جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از این رساله، بررسی تطبیقی روند حرکت اسلام از یکسو و مسیحیت از سوی دیگر در کشور غنا از سال میلادی ‎۱۸۵۰میلادی تاعصر حاضر است. تحقیق حاضر، بااستفاده از روش کتابخانه ای انجام و در سه بخش تنظیم شده است: بخش اول، اسلام در غنا را از سال ‎۸۵۰ م تاکنون در سه فصل بیان می کند. بخش دوم نیز در دوفصل به مسیحیت درغنا از سال ‎۱۸۵۰ک تا به امروز می پردازد. درنهایت، آخرین بخش به نتیجه گیری از حرکت اسلام و مسیحیت در غنا از سال ‎۱۸۵۰ ک تاکنون اختصاص دارد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد، مسیحیت اگرچه دارای قدمت کمتری نسبت به اسلام در غنا است، اما توانسته است تاکنون گوی سبقت رابرباید. از بررسی وقایع مربوط به دو دین روشن می شود که پیروزی مسیحیت در کشورغنا و نیز در بسیاری از نقاط آفریق، مرهون روشهای تبلیغی است که توسط دستگاههای تبلیغی این دین اتخاذ شده است. درمقابل، شکست اسلام در غنا در مقایسه با مسیحیت به علت شیوه های نادرست و نامناسب تبلیغی بوده است. ازدیگر دلایل مهم پیروزی مسیحیت دراین کشور، تفوق غرب برکشورهای اسلامی است که به تدریج پس از رنسانس پیشرفت چشمیگری کرد. همچنانکه برتری اسلام و مسلمانان درحدود قرن هشتم و نهم میلادی یکی از دلایل بسیاری قوی درنشر اسلام در شمال و غرب آفریقا بوده است . از حدود سال ‎۱۹۰۰ میلادی مسیحیت توانست با جبران ضعفهای گذشته، جایگاه خود را حداقل در غنا بازیابد. اگرچه پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران حرکتی نو و تحول و حیاتی دوباره در مسلمانان غنا مشاهده می شود، لکن هنوز نتوانسته حرکت مسیحیت را دراین کشور تحت الشعاع قرار دهد. برای نشر اسلام، توجه ب شیوه های موفق ب کارگرفته شده توسط مسلمانان و مسیحیان می تواند تا حدی راه گشا باشد و پرهیز از ضعف های تبلیغی این دو دین نیز می تواند در تبلیغ اسلام موثر واقع شود. امروزه ضعف عمده در جناح اسلام، عدم حرکت علمی تبلیغی است به عبارت دیگر علیرغم تحولات جهانی در شیوه های تبلیغی هنوز مسلمانان با توسل به روشهای سنتی سعی در مقابله با سیل عظیم و بسیار قوی تبلیغات نوین دارند. مسلمانان به واسطه عدم شناخت دقیق از مخاطبین خود، همواره در نشر اعتقاداتشان با ضعف روبرو بوده اند و تنهاراه، مسلح شدن به سلاح تبلیغات نوین است.

