جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بحث در مورد قانون‌گذاری دینی احترام به کثرت‌گرایی مذهبی را در مقابل هویت اخلاقی قرار می‌دهد - با نظریه‌پردازان لیبرال که معتقدند قانون‌گذاری دینی به طور کلی در سیاست‌های متنوع اخلاقی و مذهبی مانند ایالات متحده مشکوک است، و قوانین جامعه‌گرایانه استدلال می‌کنند که نمی‌توان و نباید از قانون‌گذاران انتظار داشت. برای سرکوب تعهدات مذهبی خود در سیاست گذاری عمومی خود. با نگاهی دقیق به هر دو طرف این بحث جاری، لوسیندا هلو محدودیت ها و همچنین ارزش این دیدگاه های متضاد را بررسی می کند و راه حلی برای آشتی آنها پیشنهاد می کند. هلو از تحلیل سنتی جدا می شود زیرا ادعا می کند که هر دو طرف استدلال اساساً ناقص هستند. هیچ یک از طرفین حاضر به تشخیص شایستگی استدلال های طرف مقابل نبوده است، و هر دو تفاوت های جنسیتی قانون گذاری مذهبی را نادیده گرفته اند (به ویژه با توجه به تأثیری که دین بر حقوق باروری و مقررات سقط جنین داشته است). این کتاب با استفاده از رویکردی میان رشته‌ای، راه‌حلی عمل‌گرایانه برای این بن‌بست را مطرح می‌کند که به تکثرگرایی مذهبی، هویت اخلاقی و تفاوت‌های جنسیتی احترام می‌گذارد. پیشنهادات هلو مورد توجه فیلسوفان، نظریه پردازان حقوقی، و محققان مطالعات زنان و علوم سیاسی خواهد بود.

کتاب "المواجهات و التحديات" ترجمه کتاب "كاوش‌ها و چالشها" مجموعه سخنرانی های آیت الله مصباح یزدی می باشد در اين كتاب، نُه سخنراني در موضوعات ذيل گنجانده شده است: جلسه اول و دوم به توضيح و شرح «مسئوليت ها در عرصه فرهنگ» اختصاص يافته است. در جلسات سوم تا ششم، استاد در زمينه پلوراليسم ديني، مفهوم و مباني آن، و نيز نقد ادله آن به تفصيل سخن گفته اند. جلسات هفتم تا نهم به بحث در زمينه مرزهاي جاذبه و دافعه در اسلام، يا به تعبير ديگر، مدارا و خشونت در اسلام گذشته است.

فلسفه برای کودکان در سبک لیپمن در مظان کثرت گرایی پست مدرنیسمی و نسبیت گرایی حاصل از آن است. اخذ مواضع حذف مسأله یا قبول بی چون و چرا، عجالتی و عافیت طلبانه است. نقد و بررسی فلسفه برای کودکان از این حیث ما را در تولید الگویی مناسب راهنمایی می کند . حساسیت به زمینه، بحث های کلاسی غیرتلقینی و مباحثات غیرغایت مدار، ویژگی هایی هستند که نسبیت گرایی را در فلسفه برای کودکان واقعی می گردانند . «کندی» بدین لحاظ است که به آن خرده می گیرد. لیپمن منطق و ملاک محوری را کافی در دفع نسبیت گرایی می بیند؛ حال آنکه صحت و سقم قضایا به موادی وابسته است که در علومی غیر از منطق بررسی می شود و ملاک ها هم اگر در کوران نسبیت گرایی واقع شوند، به چاقویی می مانند که دسته خود را هم می برد . اگر چه توجه به وحدت ماهوی کودکان از اضطراب نسبیت گرایی می کاهد و غالباً در کلاس های پژوهش فلسفی، آنان را به اتفاق نظر سوق می دهد، اما شرط کافی نیست و پیشنهاد الگویی نظام مند، حاوی دستورالعملی که مربی را یاری رساند، تا به دور از افراط و تفریط، کودکان را به حقیقت گرایی و وحدتی جامع رهنمون سازد، لازم به نظر می رسد.