مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر از جنبه های گوناگون کاربردی و بنیادی حائز اهمیت است.از آن جایی کهدعا یگانه راه ارتباط با خدا بوده و تنها وسیله ای است که خدای متعال برای ارتباط با خود مقرر فرموده، در واقع دعا بین خالق و مخلوق رابطه برقرار می کند. تاریخ دعا با پیدایش انسان قرین است، زیرا انسان هرگز از نیازمندیها جدا نبوده و در درون خود این احساس را داشته است که باید در پناه قدرتی آرام بگیرد. اگر حقیقت دعا مورد تحلیل قرار گیرد خود بندگی و عبادت حضرت حق است. دعا درمانی باعث افزایش انرژی بیمار میگردد و اثر مثبت روان درمانی بر بیماریهای جسمی و روانیدارد. به همین جهت هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر و نقش دعا بر سلامت جسم و روح انسان از دیدگاه اسلام و مسیحیت بوده است. از آن جا کهپژوهشحاضر بصورت کتابخانه ای می باشد. از کلیه متون اسلامی ومسیحی در دسترس همچون قرآن کریم ، نهج البلاغه ، صحیفه سجادیه، و دیگر کتب معتبر حدیث و روایات همچون اصول کافی ، بحار الانوار ،وسایل الشیعه وغیره.وانجیل(متی،لوقا،یوحنا،مرقس) ،قاموس کتاب مقدس،اصول مسیحیت،الهیات مسیحی باتوجه بهبضاعت استنباطیو زمان محقق استفاده شده است. نمومه مورد بررسی ، کتب در دسترس و نیز قابلیت ذهنی محقق برایاستنباط از اینمنابع بوده است.روش تجزیه و تحلیل این پژوهش توصیفی است و از روش بردی که شامل :1- توصیف 2- تفسیر 3- همجواری4- مقایسه استفاده شده است..در این پژوهش محقق به بیان چهار بخش اساسی که مشتمل بر 1- اثر دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان در اسلام 2- اثر دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان در مسیحیت 3-تفاوت های اثر دعا در اسلام و مسیحیت 4- شباهت های اثر دعا در اسلام و مسیحیت پرداخته است و به پنج سوال ویژه تحقیق پاسخ داده است. نتیجه این که میزان‏ ابتلاء به بیماری ها و مرگ در افراد با ایمان کمتر از سایرین است و لذا این افراد سلامتى جسمى، روانى و اجتماعى و طول عمر و رضایت بیشترى از زندگى دارند. اصول مشترکى در دستورات اسلامو مسیحیت وجود دارد که از سلامتى پیروان آن‏ها محافظت مى‏کند. دعا خواندن‌ و ذکر گفتن‌ فشار خون‌ را پایین‌ می‌آورد، ضربان‌ قلب‌ را آرام‌ می کند و از بیماری های‌ مرتبط با سامانه‌ دفاعی‌ بدن‌ پیشگیری‌ می‌ کند.امروزه همه آگاهان و متفکران از دعا این ابزار کارآمد استفاده مى‏کنند و وجود خویش را از آرامش و نشاط معنوى و انرژى فزون‏تر، سرشار مى‏سازند.و دعا در دین کلید آرامش و رستگاری انسان دیان شده است.

در طول تاريخ ديدگاههای مختلفی درباره كاركرد اديان وجود داشته اسـت ؛ برخـی تأثير دين در اقتصاد جامعه را منفی و عده ای آن را مثبت ارزيـابی كـرده انـد. امـروزه نگاه غالب حتی در ميان سكولارها، تأثيرمثبـت ديـن در متغيرهـای اقتـصادی، ماننـد توليد، مصرف و محيط زيست می باشد. برخی نيـز ميـان آمـوزه هـای اديـان مختلـف تفكيك قائل شده اند. پرسش اصلی درباره كاركرد اقتـصادی ديـن اسـلام اسـت . در اين مقاله ضمن بررسی ديدگاه های مختلف، بر كاركرد دين اسلام دربـاره اقتـصاد و به طور خاص در مورد توليد متمركز شده ايم. فرضيه ما اين است كه ديـن اسـلام، بـا توجه به جامعيت آن، با ارائه برنامه در سطح خرد و كـلان، در سـه حـوزه اعتقـادی، اخلاقی و حقوقی، رسيدن به هدف زندگانی طيبه را نشانه گرفته است . اين برنامـه بـا هدايت و جهت دادن رفتارهـای اقتـصادی مـسلمانان در عرصـه هـای مختلـف توليـد، توزيع و مصرف و با معرفی نظام اقتصادی كه تأمين كننـده سـعادت انـسان در دنيـا و آخرت می باشد، زمينه ايجـاد جامعـه ای توسـعه يافتـه و مرفـه و در عـين حـال دور از اسراف و مصرف گرايی را فراهم می كند.

هدف این پژوهش، بررسی پدیده آزارگری و مبارزه با آن از نظر روان شناسی و اسلام بود. بدین منظور، منابع روان شناختی و دینی مرتبط با این موضوع مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بود که با بررسی متون دینی و روان شناسی، ارتباط این مفاهیم بررسی شد. نتایج نشان داد که در دین اسلام و روان شناسی، به انواع آزارگری ها (مانند مسخره کردن، فحش دادن، عیب جویی کردن، غیبت کردن، تحقیر کردن و کتک کاری های فیزیکی) پرداخته شده و به تأثیرات مخرب آن اشاره شده است. با تأمل در متون دینی، برنامه های خاصی برای مبارزه با آزارگری ارائه شده است. از جمله این برنامه ها، تقویت رفتارهای جرأت مندانه، آگاهی دادن افراد از پیامدهای رفتارهای خود، از بین بردن زمینه های تمسخر، واکنش مستقیم، و قطع رابطه با این افراد می باشند. بنابراین، لازم است برنامه ای برای مقابله با آزارگری با استفاده از رهنمودهای قرآنی و اسلامی در قالب داستان، رهنمودها و با نگرشی روان شناسانه برای اقدامات پیشگیرانه و متناسب با فرهنگ ما تدوین گردد.