آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

Studies in Medieval Islamic Intellectual Traditions (مطالعاتی در باب سنّت‌هایِ عقلانیِ اسلامی در قرون میانی) مجموعه مقالاتی است که با محوریت متون کهن فرق و جریانهای فکری مختلف به ویژه زیدیه و معتزله به قلم زابینه اشمیتکه و حسن انصاری به زبان انگلیسی نوشته و در سال ۲۰۱۷ بازنشر شده است. اخیرا دکتر محمدکاظم رحمتی چند مقاله مرتبط با زیدیه از این مجموعه را به فارسی برگردانده و در کتابی با عنوان مطالعاتی در تاریخ زیدیه منتشر کرده است.

این کتاب گزارش مواجهة سیدمحمّد مهدی بروجردی طباطبایی مشهور به بحرالعلوم (1155- 1212 ق.) دانشمند امامی مذهب با یهودیان ذوالکفِل (شهری در سی کیلومتری جنوب حلّه میان نجف و کربلا) در سال 1211 ق. است. متن عربی کتاب بسیار کوتاه است و در ادامه گزارش فارسی آن نیز آمده است. نگارش گزارش متن عربی کتاب در سال 1221 ق. و متن فارسی آن در 1252 ق. به پایان رسیده است. متن مناظره بیشتر پیرامون انتقاداتی است که سید بحرالعلوم دربارة محتوای تورات مطرح می‌کند، مسائلی مانند گوساله‌پرست‌شدن قوم بنی‌اسرائیل و عبادت بتان، تحریف تورات، قصة لوط و دو دختر او و ... . این مسائل در نهایت یهودیان را به تأمل در عقاید دینی خویش وامی دارد. شایان ذکر است که مصححان کتاب مقدمة ارزشمندی دربارة کتاب، نسخه‌ها، و روش تصحیح آن نوشته‌اند؛ همچنین متن مقدمة انگلیسی نیز در انتهای کتاب آورده شده است.

نصیرالدین طوسی، پس از جدا شدن از اسماعیلیه در حدود 654 هجری، چندین اثر را با هدف اعلام کناره‌گیری از عقاید اسماعیلی از جمله مصارع المصارع و... تالیف کرد. وی سپس در آخرین سال‌های حیات خویش دو رساله‌ی کلامی مختصر به نام "تجرید الاعتقاد" و "قواعد العقائد" را تالیف کرد. این دو رساله خیلی زود معروف شدند و تاثیر شگرفی در آثار بعدی شیعه‌ی دوازده‌امامی گذاشتند. طوسی در این دو اثر بحث‌های کلامی را با واژگان، روش‌شناسی و شیوه‌ی فلسفی درآمیخته و شماری از مفاهیم فلسفی را در مباحث خویش داخل کرده است که با آموزه‌های کلامی امامیه سازگارند. بخش مربوط به امامت در قواعد العقائد شرح مفصلی از عقاید اسماعیلی، به همراه بحث‌های گسترده درباره‌ی نظر غلات، کیسانیه، امامیه، زیدیه و اهل سنت در این‌باره است. بر کتاب قواعد العقائد شرح‌های متعددی نوشته شده است، از جمله‌ی آن‌ها "کشف المعاقد فی شرح قواعد العقائد. تالیف محمود بن علی بن محمود الحمصی الرازی معروف به "تاج رازی"، حکیم شیعه در قرن هشتم هجری قمری است. تاج رازی این شرح را به ارتنا، فرمانده‌ای از نژاد اویغور، تقدیم کرده است که از سوی ابوسعید ایلخان منصوب شده بود و بعدها فرمانروای بلامنازع مناطق مرکزی آسیای صغیر شد. هدف اصلی قواعد و همین‌طور شرح آن توصیف عقاید فرق است که به زبان عربی نگاشته شده است. کتاب حاضر به صورت چاپ عکسی از روی نسخه‌ی خطی کتابخانه‌ی دولتی برلین، تنها نسخه‌ی موجود این شرح، فراهم گردیده است.

