه، از جمله فرق خارج از اسلام است که التزامی به مذهب سنی ندارند و همچنین آنها همانند خوارج در دین و روش و افعال و فتوا هستند و تفاوتی با آنها ندارند.

کتاب دفع شْبه من شّبه و تمرد توسط تقی الدین ابی بکر الحصنی الدمشقی به رشته تحریر درآمده است. فرقه‌­ وهابیت که خود را پرچمدار اسلام در دنیای امروز معرفی می‌کند نگاه‌های مختلف جهانیان را به خود جلب کرده است. این فرقه که در حقیقت برای محو آثار اسلام طراحی شده است با شعار سلفی‌گری و نزدیک کردن خود به اهل تسنن مخصوصا مکتب حنابله ، افرادی را زیر پرچم خویش جمع و اسلام راستین را وارونه جلوه می‌دهد. در این مسئله ابن‌تیمیه نقش مهمی در رشد تفکر وهابی‌گری دارد به ‌گونه‌ای که کتاب‌ های او را می‌توان اساس فکری وهابیت معرفی کرد. نویسنده این کتاب در صدد بیان تفاوت خط مشی فکری وهابیت با حنابله است. مطالب این کتاب شامل شبهات و جواب آنها است که وهابیت و ابن تیمیه مطرح کرده اند مانند: قول ابن تیمیه در قدیم بودن عالم، تکذیب ابن تیمیه در مورد نبوت پیامبر، مسئله افضلیت بین مکه و مدینه، منع زیارت قبور و حدیث شد رحال و .... نویسنده در پایان اینطور نتیجه می گیرد که بسیاری از شبهاتی که ابن تیمیه وارد کرده را اهل سنت قبول نداشته و حتی به آن پاسخ داده اند.

کتاب کلمات فی کشف اباطیل و افتراءات توسط عبدالفتاح أبوغُدۀ به رشته تحریر در آمده است. محمد ناصر الدین الباني از علماي وهابيٌت است كه بدعت ها و اتهامات ناروا و افتراهای فراوانی را مطرح کرده است. وی در علم حديث بين وهابيٌان داراي شهرت بسزايي است و مورد احترام آن‌ها می باشد. موضوع اصلی این کتاب، ردّیه نویسنده بر گفته های البانی و زهیر الشاویش و تهمت های آنها است که در یک نامه گنجانده شده است و در ادامه نویسنده به نقد نظرات دیگر وهابیون نیز می پردازد. این کتاب شامل مقدمه و چهل و یک قسمت می باشد. عناوینی مانند شروع و آغاز افتراها، تأثیر موقت افترها، مرتد دانستن گویندگان این افتراها، نمونه هایی از افتراها، سقوط بهتان، افترا ساخته شده از افتراست، افترا خطرناک، انقلاب عجیب، حق مخفی نیست، بگو بیاورید دلایل و براهنتان را، کشف اباطیل و ... نویسنده در این کتابچه پس از ردّ نظرات البانی و زهیر الشاویش، به بیان اعتقادات خود درباره دیگر علمای وهابی مانند ابن تیمیه، ابن قیم جوزی و ... نیز می پردازد و نظرات آنها را به طور اختصار نقد و ردّ می نماید.

