جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موسوعة الإمام العسكري (علیه السلام)، توسط گروه علمى مؤسسه ولى عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، آقايان سيد محمد موسوى، عبدالله صالحى، مهدى اسماعيلى و سيد ابوالفضل طباطبايى، تحت اشراف سيد محمد حسينى قزوينى به زبان عربى تدوين شده است. اين اثر سومين موسوعه تدوين‌شده از اين مؤسسه بوده كه دربردارنده آنچه از امام حسن عسکری (علیه السلام) - در گفتار و كردار - صادر شده، همچنين آنچه از ديگران - كتب آسمانى، انبيا، ائمه (علیهم السلام) و شخصيت‌هاى شيعه و سنى - در شأن و منزلت ايشان وارد گرديده است، مى‌باشد؛ به‌عبارت‌ديگر، معجم تمامى امورى است كه به امام عسكرى (علیه السلام) مربوط مى‌باشد. اثر حاضر، گسترده‌ترين و جامع‌ترين كتاب موجود در مورد حيات امام يازدهم علیه السلام مى‌باشد. كتاب با دو مقدمه از ابوالقاسم خزعلى و سيد محمد حسينى قزوينى آغاز و مطالب در نه باب و يك خاتمه تنظيم و در شش جلد منتشر شده است. تعداد احاديث كتاب، حدود 1180 حديث مى‌باشد و از حدود 210 عنوان كتاب از منابع اوليه شيعه و سنى استفاده شده است یکی دیگر از امتیازات و ویژگی های این موسوعه، فهرست های مختلف و متنوّعی است که در 30 عنوان به شرح زیر خواهد بود: فهرست آیات شریفه قرآن، دعاها و زیارات، احادیث شریفه، کلمات غیر معصوم، اسامی 14 معصوم علیهم السلام ، پیامبران سلف و جانشینان ایشان، نام فرشتگان و جنّیان، مردان، زنان، مکان ها و شهرها، صنایع و حرفه ها، فرقه ها و مذاهب، پادشاهان و خلفا، عناوین فقهی، وزن ها و کیل ها و...، اشعار، اوّلیّات، ضرب المثل ها، امراض و آفات، زبان های گوناگون، مقامات الهی، حیوانات، خوراکی ها و آشامیدنی ها، پوشیدنی ها، رنگ ها، زینت آلات، کتاب های آسمانی، وقایع و ایّام، ستارگان، مصادر و منابع موسوعه "جلد دوم" شامل باب سوم در دو فصل: فصل اوّل در 6 موضوع: در ابعاد مختلف زندگی اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی، سیاسی و... فصل دوم در 10 موضوع: پیرامون حالات و برخورد های حضرت با خلفای هم عصر خود. باب چهارم در چهار فصل: فصل اوّل در 6 موضوع: در رابطه با توحید و صفات خدا. فصل دوم در 14 موضوع: پیرامون ملائکه و انبیا علیهم السلام . فصل سوم در 3 موضوع: در بیان احادیث وارده پیرامون مقام ولایت و امامت در 65 عنوان؛ و سپس 13 عنوان در خصوص پنج تن آل عبا علیهم السلام و در پایان 12 عنوان در فضائل و مناقب هریک از امامان علیهم السلام . فصل چهارم در 2 موضوع: مربوط به عالم برزخ و قیامت. باب پنجم در 24 فصل: هر فصلی مربوط به یکی از عناوین فقهی مرسوم بین فقها می باشد.

«موسوعة الإمام الهادي (علیه السلام)» توسط گروه علمى مؤسسه ولى عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شامل آقايان سيد محمد موسوى، عبدالله صالحى، مهدى اسماعيلى و سيد ابوالفضل طباطبايى، تحت اشراف سيد محمد حسينى قزوينى، تأليف و در سال 1424 ق منتشر شده است. از جمله اهداف نگارندگان در اين دايرة المعارف، بررسى موضوعات كلامى، فقهى، تاريخى و غير آن بر حسب كلام امام (علیه السلام) بوده است. كتاب با دو مقدمه از ابوالقاسم خزعلى و سيد محمد حسينى قزوينى آغاز و مطالب در نه باب و يك خاتمه، در چهار جلد، تنظيم شده است. ابوالقاسم خزعلى در مقدمه‌ اش بر كتاب به شرح حال امام هادى (علیه السلام) و اخبار و زيارات صادر شده از آن حضرت از جمله زيارت جامعه كبيره و زيارت غديريه به اجمال اشاره كرده است. سيد محمد حسينى قزوينى نيز در مقدمه‌ اش ضمن بيان وظيفه و رسالتى كه مؤسسه ولى عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر عهده دارد.جلد چهارم اختصاص به ذكر اصحاب و راويان امام هادى (علیه السلام) دارد. در ابتدا اسامى 516 نفر از اصحاب بدون ذكر شرح حال آنها و سپس نام 379 نفر از راويان با ذكر شرح حال مختصرى از هر يك ارائه شده است. در انتهاى بخش دوم 15 اصطلاح كه در طريق برخى از احاديث امام هادى (علیه السلام) ذكر شده، آمده كه نويسنده نتوانسته معناى روشنى براى آنها بيابد آمده است.

