جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از این پژوهش، بررسی کارکردهای اجرایی در دو گروه معتادان وابسته به مواد افیونی و آمفتامین ها و مقایسه با گروه عادی بود. کارکردهای اجرایی در چهار خرده مقیاس حافظه کاری، توجه پایدار، برنامه ریزی و بازداری پاسخ مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور 90 آزمودنی از طریق نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند که شامل افراد وابسته به مواد افیونی (تعداد: 30)، افراد وابسته به آمفتامین (تعداد: 30) و گروه کنترل (تعداد: 30) بودند. عملکرد مداوم، خرده مقیاس فراخنای ارقام، رنگ - واژه استروپ و دسته بندی کارت های ویسکانسین جهت ارزیابی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که گروه وابسته به آمفتامین ها در چهار خرده مقیاس کارکردهای اجرایی به طور قابل ملاحظه ای دچار اختلال هستند، اما افراد وابسته به مواد افیونی نسبت به گروه کنترل تنها در دو خرده مقیاس برنامه ریزی و بازداری پاسخ دچار اختلال هستند. در نتیجه تخریب شناختی و نقص در کارکردهای اجرایی در بیماران آمفتامینی بیشتر از افراد وابسته به مواد افیونی و افراد عادی است. این نقایص شناختی در افراد وابسته به مواد افیونی کمتر دچار مشکل است.

هدف پژوهش بررسی رابطه باورهای فراشناختی با اضطراب اجتماعی و کمرویی با توجه به نقش واسطه گری تنظیم هیجان بود. 700 دانش آموز مقطع دبیرستان پرسشنامه های کمرویی استنفورد و اضطراب اجتماعی را تکمیل کردند. بر اساس نمرات انتهایی مقیاس ها، 110 نفر به عنوان کمرو و 46 نفر به عنوان افراد مضطرب اجتماعی غربال شدند. برای تفکیک افراد کمرو با و بدون علایم اضطراب اجتماعی، مجددا پرسشنامه اضطراب اجتماعی در نمونه کمرو اجرا و بر اساس نمرات انتهایی، 45 نفر کمرو با اضطراب اجتماعی و 60 نفر کمرو بدون اضطراب اجتماعی مشخص شدند. برای همسان بودن حجم گروه ها در هر سه گروه، 43 نفر پرسشنامه های تنظیم هیجان و باورهای فراشناخت را تکمیل کردند. نتایج حاکی از ارتباط معنادار باورهای فراشناخت و راهبردهای تنظیم هیجان با اضطراب اجتماعی و کمرویی با و بدون علایم اضطراب اجتماعی بود. ارتباط معناداری میان باورهای فراشناخت و راهبردهای تنظیم هیجان به ویژه سرکوب در گروه مضطرب اجتماعی و میان باورهای فراشناخت و ارزیابی مجدد شناختی در گروه کمرو با علایم اضطراب اجتماعی دیده شد؛ اما در گروه کمرو بدون علایم اضطراب رابطه میان متغیر پیش بین و واسطه معنادار نبود. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد برخی مولفه های باورهای فراشناختی شامل باورهای منفی و کنترل افکار به واسطه سرکوب، اضطراب اجتماعی را بهتر پیش بینی می کنند و مولفه های باورهای مثبت و اطمینان شناختی به واسطه ارزیابی مجدد شناختی، پیش بینی کننده کمرویی با علایم اضطراب بودند. نتایج نشان داد باورهای فراشناختی به واسطه تنظیم هیجان پیش بینی کننده کمرویی بدون علایم اضطراب نمی باشند.

هدف این پژوهش ارائه یک مدل علی جهت تبیین امیدواری با استفاده از مدل سازی معادله ساختاری در نمونه ای از دانشجویان ایرانی بود. به همین منظور نمونه ای 379 نفری از دانشجویان دانشگاه های شهر همدان به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های امیدواری سیمسون، مقیاس خودکارآمدی شرر و همکاران، مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسالان، مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک شده، شاخص ارزشمندی زندگی (معناداری زندگی) و پرسشنامه جهت گیری هدف پاسخ دادند. ابزار قبل از برازش مدل اصلی از نظر ویژگی های روان سنجی از طریق روش های تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد بررسی قرار گرفتند. در مدل طراحی شده سبک های دلبستگی، معناداری زندگی و حمایت اجتماعی متغیر نهفته برونزاد (مستقل)، خودکارآمدی و جهت گیری هدف تسلطی متغیرهای نهفته میانجی و امیدواری متغیر نهفته درونزاد (وابسته) در نظر گرفته شدند. یافته ها نشان داد که به طور کلی مدل فرضی با داده ها برازش دارد. همچنین نتایج نشان داد که مولفه های حمایت اجتماعی و معناداری زندگی به طور مستقیم و غیر مستقیم، مولفه دلبستگی ایمن به طور مستقیم و مولفه دلبستگی نا ایمن اجتنابی به واسطه متغیر میانجی خودکارآمدی با امیدواری رابطه معنادار دارند. در مجموع متغیرهای پیشنهاد شده برای تبیین امیدواری، روی هم توانستند 0.46 از واریانس امیدواری را تبیین کنند.

