جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه شرحی از روش‌های مختلفی ارائه می‌کند که در آن مدل‌های به‌طور فرضی ایده‌آلیستی و استعلایی اجتماعی، که رابطه سوژه با سایر انسان‌ها را در شناخت خود موضوع پایه‌گذاری می‌کردند، رد و جایگزین شدند. کنار گذاشتن این گزارش منجر به مدل‌های متنوعی از اجتماعی شد که از سوژه به‌عنوان زمینه‌ی اجتماعی بودن فاصله گرفتند و زمینه‌هایی را خارج از موضوع مطرح کردند. هانس گئورگ گادامر، امانوئل لویناس، فرانتس روزنزوایگ و دیتریش بونهوفر مواضع بدیلی را در طول طیفی از مدل‌های اجتماعی نشان می‌دهند که مفهوم ایده‌آلیستی اجتماعی را رد می‌کنند. برهان محوری این رساله مدعی است که پاسخ‌ها به ایده‌آلیسم و مدل‌های استعلایی جامعه‌گرایی در نهایت به یک هستی‌شناسی ناکافی ایراد می‌گیرند که اجتماعی بودن (و همچنین تمام واقعیت) را در شناخت سوژه قرار می‌دهد. هستی شناسی مدل استعلایی موضوع را در ابتدا بی ارتباط با موضوعات دیگر قرار می دهد، به طوری که اولین حرکت در ارتباط آنها با یکدیگر باید معرفت شناختی باشد. رابطه اجتماعی مبتنی بر درک شناختی سوژه است. هر یک از متفکرانی که من بررسی می‌کنم، این مسئله را مشکل اصلی ایده‌آلیسم معرفی می‌کنند. با این حال، راه حل آنها برای این مشکل متفاوت است. راه‌حل‌های متفاوت گادامر، لویناس، روزنزوایگ و بونهوفر را می‌توان به‌عنوان اشغال موقعیت‌های نمایندگی متفاوت در طول یک پیوستار شناسایی کرد که آن را «مقیاس زمینه‌های اجتماعی» نامید. آنچه من در اینجا ارائه می‌دهم توپوگرافی پاسخ‌ها به مدل ایده‌آلیستی اجتماعی است. زمینه هستی‌شناختی جامعه‌شناسی، به‌جای سوژه بودن، به‌عنوان موقعیت گفت‌وگو (گادامر)، چهره دیگری (لویناس)، یا وحی الهی (روزنزوایگ و بونهوفر) مطرح می‌شود. در هر یک از این مدل‌های جایگزین، می‌بینیم که سوژه به جای خودمختاری، مشروط است، جامعه‌پذیری از طریق زمانمندی و زبان وضع می‌شود، و جامعه‌گرایی اصولاً یک رابطه هنجاری است تا یک رابطه معرفت‌شناختی. پس داستانی که از تحلیل من بیرون می‌آید، توپوگرافی غنی‌تری از پاسخ‌ها به ایده‌آلیسم نسبت به آنچه که تاکنون ترسیم شده است، است. پاسخ‌هایی که توسط گادامر، لویناس، روزنزوایگ و بونهوفر ارائه می‌شوند، هر کدام یک هستی‌شناسی جایگزین را ارائه می‌کنند که هر مدل مناسبی از جامعه‌گرایی باید بر آن تکیه کند. در حالی که گزارش من از طیف پاسخ‌های هستی‌شناختی به جامعه‌گرایی ایده‌آلیستی ادعای جامعی ندارد، اما توپوگرافی بهتری از حوزه پاسخ‌ها نسبت به آنچه تاکنون در مطالعات مدل‌های اجتماعی در قرن بیستم ارائه شده بود، ارائه می‌دهد. در نهایت، این پایان نامه مرکزیت ارائه یک هستی شناسی جایگزین برای ایده آلیسم را در این پروژه ها نشان می دهد. به دور از رد کلی هستی‌شناسی یا صرفاً ارائه بازنگری‌های اخلاقی در نظم اجتماعی موجود، هر یک از چهره‌هایی که در این