رحلة ابن جبير، مهم‌ترين اثر سفرنامه‌نويسى اندلس است كه توسط ابن جبير(540 - 614ق)، نوشته شده است. اين اثر، شرح سفر به برخى از سرزمين‌هاى اسلامى است. سفرنامه ابن جبير، از زيبايى و روانى خاصى برخوردار است و در حقيقت سفرنامه او را مى‌توان بهترين اثر در اين زمينه در اندلس به شمار آورد. ابن جبير، به‌صورت ماهانه گزارش‌نويسى سفرش را تنظيم كرده است. سفر، از ماه شوال سال 578 آغاز و به‌صورت ماهانه به ماه محرم 581 ختم شده است. اين اثر، از ديدگاه ادبى در ميان سفرنامه‌ها واجد اهميت بسيار است. اسلوب كتاب، اديبانه است و غالباً سجع در آن به كار رفته است. مؤلف، مطالبى را كه گاه ملال‌آور به نظر مى‌رسد، با احساس و سرزندگى و بدون تكلف بيان داشته است. اثر او زيبا و داراى شيوه نگارشى استوار است.

«كتاب الفضل المأثور» تأليف شافع بن على عسقلانى مصرى(متوفى 730ق) به زبان عربى است. اهميت اين كتاب بدين جهت است كه از مصادر اصلى بخشى از جنگ‌هاى صليبى و حكومت مماليك مصر به شمار مى‌رود. عسقلانى مورخى است كه مقطعى از جنگ‌هاى صليبى و بخشى از روابط بين حكمرانى مماليك مصر و كشورهاى اروپايى و ديگران را ثبت كرده است. سلطان منصور قلاوون مؤسس خاندان است كه بر دولت مماليك در طول يكصد سال حكومت نمود و عسقلانى در حكومت او داراى مناصبى بوده و در اجراى برخى امور مشاركت داشته است. او حدود 65 سال از اين مقطع زمانى را گزارش كرده است. او زمان ديگر سلاطين مصر؛ مانند سلطان نجم‌الدين ايوبى و سلطان ظاهر بيبرس و فرزندش سعيد و ديگران و در مجموع حدود 65 سال از اين مقطع زمانى را گزارش كرده است. در كتاب مجموعه‌هاى از نصوص معاهدات و نامه‌ها سلطانى و مكاتباتى رسمى ذكر شده است. بعضى از اين اسناد را تنها عسقلانى ذكر كرده و در هيچ منبع ديگرى نيامده است و مطالعات اسنادى محققان را تكميل نمود. در اين كتاب همچنين آثار منظوم و منثور ارزشمندى ديده مى‌شود كه در شناخت بيشتر ادبيات عصر مماليك حائز اهميت است. قصيده مؤلف در بشارت پيروزى بر تاتار در واقعه حمصه، نگارش استقرار امير سنقر در صهيون، تبريك منثور و منظوم فتح طرابلس و رثاء سلطان قلاوون در هنگام وفاتش از جمله اين آثار است.

«اجوبة المسائل النصیریة»، مجموعه‌ ای است از مکاتبات خواجه نصیرالدین طوسی با علمای زمان خویش. بیشتر رساله های این مجموعه، به زبان عربی و اندکی از آنها به زبان فارسی است و موضوع آنها مسائل فلسفی (به معنای اعم) و منطقی و موعظه و... است.

كتاب «الرسائل العشر» مجموعه‌ اى از تأليفات كلامى، فقهى و تفسيرى شيخ طوسى مى‌ باشد. اگر چه نام رساله‌ ها و كتب موجود در آن در فهرست شيخ و رجال نجاشی و ساير كتب تراجم به صورت مجزا ذكر شده‌ اند اما نام كتاب «الرسائل العشر» در هيچ كدام از اين منابع ديده نمى‌ شود. بنظر مى‌ رسد كه اين مجموعه توسط محقق ارجمند واعظ زاده خراسانی پس از سال ۱۴۰۳ ق گردآورى و با اين نام منتشر شده است. اين مجموعه شامل ۵ كتاب كلامى و ۵ كتاب فقهى مى‌ باشد.

«الإنصاف فى مسائل دام فيها الخلاف» تأليف آيت الله شيخ جعفر سبحانى به زبان عربى از جمله آثارى است كه به اختلافات فكرى و فقهى فرق اسلامى و مقارنه و مقايسه بين آنها تحت عنوان فقه و كلام تطبيقى پرداخته است، در جلد اول و دوم به اختلافات فقهى پرداخته و در جلد سوم اختلافات كلامى را جمع آورى و بررسى نموده است. مؤلف در مقدمه جلد سوم روش مباحث خود را نقلى و عقلى بيان مى دارد. ابتدا به بيان موضوع مورد اختلاف پرداخته و در مورد اختلاف و مناقشه گروه ‏هاى اسلامى متمركز شده و به ذكر اقوال در مسئله مى پردازد، سپس به زبان علمى به نقد و بررسى مسائل پرداخته و نظر مورد قبول را با دلايل واضح از كتاب و سنت و با تأييدات صريح عقلى اثبات مى كند و به گونه ‏اى بيان مى كند تا در نفوس جاى گرفته و عذر مخالف برطرف گردد.