جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فریدریش نیچه دنیای مدرن را آزار می دهد. نوشته های دست نیافتنی او با ترکیب مشخصی از تجزیه و تحلیل سخت از وضعیت مخمصه مدرن و پیشنهادهای پیشنهادی اما مبهم برای پرداختن به آن، نسل های هنرمندان، محققان، منتقدان، فیلسوفان و خوانندگان عادی را مجذوب خود کرده است. مطالعه بسیار اصیل مودماری کلارک گزارش تحلیلی شفاف و نافذی از تمام موضوعات محوری معرفت شناسی و متافیزیک نیچه، از جمله دیدگاه های او در مورد حقیقت و زبان، دیدگاه گرایی او، و آموزه هایش درباره اراده به قدرت و عود ابدی ارائه می دهد. نیچه ای که از این صفحات بیرون می آید فیلسوفی ظریف و پیچیده است که دیدگاه های بسیار مفصل او به عنوان مشارکتی در طیف وسیعی از مسائل فلسفی مورد توجه مستمر است. این خوانش قابل توجه از نیچه نه تنها فیلسوفان، بلکه خوانندگان رشته های همسایه مانند ادبیات و تاریخ روشنفکری را نیز مورد توجه قرار خواهد داد.

ترجمه ماشینی : قرابت انتقادی اولین کتابی است که به بررسی رابطه چند وجهی بین فلسفه فردریش نیچه و ابعاد مختلف تفکر آفریقایی آمریکایی پرداخته است. با کاوش در ارتباط بین این دو گفت‌وگو بعید، مشارکت‌کنندگان بر افشای نقاب و درک علل ریشه‌ای و نشانه‌های نژادی تظاهرات مختلف ضعف فرهنگی تمرکز می‌کنند. آن‌ها حکم عملیاتی برای برداشت‌های بازسازی‌شده از هویت نژادی را در نظر می‌گیرند و پتانسیل بازیابی وجودی و اجتماعی اراده به قدرت را تشخیص می‌دهند. با انجام این کار، آنها به طور همزمان درک دقیقی از آنچه هر دو سنت به عنوان «هنر پزشک فرهنگی» می‌دانند، پرورش می‌دهند و نمونه آن را نشان می‌دهند. مشارکت‌کنندگان به تلاش‌های علمی متهورانه برای توضیح راه‌هایی اشاره می‌کنند که از طریق آن، روشن کردن قرابت‌های انتقادی بین نیچه و بیان‌های مختلف تفکر آمریکایی آفریقایی‌تبار، نه تنها درک ما از هر یک را غنی‌تر می‌کند، بلکه توانایی ما را برای درک اهداف گسترده‌تر پیشبرد چشم‌اندازهای اجتماعی و اجتماعی افزایش می‌دهد. شکوفایی روانی

ترجمه ماشینی : معماهای مربوط به زمان - در مورد گذشته، حال و آینده، و ماهیت تبدیل شدن - از یونانیان باستان تا امروز مورد توجه فیلسوفان بوده است. با این حال تعداد کمی به اندازه فردریش نیچه در تفکر خود رادیکال بوده اند. زمان و شدن در اندیشه نیچه رویکرد نیچه به زمانمندی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که ارائه‌های استعاری و ادبی او، با جزئیات شگفت‌آور، خود را به بحث‌هایی که متفکران دیگر را درگیر کرده است، می‌رساند. نیچه مانند هراکلیتوس فیلسوف صیرورت است که واقعیت را جریانی پیوسته از تغییر می داند. زمان تعبیری از شدن است، که به گونه ای طراحی شده است که تنش ها و نوسانات آن را قادر می سازد تا به صورت مفهومی توسط ذهن ما درک شود. از این نقطه شروع، رابین اسمال ظهور مدل‌های به شدت متضاد زمانمندی را بررسی می‌کند که اشکال متفاوتی از زندگی را بیان می‌کند. کتاب با بازگشتی به دیدگاه دیونوسی نیچه از مشارکت بازیگوش در شدن به عنوان یک آفرینش و نابودی بی پایان پایان می یابد. زمان و شدن در اندیشه نیچه، نیچه را به‌عنوان یک مشارکت‌کننده اصلی در تفکر ما درباره موقت و اهمیت آن برای زندگی انسان نشان می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این پژوهش به بررسی مضمون آزادی در فلسفه هگل و نیچه می پردازد. نخست، ویل دادلی، فلسفه حق هگل را در یک گزارش نظام مند بزرگتر قرار می دهد و منطق را برای تفسیر آن به کار می گیرد. او نشان می دهد که آزادی نه تنها مستلزم ایجاد نهادهای اجتماعی و سیاسی معین، بلکه شامل تمرین خود فلسفه نیز می شود. سپس، او آشکار می‌کند که چگونه بحث‌های نیچه درباره انحطاط، اشراف و تراژدی به تحلیلی از آزادی منجر می‌شود که انتخاب ناهمسان و خودمختاری کانتی را نقد می‌کند و در نهایت مفهومی مثبت از رهایی را مطرح می‌کند.

