جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : پیشبرد عقاید افلاطون و ارسطو از یک سو و رواقیون از سوی دیگر دیدگاه بدبینی دیوژن را تحت الشعاع قرار داد که از نظر زمانی به عنوان پل ارتباطی بین آنها عمل می کرد و از نظر تاریخی، بدبینی را در بسیاری از تاریخ خود چیزی بیش از یک نقطه توقف نشان نمی داد. هدف این پایان نامه نشان دادن این است که فلسفه دیوژن یک نقطه توقف نبود، بلکه جایگزین مناسبی برای فلسفه های اصلی بود که به آن توجه چندانی نمی کردند. استفاده از تحلیل تاریخی و ریشه‌شناختی در منابع مورد اعتماد، بدبینی را روشن‌تر نشان می‌دهد. ابتدا نشان می دهد که زندگی دیوژن آزمایشی بود در "ساده زیستی" که او را به اتخاذ یک سبک زندگی طبیعی مشابه با شیوه زندگی سنتی یونان سوق داد. ثانیاً، نشان می‌دهد که یک شیوه طبیعی زندگی باعث شده است که او هنجارهای مرسوم جدید را رد کند، که به اعتقاد او اکتساب‌گرایی، تمایز طبقاتی و بدخواهی را تشویق می‌کند و در نتیجه جوانان را تضعیف می‌کند. و سوم، با گذشت زمان، دیوژن فلسفه خود را توسعه داد، که بر آزادی بیان یا پارگی، خودکفایی و خودمختاری متمرکز بود - آرمان‌هایی که فیلسوفان مدرن مانند روسو، نیچه و فوکو را به خود جذب کرد. نتیجه می‌گیرم که خواندن بهتر دیوژن فیلسوفی باهوش و شوخ را نشان می‌دهد که همانطور که او می‌گفت زندگی می‌کرد. انتقاد او از هنجارهای مرسوم آتن به صورت طنز طنز آمیز و سرگرمی و همچنین آموزش بود و در این عمل او به مردی پرهیزیا تبدیل شد - یک حقیقت گو که می توان روی آن برای حمایت از حقیقت حتی در موقعیت های خطرناک حساب کرد. این جسارت می‌خواست که داستان‌های مربوط به او به سرعت به آن اشاره می‌کنند. بدين ترتيب، بدبيني ديوژن به عنوان شيوه اي از زندگي كه در آن شخص شخصيت و شهامت سخن گفتن را پرورش مي دهد، همراه لازم براي هر فلسفه در هر عصري است، نه فقط فلسفه خود.

به همان سیاق که پزشکی علمی همچون فیزیک نیست، فلسفه پزشکی قابل فروکاستن به فلسفه علم نیست.

ترجمه ماشینی: میشل فوکو در اواخر عمر خود توجه خود را به پدران اولیه کلیسا معطوف کرد. او این کار را نه برای چیزی مانند بازگشت به سوی خدا انجام داد، بلکه به این دلیل که در آن منابع جایگزین هایی برای تصویرسازی مجدد از خود یافت. و اگرچه فوکو هرگز به طور جدی مسیحیت را فراتر از نظریه‌پردازی سبک زیبایی‌شناختی آن سرگرم نکرد، می‌توان استدلال کرد که اعمال مسیحی مانند اعتراف یا عشای ربانی شباهت‌های خانوادگی با حساسیت‌های فوکو دارند. این کتاب توضیح می دهد که چگونه می توان الهیات را در پرتو فوکو انجام داد، یا به طور دقیق تر، فوکو را طوری خواند که گویی خدا مهم است. بنابراین، تلاش می‌کند تا اعمالی مانند اعتراف، دعا و غیره را به‌عنوان تکنیک‌هایی برای خود بیان کند، «کلیسا را ​​به‌عنوان سیاست» در صورت‌های فلکی کنونی قدرت قرار دهد، دانش‌های الهیاتی را به‌عنوان شیوه‌های مداخله انتقادی، یا آنچه فوکو باستان‌شناسی نامید، آشکار کند. و وجود مسیحی را در زمان از طریق شیوه های یادمانی تبارشناسی مفهوم سازی کند.