کتاب حاضر نسخه برگردان دو مجموعه خطی از آثار ابن‌ابی‌جمهور احسائی اندیشمند شیعی است که اصل آن در کتابخانه مدرسه مروی در تهران است. در مقدمه کتاب، ویژگی‌های متن‌شناختی و نسخه‌شناختی هریک از رساله‌های نه‌گانه معرفی شده است و در ادامه، نخست به زندگی ابن‌ابی‌جمهور اشاره می‌شود و سپس گاهشمار پژوهش‌های جدید در باب زندگی و آثار این اندیشمند خاطر نشان می‌گردد. «ابن ابی جمهور احسائی» از متکلمین امامی مذهب سدة دهم هجری است که ضمن سفرهای فراوان، مشهد را پایگاه تدریس خود قرار داده بود و در آن‌جا با دانشمندان اهل سنت نیز به مناظره می‌پرداخت. مجموعة حاضر مشتمل است بر نه رساله از آثار ابن ابی جمهور که از نسخه‌های خطی آنها عکس گرفته شده و در دو بخش تنظیم گردیده است. بخش اول این مجموعه دارای شش رساله است که به ترتیب عبارت است از: رساله (1) اثر اصلی ابن‌ابی‌جمهور مسلک الافهام فی علم الکلام است که پس از استقبال علاقه‌مندان از آن، خود وی شرحی بر آن نگاشته است با عنوان المجلی. همچنین ابن‌ابی‌جمهور به نگارش حاشیه بر مسلک الافهام با عنوان النور المنجی من الظلام همت گمارده است. مسلک الافهام دارای دو بخش اصلی در باب توحید و افعال حق تعالی است.   رساله (2) قبس الاقتداء فی شرائط الافتاء و الاستفتاء رساله‌ای است در تأیید اجتهاد و نفی تقلید از مردگان و شرایط فتوا دادن و درخواست کردن فتوا. رساله (3) کاشفة الحال عن احوال الاستدلال رساله‌ای است مفصل در باب اصول فقه با یک مقدمه و پنج فصل. رساله (4) البوارق المحسنیة لتجلی الدرة الجمهوریة این رساله در شرح اثر دیگری از ابن ابی جمهور با عنوان الدرة المستخرجة من اللجة فی الحکمة است. رساله (5) ذکر مستحقی الزکوة. رساله‌ای است مختصر در تفسیر آیة شصت از سورة توبه. رساله (6) رسالة فی النیة و ذمّ الوسواس فیها. رساله‌ای است در باب نیت در اعمال.   بخش دوم این مجموعه نیز دارای سه رساله است که به ترتیب عبارتست از: رساله (1) الرسالة البرمکیة فی فقه الصلاة الیومیة این رساله اثری است فقهی در باب احکام نمازهای روزانه.  رساله (2) المشهدیة فی الاصول الدینیة و الاعتقادات الحقیة بالدلایل الیقینیة رساله‌ای است مختصر در اصول دین. رساله (3) عروة المستمسکین بأصول الدین رساله‌ای است مختصر و منحصر به فرد در اصول دین و همانند مسلک الافهام در دو بخش توحید و افعال حق تعالی.   در پیشگفتار بیست‌و دو صفحه‌ای کتاب به انگلیسی ضمن بررسی زندگی و آثار ابن‌ابی‌جمهور احسائی خاطر نشان می‌شود که برخی از اندیشمندان اسلامی مانند شهرزوری به نگارش زندگی‌نامه اندیشمندان پیشین و به ویژه استاد خود سهروردی اهتمام کرده‌اند، از این رو می‌توان از رهگذر این نوع نگارش‌ها به زوایای پنهان زندگی و آثار آنها دست یافت. اما در باب زندگی و آثار ابن ابی جمهور بیشتر منابع همان آثار برجای مانده و اجازه‌های صادر شده از وی است. اشمیتکه بر پایة آثار و اجازات ابن ابی جمهور کوشیده است بخش‌هایی از رخدادهای زندگی وی را آشکار سازد. همچنین یکی از اجازات وی را که برای محمد بن صالح الغروی در دهم جمادی الاول در مشهد صادر شده است در هفت صفحه تصحیح و به چاپ رسانده است. در پایان بخش اول و بخش دوم کتاب، فهرستی از آیات، احادیث، اشعار، اعلام، مکان‌ها، اقوام و مذاهب، و کتاب‌ها قرار دارد.

«خلاصة النظر» از جمله کتاب‌های نویافته‌‌ای است که به نویسنده‌‌ای امامی‌مذهب و ناشناخته تعلق دارد. شواهد نشان می‌دهد که نویسندۀ این کتاب در دورۀ میانی سدۀ ششم و هفتم هجری زندگی می‌کرده و برخی مستشرقان در یک ادعایی نه چندان محکم، معتزلی بودن نویسنده و پیروی او از مکتب متأخر معتزله -یعنی مکتب ابوالحسین بصری- را مطرح کرده‌اند. در واقع، نویسندۀ کتاب، به سنت کلامی پیشین امامیه - ‌‌‌به طور عمده اندیشۀ شیخ مفید- نیز تعلق خاطر داشته است. کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و هشت باب است که هر باب خود مشتمل بر مسائلی است. فصل‎بندی و چینش مباحث کتاب، شبیه فصل‎های برخی از متون کلامی سده چهارم و پنجم هجری است. مهم‎ترین ابواب آن عبارتند از: اثبات صانع، صفات، عدل، تکلیف، وعد و وعید، نبوت، امامت، امر به معروف و نهی از منکر، آجال و ارزاق