جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

صورت مسئله نسبت سنت و مدرنیته ابهامات بسیاری دارد. از یک طرف معنای سنت مشخص نیست و از طرف دیگر از مدرنیته تفسیرهای گوناگونی ارائه شده است. همچنین این مسئله که مدرنیته اجتناب ناپذیر است یا نه، محل بحث است.

پس از منطق الطیر عطار، منظومه های عرفانی مهمی سروده شده است اما منطق الطیر همچنان ارزش و جایگاه خود را در میان منظومه های عرفانی حفظ کرده است. مقاله حاضر به بررسی چرایی این موضوع پرداخته و در جهت تبیین این پاسخ می کوشد که ارزش منطق الطیر ارزشی روش شناختی است چرا که عطار در منطق الطیر صورت نهایی روش شناسی مکتب عشق را مطرح کرده است.

یکی از نگرشهای کلاسیک و متداول به ادبیات «هنر» شمردن آن است. معنای چنین نگرشی این است که اثر ادبی تمامی خصوصیات اثر هنری را داراست. از این دیدگاه همچنان که اثر هنری اثری یکه و منحصر به فرد و تکرار ناپذیر است اثر ادبی نیز چنین خصوصیاتی دارد. اما این «منحصر به فرد بودن» و «تکرارناپذیر بودن» از چه چیزی ناشی می شود؟ به نظر مدافعان این نگرش، هنر و ادبیات حاصل وضع روحی منحصر به فرد هنرمند است. این وضع روحی از جنسی نیست که بتوان آن را بازگفت. به طوری که حتی خود هنرمند نیز از پاسخ گویی به این سوال که در فرآیند آفرینش اثر هنری بر او چه گذشته است، باز می ماند. علت شیفتگی و توجه بیش از حد مدافعان نگرش مورد بحث به هنر و ادبیات را باید در همین نکته جستجو کرد. طبعا اثر منحصر به فرد و تکرارناپذیر از آثار و پدیده های عالم زندگی که معمولی و پیش پا افتاده و تکرارپذیر به نظر می آیند بهتر است. نتیجه چنین دیدگاهی است که دانشوری می گوید: «به نظر من سیبی که نقاش می کشد، به مراتب از آن سیبی که در واقعیت وجود دارد زنده تر است. چون ذهن و روح بشری به آن اضافه شده است.» در این مقاله سعی خواهیم کرد با به چالش کشاندن ایده وضع روحی خاص هنرمند در آفرینش اثر هنری و تکرار ناپذیری آن، دیدگاه فوق را مورد نقد قرار دهیم و با بهره گیری از نظریه های پسامدرن و پساساختگرا بر پرداختن به جهان واقعی تأکید کنیم. از این دیدگاه عالم زندگی بیش از عالم هنر و ادبیات زیبایی و ابهام دارد و لذا «حقیقت و زیبایی» را بیش از آنکه در هنر جستجو کنیم باید در جهان واقعی به نظاره بنشینیم.

از جمله مهم ترین پرسش های قابل طرح در مورد کوجیتوی دکارت این سوال است که گذر دکارت از "فکر می کنم" به "هستم" بر چه اساس و مبنایی است؟ به بیان دیگر نوع و سنخ این گذر چیست؟ مواردی که دکارت تحت عنوان: اطمینان دارم، علم به هستی ام دارم، اراده آزاده دارم (اراده می کنم یا آزادم)، فریب می خورم، شک می کنم و ... جگونه و بر اساس چه فرآیندی به "هسم" منجر می گردد؟ انکشاف کوجیتو بر جه مبنایی حاصل می شود؟

من متولد سال 1341 هستم و تا پایان تحصیلات دوره متوسطه ساکن اصفهان بودم. سوال من این است که با اندیشه‌های ابو زید چگونه آشنا شدید،مهمترین و اساسی‌ترین نظر او راچه می‌دانید و از نقاط قوت و ضعف اندیشه‌های ابو زید چه نکاتی را قابل طرح می‌دانید؟ در مدت مسئولیتم در دفتر مطالعات اسلامی،با اندیشه‌های متفکران عرب و مستشرقان سر و کار بیشتری پیدا کردم و وقتی برای اولین بار در سال 77 به لبنان سفر کردم، در جراید و رسانه‌های لبنان مسأله تکفیر ابو زید و طلاق اجباری همسرش بسیار مطرح بود.

