جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف این پژوهش، مقایسه میزان اثر بخشی مواجه سازی و جلوگیری از پاسخ و فلوکسیتن در بیماران وسواسی – اجباری است. آزمودنی های پژوهش را 45 بیمار وسواسی – اجباری که به صورت جایگزینی تصادفی در سه گروه مواجه سازی و جلوگیری از پاسخ، فلوکسیتن و لیست انتظار جای داده شده بودند، تشکیل می دادند. آزمودنیهای سه گروه در متغیرهای سن، جنس سطح تحصیلات و وضعیت تاهل همتاسازی شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های وسواسی-اجباری مادزلی، افسردگی و اضطراب بک استفاده شد نمرات به دست آمده از ارزیابیها در سه مرحله (پیش آزمون، پس آزمون و دو ماه بعد از پس آزمون) به کمک آزمونهای آماری تحلیل واریانس چند متغیره یک راهه و آزمون تعقیبی T توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در کاهش علایم وسواسی، مواجه سازی و جلوگیری از پاسخ فقط در بلند مدت اثر درمانی بیشتری نسبت به فلوکسیتن دارد (P<0.05). همچنین مواجه سازی و جلوگیری از پاسخ در هر دو دوره کوتاه مدت و بلند مدت تفاوت معنی داری با گروه لیست انتظار دارد (P<0.01)، اما فلوکسیتن فقط در کوتاه مدت تفاوت معنی داری با گروه لیست انتظار دارد (p<0.05). در کاهش علایم افسردگی بیماران وسواسی- اجباری هم فلوکسیتن اثر درمانی بیشتری نسبت به مواجه سازی و جلوگیری از پاسخ در کوتاه مدت (P<0.01) و بلند مدت 0.05 دارد. همچنین این تفاوت بین فلوکسیتن و گروه لیست انتظار در کوتاه مدت و بلند مدت معنی دار است (P<0.01). در کاهش علایم اضطراب بیماران وسواسی- اجباری هم بین هیچ کدام از گروهها تفاوت معنی داری وجود ندارد.

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مدیریت استرس شناختی - رفتاری، آموزش خوش بینی و درمان طبی بر علائم روانشناختی، جسمانی و شاخص های ایمنی شناختی بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو بود. به این منظور 30 نفر از بیماران زن مبتلا به کولیت اولسراتیو به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در 3 گروه مدیریت استرس شناختی - رفتاری، آموزش خوش بینی و درمان طبی گمارده شدند. هر سه گروه به مقیاس بیمارستانی اضطراب، افسردگی و شاخص فعالیت بیماری کولیت پاسخ دادند و نمونه خونی از آنان جمع آوری شد. سپس دو گروه آزمایشی در 9 جلسه مداخله گروهی مدیریت استرس شناختی - رفتاری و آموزش خوش بینی شرکت کردند و پس از آن هر 3 گروه مجددا به مقیاس ها پاسخ داده و نمونه خونی از آنان جمع آوری شد، این کار در پیگیری 6 ماهه نیز تکرار گردید. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی هر دو شیوه مداخله بر افسردگی، اضطراب، کورتیزول و TNFa، و عدم اثربخشی مداخلات بر علائم جسمانی، IL6o و IL4 بود. در مجموع می توان اظهار داشت که مداخلات روانشناختی از جمله؛ مدیریت استرس و آموزش خوش بینی می تواند در بهبود علائم روانشناختی و تنظیم عملکرد ایمنی بیماری کولیت اولسراتیو و درمان جامع این بیماران سودمند باشد.

