جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فیلیپ میلز با پیوند دادن شعر و فلسفه زبان، شکاف قاره ای و تحلیلی را با کنار هم قرار دادن نوشته های نیچه و ویتگنشتاین پر می کند. او از طریق یک فلسفه شعر بیان گرایانه استدلال می کند که ما می توانیم برخی از سؤالات اصلی در فلسفه زبان را درک کنیم. میلز تداوم زبان شعر با زبان معمولی را برجسته می کند و تفکر نیچه و ویتگنشتاین را روشن ترین راه برای بسط فلسفه شعر می داند. این مطالعه با ردیابی سنت اکسپرسیویستی فلسفه زبان، ریشه های آن را در رمانتیسیسم آلمانی دقیقاً در آثار اکسپرسیویست های معاصری مانند هاو پرایس و رابرت براندوم قرار می دهد. در جایی که درک شعر با ابزارهای سنتی فلسفی مورد استفاده زیبایی‌شناسان دشوار بوده است، «فلسفه شاعرانه زبان» در تقاطع بین فلسفه هنر و زبان عمل می‌کند و فلسفه جدیدی از شعر را با ظرفیت‌های گسترده پیشنهاد می‌کند.

ترجمه ماشینی : این مقدمه مهم جدید برای آثار فلسفی نیچه، چارچوبی عالی برای درک دغدغه های اصلی نوشته های فلسفی و فرهنگی او در اختیار خوانندگان قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های نیچه تأثیر عمیقی بر فلسفه اروپایی داشته است و چرا در سال‌های اخیر، نیچه‌شناسی به میدان نبرد بین سنت‌های تحلیلی و قاره‌ای بر سر روش فلسفی تبدیل شده است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده به بحث از اخلاق، دین و نیهیلیسم می پردازد تا نشان دهد چرا نیچه برخی مولفه ها را رد می کند. ادامه مطلب... چکیده: این مقدمه مهم جدید برای آثار فلسفی نیچه، چارچوبی عالی برای درک دغدغه های اصلی نوشته های فلسفی و فرهنگی او در اختیار خوانندگان قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های نیچه تأثیر عمیقی بر فلسفه اروپایی داشته است و چرا در سال‌های اخیر، نیچه‌شناسی به میدان نبرد بین سنت‌های تحلیلی و قاره‌ای بر سر روش فلسفی تبدیل شده است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده به بحث از اخلاق، دین و نیهیلیسم می پردازد تا نشان دهد چرا نیچه برخی مولفه ها را رد می کند.

ترجمه ماشینی : ونسا فریرکز تجزیه و تحلیل می کند که چگونه بودریار کتاب نیچه درباره تبارشناسی اخلاقیات را دوباره به فعلیت می رساند و بررسی می کند که چگونه مضامین و رویکردهای بودریار در جامعه مصرف کننده، شبیه سازی ها و شبیه سازی ها و تبادل نمادین و مرگ با نیچه درباره تبارشناسی اخلاقیات طنین انداز می شود. این کتاب شکافی را در ادبیات محدود موجود در رابطه بین اندیشه بودریار با اندیشه نیچه و هایدگر پر می کند. بودریار با نیچه و هایدگر: یک تحلیل متضاد خواندنی ضروری برای دانشجویان و محققان فلسفه قاره ای، جامعه شناسی و نظریه فرهنگی است.

این گلچین جاه طلبانه شامل نوشته های اصلی نیچه، کی یرکگور، هایدگر و سارتر، و همچنین گزینش های سخاوتمندانه ای از آثار دیگر متفکران مهم اگزیستانسیالیست قرن بیستم است. این مجموعه که در گستردگی خود بی‌سابقه است، کمک‌های انجام شده به تفکر اگزیستانسیالیستی از طریق ادبیات را نیز تصدیق می‌کند.

