جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

---

---

‫اقدام به سلب حيات، از زير مجموعه‎هاي شروع به جرم و از معدود موارد شروع به جرم است که در قانون براي آن به صورت مستقل جرم‎انگاري شده است. در اين تحقيق مباني و ادله جرم انگاري اقدام به سلب حيات، تاريخچه جرم‎انگاري آن در حقوق ايران و کشورهاي ديگر، و مصاديق و شيوه‎هاي اقدام به سلب حيات بررسي شده است. نگارنده نخست جرم‎انگاري را به فرايندي تعريف کرده است که به موجب آن، قانون‎گذار با در نظر گرفتن هنجارها و ارزش‎هاي اساسي جامعه و با تکيه بر مباني نظري مورد قبول خود، فعل يا ترک فعلي را ممنوع و براي ضمانت اجراي آن، کيفري را وضع مي‎کند. وي تصريح نموده است که در قانون مجازات اسلامي،تعريف جامعي از شروع به جرم و شروع به قتل ارائه نشده است؛ ولي با توجه به برخي از مواد قانون مجازات اسلامي، شروع به قتل را مي‎توان اين‎گونه تعريف کرد: شروع به قتل عمد زماني تحقق مي‌يابد که فردي به قصد سلب حيات از ديگري، مبادرت به انجام عملياتي براي قتل نمايد؛ ولي قصد مرتکب به عللي خارج از اراده او، معلق و بي اثر بماند. بنا به ادعاي نويسنده، موضوع اقدام به قتل، در حقوق فرانسه و بسياري از کشورها جرم انگاري نشده و در اديان آسماني مانند يهود به طور صريح به آن اشاره‎اي نشده است. ولي در حقوق ايران از سال 1375 اين عمل به عنوان جرم شناخته شده است.وي اسيد پاشي، انتقال ويروس ايدز، مسموم کردن، اوتانازي(فعل يا ترک فعلي که به درخواست بيمار لاعلاج يا بدون درخواست او واقع مي‎گردد تا زندگي او بدون درد و رنج خاتمه يابد)، کوتاهي مربي شنا و ناجي غريق، خودداري پرستار ازدادن دارو، امتناع زندانبان از دادن آب و غذا به زنداني، و شير ندادن مادر يا دايه به کودک را از جمله مصاديق اقدام به قتل ذکر کرده است. او کرامت انسان، اخلال در نظم و امنيت، بيم از تجري، و حالت خطرناک داشتن مجرم را از مباني جرم‎انگاري اقدام به قتل برشمرده و مجازات‎هايي را که براي مجرم تعيين شده است، بيان نموده است.