جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب الإعلام بفتاوی أئمة الإسلام حول مولده علیه الصلاة و السلام بقلم السید محمد بن علوی المالکی الحسنی به رشته تحریر درآمده است. وهابیّون برگزاری مراسم جشن و شادی در ایام ولادت نبیّ اکرم (ص) را که شعرا و مداحان به مدح حضرت پرداخته را به جشن و شادی یهود و نصارا تشبیه می کنند و آن را بدعت و حرام می دانند. ابن تیمیّه برگزاری چنین مراسمی را بی پایه و اساس و بدون سابقه و ریشه تاریخی دانسته و آن را به مراسم جشن یهود و نصارا تشبیه کرده است. و حال این که إحتفال به میلاد نبیّ اکرم (ص) یکی از قضایای مهم مسلمین محسوب می شود. مؤلف درصدد برآمده تا به تبیین و تشریح این قضیه مهم از دیدگاه علمای اسلامی بپردازد و فتاوای آنان را در این موضوع بیان دارد و جواز این عمل حسنه را به اثبات برساند. این کتاب شامل مقدمه و شصت و دو مبحث می باشد. بعضی مباحث عبارتند از: آیا برگزاری جشن به سبب میلاد نبیّ اکرم (ص) واجب است؟، معرفی اولین کسی که برای میلاد نبیّ اکرم (ص) جشن برگزار نمود، قول ابن حجر العسقلانی، قول جلال الدین السیوطی، قول شمس الدین ابن الجزری، قول ابن ناصرالدین الدمشقی، آیا شرط است که برگزاری جشن برای نبیّ اکرم (ص) به گرفتن روزه باشد؟، ادلّه جواز جشن در میلاد نبیّ اکرم (ص)، رأی و نظر ابن تیمیّه در میلاد نبیّ اکرم (ص)، مفهوم میلاد نبیّ اکرم (ص) در نظر مؤلف، قیام برای برگزاری میلاد نبیّ اکرم (ص)، موافقت علما برای قیام و برگزاری میلاد نبیّ اکرم (ص) و بیان وجوه آن، بدعتهای میلاد نبیّ اکرم (ص)، شبهات ساقطه، اقوال علما و بزرگان اهل سنت در برگزاری جشن به سبب میلاد نبیّ اکرم (ص)، قصّه آزادی ثُوَیبه کنیز أبولهب، در ادامه کتاب دفع بعض الاعتراضات عل کتاب حول الاحتفال بذکری المولد بقلم السید یوسف هاشم الرفاعی، و کتاب الهدی التام فی موارد المولد النبوی و ما اعتید فیه من القیام بقلم محمد علی بن حسین المالکی، وکتاب هل نحتفل؟ فتوی مرکز الدعوة و الإرشاد التابع سابقاً بقلم عبدالعزیز بن عبدالله بن باز، می پردازد. مؤلف بعد از بررسی آراء و أقوال علمای بزرگ اهل سنت و فتاواهای آنان در رابطه با برگزاری جشن و إحتفال در ولادت نبیّ اکرم (ص) به این نتیجه رسیده است که با توجه به فتاوای علمای بزرگ و سرشناس مسئله إحتفال به ولادت نبیّ اکرم (ص) در بین مسلمین اختلافی بوده ولی تعداد کثیری از علمای اهل سنت حکم جواز إحتفال در میلاد حضرت را داده اند.

کتاب الادلة الشرعية في جواز الاحتفال بميلاد خير البرية توسط دکترعزالدین حسین الشیخ به رشته تحریر درآمده است. برقراری جشن و سرور مادامیکه منجر به عمل حرامی نگردد عملی است ممدوح عقل و شرع و چه بهتر این برنامه در مورد ولادت نبی مکرم اسلام (ص) باشد و نوعی شکرانه به جهت این منت عظیم بر امت اسلامی بر شمرده شود. نویسنده در این کتاب درصدد آنست تا جواز این عمل پسندیده را از کتاب وسنت اثبات نماید. نویسنده بعد از مقدمه چند بحث مقدماتی را تحت عناوین : تاریخ ولادت نبی(ص) و ماه ربیع الاول ، وارد بحث اصلی کتاب میشود. وی از سه منبع قرآن کریم ، سنت مطهر ، و اقوال علما نظریه جواز احتفال و سرور رااثبات نموده است. نویسنده در هر بخش نمونه های معتبری را ذکر و آنها را بررسی و اثبات نموده است. نویسنده در این کتاب توانسته به خوبی نه تنها بدعت نبودن این عمل را بلکه ممدوح بودن جشن و سرور برای نبی (ص) را اثبات نماید.

درباره برپایی جشن های متعدد در دربار عثمانی با اهداف گوناگون و از جمله برای نشان دادن قدرت و عظمت امپراتوری، اسناد،مدارک و گزارش های بسیاری برجای مانده است. این جشن ها که با مراسم و تشریفات بسیار و به مناسبت های مختلف مانند ختنه سوران، تولد شاهزاده، ازدواج های درباری و جز آنها برگزار می شد معمولا چندین روز به طول می انجامید و سلطان و صاحب منصبان در کنار انبوهی از مردم عادی در این جشن ها حضور می یافتند. در بین رفتارهای متنوع معمول در جشن های دوره عثمانی،اجرای برخی آیین های نمایشی موضوع قابل توجهی برای مطالعه است، از جمله اورتااوین و قره گوز که هر دو از هنرهای نمایشی قدیمی قلمرو عثمانی بودند. این دو نمایش، معمولا محتوایی کمیک داشتند و شخصیت های حاضر در آنها با گفت و گوهای طنزآمیز تماشاگران را به خنده وامیداشتند. در نوشتار حاضر با بررسی اسناد و مدارک به جا مانده از عصر عثمانی به ویژه اسناد تصویری و مینیاتورهای این دوره، از این دو آیین نمایشی عمده سنتی، وصف و شرحی انتقادی به دست داده شده است.