ترجمه ماشینی : هایدگر و نیچه: غلبه بر متافیزیک سیر دهه 1930 هایدگر را ترسیم می کند که در رویارویی بدنام او با نیچه به اوج خود می رسد. در این دوره، هایدگر به برخی از پرسش‌های اساسی فلسفه در باب متافیزیک، حقیقت و زمینه بازنگری می‌کند و پیشنهاد می‌کند که متافیزیک غربی خود مانعی است که راه رسیدن به معنای هستی را سد می‌کند. به همین دلیل، غلبه بر متافیزیک برای آغاز رابطه جدیدی بین حقیقت و هستی ضروری است. اکثریت فلسفه قاره ای قرن بیستم در مورد مناقشه هایدگر و نیچه به نفع نیچه قضاوت می کنند و تفسیر هایدگر را تا حدی تحقیرآمیز می دانند. این کتاب استدلال می‌کند که بیشتر تلاش‌ها برای قرار دادن اندیشه هایدگر در درک فلسفه هایدگر شکست خورده و او را به درک ناکافی عقل، اخلاق و سیاست متهم می‌کنند. لویی بلوند در حالی که برخی از نقدهای عمیق‌تر اندیشه هایدگر را تصدیق می‌کند، نشان می‌دهد که جستجوی هایدگر برای پایه‌ای جدید برای معنا، جایگزین عقلانیت و اخلاق با تفکری «آمادگی» است که امیدوار است رابطه جدیدی را توصیف کند که بسیاری از موارد را «تصحیح» کند. اشتباهات سنت غربی

ترجمه ماشینی : نیچه، پدرخوانده فاشیسم؟ نیچه چه وجه اشتراکی با این ایدئولوژی قاتل دارد؟ نیچه که اغلب به عنوان «اشراف‌سالار رادیکال» روح توصیف می‌شود، از فرهنگ توده‌ای متنفر بود و تلاش کرد تا اوبرمنش را پرورش دهد که دارای ویژگی‌های ذهنی استثنایی بود. چنین متفکری چه وجه اشتراکی با دستکاری فاشیستی توده ها برای اهداف شوونیستی که استقلال فرد را در هم می شکست، می تواند داشته باشد؟ سؤالی که در دل این مجموعه نهفته است این است که نیچه چگونه به «افتخار» مرگبار به‌عنوان فیلسوف رایش سوم دست یافته است و آیا چنین ادعاهایی توجیهی دارند؟ آیا منطقی است که او را مسئول وحشت آشویتس بدانیم؟ ویراستاران مجموعه‌ای از دیدگاه‌ها را ارائه می‌کنند که تلاش می‌کنند تا ابهام و غنای اندیشه نیچه را رعایت کنند. مشارکت‌های درجه یک فیلسوفان و مورخان برجسته نگرش‌های نیچه نسبت به یهودیان، یهودیت، مسیحیت، یهودستیزی و ناسیونال سوسیالیسم را عمیقاً بررسی می‌کنند. آنها از نوشته های نیچه به دلیل تمایلات فاشیستی و ضدیهودی بازجویی می کنند و در نظر می گیرند که چگونه توسط فاشیست هایی که نیچه را پدرخوانده فکری خود می خواندند، می خوانند. چیزهای زیادی در نیچه وجود دارد که به طرز نگران‌کننده‌ای ضد برابری‌طلبی و ضد دموکراسی است، و نوشته‌های او درباره یهودیان قابل تفسیرهای متفاوت است. با این حال تأکید او بر فردگرایی و تحقیر ناسیونالیسم آلمانی و یهودستیزی، او را در تضاد شدید با ایدئولوژی نازی قرار داد. نیچه که در اینجا ظهور می کند، پیامبر غم انگیز خلاء معنوی است که جنبش های توتالیتر قرن بیستم را ایجاد کرد، متفکری که به بهترین وجه آسیب شناسی فرهنگ اروپای پایانی را تشخیص داد. نیچه جرأت داشت به ورطه نیهیلیسم مدرن نگاه کند. این کتاب به ما می گوید که او چه یافته است. مشارکت کنندگان عبارتند از مناهم برینکر، دانیل دبلیو. کانوی، استنلی کورنگولد، کرت رودولف فیشر، ژاکوب گولومب، رابرت سی هولوب، برل لانگ، ولفگانگ مولر-لاتر، الکساندر نهاماس، دیوید اوهانا، رودریک استاکلبرگ، ماریو اسزناژدر، جفری وایتیت. S. Wistrich و Yirmiyahu Yovel.