مطالعه بررسی می‌کنم، با بیان دیدگاه هستی‌شناختی تازه‌ای که می‌تواند از زندگی اجتماعی حمایت کند، زمینه‌ی اجتماعی بودن را به‌طور بنیادی بازبینی می‌کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه یک مطالعه تطبیقی در اندیشه سیاسی، به طور مشخص، ایده دولت گرایی دو محقق معاصر اسلام از پاکستان و اندونزی است. دو محقق مورد بحث ابوالاعلا مودودی و محمد نتسیر هستند که به ترتیب رویکردهای بنیادگرایانه و مدرنیستی را مطرح می کنند. آنها علیرغم تفاوت‌هایی که دارند، دیدگاه مشابهی در مورد جدایی ناپذیری سیاست و دین دارند. به عبارت دیگر، جدایی شدید مسائل دینی و حکومتی را رد می کنند. آنها معتقدند که دولت وسیله مهمی برای تضمین اجرای قوانین اسلامی در جامعه است. مودودی و ناتسیر هر دو در مورد حاکمیت الهی، شکل دولت، شریعت به عنوان منبع قانون دولتی، اصل شورا و عنوان رئیس دولت نظرات مشترکی دارند. با این حال، آنها در مورد شکل دولت، ناسیونالیسم، نظام احزاب سیاسی و تعریف شهروندی اختلاف نظر دارند. این مطالعه با نشان دادن این نکته به پایان می رسد که اگرچه در بسیاری از جزئیات یک دولت اسلامی با هم تفاوت دارند، اما در اصول کلی بیشتر شباهت دارند تا تفاوت. دیدگاه‌های مودودی را در تفاوت‌هایشان می‌توان آرمان‌گرا، صلب و سازش‌ناپذیر توصیف کرد، در حالی که دیدگاه‌های نتسیر بیشتر واقع‌بینانه، انعطاف‌پذیر و سازش‌پذیر است. با این حال، هیچ یک از آنها مفاهیم جامع یا مفصلی از یک دولت اسلامی ارائه نمی دهند که به طور کامل در کشورهای مربوطه یا سایر بخش های جهان اسلام قابل اجرا باشد.

یکی از سوره‌‌هایی که در مورد نزول دفعی یا تدریجی آن اختلاف شده، سوره مبارکه انعام است. در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی دیدگاه نزول دفعی سوره انعام بر پایه دلایل متقن به اثبات رسیده است. اثبات نزول دفعی این سوره از دو راه میسر است؛ تکیه بر سیاق واحد و انسجام درونی سوره و استناد به روایات دال بر نزول دفعی سوره. دیدگاه نزول دفعی سوره انعام با روایات مستثنیات که بر مدنی بودن برخی از آیات سوره دلالت دارد و همچنین روایات سبب نزول‌‌ که در صورت دارا بودن شرایط صحت نشان‌دهنده نزول تدریجی سوره بوده و نظریه عدم انسجام سوره که از سوی نولدکه در تاریخ قرآن مطرح‌شده مورد تشکیک واقع شده است. در این جستار ادله ناظر بر نزول دفعی و تدریجی مورد ارزیابی قرارگرفته و دیدگاه نزول دفعی سوره به اثبات می‌رسد. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت شواهد روایی ناظر بر نزول تدریجی سوره انعام به دلیل ضعف سند و متن و دیدگاه نولدکه مبنی بر عدم انسجام سوره به دلیل عدم اتقان، نظریه نزول تدریجی سوره انعام را به اثبات نمی‌رسانند. در مقابل، ادله نزول دفعی سوره به جهت دارا بودن شرایط صحت و استحکام موردپذیرش بوده و بنابراین دیدگاه نزول دفعی سوره مبارکه انعام به اثبات می‌رسد.