هدف از این پایان نامه، بررسی رابطه دیانت و سیاست در اسلام و مسیحیت است . تحقیق حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای انجام یافته و مباحث آن در سه فصل تنظیم شده است. فصل اول، به لحاظ اهمیت خاص معانی و ابعاد دین و دولت، ضمن ارائه تعاریفی از واژه های دین و دولت به طور کلی به بررسی فرضیه های گوناگون در خصوص خاستگاه آنها می پردازد. فصل دوم، با طرح موضوع دولت در اسلام، نخست زمینه های تاریخی تکوین دولت در اسلام و سپس ماهیت آنرا از جنبه های " تئوریک" و بر اساس دیدگاه شیعه و سنی مورد بررسی قرار می دهد. درفصل سوم، رابطه دین و دولت در عالم مسیحیت مورد بحث قرار گرفته و ضمن بیان تاریخی تکوین مسیحیت، به بررسی چگونگی تکوین و رشد سازمان کلیسا و نقش آن در تحولات قرون وسطی و رابطه آن با پادشاهان و شرح نظرات اندیشمندان این قرون پرداخته می شود. بر اساس یافته های تحقیق، اسلام دینی سیاسی است که امور شخصی را از مسایل اجتماعی جدا ندانسته و با هدف حاکمیت قانون الهی بر همه ابعاد زندگی بشر، تکالیف سیاسی را برای مسلمین واجب داسنته است. اصولا" در اسلام، تمایز میان قدرت دنیوی و روحانی بی معنی است. از طرف دیگر، اگرچه در عالم مسیحیت نهاد مذهبی کلیسا با نسخه برداری از سازمانهای عرفی امپراطوری روم و با نظامی سلسله مراتبی از روحانیان شکل می گیرد و وظیفه اصلی خود را پرداختن به امور روحانی و اخلاقی مسیحیان می داند، اما در اسلام هیچگاه نهادی برای انجام این وظایف شکل نگرفته است و " کارشناسان دینی" دارای مقام قدسی نبوده و طبقه خاصی برتر از دیگران مورد توجه نبوده است. در اسلام اهداف سیاست، جزیی از اهداف دین بوده و هدف نهایی آن، سعادت و تکامل انسان در دو جهان است. به طور کلی ، با مقایسه زمینه های ظهور مسیحیت و اسلام و ماهیت آنها اینگونه نتیجه گیری می شود که اسلام دینی است که تصور اجرای احکام آن در جامعه موجب تصویق" سیاسی بودن" آن خواهد شد، اگرچه مسیحیت ظاهرا" به احکام اجتماعی نپرداخته و تشکیل حکومت نداده و داعیه دخالت در سلطه دنیوی را نداشته است.

مطالب این پژوهش در پنج بخش به نگارش در آمده است: در بخش اول با عنوان تاریخچه مسیحیت، شرح حال حضرت مسیح و سیر گسترش مسیحیت و انشعاب در آن باز گفته شده و در بخش دوم تحت عنوان کتاب مقدس مسیحیان اناجیل چهارگانه مرقس، متی، لوقا و یوحنا و نیز انجیل برنابا معرفی گردیده است؛ بخش سوم، حضرت مسیح در عهد جدید و قرآن نام دارد و در آن زندگی حضرت مسیح از نگاه اناجیل و سپس از منظر قرآن بررسی شده است؛ بخش چهارم به اعتقادات مسیحیت اختصاص دارد و در آن از تثلیث و عروج حضرت مسیح از نظر عهد جدید و قرآن سخن رفته است؛ بخش پنجم درباره نحوه برخورد مسیحیان با آیات قرآن کریم است و در آن رفتار مسیحیان با قرآن از دیدگاه قرآن کریم و نیز تاریخ اسلام بررسی شده است.