ترجمه ماشینی : این کتاب رویکرد جدیدی به یکی از شخصیت‌های اصلی در فلسفه غرب ارائه می‌کند. این کتاب مهم جدید نظریه اخلاقی فردریش نیچه را در پرتو کارهای اخیر انجام شده در فلسفه ذهن بررسی می‌کند. کریگ داو مسائل مربوط به اراده آزاد، ارتباطات، روشی که در آن ما خود را می سازیم، و پیامدهای همه اینها برای اخلاق را بررسی می کند. نیچه پس از رد آنچه «فرضیه روح» می نامد، با مشکلی روبرو می شود: چگونه احساس وحدت و تداوم را که اکثر ما به عنوان هویت خود تجربه می کنیم، توضیح دهیم؟ این مطالعه با تکیه بر کارهای اخیر در علوم شناختی و فلسفه ذهن. نشان می دهد که پیشنهادات آزمایشی نیچه در اواخر قرن نوزدهم توسط تحقیقات اواخر قرن بیستم پشتیبانی شده است. با این استدلال که کار انجام شده در فلسفه ذهن توسط پل چرچلند و دانیل دنت به روشن شدن آموزه اخلاقی مثبت نیچه کمک می کند، "کبوتر" در ادامه نشان می دهد که کار اخیر به اندازه کافی در مورد مفاهیم اخلاقی فکر نکرده است، در حالی که نیچه قبلاً دقیقاً این کار را انجام داده است. . این یک کمک مهم و اصلی به یک بحث جاری است.

ترجمه ماشینی : چرا نیچه ادعا کرد که «در خون نوشته است»؟ چرا هایدگر پس از جنگ جهانی دوم در مورد مشارکت خود در حزب نازی سکوت کرد؟ صدای هولدرلین و صدای دیگر شاعران قدیمی‌تر چگونه در فلسفه منعکس شد؟ Words in Blood، Like Flowers بیانی کلاسیک از فلسفه قاره ای است که به طور انتقادی تلاقی شعر، هنر، موسیقی، سیاست و اروتیک را در کاوش قدرتی که بر ما دارند درگیر می کند. این جلد با تمرکز بر سه شخصیت کلیدی - هولدرلین، نیچه و هایدگر - طیف وسیعی از مطالب، از یونان باستان تا فراز و نشیب‌های سیاست دوران ما را در بر می‌گیرد و به این پرسش‌ها و پرسش‌های دیگر در چارچوب هرمنوتیکی و تاریخی آنها نزدیک می‌شود. این کتاب با استفاده از متون اولیه و طیف وسیعی از منابع علمی به زبان‌های فرانسوی، آلمانی و انگلیسی، کمک مهمی به کهن‌ترین نزاع‌های فلسفه نه تنها با شعر، بلکه با موسیقی و عشق شهوانی است.

ترجمه ماشینی : پل میکلوویتز از طریق مطالعه دقیق و تأملات تفسیری، دیالکتیک های کلیدی در پدیدارشناسی روح هگل را بررسی می کند تا با خنثی شدن نظام کلیت هگلی که توسط نیچه افتتاح شد، کنار بیاید. میکلوویتز در تفسیر خود از پدیدارشناسی نشان می‌دهد که چگونه هگل به طرز ماهرانه‌ای ساختارهای روایی را دستکاری می‌کند، حتی در حالی که آنها را انکار می‌کند. میکلوویتز با ردیابی پیامدهای خودتضعیف نهفته در استراتژی بازسازی پدیدارشناختی گذشته‌نگر هگل تا رسیدن به خودآگاهی آن‌ها در شخصیت مرکزی نیچه از زرتشت، استدلال می‌کند که هگل میراثی مشکل‌ساز برای فیلسوفان باقی می‌گذارد و ادعا می‌کند که به «خردهای جامع دست یافته است». دانستن مطلق، و این که نیچه با تضعیف اقتدار فیلسوف پاسخ می دهد.بنابراین پرسش های متافیزیکی در روایاتی که خودآگاهانه با کنایه به میانجی گری می شوند، مجدداً فرموله می شوند و حل می شوند: آنها تبدیل به «فرامدها، الزامات فلسفی می شوند که صریحاً خلقت خود را تصدیق می کنند و جهانی بودن آنها را زیر سؤال می برند. . در بررسی دیدگاه پساآخرالزمانی و ضد هگلی نیچه، میکلوویتز بر این گونه گفت زرتشت تمرکز می کند و تفسیر جدیدی از «بازگشت ابدی» در پرتو خصلت مشکل ساز تکرار ذاتی ساختار روایی اشراق متافیزیکی ارائه می دهد: پروژه هگلی غیرمشابه نیچه، «بازگشت ابدی» مابعدالطبیعه، پیشنهاد می کند که فلسفه را نه به عنوان منبعی منحصر به فرد واقعی از آموزه، بلکه به عنوان آزمایشی نمونه در فراداستان خدمت کند. در نهایت، میکلوویتز همچنین به طور مختصر برخی از تأثیرات «پست مدرن» این تاریخ فکری و پیامدهای آن را برای گفتمان نظری فلسفه بررسی می‌کند - که پایان آن (به معنای تلو) در هگل به پایان رسید. حس مرگ یا نابودی) که نیچه اعلام کرد.