جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 58
صفت رازق و رزّاق خداوند، در لغت، قرآن و حدیث به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , مدخل مفاهیم(دانشنامه مفاهیم)
پاسخ تفصیلی:
واژه شناسى «رازق» و «رزّاق» صفت «رزّاق (بسيار روزى رسان / بسيار روزى بخش) » ، بر وزن فعّال ، از ساخت هاى مبالغه و مبالغه در «رازق (روزى رسان / روزى بخش) » است و «رزق» ، در لغت، گاه در معناى عام براى «عطا» و «آنچه از آن سود برده مى شود» ، به كار مى ر بیشتر ...
صفت رئوف خداوند، در لغت، قرآن و حدیث به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , مدخل مفاهیم(دانشنامه مفاهیم)
پاسخ تفصیلی:
واژه شناسى «رئوف» صفت «رئوف (مهرورز) » ، فعول به معناى فاعل از «رأف» است. به گفته صاحب بن عبّاد ، رأفت يعنى : «رحمت» و به گفته جوهرى ، يعنى : «رحمت شديد». ابن اثير گفته است : در نام هاى خداى والا ، «رئوف» ، همان «مهربان به بندگان و توجّه كننده به ايش بیشتر ...
حی بعنوان صفت الهی، در لغت و قرآن و حدیث به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , مدخل مفاهیم(دانشنامه مفاهیم)
پاسخ تفصیلی:
واژه شناسى و اصطلاح شناسى «حىّ» واژه «حىّ (زنده)» ، صفت مشبّهه از مادّه «حيى» است كه دو معناى اصلى دارد : يكى خلافِ مرگ ، يعنى زندگى ، و ديگرى آزرم داشتن كه ضدّ بى شرمى است . حىّ ، برگرفته از معناى نخست است . فيلسوفان و متكلّمان ، در تفسير حيات ا بیشتر ...
حمید و محمود و حامد به عنوان صفات خداوند، در لغت و قرآن و حدیث به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , مدخل مفاهیم(دانشنامه مفاهیم)
پاسخ تفصیلی:
واژه شناسى «حميد» ، «محمود» و «حامد» صفت هاى «حميد (ستوده) » ، «محمود (ستوده) » و «حامد (ستايشگر ، ستاينده)» ، برگرفته از مادّه «حمد» اند كه بر خلاف ذم و نكوهش ، دلالت دارد . گفته مى شود : «حمدتُ فلانا أحمده ؛ فلان را ستودم و مى ستايم» . و «رجل محمو بیشتر ...
صفت حکیم خداوند، در لغت و قرآن و حدیث به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , مدخل مفاهیم(دانشنامه مفاهیم)
پاسخ تفصیلی:
واژه شناسى «حكيم» صفت «حكيم» ، از مادّه «حكم» گرفته شده و كتاب هاى لغت ، دو معناى اصلى براى حكم ياد كرده اند : باز داشتن و استوارى . به استناد اين دو معناى اصلى ، حكيم در دو معنا به كار مى رود كه عبارت اند از : «دانا و صاحب حكمت (فرزانه) » و «استوار بیشتر ...
صفت حلیم خداوند، در لغت، قرآن و حدیث به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , مدخل مفاهیم(دانشنامه مفاهیم)
پاسخ تفصیلی:
واژه شناسى «حليم» صفت «حليم (بردبار)» ، برگرفته از مادّه «حلم» است و حلم، در لغت ، داراى معانى مختلف است كه عبارت اند از : ترك شتاب ، درنگ ورزيدن، روى برگرداندن و پوشاندن . حليم ، در قرآن و حديث در قرآن كريم ، صفت «حليم» ، در كنار صفت «غفور»، شش م بیشتر ...
صفت خبیر خداوند، در لغت و قرآن و حدیث به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , مدخل مفاهیم(دانشنامه مفاهیم)
پاسخ تفصیلی:
واژه شناسى «خبير» صفت «خبير (آگاه) » ، در لغت به معناى فاعل از مادّه «خبر» است كه دلالت بر علم دارد. پس خبير به معناى «داناست» . ابن اثير بر اين باور است كه خبير ، به معناى كسى است كه به آنچه بوده و آنچه خواهد بود ، داناست و آگاه به حقيقت اشياست . بیشتر ...
صفات سبوح و قدوس خداوند در لغت، قرآن و حدیث به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , مدخل مفاهیم(دانشنامه مفاهیم)
پاسخ تفصیلی:
واژه شناسى «سبّوح» و «قدّوس» صفت «سُبّوح (بسيار پيراسته) » ، ساخت مبالغه است از مادّه «سبح» كه گونه اى از عبادت است . و تسبيح ، يعنى تنزيه ؛ به معناى پيراستن و دور كردن از بدى ها . عرب مى گويد : «سبحانَ مِن كذا» ؛ يعنى : چه قدر از آن چيز ، دور است. بیشتر ...