اخلاق یکی از ساحت‌های شاخص زندگی انسان است. هستی‌شناسی اخلاق به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های فرااَخلاق، عهده‌دار تبیین این مسئله است که آیا بایدها و نبایدهای اخلاقی مبتنی بر حقایقی عینی در جهان خارج‌اند و نقش انسان تنها اکتشاف و حکایت‌گری از آنهاست، یا اینکه اموری ابداعی و برساختۀ ذهن انسان‌اند و حقایقی مستقل از آرای اخلاقی ما در جهان خارج وجود ندارد. به‌عبارت دیگر، میان ذهنی‌انگاری اخلاقی (سابژکتیویسم) و عینی‌گرایی اخلاقی (ابژکتیویسم) تقابل اساسی وجود دارد. اخلاق‌پژوهان دراین‌باره، مواضع متقابلی اتخاذ کرده‌اند. فیلسوف اخلاق معاصر، جورج ادوارد مور، جانب‌دار عینیت اصول اخلاقی است و ذهنی‌انگاری اخلاقی را نقد می‌کند. او در نقد ذهنی‌انگاران تأکید می‌کند که عینی‌انگاری اصول اخلاقی را نباید با ذاتی‌دانستن آنها یکسان در نظر گرفت.فیلسوف و متکلم جهان اسلام، خواجه نصیرالدین طوسی که در زمینۀ اخلاقْ آرا و آثار بسیاری از خود به جای گذاشته است، معمولاً با اصطلاحات امروزی در زمرۀ طرفداران اخلاق فضیلت‌محور شناخته شده است. نوشتار حاضر بر آن است تا ضمن اشاره به دو رویکرد ذهنی‌گرایی و عینی‌گرایی اخلاق، به تبیین موضع واقع‌گرایانۀ خواجه و مقایسۀ آن با واقع‌گرایی مور بپردازد. عناوین موجود در فرااَخلاق در زمان حیات علمی خواجه نصیر مطرح نبوده است؛ اما با کاوشی در مبانی و مباحث اخلاقی وی می‌توان چنین نتیجه گرفت که او نیز به عینیت اصول اخلاقی معتقد بوده و درنتیجه ذهنی‌گرایی را نمی‌پذیرد.

ترجمه ماشینی: در جریان انقلاب 1978 ایران، نفوذ روشنفکران عمومی گسترده بود. بسیاری از دیدگاهی مبنی بر رهایی از تأثیرات «غرب زدایی» که از مفاهیم هایدگری در مورد بومی گرایی ضدغربی الهام گرفته شده بود، حمایت کردند. علی میرسپاسی با پیگیری سیر فکری فیلسوف ایرانی احمد فردید در این کتاب شرحی از ظهور اسلام سیاسی در ایران مدرن ارائه می دهد. فردید از طریق شخصیت جنجالی و حضورهای عمومی و خصوصی متعدد خود در قبل، حین و به ویژه پس از انقلاب، دیدگاهی اسلام گرایانه را که خصمانه ستیزه جویانه با دنیای مدرن است، رواج داد که تا به امروز بخشی اساسی از فلسفه سیاسی جمهوری اسلامی باقی مانده است. میرسپاسی با آوردن عناصری از اندیشه فردید پس از انقلاب و همچنین تحلیل انتقادی نوشته‌های فوکو درباره «سیاست معنویت»، خواندنی ضروری را برای همه کسانی که سیر تحول اندیشه و فلسفه سیاسی در ایران مدرن و فراتر از آن را مطالعه می‌کنند، ارائه می‌کند.

