جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سنگ های مرزی اندیشه به دنبال دفاع از منطق کلاسیک در برابر تعدادی از حملات با شخصیتی گسترده ضد رئالیستی است. ایان رامفیت با بسیاری از مقدمات زیربنای این حملات موافق است. در واقع، او برخی از آنها را چالش‌های مؤثری برای برخی از اصول معناشناسی کلاسیک، به‌ویژه اصل دو ظرفیتی می‌داند. با این حال، او استدلال می کند که آنها در برابر خود منطق کلاسیک بی اثر هستند. کتاب با در نظر گرفتن این مشکل کلی شروع می شود که چگونه تعارضات بر سر قوانین منطقی ممکن است به طور عقلانی مورد بحث و داوری قرار گیرد. این منجر به در نظر گرفتن ماهیت منطق می‌شود: رامفیت ویژگی‌های خاصی را شناسایی می‌کند که پیامدهای منطقی را از سایر روابط پیامدها مشخص می‌کنند، و او استدلال جدیدی را برای این تز باستانی ارائه می‌کند که یک عنصر مودال در مفهوم نتیجه منطقی وجود دارد. او به جای تعیین کامل جهان های ممکن، نظریه ای را در مورد آن عنصر مودال از نظر احتمالات ناقص توسعه می دهد. سپس برخی از استدلال‌های قوی در ابتدا علیه اعتبار برخی قوانین منطقی کلاسیک در پرتو این گزارش منطق تحلیل می‌شوند. در سرتاسر، به جدا کردن خطوط استدلال ضد کلاسیک توجه می شود که اگرچه متمایز هستند، اما اغلب با هم اجرا می شوند یا اشتباه گرفته می شوند. این تجزیه و تحلیل، به عنوان محصول فرعی، نظریه های معنایی را برای تعدادی از حوزه های مشکل دار گفتمان به دست می دهد. این حوزه ها شامل صحبت ما در مورد ذرات زیر اتمی، در مورد نامتناهی، در مورد بی نهایت کوچک، در مورد مجموعه ها، و گفتمان مبهم است. رامفیت با دفاع از موضع خود مبنی بر پذیرش منطق کلاسیک و در عین حال رد دو ظرفیتی، در برابر استدلال ارسطو که یک منطق دان کلاسیک به دو ظرفیتی متعهد است، به پایان می رسد. هدف نهایی رهایی منطق کلاسیک از دست مرده معناشناسی کلاسیک است.

ترجمه ماشینی : موضوعی که این کتاب به آن اختصاص دارد، تقلیل گرایی است، نه کاهش. تفاوت در پذیرش این دو فرقه، بر خلاف آنچه در نگاه اول به نظر می رسد، فقط یک موضوع ترجیحی بین یک اصطلاح انتزاعی تر (تقلیل گرایی) یا یک اصطلاح ملموس تر (تقلیل) برای نشان دادن یک موضوع نیست. در واقع، تفاوت بین یک دکترین فلسفی (یا شاید صرفاً یک اصل یا ادعای فلسفی) و یک رویه علمی است. البته این به معنای جدایی این دو میدان نیست. آنها فقط متمایز هستند، و این به این معنی است که آنها نیز احتمالاً مرتبط هستند. با این حال، اگر حداقل برای درک بهتر چگونگی و چرایی ارتباط آنها، به طور جداگانه آنها را در نظر بگیرید مفید است. فقط برای ارائه اولین مثال از تفاوت، می‌توان یادآور شد که یک آموزه فلسفی چیزی است که ادعا می‌کند و به این ترتیب، بحث‌برانگیز است و به نوعی باید به چالش کشیده شود. از سوی دیگر، رویه علمی چیزی است که به طور مشخص وجود دارد، و به این ترتیب باید قبل از هر چیز توصیف، تفسیر، درک، تعریف دقیق و تحلیل انتقادی شود. این کار ممکن است منجر به کشف محدودیت‌های این روش، یا راه‌های معینی برای تصور یا تعریف آن شود، اما واقعاً به چالش کشیدن آن منجر نمی‌شود.

ترجمه ماشینی: این کتاب یک تعمیم بدیع از معناشناسی جهان ممکن به نام «معناشناسی خط جهان» را توسعه می‌دهد که جهان‌ها و پیوندهای بین اشیاء محدود به جهان (خطوط جهان) را به‌عنوان جنبه‌های مستقل متقابل معناشناسی معین می‌شناسد. این کتاب با پرداختن به طیف گسترده‌ای از سؤالات حیاتی برای بحث‌های معاصر در منطق و فلسفه زبان و ارائه ابزارهای جدید برای زبان‌شناسی نظری و بازنمایی دانش، پارادایم کاملاً جدیدی را در معناشناسی وجهی پیشنهاد می‌کند. این چارچوب از نظر فلسفی انگیزه دارد و ساختار خطوط جهان را به عنوان پیش‌شرط گفتگوی مودال در نظر می‌گیرد. نویسنده تجزیه و تحلیل یکنواختی از کمی سازی افراد (اشیاء فیزیکی) و ابژه های فکری (اشیاء عمدی) ارائه می دهد. شرح معنایی معنای سخن گفتن از اشیاء غرض‌آمیز، نور تازه‌ای را بر گزارش‌های غرض‌ورزی و تفکر مفرد در فلسفه ذهن می‌افکند و بینش‌های بدیعی را درباره معناشناسی افعال متعدی فاش می‌کند.