جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: از نظر الیزابت رودینسکو، مورخ روانکاوی و یکی از روشنفکران برجسته فرانسوی، کانگویلهم، سارتر، فوکو، آلتوسر، دلوز و دریدا نماینده «نسل بزرگ» فیلسوفان فرانسوی هستند که کارهای قابل توجهی انجام دادند و زندگی باورنکردنی داشتند. این متفکران آشفته و مبتکر جنگ جهانی دوم و انقلاب فرهنگی و سیاسی دهه 1960 را تحمل کردند و افق فرهنگی آنها تحت سلطه مارکسیسم و ​​روانکاوی بود، اگرچه آنها به هیچ وجه پیرو آموزه های مارکس و فروید نبودند. رودینسکو بسیاری از این روشنفکران را شخصاً می‌شناخت و از طریق تجربه‌های زیسته و یادآوری خاطرات، شرحی از اندیشه‌های آنها را می‌بافد. به عنوان مثال، کانگویلهم، فیلسوف برجسته علم بود که تأثیر زیادی بر کاوش فوکو در زمینه سلامت عقل و جنون داشت. آلتوسر در یک درام شخصی بدنام زندگی کرد. و در نمایش زندگی فروید برای پرده، سارتر اساساً رویکرد فلسفی خود را به روانکاوی تغییر داد. رودینسکو دفاعی پرشور از کانگویلهم، سارتر، فوکو، آلتوسر، دلوز و دریدا در برابر «فیلسوفان جدید» اواخر دهه 1970 به راه می اندازد. دهه 1980، که کار - و گاهی اوقات زندگی خصوصی - این نسل بزرگ را محکوم کردند. رودینسکو تلاش‌ها برای از بین بردن آنها و همچنین سنت مارکسیستی و چپ به طور کلی با قلم مو کمونیسم به سبک شوروی را رد می‌کند. در نظریه فرویدی و فلسفه تعهد رادیکال، او سنگری در برابر نوعی روانشناسی دستکاری، تجویز قرص و عادی سازی می بیند که هدف آن تبدیل افراد به مصرف کنندگان بی فکر است. «فلسفه در زمان آشفته»، شدید، هوشمندانه و متقاعدکننده، با پویایی تفکر فرانسوی در قرن بیستم تسخیر شده است. (جلد 46، شماره 9)

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به عنوان یک کار شیزوکاوی کاربردی، بر مسائل اجتماعی، عاطفی و آموزشی مربوط به فناوری های ارتباطی و شکست و پیشرفت های افرادی که از این فناوری ها استفاده می کنند، به ویژه در موسسات آموزشی تمرکز دارد. توجه دقیقی به ماهیت "جوامع کنترل" (Deleuze, 1992) در زمینه های آموزشی آسیایی شده است. مفهوم اصلی این تز این است که بحران در جوامع مدرن را می توان به صورت اکتشافی با استفاده از مفاهیم زریسنهایت و اسکیزوآنالیز توضیح داد. این پایان نامه استدلال می کند که اسکیزونال می تواند به عنوان یک ابزار سیاسی و فرهنگی با کاربرد و ارتباط گسترده در کاوش و توضیح حوزه های مربوط به آموزش، زبان، ارتباطات و عاطفه استفاده شود. با تکیه بر نمونه‌های خاص، این پایان‌نامه به بررسی افول نوشتن، انفعال بومی، جدایی و تنهایی به عنوان اشکال برجسته اسکیزوفرنی اجتماعی در شرق آسیا می‌پردازد. در صورت امکان، من از مفهوم زریسنهایت یا کاپوت پاره شده استفاده می کنم تا قدرت پرسشگری این پایان نامه را به عنوان ابزاری برای توضیح پدیده اجتماعی (یک) معاصر آزمایش کنم. این پایان نامه به تشریح آثار فردی و مشترک ژیل دلوز و فلیکس گاتاری و همچنین فلسفه برنارد استیگلر می پردازد. این پایان نامه با پرداختن به اثرات منفی فناوری و گسترش آسیب شناسی ها و بیماری های روانی در ژاپن و فراتر از آن، به حوزه های تفکر و فلسفه قاره ای و مطالعات آموزشی انتقادی کمک می کند.