ترجمه انگلیسی: نقدهای فمینیستی-آزادی بخش بسیاری از کلمات سنتی به و برای الهی وجود داشته است. این نقدها شامل نگرانی از تأثیر این مجموعه کلمات بر رفتار بوده و خواستار تغییر واژگان سنتی شده است. این پایان نامه یک کاوش تئوریک قوی در مورد چگونگی رفتار کلمات به و برای تأثیر الهی، تجزیه و تحلیل مجموعه کلمات به و برای الهی مورد استفاده در متون مذهبی مجاز برای عشای ربانی در کلیسای انگلستان ارائه می دهد. اهمیت ایدئولوژی برجسته می‌شود، زیرا ایدئولوژی‌ها هم در استفاده از کلمات بیان می‌شوند و هم حفظ می‌شوند و از آنجایی که اعمال اجتماعی را ترویج می‌کنند. این پایان‌نامه با استفاده از روش‌شناسی فمینیستی-آزادی، از درک پردازش زبان برگرفته از روان‌زبان‌شناسی و فلسفه زبان ویتگنشتاین استفاده می‌کند تا آنچه در متون مطالعه موردی وجود دارد را آشکار کند و نشان دهد که چگونه این کلمات بر رفتار تأثیر می‌گذارند. این کتاب سهم الاهیات فمینیستی را در برجسته کردن ساختارهای دوگانه استفاده از زبان و راه هایی که این امر از طریق آن تأثیرگذاری از کلمات به و برای رفتار الهی را ممکن می سازد، دریافت کرده و پذیرفته است. بینش باتلر در مورد قانون اساسی ما در زبان از طریق مدلی از ارتباطات، هویت و روابط خوانده می شود تا نشان دهد که کلمات خطاب به دیگران و همچنین کلمات خطاب به خود، ظرفیت تشکیل هویت و روابط ما را دارند و بنابراین بر رفتار ما تأثیر می گذارند. برای مسیحیان، کلمات به خدا و برای خدا ما را در هویت ها و روابط می سازد و بر رفتار ما تأثیر می گذارد. علیرغم موانع متعدد برای تغییر از مجموعه کلمات سنتی، این پایان نامه پیشنهاد می کند که تغییر می تواند از طریق قادر ساختن جماعات به درک چگونگی عملکرد کلمات و از طریق استفاده از کلمات جدید برای الهی و برای بی ثبات کردن ایدئولوژی های مسلط و سرکوبگر از طریق بهره برداری از ضعف های ساختاری آنها ایجاد شود. امید این پایان نامه این است که سخنان به خدا و برای خداوند می تواند به شکوفایی همه نوع بشر کمک کند.

فوكو بر اين باور است كه انسان غربي در عصر مدرن تبديل به سوژه منقاد شده ‌است. وي براي يافتن سازوكارهاي شكل‌گيري اين سوژه منقاد به سراغ سه شيوه ابژه‌سازي مي‌رود. بر طبق تحليل فوكو، انسان‌ها از طريق سه شيوه ابژه‌سازي، تبديل به سوژه منقاد مي‌شوند. آنچه ما در اين مقاله به آن مي‌پردازيم، تنها دومين شيوه ابژه‌سازي انسان است كه مربوط به كردارهاي تقسيم‌گر مي‌شود. ما قصد داريم نقش اين كردارها را در چگونگي شكل‌گيري سوژه منقاد بررسي نماييم. در اين راستا پس از مقدمه‌اي كوتاه، در بخش اول مقاله، منظور فوكو از كردارهاي تقسيم‌گر توضيح داده مي‌شود و سپس در بخش‌هاي دوم و سوم، دو نمونه از مثال‌هاي فوكو از كردارهاي تقسيم‌گر و نقش آنها در چگونگي شكل‌گيري سوژه منقاد به تفصيل تشريح مي‌گردد. كردارهاي تقسيم‌گر مجنون/ عاقل در بخش دوم با تمركز بر نهاد تيمارستان و كردارهاي تقسيم‌گر بزهكار/ بهنجار در بخش سوم با تمركز بر نهاد زندان بيان مي‌شود.

ترجمه ماشینی: این جلد بر اساس اولین مجموعه گفتگوهای رسمی است که فلسفه های پویای دو متفکر برجسته را گرد هم می آورد: جودیت باتلر و آلفرد نورث وایتهد. هر کدام از طیف وسیعی از رشته‌ها برای ایجاد نظریه‌های متمایز در مورد تبدیل شدن، خشونت نحوی و فرصت‌های خلاقانه محدودیت‌ها استفاده کرده‌اند. ویراستاران امیدوارند با گرد هم آوردن مفسران مشهور بین‌المللی باتلر و وایتهد از رشته‌ها و رشته‌های مختلف - فلسفه، بلاغت، مطالعات جنسیتی و عجیب و غریب، مذهب، نظریه ادبی و سیاسی- معیاری برای ارتباط گفتمان بین‌رشته‌ای فلسفی امروزی تعیین کنند. این جلد با فراتر از دایره های بسته آنها به سوی فهم هایی که ممکن است به عنوان مبنایی برای فعال شدن بشریت امروزی باشد، کمک بی نظیری به و برای علوم انسانی در مبارزات سیاست، اقتصاد، بوم شناسی و هنر ارائه می دهد. با در نظر گرفتن باتلر و وایتهد، یک کادر کاملاً جدید از رویکردهای مربوط به مشکلات طولانی مدت و همچنین سؤالاتی که قبلاً در علوم انسانی مطرح نشده بود را ترسیم می کنند.