این کتاب طبق گفتۀ مولف آن گزارشی از حکمة الاشراق سهروردی و تطبیق آراء او با آراء ابن سینا سهروردی است. البته با مطالعۀ کتاب روشن می شود که کتاب بیشتر تطبیق آراء سهروردی با آراء ابن سینا و نقد آراء سهروردی و برتری دادن ابن سینا به سهروردی است و گزارش حکمة الاشراق به ترجمه عباراتی از کتاب خلاصه می شود.

کتاب لامبدا را به حق اوج مابعدالطبیعه دانسته اند. ارسط. نام "الهیات" را بر عالی ترین علم نهاده است، یعنی علم به آن نوع موجود که وجود جوهری و قایم به ذات عاری بودن از هرگونه تغییر ترکیب می کند؛ و در این کتاب است که ما تنها رسالۀ نظام مند او را در الهیات می یابیم. در آثار دیگر ارسطو نیز قطعاتی وجود دارد که پرتو ارزشمندی بر آراء الهیاتی او می افکند؛ و قطعاتی هم موجود است که وی در آنها آشکارا خود را با آراء عصر خویش هماهنگ می سازد.

به اعتقاد این حکیم، در بین موانع شناخت حقیقت و کسب معرفت،تقلید و تعصب مهم‌ترین و سهمناک‌ترین نقش را دارد؛و از همین دیدگاه است که وی بارها زیانهای عقاید ناشی‌ از تقلید پدران و استادان و پیشوایان را که در دلهای فرزندان و شاگردان و پیروان ریشه‌ دوانیده و با تعصب آمیخته باز نموده؛ و ایستائی و سکون،و جمود ورزیدن بر صورت و قشر، و دوری از مقالات و عالم خرد و معنی را از لوازم آن دانسته؛ و نادرستی‌ روشهای مبتنی بر تقلید و تعصب را که حتی متشرعان صالح و مقید به احکام دین را از شناخت حقیقت بازمی‌دارد، با استفاده از دلایل و مقدمات استوار ثابت نموده است؛ و اهمیت این جنبه از حکمت او وقتی آشکار می‌شود که بدانیم او در روزگاری و در محیطی به این کار خطیر برخاسته که تقلید، استوارترین رکن هرگونه اعتقاد و معرفت‌ به شمار می‌رفته؛و مقابله با آن تعرض و تجاوز به حریم مقدسات تلقی می‌شده؛و مرتکب چنین کبیره‌ای محکوم به سخت‌ترین کیفرها بوده است؛و صدرا به همین جرم‌ -با همهء مقام عظیمی که در عالم دانش داشت،و با وجود آن پایگاه اجتماعی نیرومند که خاندانش داشتند-سالها از عمر خود را به آوارگی در گوشهء انزوا گذرانید و با انواع‌ گرفتاریها و رنجها دست به گریبان بود.

"حافظ برتر کدام است؟" اثر ارزشمند، از حافظ شناس معاصر، دکتر رشید عیوضی، دربارۀ بررسی اجمالی کیفیت ضبط های نسخ چهارگانۀ چاپی از دیوان خواجه حافظ که یکی از آن نسخه ها به تصحیح خود استاد بر پایۀ هشت نسخۀ کامل و کهن خطی است که توسط نشر صدوق تهران به سال 1376 انتشار یافته است.

در اوایل انقلاب،توجه خاصی به فلسفه اسلامی شد و این توجه از یکی دو دهه قبل از آن به وجود آمده بود. در این دهه‌ کربن در تهران بود ولی آن جلسات خاصی که با علامه برگزار می‌کرد مربوط به دهه 40 است که افرادی مانند دکتر شایگان و دکتر نصر در آنها حضور داشتند. فردید درعین‌حال که برای فلسفه‌ اسلامی ارزش قائل بود و خود را در داخل این فلسفه و بهره‌مند از آن می‌دانست ولی در عین‌ حال می‌دانست که باید چیزهای دیگری بیاید و اضافه شود.