جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 89
تبرئۀ هشام بن حکم از قول به تجسیم
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , نقد دیدگاه و آثار(دفاعیه، ردیه و پاسخ به شبهات)
پاسخ تفصیلی:
با مراجعه به کتاب هاى مخالفین مشاهده مى کنیم که تنها دلیلى که آن ها به آن تمسک کرده و نسبت تجسیم را به هشام داده اند، جمله اى است که از او درباره خداروایت شده: «جسم لا کالاجسام». اینک این نسبت را در دو مرحله مورد بررسى قرار مى دهیم: یکى در اصلاین نسب بیشتر ...
مناظره عبدالله ديصانى با هشام بن حكم (و پرسش از امام صادق علیه السلام)
شخص محوری:
هشام بن حكم
نوع منبع :
مناظره،گفتگو و میزگرد
منابع دیجیتالی :
هشام بن الحکم
نویسنده:
ﺍﻟﺸﻴﺦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻧﻌﻤﺔ
نوع منبع :
کتاب , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
بیروت - لبنان: ﺩﺍﺭ ﺍﻟﻔﻜﺮ اللبانی,
بررسی تطبیقی کارکردهای فیض در الهیات کاتولیک و قاعده لطف در کلام شیعه
نویسنده:
رئوف نصرتیان، مهدی قاسمی
نوع منبع :
مقاله , مطالعه تطبیقی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
شیراز: دانشگاه شیراز,
چکیده :
نقطه اوج کارکردهای فیض در مباحث بنیادین الهیاتی مانند ایمان مسیحی، کلیسا، نجات، کسب معرفت، و آیین های فیض بخش است. شبیه این آموزه در کلام شیعه، از حیث هدف، قاعده لطف است که کارکردی هدایت گرانه در ارسال کتب الهی و رسولان و امامان دارد. خداوند دانا نیازهای انسان را طبق حکمت، سنجیده و سراسر آفرینش و از جمله زندگی بشر را از آغاز تا فرجام، تدبیر کرده است. قاعده لطف به ویژه در اثبات نبوت و امامت و اجماعات فقها کاربرد دارد. هدف نهایی این آموزه ها، «هدایت و دست گیری انسان» است که از زاویه مباحث معرفت شناختی انسان و خدا، در گفتگوهای بینادینی اسلام و مسیحیت مناسب طرح و بررسی است.
صفحات :
از صفحه 165 تا 200
علم الكلام عند الإمامية النشأة والتطور هشام بن الحكم نموذجاً
نویسنده:
مصطفی حیدر السادة
نوع منبع :
کتابشناسی(نمایه کتاب)
وضعیت نشر :
مركز آفاق للدراسات والبحوث,
بازخوانی براهین قرآنی عصمت در قرون نخستین
نویسنده:
محمدحسین فاریاب
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قدس سره,
چکیده :
نوشتار حاضر با رویکرد تحلیلی، به بازخوانی و بررسی نقلی رایج متکلمان امامیه در پنج قرن نخست هجری درباره عصمت امام(ع) می پردازد. از آنجا که بیشتر برهان های دالّ بر عصمت امام، که امروزه ارائه می شود، شکل تکامل یافته ای از ارائه شده در قرون نخستین است، نویسنده با هدف آشنایی با پیشینه این برهان ها، به معرفی و بررسی آنها پرداخته است. هر چند نقطه آغاز تسمک به برهان های نقلی برای اثبات عصمت امام(ع) در قرن دوم هجری و به وسیله هشام بن حکم بوده است، اما نمیتوان از تلاش های مرحوم شیخ مفید و ابوالصلاح حلبی در متقن ساختن اندیشه عصمت امام از طریق ارائه متنوع نقلی در این باره نادیده انگاشت. در مجموع، ده برهان نقلی درباره عصمت امام(ع) قابل شناسایی است که در این نوشتار به بررسی پنج آیه از آیات مورد نظر خواهیم پرداخت.