 این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه سبک ها و مکانیسم های دفاعی افراد مبتلا به برگشت محتویات معده به مری (GERD) و افراد سالم، انجام پذیرفت. به این منظور60 بیمار (شامل30 زن و30 مرد) مبتلا به GERD، از بین بیماران مراجعه کننده به یک کلینیک تخصصی  گوارش در شهر تهران، با تشخیص پزشک فوق تخصص گوارش به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. همچنین60  فرد سالم (شامل30 زن و30 مرد) که از نظر میانگین سنی و ملاک های ورود به گروه بیمار نزدیک بودند، به عنوان گروه مقایسه انتخاب شدند. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه سبک های دفاعی (DSQ 40)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین های دو گروه در متغیر مورد نظر، با استفاده از آزمون t برای  مقایسه ی دو گروه مستقل، مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که افراد مبتلا بهGERD  نسبت به افراد سالم، از سبک ها و مکانیسم های دفاعی رشد نایافته و روان آزرده، بیشتر استفاده می کردند. برگشت محتویات معده به مری، بیماری مزمنی است که برکیفیت زندگی بیماران مبتلا اثر می گذارد.شناخت الگوهای دفاعی نامناسب بیماران مبتلا بهGERD ، می تواند ضمن تاکید بر نقش عوامل روان شناختی در پدیدآیی اختلال، منجر به مداخلات درمانی خاص در جهت تعدیل شیوه های دفاعی باشد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش و سهم استرس ناباروری، روش های مقابله با استرس، صفات شخصیت و حمایت اجتماعی، بر سازگاری زناشویی زنان نابارور انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات علی پس از وقوع بود. نمونه پژوهش از بین 201 نفر زن نابارور که برای درمان به مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولی عصر (عج)، واقع در مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)، مراجعه می کردند، به صورت در دسترس انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات عبارت بود از؛ سیاهه استرس ناباروری، مقیاس سازگاری زوجی اصلاح شده، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده، نسخه کوتاه فهرست مقابله با موقعیت های استرس زا، و پرسشنامه شخصیت پنج عاملی گردون. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در بین متغیرهای مورد بررسی، به ترتیب نگرانی های ارتباطی، دیگران مهم، برون گرایی، روش مقابله هیجانی، نیاز به والد بودن و نگرانی های جنسی، پیش بینی کننده های مناسب سازگاری زناشویی هستند. نتایج این پژوهش بر اهمیت عوامل روانی - اجتماعی موثر بر سازگاری زناشویی تاکید کرده است.

هدف این پژوهش بررسی مشکلات هیجانی و سبک های مقابله کودکان مبتلا به لوکمیای لمفوبلاستیک حاد و مقایسه آن با کودکان سالم بود. به این منظور، 55 کودک بستری در بخش خون و سرطان بیمارستان کودکان مفید و 45 کودک سالم مراجعه کننده برای انجام واکسن، در پژوهش شرکت کردند. شرکت کننده های بیمار و سالم از نظر آزمون تحلیل نقاشی کودکان در بیمارستان و نشانگرهای هیجانی کوپیتس در ترسیم صحنه تزریق، با هم مقایسه شدند. نتایج تفاوت معناداری بین کودکان مبتلا به سرطان و کودکان سالم از نظر تمام زیرمقیاس های آزمون تحلیل نقاشی کودکان در بیمارستان نشان داد. همچنین، شرکت کنندگان دو گروه از نظر نشانگرهای هیجانی کوپیتس با یکدیگر مقایسه شدند. تفاوت دو گروه در استفاده از رنگ سیاه برای رنگ آمیزی، کوچک کشیدن خود، سایه دار کردن صورت، بدن، دست و غیر معمول بودن تصاویر معنادار بود. بر اساس یافته ها، کودکان مبتلا به لوسمی بیشتر از راهبردهای اجتنابی استفاده کردند، در حالی که کودکان سالم روش مقابله رویارویی را به کار بردند. همچنین بر اساس نشانگرهای هیجانی کوپیتس، کودکان مبتلا به لوسمی مشکلات هیجانی بیشتری نشان دادند. این یافته ها به مداخله های بالینی برای کودکان مبتلا به سرطان کمک می کند.