محدودیت ذاتیِ عقل در شناخت خدا؛ گونه ­ها و علت ­ها
نویسنده:
محمد ركعی، شعبان نصرتی، محمدتقی سبحاني
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
چکیده :
عقل، در جايگاه مهمترين منبع معرفتيِ انسان، در حوزه خداشناسي محدوديت هايی دارد. متون ديني اين محدوديت ها را در شناخت ذات، صفات و نيز برخي افعال (مخلوقات) به صراحت گزارش ميكنند و علاوه بر گزارش، چرايی اين محدوديت را نيز بيان ميكنند. روايات در بيان چراييِ محدوديت های عقل در حوزه هاي گوناگون خداشناسی، شيوه های دست يابی عقل به معرفت را تحليل كرده اند و اين روش ها را كه " احاطه، ضبط، تقسيم، تقدير و تصور" هستند در شناخت ذات، صفات و برخی افعال الهي ناكارآمد مي دانند، زيرا معرفتی كه با اين شيوه ها قابل اصطياد است، معرفتی است كه در محدوده ای بگنجد و چون ذات و صفات الهي هيچ نهايتی ندارد و بسيط است، پس به ادراك عقل درنمي آيد.
صفحات :
از صفحه 7 تا 28
ابن میمون و تاثیر براسپینوزا در مساله صفات خدا
نویسنده:
زهره توازیانی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران : دانشگاه امام صادق(ع),
چکیده :
نگارنده مقاله حاضر می خواهد نشان دهد، ابن میمون فیلسوف نامدار یهودی قـرون وسـطی بـر اسـپینوزا، دیگر فیلسوف یهودی تبار عهد رنسانس، تأثیر گذار بوده و این تأثیر در هر دو شکل ایجابی و سلبی، صورت بسته است. تأثیر ابن میمون که فرد تربیت یافته سنت اسلامی است به یک معنا تـأثیر حکمـای اسـلامی نیـز تلقی می شود. نگارنده برای اثبات ادعای خود، بعد از معرفی اجمالی دو فیلسوف، تنها به ذکـر چنـدین مـسأله اتفـاقی و اختلافی بسنده نموده است تا توانسته باشد به هدف خود نزدیک شده باشد. مسائلی که مورد اتفاق هر دو فیلسوف بوده عبارتند از : 1 - اعتقاد به خدای واحد، که هر دو فیلـسوف تحـت تـأثیر اندیـشه هـای دینـی و تربیـت یهـودی بـه آن رسیده اند. 2 - اعتقاد به عینیت وجود و ماهیت در خدا، که ابتدا ابن میمون تحت تأثیر حکمای اسلامی به آن رسیده و بعد این اندیشه را به اسپینوزا منتقل نموده است. مسائل اختلافی مورد اشاره در این مقاله عبارتند از: 1 - وجود صفات ذاتی برای خدا که ابن میمون اساساً، اصل اتصاف به صفات ذاتـی را بـه دلایلـی کـه در مقاله آمده است، باور نداشته، در حالیکه اسپینوزا به وجود صفات لایتناهی در خدا معتقد بوده است. 2- اعتقاد به صفت «بْعد» برای خدا، که اسپینوزا آنرا به منظور توجیه ربط عالم به خدا مطـرح سـاخته، امـا ابن میمون به دلیل تأثر از فرهنگ دینی خود و همچنین تحت تأثیر اندیشه هـای کلامـی – فلـسفی حکمـای مسلمان از قبول چنین نسبتی سرباز زده است. 3- قول به حدوث عالم که از باورهای جدی ابن میمون بوده اما اسپینوزا، اساساً، نظام خاصی را برای ایـن منظور طراحی نموده است که به نظام «حالات» معروف است. در نظام حالات، عالم، ظهـور دومـین صـفات حق در حالات است که تبیین خاص خود را دارد.4 - عدم پذیرش نسبت «عقل» و «اراده» به خدا از سوی اسپینوزا، که سـنتی بـر خـلاف عمـوم فیلـسوفان قرون وسطی و از جمله ابن میمون است. توجیه وی بر این امر این است که «عقل» و «اراده» از حالات فکـر هستند، بنابراین نمیتوانند صفات خدا باشند. سوای از اصل اتصاف، که محل اختلاف دو فیلسوف است، هر دو حکیم منعی در انتساب بعضی ویژگی هـا و احکام به خدا نمی بینند. گر چه در این مورد هم اختلاف دو فیلسوف در بعضی مواضع روشن است.
صفحات :
از صفحه 44 تا 57
  • تعداد رکورد ها : 58