در این تحقیق در صدد بیان موارد گفت گو بین تشیع و مسیحیت هستیم. ابتدا در مقدمه شواهدی بر لزوم گفت گو از آیات و سیره معصومین (ع) از جانب تشیع و شواهدی از شورای واتیکانی دوم و سیره بزرگان مسیحیان، از جانب مسیحیت، ذکر می کنیم و سپس در فصل اول به تعریف، هدف، ضرورت، انواع، جایگاه، شرایط و موانع گفت وگو طبق نظر شیعه و مسیحیت می پردازیم. در فصل دوم نیز به بیان موارد گفت گو بین اسلام و مسیحیت در تاریخ می پردازیم و تحت سه عنوان کلی گفت وگوی حاکمان مسلمان با مسیحیان، گفت گوی حاکمان مسیحی با مسلمانان و گفت وگوی بزرگان اسلام و مسیحیت بحث می کنیم. سپس در فصل سوم با بیان موارد گفت وگو بین معصومین (ع) و مسیحیان، آن را در دو قسمت پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) بررسی می کنیم. در فصل چهارم نیز، با معرفی زندگی نامه علما، به بیان ردیه ها، مناظرات و گفت وگوهای علمای بزرگ شیعه با مسیحیان در تاریخ اشاره می کنیم و در فصل پنجم نیز دیدارهای شیعیان با مسیحیان را در قرن اخیر با ذکر محل، تاریخ و موضوع نشست ها بررسی می کنیم و قبل از ذکر موارد گفت و گو، فرقه ها و نهادهای مسیحی طرف گفت و گو را معرفی می نماییم. در پایان به روش شناسی سیره معصومین (ع) و علما با مسیحیان می پردازیم و در پایان، امیدواریم که با رعایت این اصول که از سیره معصومین و علما به دست می آید، بتوانیم با دیگران، به گفت وگوی صحیح و توأم با احترام متقابل و به قصد شناخت بیشتر، بپردازیم ما گفت وگو را تنها راه برون رفت از مشکلات فعلی جهان می دانیم. هدف از تدوین این تحقیق روشن ساختن این حقیقت است که: اسلام دین گفت گو است نه شمشیر.

در این پایان نامه ، مطالبی پیرامون علل و عوامل نفوذ آیین مسیحیت به شبه جزیره عربستان و شرایط زندگی مسیحیان در آن جا ، از سال اوّل هجری تا سال چهلم هجری توضیح داده شده است و آثار این دین بر اعراب و نحوه زندگی آنان مشخص گردیده است. در ابتدا ، زمینه های ورود این آئین به شبه جزیره عربستان بررسی شده است .با توجه به این نوشتار ، می توان دریافت که با نفوذ آیین مسیحیت در عربستان ، گروهی از اعراب در منطقه نجران و دومة الجندل با اعتقاد به طبعیت الهی حضرت مسیح(ع) ومسیحیت در حجاز با اعتقاد به بشری بودن وی،به آن جذب شدند و از بت پرستی به این دین الهی روی آوردند. این گروه تمام خصوصیت ها و فرهنگ مسیحی را در زندگی خود نهادینه کردند و آن را به کار بردند ، تا زمانی که در سرزمین عربستان ، آئینی توسط حضرت محمّد (ص) بر مردم ابلاغ گردید که دینی الهی و کامل بود. رسول الله (ص) نیز ، آنان را به دین مبین اسلام دعوت کرد و اعراب نصرانی بر اساس پیمان هایی که با حضرت محمد (ص) منعقد کردند ، به عنوان اهل ذمه شناخته شدند و خداوند کریم مسلمانان را به دوستی با مسیحیان تشویق نمود ، امّا عقایدشان را مورد نقد قرار داد که در بسیاری از آیه های قرآن آشکار است . بعد از وفات پیامبر اسلام (ص) ، ارتباط مسلمانان با مسیحیان در اثر گسترش قلمرو اسلامی به خارج از شبه جزیره عربستان افزایش یافت و ارتباط خلافت صدر اسلام با مسیحیت بیشتر شد ، به گونه ای که شامل گروه زیادی از اعراب نصرانی می شد و این ارتباط با قراردادهایی منعقده بین مسلمانان و اعراب نصرانی ، محکمتر شد . هرچند ناملایمت ها و فشارهای مختلفی نیز بر این اعراب اعمال می گردید. در این رساله ، سعی شده که موضوع مسیحیت و علل و عوامل نفوذ آن به شبه جزیره عربستان و ... طی سه دورة تاریخی یعنی پیش از اسلام ، زمان حیات حضرت محمّد (ص) و بعد از وفات پیامبر (ص) تا سال چهلم هجری بررسی گردد و موقعیت و ارتباطات پیامبر (ص) و خلفاء صدر اسلام با اعراب مسیحی و سرانجام کار آنان با مسلمانان تحلیل شود.