جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

برزخ و تحولات نفسانی انسان در آن، یکی از بحث‌برانگیزترین مسائل فلسفی-کلامی است و شناخت ماهیت انسان در برزخ، تأثیر بسزایی در گستردگی و حل مباحث مرتبط با سعادت و شقاوت و استکمال انسان خواهد داشت. برزخ به لحاظ رتبۀ وجودی فراتر از ماده و فروتر از عقل و به لحاظ ویژگی‌ها و پیامدها، از هر دو طرف بهره‏مند است. از نگاه علامه حسن‌زاده آملی، روح انسان پس از مفارقت از بدن مادی، در قالب حیات آخرتی متناسب با ملکات نفس حضور می‌یابد و علم و عمل مهم‌ترین نقش را در اشتداد وجودی انسان دارد. این مقاله با روش تحلیلی و با بررسی عالم مثال و تکیه بر نگاه علامه حسن‌زادۀ آملی، می‌کوشد تصویر روشنی از ارتباط میان ماهیت انسان و فرجام‌شناسی او در عالم برزخ با علم و عمل او در دنیا ارائه دهد. بررسی و تحلیل این موضوع در اندیشۀ ایشان، این دستاورد را به همراه داشت که بدن مثالی همواره همراه انسان بوده و شکل و صورت و مقدارِ مجرّد از ماده و لوازم آن دارد. نیز نفس با رسیدن به حدی از تکامل می‌تواند بدن طبیعی را رها کرده، با بدن مثالی که انفکاک‌ناپذیر از نفس است، در برزخ نیز تکامل و ماهیتی متأثر از علم و عمل داشته باشد.

مسئله رابطه عقل و دین و به تعبیر دیگر نسبت معارف قرآنی و برهانی، از مهم‌ترین مسائل در حوزه فلسفه و کلام است. دانشمندان و متفکران بزرگ، هم در جهان غرب و هم در جهان اسلام دیدگاه‌هایی را در این باره مطرح کرده‌اند. پرداختن به این مسئله از اهمیت بالایی برخوردار است؛ تا جایی که می‌توان گفت دیدگاه‌های مطرح شده در این باب منشأ تحولاتی سیاسی، اجتمایی و ...گردیده است. به طور کلی سه رویکرد در این زمینه مطرح است: نسبت تعارض، نسبت تمایز و نسبت تساوی؛ دیدگاه غالب در بین متفکران اسلامی فلسفی مشرب نسبت تساوی بین این دو مقوله است. در این پژوهش به بررسی دیدگاه حسن زاده آملی در مورد نسبت معارف قرآنی و برهانی پرداخته خواهد شد. دستاورد این امر، دریافت پاسخ صریح درباره نسبت معارف قرآنی و برهانی و مبانی و پیش فرض‌های او در به وجود آمدن این نسبت، که پرسش غایی این پژوهش است می‌باشد. حسن زاده دین را برنامه‌ای کامل برای سعادت بشر از سوی پروردگار و عقل را همچون چراغی برای هدایت بشر و قرارگرفتن در صراط مستقیم که همان دین است عنوان می‌کند. او با بهره گیری از آیات و روایات و با تکیه برآراء متفکران بزرگ، دلایلی را برای هماهنگی و اتحاد این دو مقوله بیان می‌کند. در این میان نقدهایی به این رویکرد شده است که در این پژوهش با دسته بندی منتقدان به دو گروه: منتقدان کلی و منتقدان معاصر به بررسی آراء آن‌ها پرداخته شده است و در انتها پاره‌ای از پاسخ‌های حامیان این رویکرد به منتقدان بیان شده است.

این رساله به معاد و ارتباط اعمال انسان با مجازات و پاداش اخروی می‌پردازد. می‌دانیم که وحدت عاقل و معقول، تجرد خیال، تکامل برزخی، لذائذ و آلام اخروی، تمثل اعمال، اوصاف دوزخیان و بهشتیان، مسئله شفاعت و نیز تبیین جمع میان معاد جسمانی و روحانی، از جمله مباحثی هستند که باید در قلب اصل معاد بررسی شوند، یعنی همان اصلی که بسیاری از آیات و نیز روایات معصومین (علیهم السلام) به آن اشاره دارد. وانگهی، همه اینها به مسئله محوری معرفت نفس بازمی‌گردند. در اینجا کوشیده‌ایم که نظر حسن زاده آملی (بر اساس دیدگاه ملاصدرا) در این باره را معرفی و تحلیل کنیم و نیز انتقادات پیروان مکتب تفکیک را توضیح داده و به آنها پاسخ دهیم.