ترجمه ماشینی : علاقه رالف والدو امرسون به شرق در سراسر مقالات، اشعار و سخنرانی های او مشهود است. او شیفتگی خود را به فرهنگ‌ها، مذاهب و شعر شرقی نشان می‌دهد که از متون شرقی برای تقویت ایده‌های خود مانند مفهوم فراروان، اشراق، دانش و طبیعت نقل قول می‌کند. او شرق را قلمرو نادیده گرفته‌شده‌ای از دانش می‌داند که حاوی حکمت بسیار ارزشمندی است که منتظر کاوش توسط متفکران غربی است. از آنجا که جهان شاهد شکاف فزاینده ای بین شرق و غرب است، امرسون نشان دهنده شیوه تفکر جهانی است، زیرا او معتقد به جستجوی دانش در هر نقطه از جهان است و از آن دفاع می کند. علاوه بر نقل قول های مستقیم از متون شرقی، به نظر می رسد امرسون برخی از دانش خود را از نوشته های شرقی، به ویژه اسلامی، در متون خود ادغام می کند. هدف این اثر بررسی ارجاعات ضمنی به فلسفه اسلامی و قرآن در آثار امرسون است. این اثر با مطالعه دقیق آثار امرسون، قرآن و فلسفه اسلامی، شباهت های قابل توجهی را بین آنها نشان می دهد. شباهت ها نشان دهنده خوانش عمیق امرسون از متون اسلامی است، زیرا او منابع دانش جدید را در آنها می بیند. این پایان نامه چنین پیوندهای ضمنی را در آثار امرسون آشکار می کند و نشان می دهد که امرسون قرآن و سایر متون اسلامی را عمیقا خوانده است. نتیجه می‌گیرم که امرسون از دانش عمیق خود از قرآن و متون اسلامی برای اثبات عقاید خود در آثارش استفاده می‌کند.

ترجمه ماشینی : پژوهش حاضر استدلال می‌کند که مفهوم مرکزی و عملکردی که آثار ادوارد سعید را متحد می‌کند، نقد «سکولار» است که او آن را به‌عنوان فعالیت و ابزار تعیین‌کننده روشنفکر انسان‌گرا تصور می‌کند. ما همچنین استدلال می‌کنیم که سعید رسالت اخلاقی روشنفکر در نقد «سکولار» را مبتنی بر درک سعید از «انسان‌گرایی» به‌عنوان تولید فکری با هدف تغییر واقعی در دنیای واقعی مبارزات انسانی برای عدالت جهانی و رهایی انسان از ظلم و ستم می‌داند. سعید در رابطه با حمایت خاص و همیشگی سعید از درک خاصی از اومانیسم، از لفاظی دینی-سکولار به عنوان سلاحی برای افشای و زیر سوال بردن واقعیت طعنه آمیز «مذهب بودن» آن افراد، جنبش ها و ایدئولوژی هایی استفاده می کند که اساس خود را به طور سرسختانه ادعا می کنند. "سکولار." در بدنه کلی تفسیر سعید، تلاش سعید برای بازیابی اومانیسم به عنوان یک عمل قابل استفاده برای رهایی انسان از سیستم های ظالمانه تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. این امر عمدتاً به دلیل نادرست شناختن شرق‌شناسی به‌عنوان پروژه تعریف‌کننده سعید و در نتیجه فروکشیدن عناصر تعیین‌کننده به همان اندازه اگر نه مهم‌تر از شرق‌شناسی در آثار سعیدی است، به عنوان مثال. انتقاد «سکولار» این مطالعه نشان می‌دهد که ترفند دینی-سکولار، مفهوم سعید را از آنچه که نقد است و در یک اومانیسم بازسازی‌شده، «اومانیسم رهایی‌بخش» انجام می‌دهد، آن‌گونه که سریع مکدیسی به درستی آن را نامیده است، می‌رساند و نه آن‌طور که برخی از مفسران آن را دیده‌اند. بیان یک تحقیر متناقض از دین با یک موضع دفاعی همزمان در برابر اسلام. در این پایان نامه، لفاظی دینی-سکولار سعید به دلیل معنا، نقش آن در ایده انتقادی سعید، و اهمیت آن در تلاش سعید برای بازسازی اومانیسم