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سندرم قبل از قاعدگی بر حافظه روزمره (حافظه در دنیای واقعی) و حافظه رویدادی (در دو مرحله یادآوری آزاد و بازشناسی)، پرداخته است. این پژوهش به عنوان یک پژوهش آزمایشی و میدانی بر روی 60 خانم مبتلا به این سندرم با میانگین سنی 33 سال اجرا شد. داده ها با روش تحلیل واریانس درون موردی (تحلیل کوواریانس) و آزمون (t) گروههای همبسته، مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. سندرم قبل از قاعدگی با تاثیر منفی بر روی عملکرد حافظه، به نوعی موجب کاهش در عملکرد حافظه روزمره و سپس افت در عملکرد حافظه رویدادی خصوصا در مرحله یادآوری آ‍زاد همراه بود. نه تنها سندرم قبل از قاعدگی به عنوان نوعی اختلال، در نوسانات خلقی و زوال حافظه موثر است، بلکه بیشترین تاثیر آن در افت عملکرد حافظه روزمره و سپس حافظه رویدادی قابل طرح است. بنابراین کنترل و درمان عوارض جسمی و روانی این سندرم به عنوان یکی از شایع ترین اختلالات زنان به منظور بهبود کارکردهای شغلی، تحصیلی و اجتماعی پیشنهاد می گردد.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش حساسیت به اضطراب و نظم جویی شناختی هیجان در اضطراب و افسردگی بود. ابتدا از میان 300 نفر مرد داوطلب شرکت در مطالعه، بر اساس نمرات شان در مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس، تعداد 41 نفر که در مولفه افسردگی DASS نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین نمونه بودند، در گروه افسرده و تعداد 52 نفر که در مولفه اضطراب DASS نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین نمونه بودند، در گروه مضطرب و به طور تصادفی تعداد 60 نفر که نمرات بالایی نداشتند، در گروه بهنجار قرار گرفتند. سپس آنها فرم کوتاه پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان و مقیاس حساسیت به اضطراب را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با روش های همبستگی پیرسون و تحلیل تشخیصی به روش گام به گام انجام شد.نتایج نشان داد که برای طبقه بندی افراد در هر کدام از گروه ها، حساسیت به اضطراب، ارزیابی مثبت، تمرکز مجدد مثبت، فاجعه سازی، سرزنش خود و دیگران، سهم پیش بینی معناداری داشتند، و حساسیت به اضطراب قوی ترین متغیر پیش بینی برای عضویت افراد در گروه ها بود. به طور خلاصه، 59.5 درصد از موارد به درستی در گروه ها قرار داده شده اند. این یافته ها نشان می دهد که حساسیت به اضطراب و نظم جویی شناختی هیجان به عنوان دو عامل مهم در آسیب شناسی روانی افسردگی و اضطراب نقش دارند که باید به هنگام روان درمانی توجه ویژه ای به آنها مبذول شود.

