جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با توجه به اهمیت سازه دلسوزی به خود به عنوان ملاکی برای بهزیستی روانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس دلسوزی به خود در دانشجویان انجام گرفت. کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه در سال تحصیلی 90-89 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دادند. تعداد 220 دانشجو (99 پسر، 121 دختر) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها در محل کلاس ها و به صورت انفرادی به پرسشنامه های دلسوزی به خود، افسردگی بک و پنج عاملی شخصیت پاسخ دادند. داده های به دست آمده نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، t برای گروه های مستقل و تحلیل عاملی اکتشافی تحلیل شد. تحلیل عاملی اکتشافی، 6 عامل با مقادیر ویژه بیشتر از یک را آشکار کرد که در مجموع 63.47 درصد از واریانس کل را تبیین می کردند. شاخص های برازش مدل تحلیل عاملی تاییدی نیز مدل 6 عاملی این مقیاس را تایید کرد. نتایج ضریب همبستگی ارتباط منفی معناداری را بین دلسوزی به خود با افسردگی و ویژگی های شخصیتی به ویژه صفت روان - رنجورخویی آشکار کرد. ضرایب آلفای کرونباخ خرده مقیاس ها و نمره کلی مقیاس نیز در دامنه 0.65 تا 0.92 به دست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مقیاس دلسوزی به خود از روایی و پایایی نسبتا خوبی جهت استفاده در جمعیت های دانشجویی برخوردار است.