کتاب الوسیلة إلی فهم حقیقة التّوسّل بقلم محمّد سامر النّص به رشته تحریر درآمده است. یکی از موارد اختلافی بین وهابیّون و سائر مسلمین، مسئله توسل به اولیاء الهی یا به تعبیری، وسیله قرار دادن آنان نزد خداوند متعال است. وهابیّون با اقتدا کردن به رهبر فکری خود ابن‌ تیمیّه که شدیداً با موضوع و مبحث توسل و وسیله قرار دادن مخالف بوده است. لذا آنان به تبعیت از مقتدای خود، عمل توسل به اولیاء الهی را کفر، شرک و بدعت می دانند و با موضوع توسل و وسیله برخورد کرده و عاملین توسل را کافر و مشرک اطلاق مینمایند. مؤلف در اثر حاضر ابتداء به معرفی شأن و منزلت نبی مکرم اسلام (ص) پرداخته تا بعد از واضح شدن شخصیت حضرت به معرفی امّت ایشان پرداخته تا بتوان رضایت و غضب خداوند از رضایت و غضب ایشان را به سهولت درک نمود. بعد از آن مؤلف با اشاره به آیه 17 سوره انفال به دفع شبهه بی فایده بودن افعال وکردار انسان و مخصوصاً طلب شفاعت از دیگران، با بیان اینکه در فهم این آیات باید به این نکته توجه داشت که نسبت افعال به خداوند غیر از نسبت به مخلوقات است، پرداخته است. این کتاب حاوی مقدمه و بیست و سه مبحث می باشد. بعضی از مباحث عبارتند از: اولین بحث کتاب به تعریف و بیان فایده توسل پرداخته شده است و در آن با توجه به آیات و اخبار مفهوم توسل کاملا واضح گردیده و همجنین فرق بین توسل به خداوند وتوسل به خلق تذکر داده شده است . در بخش بعدی کتاب انواع توسل بر شمرده شده است .مولف در این بخش بیان داشته است در چهار مورد (زمان، مکان ،حال اضطرار و اعمال ) فریقین اتفاق نظر دارند ولی آنچه مورد اختلاف است توسل به اشخاص میباشد. در ادامه ادله مشروعیت توسل، از قرآن و سنت و به تبع آن از آثار بررسی ونمونه های آن توضیح داده شده است. در بخش بعدی مولف بیان داشته است از مباحث گذشته مشروعیت توسل به آسانی روشن میگردد و ما در این بخش عمومیت منافع دیگر نبی (ص) مانند رحمت و.. را برمیشماریم وی در این قسمت از نوشتار خود به آثار عمومی نبی مانند رحمت ، رفع عذاب ، تزکیه و.. را با توجه به آیات قرآن اشاره وتوضیح میدهد. آنجه درادامه کتاب آمده است ، بعد از توضیح کوتاهی پیرامون مفهوم (حبیب ) که از صفات ویژه نبی اکرم (ص) به بیان کلام علما وبزرگان پیرامون توسل پرداخته است. مؤلف بعد از بررسی مسئله وسیله برای فهم حقیقت توسل به این نتیجه رسیده است که وسیله قرار دادن از اعمال حسنه اسلامی محسوب می گردد که مستندات قرآنی و روایی نیز مؤید این مطلب می باشند. اما وهابیت با عقائدی متحجرانه، مبتدعانه آن را بدعت محسوب کرده و با وارد نمودن شبهاتی در موضوع توسل سعی بر انحراف و اضلال مسلمین معتقد دارند. لذا مؤلف به نقد و ردّ شبهات وهابیت در این موضوع پرداخته است.

کتاب وصول التًهانی بإثبات سنیًه السًبحه والرًد علی الألبانی توسط محمود سعید ممدوح به رشته تحریر درآمده است. ناصر ألبانی یکی از بزرگان وهابیت می باشد که ذکر گفتن با تسبیح را بدعت می داند و نظر خود را با یک حدیثِ ضعیف استدلال کرده است. نویسنده درصدد اثبات بدعت نبودن ذکر گفتن با تسبیح است و اینکه این خود سیره صحابه بوده است. این کتاب شامل مقدمه, بعض أحوال عبادت خدا بدعت و تضلیل و ... می باشد, دو نصیحت به ألبانی, بعضی از تصنیف کنندگان در مشروعیت ذکر گفتن با تسبیح, کلام ألبانی در حدیث سعد بن ابی وقاص و جواب به آن, بیان توثیق عایشه بنت سعد, تصرف ألبانی در کلام حافظ ابن حجر, إلزام ألبانی به تحسین حدیث صفیه, ذکر متابعت قویه به هاشم بن سعید کوفی, تنبیه بر کلام ذکر ألبانی در ردً بر شیخ حبشی, تناقض ألبانی در ابراهیم بن مهاجر, ذکر خدای تعالی در عدد محصور بدعت نیست و ردً ألبانی در آن, ذکر جماعتی از صحابه که نوی و حصی را در تسبیح استعمال می کردند, نمونه ای از استشفاء و تبرک امام احمد به آثار نبی(ص), جواز تسبیح به سبحه, بیان خطای البانی در منع تسبیح به سبحه, بیان استدلال به حدیث بر بدعیت تسبیح به سبحه و نظرات و جواب به آن و خاتمه می باشد. نویسنده در پایان می فرماید که شایسته است بر ألبانی و دیگران که برای رسیدن به حقیقت تمام کتب و أسناد مصححه را بررسی کند و بعد از آن حکمی را بیان و صادر کند و به یک کتاب ضعیف فقط کفایت نکند.

