جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : فردریش شلایرماخر (1768-1834) اغلب به عنوان پدر الهیات مدرن شناخته می شود که به دلیل تلاشش برای آشتی دادن آموزه های سنتی مسیحی با انتقادات فلسفی و اکتشافات علمی شناخته می شود. علیرغم تأثیر آثار او بر شخصیت های مهمی مانند کارل بارت، او تا حد زیادی توسط الهیدانان معاصر نادیده گرفته شده است. این کتاب با تمرکز بر آموزه گناه شلایرماخر، نشان می دهد که چگونه شلایرماخر نه تنها بد تعبیر شده، بلکه دست کم گرفته شده است، و سزاوار بررسی مجدد انتقادی است. این کتاب با توجه به سه موضوع به شلایرماخر در مورد گناه می پردازد: یکی، قدرت آن در گذر از یک معضل غیر قابل حل فرااخلاقی در قلب بحث های مدرن در مورد گناه. دو، سازگاری مورد نظر آن با علوم طبیعی. و سه، ارزیابی مجدد جایگاه آن، و بنابراین جایگاه شلایرماخر، در تاریخ الهیات. این کتاب مشکلاتی را که به طور همزمان از علوم طبیعی، الهیات اعتراف، اخلاق و متافیزیک ناشی می‌شوند را در یک گزارش واحد و یکپارچه با استفاده از اندیشه‌ای که شلایرماخر مطالعه نشده از جزم‌شناسی او یعنی ایمان مسیحی حل می‌کند، حل می‌کند. بر خلاف گزارشی که گاهی از الهیات مدرن ارائه می‌شود و با گسست از «متافیزیک یونانی» مشخص می‌شود، روایت شلایرماخر با بازیابی تفکر باستانی و نه برانگیزاننده در خدمت گزارشی از گناه که برای علم طبیعی کافی است، کاملاً در تضاد قرار می‌گیرد. این یک کشف مجدد حیاتی یک صدای بنیادی در الهیات است. به این ترتیب، برای محققان الهیات مدرن، اخلاق الهیات و تاریخ مسیحیت مدرن بسیار جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : فیلسوفان مدرن با الهام از ماکیاولی معتقد بودند که تنش بین اهداف تقوای کتاب مقدس و اهداف زندگی سیاسی باید به نفع امر سیاسی حل شود، و آنها سعی کردند آموزه های سنتی مسیحی را برای خدمت و تثبیت زندگی سیاسی بر این اساس بازسازی و تحدید حدود کنند. این جلد به بررسی استدلال‌های آن دسته از متفکرانی می‌پردازد که در دوره‌های اولیه مدرن و مدرن تلاش کردند تا مسیحیت را به یک دین مدنی تبدیل کنند. مقالات این مجموعه که از ماکیاولی شروع می‌شود و تا الکسیس دو توکویل ادامه می‌یابد، به تفصیل روش‌هایی را توضیح می‌دهد که این فیلسوفان از نوشته‌های دینی و سکولار برای ساختن یک دین مدنی در غرب استفاده کردند. فصل‌های اولیه موضوعاتی مانند مقایسه ماکیاولی از مسیحیت با دین روم، گیلاس‌چینی آموزه‌های مسیحی توسط فرانسیس بیکن در خدمت نوآوری علمی، و تلاش اسپینوزا برای جایگزینی خرافات دیرینه با خرافات جدیدتر و «مترقی» را بررسی می‌کنند. مقالات دیگر این استدلال ضد مسیحی مبتنی بر کتاب مقدس را بررسی می‌کنند که دین باید تابع سیاست باشد که توسط ژان ژاک روسو و دیوید هیوم، که هر دو از عقل بر قدرت الهی دفاع می‌کردند، حمایت می‌کردند. مهمتر از همه، این کتاب همچنین شامل مطالعه دین مدنی در آمریکا، با فصل هایی در مورد جان لاک، منتسکیو، و بنیانگذاران آمریکایی است که روابط بین تاریخ مذهبی و مدنی، اعمال و اقتدار را روشن می کند. فصل آخر بررسی روایت توکویل از مذهب مدنی و رژیم آمریکا است این بررسی دقیق، تامل برانگیز، و بر اساس مطالعه دقیق متون اصلی، دین و سیاست در غرب برای محققان تاریخ فلسفه سیاسی، نظریه سیاسی و اندیشه سیاسی آمریکا جذاب خواهد بود.

