جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب الإعلام بفتاوی أئمة الإسلام حول مولده علیه الصلاة و السلام بقلم السید محمد بن علوی المالکی الحسنی به رشته تحریر درآمده است. وهابیّون برگزاری مراسم جشن و شادی در ایام ولادت نبیّ اکرم (ص) را که شعرا و مداحان به مدح حضرت پرداخته را به جشن و شادی یهود و نصارا تشبیه می کنند و آن را بدعت و حرام می دانند. ابن تیمیّه برگزاری چنین مراسمی را بی پایه و اساس و بدون سابقه و ریشه تاریخی دانسته و آن را به مراسم جشن یهود و نصارا تشبیه کرده است. و حال این که إحتفال به میلاد نبیّ اکرم (ص) یکی از قضایای مهم مسلمین محسوب می شود. مؤلف درصدد برآمده تا به تبیین و تشریح این قضیه مهم از دیدگاه علمای اسلامی بپردازد و فتاوای آنان را در این موضوع بیان دارد و جواز این عمل حسنه را به اثبات برساند. این کتاب شامل مقدمه و شصت و دو مبحث می باشد. بعضی مباحث عبارتند از: آیا برگزاری جشن به سبب میلاد نبیّ اکرم (ص) واجب است؟، معرفی اولین کسی که برای میلاد نبیّ اکرم (ص) جشن برگزار نمود، قول ابن حجر العسقلانی، قول جلال الدین السیوطی، قول شمس الدین ابن الجزری، قول ابن ناصرالدین الدمشقی، آیا شرط است که برگزاری جشن برای نبیّ اکرم (ص) به گرفتن روزه باشد؟، ادلّه جواز جشن در میلاد نبیّ اکرم (ص)، رأی و نظر ابن تیمیّه در میلاد نبیّ اکرم (ص)، مفهوم میلاد نبیّ اکرم (ص) در نظر مؤلف، قیام برای برگزاری میلاد نبیّ اکرم (ص)، موافقت علما برای قیام و برگزاری میلاد نبیّ اکرم (ص) و بیان وجوه آن، بدعتهای میلاد نبیّ اکرم (ص)، شبهات ساقطه، اقوال علما و بزرگان اهل سنت در برگزاری جشن به سبب میلاد نبیّ اکرم (ص)، قصّه آزادی ثُوَیبه کنیز أبولهب، در ادامه کتاب دفع بعض الاعتراضات عل کتاب حول الاحتفال بذکری المولد بقلم السید یوسف هاشم الرفاعی، و کتاب الهدی التام فی موارد المولد النبوی و ما اعتید فیه من القیام بقلم محمد علی بن حسین المالکی، وکتاب هل نحتفل؟ فتوی مرکز الدعوة و الإرشاد التابع سابقاً بقلم عبدالعزیز بن عبدالله بن باز، می پردازد. مؤلف بعد از بررسی آراء و أقوال علمای بزرگ اهل سنت و فتاواهای آنان در رابطه با برگزاری جشن و إحتفال در ولادت نبیّ اکرم (ص) به این نتیجه رسیده است که با توجه به فتاوای علمای بزرگ و سرشناس مسئله إحتفال به ولادت نبیّ اکرم (ص) در بین مسلمین اختلافی بوده ولی تعداد کثیری از علمای اهل سنت حکم جواز إحتفال در میلاد حضرت را داده اند.

این پایان نامه با عنوان«بازشناخت سیره معصومان (علیهم السلام) در ابراز شادی»، در صدد تعیین موقعیت‌های شادی، و بررسی سیره معصومان (علیهم السلام) و تبیین چگونگی ابراز شادی توسط ایشان در این موقعیت‌ها می‌باشد. بدست آوردن معیارهای شادی و شیوه های ابراز، و بیان حد و حدود آن از دیگر مسائل مورد مطالعه است. شالوده تعالیم اسلام در زمینه میل به شادی، تاکید بر محور توحیدی آن است. بر این اساس خداوند منشا شادی هاست. هر چیزی که موجب تقرب است مانند ایمان، تقوی، طاعت، رضا و... از مهمترین عوامل شادی است. هر چیزی هم که باعث دوری از خدا شود مانند؛ غفلت، نافرمانی، رذائل اخلاقی، لهو و لعب، و...، از عمده موانع شادی است. موقعیت های شادی نیز اوقاتی هستند که برای ارتباط با خداوند موثرترند. برخورداری از فضائل و برکات این موقعیت ها بیانگر اهمیت هماهنگ شدن با این اوقات است. در سیره معصومان (علیهم السلام) چگونه شادی کردن بسیار مورد توجه است. آموزه های اسلامی درعین حال که بر طبیعت و فطرت بشری انسان، عنایت ویژه دارند، دوام بر یاد خدا و استمرار در طاعت الهی و همچنین اجتناب از لهو و لعب در شادی‌ها را مورد تاکید قرار می دهند. از این رو شادی و لذت موافق با تعالیم دینی ممدوح بوده و موارد مخالف آن مذموم است. دراین نوشتار، پس از تبیین مفهوم شادی و لذت خقیقی و ذکر برخی عوامل و موانع آن، موقعیت های شادی مورد بررسی قرار گرفته، و اهم مصادیق آن تشریح شده است.سپس کم وکیف اظهار شادی، در قالب اصولی چند مانند؛ اصل تشکر، تذکر، تقسیم شادی و ادخال سرور، حسن خلق، تزیین و آراستگی، تلذذ، تقرب، و... بعنوان راهبردهای ابراز شادی، ارائه شده است. رعایت اصول ابراز شادی در موقعیت های سرور، برای تعمیق لذایذ، استمرار و دوام بیشتر شادی، و در امان ماندن از عوارض جانبی آن ضروری به نظر می‌رسد. تفریع مناسب این اصول، گامی اساسی برای ترویج فرهنگ شادی، در راستای عمل به آموزه های اسلامی است که برخی از آن فروع مانند نماز، روزه، دعا، غسل، ولیمه، هنر نمایی، و... بعنوان راهکارهای ابراز شادی بررسی شده است.