این پژوهش با هدف پیش بینی اختلال خودبیمارانگاری بر اساس صفات شخصیتی انجام شده است. به این منظور تعداد 234 نفر از افراد مراجعه کننده به خانه های سلامت شهرداری تهران، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر، دو پرسشنامه خودبیمارانگاری اهواز و پرسشنامه شخصیتی NEO فرم کوتاه بود. نتایج همبستگی نشان داد که خودبیمارانگاری با روان رنجورخویی دارای همبستگی مثبت، و با سازگاری و برون گرایی دارای همبستگی منفی می باشد؛ همچنین این متغیر با دو صفت وجدانی بودن و انعطاف پذیری، هیچ گونه ارتباط معناداری نداشت. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که در حالت کلی، صفات شخصیتی قادر به پیش بینی خودبیمارانگاری می باشند، که در این بین فقط سهم دو صفت روان رنجورخویی و سازگاری در پیش بینی خودبیمارانگاری معنادار است.

حوادث غیرمترقبه ای همچون زلزله می تواند آثار مخربی بر سلامت روانی و تحول کودکان داشته باشد و حتی منجر به وقفه در مسیر تحولی کودکان گردد. در دی ماه سال 1382 زلزله هولناکی در شهرستان بم بوقوع پیوست که منجر به ویرانی و آسیبهای جسمی و روانی شدید برای ساکنین بویژه کودکان این شهرستان شد. هدف این پژوهش بررسی نتایج حاصل از آزمون ترسیم خانواده در کودکان آسیب دیده از زلزله بم است. بدین منظور 41 دختر و 22 پسر (n=63) ساکن در اردوگاه المهدی شرقی شهرستان بم با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و آزمون ترسیمی خانواده روی آنها اجرا شد. برای بررسی تاثیر حضور در زلزله، از دست دادن یکی از اعضای خانواده و جنسیت از حیث مولفه های افسردگی، اضطراب، واپس روی، پرخاشگری و حرمت خود پایین آزمون مان- ویتنی انجام شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که پسران در مولفه های پرخاشگری، واپس روی، افسردگی و حرمت خود پایین نشانه های شدیدتری نسبت به دختران داشتند. آزمودنیهایی که در زلزله حضور داشتند، تنها در مولفه پرخاشگری تفاوت معناداری با آزمودنیهایی که در زلزله حضور نداشتند نشان دادند. از دست دادن عضوی از خانواده در افزایش یا کاهش نمرات 5 مولفه آزمون ترسیم خانواده تاثیر معناداری نشان نداد. به نظر می رسد پسران آسیب دیده از زلزله، بیش از دختران نشانه های نابهنجاری را نشان دادند. حضور در آسیب یا زلزله نیز از عوامل تاثیرگذار بر افزایش پرخاشگری و تجربه خشم پس از واقعه است.

با توجه به اهمیت سازه دلسوزی به خود به عنوان ملاکی برای بهزیستی روانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس دلسوزی به خود در دانشجویان انجام گرفت. کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه در سال تحصیلی 90-89 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دادند. تعداد 220 دانشجو (99 پسر، 121 دختر) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها در محل کلاس ها و به صورت انفرادی به پرسشنامه های دلسوزی به خود، افسردگی بک و پنج عاملی شخصیت پاسخ دادند. داده های به دست آمده نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، t برای گروه های مستقل و تحلیل عاملی اکتشافی تحلیل شد. تحلیل عاملی اکتشافی، 6 عامل با مقادیر ویژه بیشتر از یک را آشکار کرد که در مجموع 63.47 درصد از واریانس کل را تبیین می کردند. شاخص های برازش مدل تحلیل عاملی تاییدی نیز مدل 6 عاملی این مقیاس را تایید کرد. نتایج ضریب همبستگی ارتباط منفی معناداری را بین دلسوزی به خود با افسردگی و ویژگی های شخصیتی به ویژه صفت روان - رنجورخویی آشکار کرد. ضرایب آلفای کرونباخ خرده مقیاس ها و نمره کلی مقیاس نیز در دامنه 0.65 تا 0.92 به دست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مقیاس دلسوزی به خود از روایی و پایایی نسبتا خوبی جهت استفاده در جمعیت های دانشجویی برخوردار است.