ترجمه ماشینی : فردریش نیچه یکی از گریزان ترین متفکران سنت فلسفی است. سبک بسیار غیرمعمول و اصرار او بر آنچه در نوشته‌هایش پنهان یا ناگفته می‌ماند، چسباندن او به موقعیتی خاص را دشوار می‌کند. با این وجود، خوانش های خاصی از آثار او استاندارد و تأثیرگذار شده است. رابرت بی پیپین در این تفسیر جدید عمده از آثار نیچه، دیدگاه‌های سنتی مختلف از نیچه را به چالش می‌کشد و او را به قول خود می‌پذیرد که می‌گوید نوشته‌هایش را می‌توان به بهترین نحو به عنوان نوعی روان‌شناسی درک کرد. پیپین این ایده نیچه را به عنوان یک روان‌شناس دنبال می‌کند. به تحسین او برای اخلاق گرایان فرانسوی: لاروشفوکو، پاسکال، استاندال، و به ویژه مونتن. پیپین نشان می‌دهد که بر خلاف فیلسوفان، این نویسندگان از تئوری‌های متافیزیکی بزرگ اجتناب می‌کنند و به نفع تأمل در زندگی آن‌گونه که زیسته و تجربه می‌شوند، هستند. نیچه با همسویی خود با این پروژه تلاش کرد تا روانشناسی را «ملکه علوم» و «مسیری به سوی مشکلات اساسی» قرار دهد. پیپن ادعا می کند که نثر منفرد نیچه بخش اساسی این هدف بوده است، و بنابراین او کتاب را حول چهار تصویر و استعاره مهم نیچه تنظیم می کند: اینکه حقیقت می تواند یک زن باشد، اینکه یک علم می تواند همجنس گرا باشد، که خدا می تواند بمیرد، و اینکه یک عامل به اندازه رعد و برق با عمل خود یکی است. برگرفته از یک سری سخنرانی که پیپین در کالج فرانسه، نیچه، روانشناسی و فلسفه اول ایراد کرد، خواندنی درخشان، بدیع و قابل دسترس ارائه می کند.