صفحات :
از صفحه 133 تا 162
بررسی جایگاه عقل در تربیت، از دیدگاه امام کاظم (علیه السلام) در روایت هشام بن حکم
نویسنده:
حسین مهدی زاده
نوع منبع :
رساله تحصیلی , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
پایگاه اطلاع رسانی حوزه: ,
چکیده :
در این رساله، پس از فصل اوّل که به کلّیات تحقیق مربوط می شود، در فصل دوم به طور گسترده به مفهوم شناسی دو واژه «عقل» و «تربیت» پرداخته شده است. درباره واژه عقل، نخست مفاهیم متفاوت عقل در علوم گوناگون را بررسی; سپس درباره مفهوم عقل، در مباحث تربیتی از نگاه متون دینی بویژه روایت هشام بحث کرده ایم. در فصل سوم، در پاسخ به این پرسش که «عقل ورزی در تعبیر دینی از چه عناصری تشکیل می شود»، آمده است که انسان متدیّن و مسلمان برای عقل ورزی و تربیت عقلانی، به دو عنصر «علم نافع» و «عمل صالح» نیاز دارد. گوهر الهی عقل، با تفسیری که متون دینی اسلامی ارائه می دهند، با دو عنصر، مذکور پرورش یافته و این دو عنصر، باعث شکل گیری عقل اکتسابی با محتوای دینی اسلامی در انسان می شوند. از دو عنصر یاد شده، «علم نافع»، عنصر اصلی، و «عمل صالح»، عنصر فرعی است; زیرا عمل از علم متفرّع می شود. محصول تأثیر مشارکت دو عنصر پیشین در عقل ورزی، مطابقت و عدم تنافی علم و عمل در آدمی و در نتیجه برخورداری انسان، از وحدت شخصیت است. در فصل چهارم، در پاسخ به این پرسش که «آیا می توان مکتسبات عقل در تعبیر دینی را با محتوای تربیت اسلامی یکی دانست یا نه»، آمده است: مکتسبات عقل انسان ها، از دین و آیین آن ها متأثّر می شود; بنابراین مکتسبات عقل انسان مسلمان نیز از معارف اسلامی اکتسابی وی در سه بُعد عقیدتی، عاطفی و عملی تأثیر می پذیرد; به گونه ای که سه علم کلام، اخلاق و فقه اسلامی که متکفّل تربیت اسلامی انسان در ابعاد یاد شده هستند، مظروف و محتوای تربیت اسلامی انسان را تشکیل می دهند. در فصل پنجم، در پاسخ به این پرسش که «آیا می توان «تزکیه» و «تعلیم حکمت» را دو روش عمده تربیت عقلانی دانست یا نه»، آمده است: از دیدگاه قرآن و سنّت، «تزکیه» و «تعلیم حکمت»، دو روش عمده سفیران ربوبی برای تربیت عقلانی انسانند. دو روش مذکور، ملازم و مکمّل یک دیگرند و تربیت صحیح، بدون آن ها محقّق نمی شود. مربی، نخست با روش تزکیه نفس، قلب و عقل متربّی را که ظرف تربیت است، از محتوای نامطلوب همچون عقاید، اخلاق و اعمال منفی پاکسازی می کند; سپس با روش تعلیم حکمت، حکمت های الهی را در ابعاد گوناگون عقیدتی، عاطفی و عملی به صورت محتوای مطلوب در ظرفِ قلب و عقل متربّی جایگزین می کند. نگارنده سرانجام در پاسخ به پرسش اصلی پژوهش که جایگاه عقل در تربیت از دیدگاه امام موسی کاظم(علیه السلام) چیست، به این نتیجه دست یافته که جایگاه عقل در تربیت از دیدگاه امام، بسیار رفیع و عمیق است; به گونه ای که عقل در اکتساب علم، معرفت، عقیده، ایمان، تقوا و مکارم اخلاقی و دستیابی به دین قیّم و پایدار، جایگاه بسیار برجسته و ژرفی دارد.