به عنوان یک عمل رهایی بخش، تحلیل می شود. در نهایت، این مطالعه استدلال می‌کند که نوشته‌های سعید به جهان عرب-اسلام و به ویژه نوشته‌های او درباره فلسطین-اسرائیل، مصداق معنایی است که سعید از اصطلاح نقد «سکولار» دارد. از این نظر، کار سعید در مورد مسئله فلسطین-اسرائیل ترکیبی از کل پروژه انتقادی اوست. این تفسیر از این جهت منحصر به فرد است که این ایده را به چالش می کشد که کار سعید در مورد فلسطین-اسرائیل تلاشی خارج از حرفه حرفه ای او به عنوان یک انسان گرا است و صرفاً از دلبستگی پرشور سعید به سرزمین مادری اش ناشی می شود. هدف این پایان نامه نشان دادن این است که چگونه کار سعید در مورد مسئله فلسطین-اسرائیل، نه تنها الگویی از آنچه سعید از اصطلاح «نقد سکولار» می‌گوید، بلکه به همراه نوشته‌های سعید برای جهان عرب اسلام و در مورد آن، نشان می‌دهد. کار درباره فلسطین-اسرائیل نشان‌دهنده مهم‌ترین کار اومانیسم «غیر انسان‌گرا» یا «انسان‌گرایی رهایی‌بخش» او به‌عنوان یک رویه هنوز معتبر، و به‌عنوان چارچوبی فکری، اخلاقی و ابزاری برای پیشبرد عینی مبارزه برای جهانی شدن است. رهایی انسان - که سعید آن را کاملاً مطابق با کار او به عنوان یک اومانیست تعریف می کند. به عبارت دیگر، کار سعید در مورد مسئله فلسطین-اسرائیل یک حاشیه سیاسی جدای از کار او به عنوان یک مرد ادبی نیست، بلکه یک بدنه است…

ترجمه ماشینی : هدف این کار احیای نسخه‌ای از الهیات طبیعی و بازتئوری‌سازی خشونت در چارچوب دینی است به گونه‌ای که با تجربه‌های متعدد و متنوع، اما جهانی بشر از خشونت در جهان طبیعی همخوانی داشته باشد. من با استفاده از نوشتار طبیعت آنی دیلارد و مقولات فلسفی امانوئل لویناس، مدل‌هایی از الوهیت مبتنی بر خشونت در جهان طبیعی را پیشنهاد می‌کنم و از این مدل‌ها برای نقد مدل‌هایی استفاده می‌کنم که توسط یک رشته غالب تفکر دینی فمینیستی آمریکایی ارائه می‌شوند. در نهایت، من استدلال می‌کنم که بینش مذهبی که با مدل‌های خشونت‌آمیز خدایی همراه است، بر خلاف دیدگاه فمینیستی مسلط، به شیوه‌های مهمی بینش‌های نقدهای مهم دین را در بر می‌گیرد.

از آنجا که بخش وسیعی از یادگیری انسان از طریق یادگیری ضمنی و مشاهده ای است، روش الگویی و از جمله، الگوپردازی، از جمله روش های مهم تربیتی به شمار می رود. الگوپردازی نیز مانند همه عناصر یک برنامه تربیتی باید متناسب با فرهنگ بومی هر کشوری باشد. از این رو، قرآن کریم می تواند به عنوان یک منبع غنی و الهام بخش در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد. آیات پایانی سوره مبارکه فرقان، عبادالرحمن را به عنوان الگویی برای انسان های خوب، الگوپردازی کرده است. هدف از این پژوهش، بازنمایی این الگو با استفاده از تفاسیر قرآن کریم به ویژه تسنیم می باشد. روش تحقیق، روش توصیفی-تحلیلی است. بر اساس یافته ها شاخصه های اساسی عبادالرحمن مشتمل بر سه شاخصه: عبودیت، رحمت و صبر است که در نگاه تفصیلی به 20 شاخصه بسط می یابد. 7 شاخصه ناظر بر مراقبت از رشد معنوی خویشتن و 13 شاخصه ناظر بر مراقبت از رشد معنوی دیگران است. بندگان ممتاز خداوند دائما در حال مراقبت از خود و دیگران هستند. مصادیق دقیق تر مراقبت ذیل این سه محور در مقاله تبیین شده اند.