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه شاخص های خودبیمارانگاری و سلامت روان در مادران کودکان با نیازهای خاص و مادران کودکان بهنجار در اصفهان بود. این تحقیق از نوع توصیفی علی - مقایسه ای بود و برای انجام آن تعداد 90 نفر از مادران کودکان ناتوان (30 نفر سندرم داون، 30 نفر اتیسم و 30 نفر فلج مغزی) به روش نمونه گیری در دسترس از مراکز توانبخشی شمال شهر اصفهان و 30 نفر از مادران کودکان بهنجار به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از مدارس ابتدایی شهر اصفهان به عنوان شرکت کنندگان پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها، مقیاس خودبیمارانگاری و مقیاس سلامت عمومی گلدبرگ بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که به طور کلی، بین مادران کودکان با نیازهای خاص و مادران کودکان بهنجار از لحاظ ابعاد سلامت روان و خودبیمارانگاری تفاوت معنادار وجود دارد، همچنین مقایسه های زوجی مشخص کرد که بین مادران دارای کودک ناتوان و مادران کودکان بهنجار از نظر سلامت روان تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین، بین مادران دارای کودک فلج مغزی و اتیسم در مقایسه با مادران دارای کودک بهنجار از نظر خودبیمارانگاری تفاوت معنادار وجود دارد، اما بین مادران کودکان مبتلا به سندرم داون و مادران کودکان بهنجار تفاوتی مشاهده نشد. بر اساس یافته های این پژوهش، فشارهای روانی ناشی از داشتن فرزند ناتوان می تواند سلامت روانی و جسمانی مادران را به مخاطره اندازد و لازم است که متخصصان در هنگام ارائه خدمات به این خانواده ها این موضوع را مد نظر قرار دهند.

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی شناخت - رفتار درمانگری بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری پارکینسون بود. روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه از جامعه آماری سالمندان مبتلا به پارکینسون در نظر گرفته شد. نمونه پژوهش شامل 40 نفر، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایشی تحت درمان شناختی - رفتاری سالمندی در 10 جلسه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی - رفتاری بر کیفیت زندگی شامل سلامت جسمی، سلامت روانشناختی و روابط اجتماعی، تاثیر داشته ولی در بعد محیط زندگی تفاوت معناداری مشاهده نشد. بنابراین نتیجه گیری می شود تلاش مضاعف در جهت ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پارکینسون ضروری است و شناخت - رفتار درمانگری سالمندی موجب ارتقاء کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون می شود. بنابراین این روش را می توان در بیمارستان ها و آسایشگاه ها به عنوان یک درمان تکمیلی به کار برد.

پژوهش حاضر روابط بین روان رنجور خویی و تنیدگی تحصیلی را در پیش بینی مقیاس های بهزیستی ذهنی بررسی کرد. 175 دانشجو 77) پسر و 98 دختر) به فهرست پنج عامل (BFI)، فهرست تنیدگی دوران دانشجویی (SLSI) و مقیاس های بهزیستی ذهنی پاسخ دادند. به منظور ارزیابی الگوهای تعدیل کننده و میانجیگر در بررسی روابط بین متغیرهای روان رنجور خویی، تنیدگی تحصیلی و مقیاس های بهزیستی ذهنی، از تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که در مواجهه با تنشگرهای تحصیلی و واکنش ها به این تنشگرها (تنیدگی تحصیلی) افراد با نمره روان رنجور خویی بالا در مقایسه با افراد با نمره روان رنجور خویی پایین، در مقیاس های بهزیستی ذهنی نمرات پایین تری گزارش کردند. علاوه بر این،‌ تنیدگی تحصیلی رابطه بین روان رنجور خویی با مقیاس های عاطفه مثبت و عاطفه منفی را به طور نسبی و رابطه بین عامل روان رنجور خویی و زیرمقیاس رضایت از زندگی را به طور کامل میانجیگری کرد. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که (1 سطوح بالای روان رنجور خویی، اثر تنیدگی تحصیلی را در پیش بینی مقیاس های بهزیستی ذهنی افزایش می دهد و (2 بخشی از اثر روان رنجور خویی بر مقیاس های بهزیستی ذهنی به تجربه سطوح متفاوتی از تنیدگی تحصیلی نسبت داده می شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی احساس انسجام روانی در رابطه سبک های دلبستگی با خودتنظیمی دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم و سوم متوسطه شهرستان کازرون در سال تحصیلی 91-90 به تعداد 1319 نفر بود، که 255 نفر به عنوان نمونه، با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل؛ پرسشنامه سبک دلبستگی هازن و شیور، پرسشنامه خودتنظیمی و مقیاس تجدید نظر شده احساس انسجام فلنسبرگ بود. داده ها با بهره گیری از روش های همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک راهه، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار spss16 و Liseral مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که سبک دلبستگی ایمن و خودتنظیمی با میزان احساس انسجام روانی رابطه مستقیم و معنادار، و سبک دلبستگی دوسوگرا با احساس انسجام روانی و خودتنطیمی رابطه منفی و معنادار دارند.