نگاهی به کاربرد «حتی» در زبان عربی
نویسنده:
احمد پاشازانوس
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: دانشگاه شهید بهشتی,
چکیده :
«حتی» در زبان عربی، حرفی از حروف معانی است، و به جهت افاده معانی مختلف، تعداد زیادی از نحوی های بصره و کوفه به تبیین معانی آن پرداخته و از مشکلات و تعدد وجوه و تشعب اقوال در مورد آن شکایت کرده اند: تا جایی که در مورد «حتی»‌ گفته شده: «حتی حتحت قلوب النحویین» «حرف حتی، دل و دماغ نحوی ها را به درد آورده است» و نقل کرده اند که: «مات الفراء و فی نفسه شی من «حتی» (بایستی 448:1992) «فراء» مرد و حال آن که مجهولاتی از حتی در ذهنش بود»، این حرف دارای سه معنای حقیقی بوده و در زبان عربی - همان طور که خواهد آمد به معنای انتهای غایت، تعلیل و استثنا می آید و در این زبان وحیانی، با سه عنوان نحوی متفاوت استعمال می شود (طبق نظر نحوی های بصره): 1- حرف جر؛ 2- حرف عطف؛ 3- حرف ابتدا و نحوی های کوفه عنوان چهارمی به این تقسیم اضافه کرده اند که «حتی» حرف نصب است و به فعل مضارع نصب می دهد، و هر کدام از این عناوین دارای احکام مخصوص به خود می باشند که ذیلا به آن ها اشاره می شود.
صفحات :
از صفحه 11 تا 30
درآمدی بر نقش غالیان در علوم قرآنی و تفسیر در حوزه عدم تحریف و تاویل آیات قرآن
نویسنده:
سیدمحمدحسین میرصادقی,عبدالهادی فقهی زاده ,حمیدرضا صراف
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: دانشگاه امام صادق (ع),
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
چکیده :
یکی از پدیده هایی که در جهان اسلام رخ نموده، پدیده غلو است. این پدیده از جهات متعددی دارای اثراتی در جهان اسلام بوده که یکی از این اثرات، استفاده از جعل حدیث در راستای اهداف غالیانه در این حوزه فرهنگی است. احادیث جعلی در حوزه غلو موضوعات متعددی را شامل می شوند که شناسایی آن ها بر حدیث پژوهان امری ضروری است.همچنین به نظر می رسد پدیده غلو در حوزه علوم قرآنی و تفسیر نیز وجود داشته و اثراتی برجای نهاده است که از جمله نمودهای این حضور را می توان در تاویلات نابجا و تبلیغ عقیده تحریف قرآن و جعل احادیثی در هر دو موضوع مشاهده کرد. در این مقاله تلاش شده است این موضوع در بوته نقد و ارزیابی قرار گیرد.
صفحات :
از صفحه 135 تا 158
حقیقتِ ترکیبی انسان از روح و جسم؛ نظریه‌پردازی هشام بن حکم دربارۀ حقیقت انسان
نویسنده:
محمدتقی سبحانی، حسین نعیم‌آبادی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
کلیدواژه‌های اصلی :
چکیده :
ماميه نخستين در موضوع حقيقت انسان به «دوآليسم واقعي» معتقد بود. برخي ديگر از مهمترين آراء درباره حقيقت انسان عبارت بودند از: نظريه فيزيكاليستي حقيقت انسان، نظرية روح منطبعه نظّام و نظرية فلسفي روحانگار. بر اساس اعتقاد امامية نخستين، حقيقت انسان عبارت است از تركيبي حقيقي از روح و جسم كه در عين اينكه اصالت با روح است، اما بدن نيز مدنظر قرار ميگيرد. نظرية هشام بن حكم به نحو دقيقتري حقيقت انسان را در سه ساحت مورد توجه قرار ميدهد: ساحت ايندنيايي كه شامل روح و بدن به نحو تركيب حقيقي ميشود؛ ساحت «ما به الامتيازي» كه عبارت از عقل و قدرت اراده در انسان است؛ و ساحت روح كه به عنوان جزء اصلي و ثابت از حقيقت انسان ـ البته داراي تجرد نسبي نه تجرد محض فلسفي ـ مدنظر قرار ميگيرد و بدون نياز به هيچ چيز ديگري ميتواند به فعاليت مدرِكانه بپردازد.
  • تعداد رکورد ها : 89