ترجمه ماشینی: در دهه 1960، تقابل شدید بین مذهبی و سکولار شروع به فروپاشی کرد و تمایز بین فلسفه سیاسی و الهیات سیاسی را محو کرد. این فروپاشی به افول لیبرالیسم مدرن کمک کرد که از فضای بی طرف و بدون ارزش برای سرمایه داری حمایت می کرد. همچنین قلمروهای سیاسی، مذهبی و فلسفی عمیقاً ناآرام شد و مجبور به مقابله با مخاطرات مفهومی بازگشت به دین شد. کلایتون کروکت با مداخله بازی در رقابتی که قطعنامه های ساده را به چالش می کشد، همگرایی پسامدرن سکولار و مذهبی را به عنوان مبنایی برای تفکر سیاسی رهایی بخش در نظر می گیرد. کراکت با مضامین درگیرکننده حاکمیت، دموکراسی، توانمندی، قانون و رویداد از دیدگاه مذهبی و سیاسی، دیدگاه الهیاتی را بیان می‌کند که به جهان معاصر ما و واقعیت‌های تئوسیاسی آن پاسخ می‌دهد. به طور خاص، او مدعی است که ما باید در مورد خدا و دولت به جای قدرت حاکمیتی، از منظر قدرت بالقوه فکر کنیم. بحث او با به کارگیری مفاهیم جدیدی مانند ایده اختلاف منظر اسلاوی ژیژک و مفهوم انعطاف پذیری کاترین مالابو، با بحث هایی در مورد ماهیت و جایگاه دین، ایدئولوژی و مسیحیت درگیر می شود. با درهم آمیختگی با آثار دریدا، دلوز، اسپینوزا، آنتونیو نگری، جورجیو آگامبن، آلن بدیو، جان دی.کاپوتو، و کاترین کلر، کروکت با بازنگری دموکراسی به عنوان شکلی از اندیشه سیاسی و عمل مذهبی به پایان می‌رسد و بر پیوند آن با سرمایه داری لیبرال مدرن در حالی که یک دموکراسی معتبرتر را نیز متصور است که توسط این پیوندها محدود نشده است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه الهیات سازنده روح القدس را پیشنهاد می کند که «پنوماتولوژی تفسیر جمعی اقلیت» نامیده می شود، یعنی خلق جایگزین معنا در چارچوب اکثریت سرکوبگر. این همگرایی فلسفه دلوزی با پنوماتولوژی آناباپتیست و نظریه تفسیر جمعی رسانه ها را در سه مکان خاص نشان می دهد: 1) ذکرهای منتخبی از روح القدس در کتاب مقدس عبری و عهد جدید مسیحی. 2) اصلاحات رادیکال قرن شانزدهم. و 3) "راهی دیگر"، یک گروه آناباپتیست جایگزین قرن 21 که حول بحث معنوی هنر و رسانه های محبوب متمرکز بود. فصل اول سه نظریه را بیان می کند. فصل دوم به بررسی روح القدس در کتاب مقدس عبری، به ویژه اول سموئیل 8، کتاب حزقیال و روایات انجیل می پردازد. فصل سوم به بررسی نوشته‌های پنوماتولوژیک اصلاح‌طلبان رادیکال می‌پردازد، به ویژه بر الهیات آنها در مورد تقاطع بین کلیسا و فرهنگ اکثریت اطراف آن تمرکز می‌کند. فصل چهارم تحقیقات میدانی اصلی من را با روش دیگری تشریح می کند و تنش بین تفسیر جمعی اقلیت و رژیم نشانه شناختی قرن بیست و یکم را بررسی می کند. سپس فصل پنجم گفتگوهای بین نظریه و تصویر را خلاصه می کند تا پنوماتولوژی تفسیر جمعی اقلیت را برای الهیات مسیحی پیشنهاد کند.

ترجمه ماشینی : این تز استدلال می کند که جنبه های کلیدی فلسفه دلوز را می توان با نگاهی دقیق به رابطه او با لایب نیتس توضیح داد. با محدود کردن خود به زمینه و مجموعه اصطلاحات خاصی که فلسفه لایب نیتس ارائه می کند، امیدوار است از بسیاری از خطرات تفسیر یا بازسازی کلی تر و لزوماً انتزاعی تر از فلسفه دلوز اجتناب کند. من در طول حرفه دلوز سه تعامل مهم و متمایز را با لایب نیتس شناسایی می کنم. من استدلال می کنم که در هر یک از اینها، دلوز لایب نیتس را شخصیتی مبهم معرفی می کند که جایی بین دو گرایش متضاد گرفتار شده است. از یک سو، دلوز فلسفه لایب نیتس را آخرین تلاش الهیات برای پایه‌گذاری جهانی منظم توصیف می‌کند که با مشغله او به مسائل هماهنگی و دلیل کافی و همچنین اصرار او بر اینکه به هر نوع مشکلی باید به یک اصل عقلانی پاسخ داد، نشان داده می‌شود. (اصل عدم تناقض، اصل هویت غیرمشخصات و ...). اما از سوی دیگر، در زیر این احساسات محافظه‌کارانه و الهیاتی، دلوز خطوط مبهم فلسفه‌ای را که با پویایی به تصویر کشیده شده است، تشخیص می‌دهد که «آفرینش سرگیجه‌آور» آن از اصول و پیچیدگی باروک، تصویری جایگزین و رادیکالیزه از لایب‌نیتس را آشکار می‌کند.