ترجمه ماشینی : ما در این تحقیق سعی کردیم بخشی از اندیشه فردریش نیچه را درک کنیم: انتقاد او از دین مسیحیت، در مورد سخنانش درباره مرگ خدا، و استقبال از فلسفه او در سناریوی دینی پست مدرن. ما به دنبال ارائه گفتار او در مورد مرگ خدا با شروع از اثر Gaia Ciência هستیم، گفتاری که به کاهش ارزش جهان متافیزیکی و از بین رفتن اعتبار در خدای مسیحی مربوط می شود. ایمان به خدا معقولیت را از دست داد و نیهیلیسم را معرفی کرد. ما انتقاد نیچه از دین مسیحیت را مشکل می کنیم، اما مهمتر از همه، انتقاد از فرهنگ زمان خود را. او جامعه‌ای را مورد انتقاد قرار می‌دهد که بر اساس آرمان‌های مسیحی ساخته شده است و اخلاقیاتی که قرن‌ها به عنوان مکانیزمی برای تسلط و حفظ قدرت مورد استفاده قرار می‌گرفت، پشتیبانی می‌شود. نیچه مسیحیت را انکار زندگی و/یا دین انحطاط می داند. نقد نیچه از مسیحیت سوژه را به عنوان یک عامل اخلاقی مورد هدف قرار می دهد. با این حال، این لزوماً انتقادی از عیسی مسیح نیست، زیرا نیچه پولس را بنیانگذار واقعی مسیحیت می دانست. در این پژوهش به تحلیل برخی از جنبه های دین در پست مدرنیته و دریافت اندیشه نیچه در این سناریو می پردازیم. امروزه، با پست مدرنیته، دین، حداقل بازنمایی های نهادی آن، به بازیگری پشتیبان در بحث موضوعات مرتبط تبدیل شده است، با این حال، بشریت همچنان ابعاد مذهبی را تجربه می کند که به طور فزاینده ای خصوصی و ذهنی هستند. ما در حین تحقیق با چندین نویسنده که در مورد دین در پست مدرنیته به نحوی مثبت صحبت می کنند و به نوعی با نیچه گفتگو می کنند گفت و گو کردیم. با پست مدرنیته و روند سکولاریزاسیون آن، دین به پایان نمی رسد، برعکس، دوباره ظهور می کند و گسترش می یابد. دین با وجود اینکه شخصیت قبلی را ندارد، همچنان نقش مهمی در پست مدرنیته ایفا می کند و در همه عرصه های توسعه انسانی حضور دارد.

چکیده ماشینی : نیچه و الهیات سیاسی یهودی اولین کتابی است که تأثیر کار فردریش نیچه را بر شکل گیری الهیات سیاسی یهودی در نیمه اول قرن بیستم بررسی می کند. این نقشه راه‌های بسیاری را نشان می‌دهد که متفکران یهودی اولیه با ایده‌های قدرتمند نیچه در مورد سیاست، اخلاق و مذهب در فرآیند شکل‌گیری فرهنگ جدید و مدرن یهودی دست و پنجه نرم کردند. این کتاب به بررسی داستان های برخی از مهم ترین متفکران یهودی می پردازد که از نوشته های نیچه در ایجاد مبانی فکری الهیات سیاسی مدرن یهودی استفاده کردند. اعتقادات سیاسی این شخصیت‌ها از محافظه‌کاری ارتدوکس تا آنارشیسم صلح‌طلب متغیر بود، و نگرش آن‌ها نسبت به ایده‌های نیچه از آغوش مشتاقانه تا دوسوگرایی و طرد آشکار متفاوت بود. این کتاب با گرد هم آوردن این شخصیت‌های گوناگون، استدلال قانع‌کننده‌ای در مورد اهمیت نیچه برای شخصیت‌های کلیدی صهیونیسم اولیه و اندیشه سیاسی یهودی مدرن ارائه می‌کند. پژوهش حاضر تفسیر جدیدی از یک موضع کلامی خاص ارائه می‌کند که «دین‌داری بدعت‌گرا» نامیده می‌شود. تنها با مدرنیته و به طور متناقض، با سکولاریزاسیون سریع، «دین‌داری بدعت‌گرا» با قدرت کامل یافت شد. نیچه به یهودیان روشنفکر این امکان را داد که اساس وجود سیاسی خود را دگرگون سازند. این دیدگاه جدیدی در مورد اقتباس از فلسفه نیچه در عصر سیاست ملی یهود ارائه می دهد و در عین حال مطالعه موردی در تاریخ فکری یهودیان مدرن است. این مطالعه جدید از آثار نیچه منبع ارزشمندی برای دانشجویان و محققان علاقه مند به فلسفه، تاریخ یهود و الهیات سیاسی است.