جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تصوف، ژرف بخشیدن به معنای عقیدتی و پی بردن به معانی نهفته در ظاهر شریعت و تأمل در حالات دنیوی انسان و تأویل و تفسیر راز و رمز و روکردن به ارزش‌های نهفته در اسرار و سرانجام پیروزی معنا بر لفظ است. در کتاب حاضر، سعی بر آن است تا مرحلة نخست از مراحلِ تصوف اسلامی از ابتدا تا پایان قرن دوم هجری، مورد بررسی قرار گیرد. از این رو نخست، تعریفی از تصوف ارائه می‌شود. سپس، تأثیر عوامل بیگانه بر تصوف اسلامی مطرح و موضع فقیهان و متکلمان در برابر صوفیان شرح داده می‌شود. در پایان نیز گرایش‌های صوفیانة برخی از اصحاب پیامبر به همراه بزرگان صوفیة قرن دوم هجری بیان می‌شود.

الحكمة الخالدة، كتابى است در حكمت عملى، تأليف ابوعلى مسكويه (متوفى 421ق) حكيم، مورخ و اديب عهد آل بويه. اين كتاب، اندرزنامه‌اى است شامل ادب و حكمت اقوام ایرانى، هندى، عرب و رومى؛ به همين سبب، گاهى آن را «آداب الفرس و الهند و العرب و الروم» نيز ناميده‌اند. زبان اين اثر، عربى است و آنچه آقابزرگ تهرانى و خوانسارى درباره فارسی بودن آن گفته‌اند، ظاهراً مربوط به ترجمه‌اى عربى از جاويدان‌خرد هوشنگ است كه مسكويه آن را به فارسی برگردانده است. / هدف مسكويه، از نگارش اين اثر، تربيت و ارشاد نفوس جوانان و دوستداران حكمت بوده است. / ساختار: اين كتاب، مجموعه گفتارهایى بدون ترتيب به نظر مى‌رسد، اما در حقيقت نویسنده از ميان منابعى كه در اختيار داشته، آنچه را با فرهنگ ایرانى و اسلامى تناسب بيشترى داشته، برگزيده است؛ چنان‌كه از جهت كمّى، بيشترين تعداد پندها به مردم عرب و مسلمانان اختصاص دارد و حكمت‌هاى ایرانيان و روميان و پندهاى نقل‌شده از حكماى هند در مرتبه بعد قرار دارند. / مطالب اين كتاب را مى‌توان از جهت صورى در سه قالب حكمت، وصيت و تمثيل طبقه‌بندى كرد؛ حكمت‌ها همگى جملات اسميه‌اند؛ وصايا گفتارهایى هستند خطاب به كسى يا گروهى و تمثيل، بهره گرفتن از رمزها و نمادهاست كه در لوح قابس (گفتگويى ميان قابس، يكى از شاگردان سقراط و شخصى نامعلوم) آمده است.