چگونگی حقوق و تکالیف متقابل شهروندان و دولت یکی از مهم‌ترین موضوعات حوزۀ علوم اجتماعی و سیاست به‌ویژه در جوامع امروزی است. به‌موازات تغییر ساختارهای سیاسی و اجتماعی در جوامع، پدیدارشدن دولت مدرن مفهوم شهروندی و نقش شهروند به‌مثابۀ یکی از مهم‌ترین عناصر اجتماعی در جامعۀ مدرن، حقوق سیاسی و اجتماعی و تکالیف دوسویۀ دولت و شهروندان در نقطۀ تمرکز اندیشمندان حوزۀ علوم اجتماعی و فیلسوفان سیاسی قرار گرفت. در این پژوهش، مسئلۀ شهروندی از منظر السدیر مک‌اینتایر و جان‌ رالز که نمایندگان دو رویکرد جماعت‌گرا و لیبرال هستند، بررسی شده است. همچنین نسبت‌سنجی میان آرای فارابی با این دیدگاه‌ها صورت گرفته است. فارابی صورت‌بندی مناسبات افراد با مدینه را با مفهوم «اهل مدینه» ترسیم می‌کند. بررسی تطبیقی دو مفهوم «شهروندی» و «اهل مدینه» سبب می‌شود شناخت بومی‌تری از مناسبات افراد در زیست مدنی کسب شود. در این مطالعه تلاش شده است با رویکردی توصیفی-تحلیلی با روش تطبیقی به بررسی مقایسه‌ای مؤلفه‌های مقوم مفهوم شهروندی و ابعاد مرتبط با آن در اندیشۀ فارابی، مک‌اینتایر و رالز پرداخته شود. یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است که میان رالز و مک‌اینتایر در چارچوب مفهوم شهروندی تفاوت عمیقی وجود دارد، اما در برخی مؤلفه‌ها مانند تقدم خیر عمومی بر حقوق و منافع فردی مشابهت و نزدیکی میان اندیشۀ فارابی و مک‌اینتایر وجود دارد.

مطالعه نامه‌ها به‌عنوان مستندات تاریخی در شناخت عملکرد بازیگران سیاسی دوره خلافت علی (ع)، نقش ارزنده‌ای در غنای پژوهش‌های تاریخ اسلام دارد. در این بین تحلیل رفتار سیاسی عبدالله بن قیس، مشهور به ابوموسی اشعری از منظر نامه‌ها و تطبیق آن با گزارش‌های تاریخی از رفتار وی در عصر خلافت علی(ع)، هدف این پژوهش است. این پژوهش با روش تحلیلی و توصیفی از طریق احصای جملات و واژه‌های معنادار مندرج در نامه‌ها و مقایسه بین آن‌ها و نیز مشاهدات تاریخی در منابع از نوع رفتار ابوموسی، به دنبال پاسخ به این سئوال است که تا چه میزان ادعاهای موجود در نامه‌های ابوموسی اشعری با رفتار سیاسی او مطابقت دارد؟ استخراج نکات محوری مانند رفتار دشمنانه، خائنانه، ناسپاسانه، عدم اطاعت‌پذیری، نفاق، فریب‌خوردگی و بی‌خبری ابوموسی در نامه‌های دیگران، خصوصا علی (ع) و ادعای ابوموسی اشعری مبنی بر دوری از فتنه، عمل به رضای خدا، نفع رساندن به مردم و نیز پشیمانی گناه از سوی دیگر، با مجموعه اقدامات وی، ارزیابی گردید که نتایج آن، حکایت از عدم انطباق میان ادعاها و رفتار سیاسی او در این برهه از تاریخ اسلام دارد.

فریدریش شلایرماخر (۱۸۳۴-۱۷۶۸) در این کتاب می‌کوشد نشان دهد که دین قابل تحویل به متافیزیک یا اخلاق نیست؛ دین نه درباره‌ی موجود برین است، نه درباره‌ی خیر برین؛ دین نه به شناختن مربوط می‌شود، نه به عمل کردن. دین به احساس مربوط می‌شود، اما احساسی بسیار خاص که در اثر شهود بی‌واسطه‌ی امر بی‌کرانه ایجاد می‌شود. هر انسانی به سبب موقعیت یکتایی که در جهان و در نتیجه نسبت به امر بی‌کرانه دارد، احساس متفاوتی نیز بر اثر این شهود در او ایجاد می‌شود و به این ترتیب دین‌داری هرکس خاص خود او می‌شود؛ هرچند برخی شهودها از امر بی‌کرانه چنان قدرت و نفوذی می‌یابند که می‌توانند افراد زیادی را حول خود جمع کنند و این‌ها شهودهای بنیان‌گذاران ادیان بزرگ از امر بی‌کرانه هستند. درباره‌ی دین نخستین کتاب شلایرماخر است و اولین بار در ۱۷۹۹ منتشر شده است. زمانی که او در حلقه‌ی رمانتیک‌های برلین بود، و همین باعث شده است این کتاب هم آکنده از لحنی رمانتیک باشد و هم از مهم‌ترین آثار برای شناخت جریان رمانتیسیسم به شمار آید. فریدریش شلایرماخر را بنیان‌گذار دانش هرمنوتیک، مفهوم تجربه‌ی دین، جریان الهیات لیبرال مدرن، و رشته‌ی دین‌شناسی می‌دانند و این کتابی است که بذر اولیه‌ی همه‌ی این ایده‌ها را کمابیش می‌توان در آن یافت.