ما و جهان‌مان در آخرین مرحله‌ هیچ‌انگاری گیر افتاده‌ایم و امرِ قابل توجه، تداوم این وضعیت است چنانکه مشخص نیست این وضعیت تا کی ادامه خواهد داشت. مساله‌ مقاله‌ حاضر درک هیچ‌انگاری است به‌منظور فراهم آوردن امکان اندیشیدن به شرایط رهایی و خلاصی از آن. در این مقاله متمرکز خواهیم بود بر تفسیر دلوز از نیچه درخصوص مفهوم هیچ‌انگاری. به این منظور باید مسیر اصلی استدلال دلوز درخصوص سنخ‌های مختلف هیچ‌انگاری را درک کنیم که سه شکل است: نه‌گو، واکنش‌گرانه و بی‌کنشانه. درک این سه شکل، به‌ویژه واپسین شکل آن؛ یعنی وضعیتی که در آن زندگی می‌کنیم. پس از آن تلاش خواهد شد که ابعاد عاطفی این مفهوم با رجوع به سینمای بلا تار به خواننده انتقال داده شود. به این منظور که ضرورت رهایی از هیچ‌انگاری موجود در وضعیت به شکل عاطفی احساس شود. در این نقطه از استدلال شرایط فراهم می‌شود برای اندیشیدن به گام بعد و این امر با درک تمایز واپسن مرحله‌ هیچ‌انگاری و شرایط رهایی از آن ممکن خواهد شد. به منظور درک تمایز این دو وضعیت و در نهایت درک شرط رهایی از هیچ‌انگاری، تمایز میان دو مفهوم انهدام بی‌کنشانه و ویرانگری کنش‌گرانه مورد توجه قرار می‌گیرد. برای درک تمایز این دو مفهوم نیچه‌ای-دلوزی نیز از تمایز دو مفهوم خسته و فرسوده که دلوز در شرح بکت مطرح می‌کند، بهره خواهیم برد. از این‌رو، مسیر مقاله به این صورت خواهد بود: تحلیل اَشکال هیچ‌انگاری: 1- نه‌گو، 2- واکنش‌گرانه، 3- بی‌کنشانه و 4- شرط رهایی از هیچ‌انگاری.

ترجمه ماشینی: یک الهی دان با دلوز چه می تواند بکند؟ در حالی که استفاده از فلسفه به عنوان منبعی برای الهیات چیز جدیدی نیست، ژیل دلوز (1925-1995) نوعی محدودیت برای چنین تخصیص الهیاتی از فلسفه ارائه می کند: فلسفه ای کاملاً «مدرن» که به نظر می رسد اساساً با الهیات مسیحی خصومت داشته باشد. --فلسفه ماندگاری الحادی با بینشی اساساً آشفته از جهان. با این وجود، فلسفه دلوز می‌تواند تلاقی‌های بالقوه زیادی را با الهیات ایجاد کند که به حوزه‌ای از پیکربندی‌ها باز می‌شود: میانه‌ای پراکنده بین الهیات رادیکال دلوزی که از طریق الهیات فکر می‌کنند و آن را از منظر نسخه‌ای از فلسفه دلوزی تفسیر می‌کنند و الهیات دیگری که در پی یادگیری هستند. از و از منظر الهیات اعترافی به دلوز پاسخ دهید - از رویارویی با دلوز فرصتی برای روشن ساختن و اصلاح یک خودفهمی مسیحی ارتدکس گرفته شود.

ترجمه ماشینی: در نظم معمولی چیزها، زندگی ها مسیر خود را طی می کنند و در نهایت فرد همان چیزی می شود که هست. دگرگونی های جسمانی و روانی چیزی جز تقویت ماندگاری هویت نیست. اما در نتیجه یک آسیب جدی، یا گاهی اوقات بدون هیچ دلیلی، تاریخ سوژه از هم جدا می‌شود و یک شخصیت جدید و بی‌سابقه با فرد سابق زندگی می‌کند - شخصیتی غیرقابل تشخیص که اکنون از گذشته‌ای سرچشمه نمی‌گیرد و آینده‌اش چیزی برای آینده ندارد. ; یک بداهه وجودی، شکلی برآمده از تصادف و تصادفی. از بریدگی عمیقی که در زندگینامه باز شده، موجودی جدید برای بار دوم به دنیا می آید. این فرم چیست؟ یک صورت؟ مشخصات روانشناختی؟ در صورتی که هستی شناسی همیشه به امر اساسی و همیشه نابینا نسبت به الیه دگرگونی ها پیوسته است، چه هستی شناسی را می تواند توضیح دهد؟ قدرت پلاستیکی تخریب چه تاریخچه ای از هستی را می تواند توضیح دهد؟ در مورد گرایش انفجاری هستی که مخفیانه هر یک از ما را تهدید می کند، چه می تواند به ما بگوید؟ کاترین مالابو در ادامه تأملات خود در مورد شکل پذیری مخرب، هویت های دوپاره و پیامدهای روانی تجربه شده توسط کسانی که دچار آسیب مغزی شده اند یا در اثر جنگ و سایر فجایع آسیب دیده اند، ما را دعوت می کند تا به او در ماجراجویی فلسفی و ادبی بپیوندیم که در آن اسپینوزا، دلوز و فروید با پروست و دوراس تلاقی می کند.