کتاب الدرر السنیة فی الرد علی الوهابیة توسط سید احمد بن السید زینی دحلان به رشته تحریر در آمده است. این کتاب موضوع جواز توسل به نبی مکرم (ص) پرداخته که در پی آن مباحثی چون جایگاه برزخی شهدا و در صدر آن پیامبر اکرم پرداخته شده است ونیز بحث جواز توسل وشفاعت مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده در ابتدای کتاب خویش جواز زیارت قبر رسول اکرم (ص) را از چهار منبع یعنی کتاب ، سنت واجماع وقیاس اثبات نموده است وبرای هرکدام نمونه ای ذکر نموده است.در بخش اول به آیه (ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاؤوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما) استدلال نموده وبیان داشته زیارت نبی دارای فواید عظیمی میباشد واینها مخصوص زمان حیات نبی(ص) نیست سپس با آوردن کلام بزرپان اهل سنت زیارت قبر رسول اکرم را لازم وطبق نظر برخی با توجه به حدیث (من حج البیت ولم یزرنی فقد جفانی ) جفا بر پیغمبر را حرام دانسته اند در ادامه مولف به نفی شرک وبلکه راجح بودن مرقد رسول اکرم (ص ) ونیز بررسی حدیث شد الرحال پرداخته است.در بخش دیگر بحث توسل وصحت آن شروع میشود وابتدا حدیثی مبنی بر دعای پیغمبر وتوسل ایشان ذکر شده است.ودر ادامه کلام محدثین و.. در این زمینه آورده شده است در ادامه به فعل برخی از صحابی همچون بلال بن حرث وعمر بن خطاب در استسقاء اشاره شده است همچنین به بیان ایه ( ابتغو الیه الوسیله ) اشاره شده وتصریح واثیات شده مصداق اتم وسیله پیامبر اکرم (ص) میباشد در ادامه به انتقال اموات وشهدا از این دنیا به عالم برزخ اشاره میشود ودر ادامه شرک دانستن توسل را قبیح میداند وبا توضییح آن به خوبی روشن میسازد که توسل به این معنا نیست که موثری غیر خدارا بجوییم بلکه ایشان وسیله است.در بخش دیگر به مستحبات در زیارت نبی می پردازد ودر ادامه بحث التبرک به آثار صالحین میآورد ودر توضیح آن به تبرک جستن صحابی به آب وضوی پیامبر اشاره میکند ولذا آن را امری جایز میداند در بخش پایانی ولادت محمد بن عبدالوهاب اشاره میکند وضمن گریز به زندگانی او بدعتهایی را که در دین گذاشته نقل و نقد می نماید.