دراین نوشتار، سخن درباب عرفان نظری و عملی درنهج البلاغه واشتراکات آن با ممد الهمم فی شرح فصوص الحکم استاد حسن زاده می باشد. هدف اصلی این نوشتار بررسی میزان مطابقت مبانی نظری و عملی عرفان کتاب ممد الهمم با کتاب نهج البلاغه است. این پایان نامه ابتدا به بیان تعاریف وانواع مبانی اولیه عرفانی می پردازد، سپس پیرامون اصول عرفان اصیل شیعی، مبانی وشاخصه های آن را بیان نموده سپس با مراجعه به کتاب ممدالهمم، نمونه های عرفان عملی و نظری را درذیل فص های آن طبقه بندی می کند وازخطبه ها، نامه ها وحکمت هاب نهج البلاغه، نمونه های عرفان نظری دردوشاخه (اصول و فروع دین) ونیز نمونه عرفان عملی جمع آوری کرده وبه شرح آن می پردازد. نتایج نشان می دهدکه در عرفان نظری تأکید حضرت علی(ع) به ترتیب برنمازو امر به معروف و نهی ازمنکر، عدل و زکات، معاد و امامت و روزه، نبوت و نهایتاٌ حج و خمس می باشد.و درعرفان عملی تآکید ایشان به ترتیب برصبر، زهد، توبه، ورع و رضا، توکل، فقر، اشفاق، رجاء و در نهایت یقظه می باشد. و در پایان به این نتیجه می رسد که مبانی عرفان نظری و عملی درممدالهمم در بسیاری موارد با اصول عرفان علوی، مشترک می باشند و کتاب نهج البلاغه در چندین موضوع نظیر: روزه، خمس و زکات در شاخه عرفان نظری و خوف و رجاء در شاخه عرفان عملی شامل مطالب جامع تری می باشد و کتاب عرفانی ممدالهمم رامی توان شرحی عرفانی برنهج البلاغه برشمرد.

با توجه به اینکه هدف پایان نامه، معرفی آثار علامه حسن زاده در مورد نفس ناطقه انسانی است، مجموعه حاضر می‌کوشد از منظر ایشان اوصاف و احوال نفس ناطقه به کمال رسیده، پس از طی مراحل سیر و سلوک علمی و عملی و اشتداد جوهری، در دو قوه عقل نظری و عقل عملی و طی مراتب استکمالی قوس صعود را بیان کند. روش ما مطالعه رسائل و کتب متعدد علامه و شاگردان معروف ایشان و انتخاب و گزینش اهم تاکیدات ایشان در ارتباط با نفس ناطقه انسانی و اوصاف آن می‌باشد؛ نتیجه و دستاورد قابل ملاحظه این تحقیق و تدقیق این است که اجمالاً از نظر ایشان نظام هستی، وصف و شرح تکوینی و قرآن کریم، وصف و شرح تدوینی نفسِ به کمال رسیده است. نفس ناطقه انسان تشبیهاً مانند هسته یا بذر شجره واحده نظام هستی است که اگر تحت تربیت مربیان الهی درست بار آید و شکوفا شود و ببالد تکویناً نظام هستی و تدویناً قرآن کریم حاصل و شرح آن خواهد بود. یعنی نفس ناطقه، قابلیت این را دارد که با تربیت و تعلیم توسط سفرای الهی و معلمان حقیقی و بهره گیری از روش‌های ارشادی آنها به کمال واقعی خود نائل شود که عالم به منزله اعضاء و جوارح او و قرآن به منزله شرح تدوینی وی شود. به عبارتی پس از بیان ماهیت و ظرفیت ارتقاء نفس انسانی و مراتب استکمالی آن، کمال تکوینی و شرح و بسط عینی نفس کامل را، عالم تکوین می‌یابیم و کمال تدوینی و شرح و بسط کتبی نفس را، قرآن کریم می‌یابیم و عصاره و چکیده کمال تکوینی و تدوینی نفس را اوصاف انسان کامل مشاهده کرده، و فرآیند و مسیر این اعتلا و ترقی را سیر و سلوک علمی و عملی که همان طی مراتب علوم عقلی یعنی فلسفه و عرفان است، خواهیم یافت. عصاره و مخلص کلام این است که، نفس آدمی اگر به سمت کمال غایی خویش یعنی سعادت واقعی و ابدی که حقیقت نظام هستی برای وی تعیین کرده است گام بردارد و با معرفت نفس که همانا معرفت جمیع اشیاء است راهی شود، با توجه به اینکه معرفت بذر مشاهده است، قرآئن دو شرح تکوینی و تدوینی نفس، یعنی اتصال به عالم تکوین و شرح انفسی آیات قرآن در وی مشهود شود. چون علم حقیقی، انسان را از دانائی به دارائی و از فهم به شهود می‌رساند پس در حقیقت انسان به تماشای جمال صفات خویش، در دو آئینه تکوین و تدوین خواهد نشست.