جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: تا همین اواخر، مبارزات برای عدالت در پس زمینه یک چارچوب بدیهی پیش می رفت: دولت سرزمینی محدود. با آن تصویر «وستفالیایی» از فضای سیاسی که به طور پیش فرض فرض شده بود، حوزه عدالت به ندرت در معرض مناقشه آشکار قرار می گرفت. اما امروزه، فعالان حقوق بشر و فمینیست‌های بین‌المللی به منتقدان تعدیل ساختاری و سازمان تجارت جهانی می‌پیوندند تا این دیدگاه را به چالش بکشند که عدالت فقط می‌تواند یک رابطه داخلی میان هموطنان باشد. آنها با هدف قرار دادن بی‌عدالتی‌هایی که از مرزها عبور می‌کنند، مقیاس عدالت را به موضوع مبارزه آشکار تبدیل می‌کنند. نانسی فریزر با الهام از این تلاش‌ها می‌پرسد: چارچوب مناسب برای نظریه‌پردازی عدالت چیست؟ در مواجهه با کثرت ترازوهای رقیب، چگونه بفهمیم که کدام یک واقعاً عادل است؟ فریزر در بررسی این پرسش‌ها، نظریه‌ی بازتوزیع و بازشناسی را که به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته بود، بازبینی می‌کند. او سومین بُعد «سیاسی» عدالت را معرفی می‌کند – بازنمایی – و نوع جدیدی از نظریه انتقادی را که بی‌عدالتی‌های «قالب‌بندی نادرست» را پیش‌زمینه می‌کند، شرح می‌دهد. او با تعامل با متفکرانی مانند جیرجن هابرماس، جان رالز، میشل فوکو و هانا آرنت، نقشه‌برداری «پساوستفالینی» از فضای سیاسی را در نظر می‌گیرد که همبستگی فراملی، تبلیغات فرامرزی و چارچوب‌بندی دموکراتیک و همچنین پروژه‌های رهایی‌بخش را در بر می‌گیرد. عبور از مرزها نتیجه این است که در یک جهان در حال جهانی شدن، بازتابی پایدار در مورد اینکه چه کسی باید با توجه به چه چیزی حساب کند است. (تابستان 2010)

ترجمه ماشینی: انتظار می رود که آگاهی فرد در طول سفر نسبت به راه ها و آموخته های جدید بازتر باشد. از آنجایی که هر مسافر منحصر به فرد است، هر یک می تواند در خرد رشد کند. این مقاله در مورد ارزش انجام فلسفه در سفر بحث می کند زیرا به زندگی فرد معنا، هویت و غنی می بخشد. نیت و جهان بینی مسافر بر چگونگی غنی سازی و آشکار کردن خود هر سفر تأثیر دارد. سفر آگاهانه نگرش درستی را برای فلسفه ورزی ایجاد می کند. نویسنده با به کارگیری پدیدارشناسی، به دنبال بازتاب اولیه و ثانویه گابریل مارسل، سفرنامه خود را به اشتراک می گذارد و لحظات آها را برجسته می کند. او بر نیاز به یادگیری دوست داشتن خود، خانواده، جامعه و انسانیت خود تأکید می کند. او سپس به بحث در مورد نیاز به مشارکت در پرورش شیوه‌های اخلاقی سفر می‌پردازد، که با کد اخلاقی شخصی مسافر شروع می‌شود. نویسنده با دعوت به ادامه کاوش با سفر در حین فلسفه ورزی پایان می دهد. فلسفه ورزی در سفرنامه می تواند راهی برای زندگی کامل باشد.