کتاب جزء فیه الرد علی الألبانی بقلم عبدالله الغماری المغربی به رشته تحریر درآمده است. ناصرالدین البانی از علماي معاصر وهابي است كه در علوم حديث در بين وهابيون داراي شهرت بالایی بوده و مورد احترام خاص آنان می باشد. رهبران وهابي از او به عنوان عالم، محدث، فقيه و امام ياد مي‌كنند. بي ‌شك اغراق‌ گويي و تمجيد غلوآميز وهابيون از الباني بخاطر تبعیت و حمايت وي از ابن تيميه و ابن عبدالوهاب بوده است. او با آشكار كردن تفكر وهابي خود در تحریم زیارت قبور، بنای قبور و برحذر داشتن از ساخت مساجد بر قبور و ... با استقبال علماي وهابي مواجه شد ولي در مقابل عده ‌اي از علماي اهل ‌سنت، الباني را بخاطر اشتباهات فراوان در نقل حديث و غيره، مورد سرزنش قرار داده و در ردّ او کتبی را تدوین کرده اند. مؤلف اثر حاضر درصدد برآمده تا تفکر، عقائد و فتاوی البانی را که شامل انحرافات و بدعتها و شذوذ اوست بیان داشته و تدلیسات و خیانات او را تبیین نماید. این کتاب حاوی مقدمه و یک اشکال و جواب می باشد. در مقدمه به مباحثی چون محاربه با اهل بدعت حقی واجب است. البانی و مبلغ علم او، ذکر مسائلی از خطاهای البانی، ذکر بعضی از تألیفات در ردّ بر البانی، و بعد از آن به اشکال و جواب پرداخته است. مؤلف بعد از بررسی عقائد و تفکرات منحرف البانی به این نتیجه رسیده که البانی خطاهای زیادی در فتاوی و عقائد خود داشته. او به بسیاری از اعمال و مقدسات اسلامی توهین نموده و آنان را تحریم کرده است. او برای اثبات عقائد منحرفش به روایات و احادیث مجعول و تحریف شده تکیه کرده لذا مؤلف به نقد و ردّ البانی پرداخته است.

کتاب بیان نکث الناکث المتعدی بتضعیف الحارث توسط عبدالعزیز الصدیق الغماری به رشته تحریر در آمده است. البانی از علمای سلفی تندرو و از مخالفین و معاندین شیعیان محسوب می شود. نویسنده کتاب حاضر را در رد نظرات البانی نوشته است. او درباره البانی می گوید: البانی از روی کوتاه اندیشی و جهل و نداشتن اطلاعات علمی این گونه به اهل حدیث عمل می کند از قبول روایات ثقه شیعه، گر چه این روایات شیعه موافق با مذهبش باشد. البانی جهت تایید مذهبش از نواصب و پیروان آنها استفاده می کند و سخنان آنها را می پذیرد و اطراف آن ها می چرخد. این رساله شامل شش مبحث می باشد. مباحث آن عبارتند از: مطالبی پیرامون تبریک و تهنیت گفتن در تعقیبی بر موضوعات صنعانی، مباحثی از علل طعن بر حارث، پیروزی بر طریق و روش اخیار و نیکان صوفیه، هشدار از خطاهای نابلسی در تعبیر رویای فاطمه و حسن و حسین، اعلان و پیشگویی پیامبر به آنچه که خبر داده از احوالات این زمان، بیان شکستن عهد توسط پیمان شکنی که متعدی کرده به ضعیف کردن حارث. نویسنده با بررسی مطالب البانی در مورد روایات شیعه و راویان آن اظهار نظر مبغضانه و منفی داشته است، نظرات البانی را نقد کرده و آن ها را رد نموده است.

کتاب تناقضات الالبانی الواضحات فیما وقع فی تصحیح الاحادیث و تضعیفها من اخطاء و غلطات توسط سید حسن بن علی السقاف به رشته تحریر درآمده است. البانی از علمای برجسته وهابیت دیدگاههای خاصی در علم حدیث، رجال و درایه دارد نویسنده در جلد دوم کتاب تناقضات ، أشکال خطاها و غلط های البانی را بیان می کند . نویسنده بیش از 120 تناقض از گفتارهای البانی را در جلد اول خود می آورد و ادامه بحث تناقضات البانی را به جلدهای بعدی موکول می کند. کتاب در سه مجلد تالیف گردیده است. جلد دوم کتاب از مقدمه و حدود 68 قسمت و خاتمه تشکیل شده است که برخی از این قسمت ها یک یا چند اشکال به البانی را شامل می شود. به طور کلی این قسمت ها شامل اشکالات البانی در تضعیف برخی اشخاص موثق نزد اهل سنت، توثیق راویان ضعیف، تصحیح روایات ضعیف و برخی رویه های رجالی و درایه ای اشتباه البانی را شامل می شود. نویسنده پس از بررسی اقوال البانی، به این مطلب تصریح می کند که البانی هر حدیثی که مخالف دیدگاه وی بوده است را ضعیف شمرده و بر راویان آن طعن وارد کرده است؛ همچنین وی احادیث ضعیفی را تصحیح کرده که در هر دو روش وی، نقدهای فراوانی وارد است.